johnny Posted August 13, 2006 Author Report Share Posted August 13, 2006 Αμαζων, αυτό που λες είναι σωστό αλλά και μεροληπτικό απέναντι στη ζωοτροφή. Ας μην ξεχνάμε ότι η συντρηπτικότατη πλειοψηφία της "πρασινάδας" που τρώμε, προέρχεται από γενετικά τροποποιημένους σπόρους, μαζί με κιλά φυτοφαρμάκων ανά ρίζα. Συνεπώς, με τη αυτή τη βάση, ούτε η χορτοφαγία ενδείκνυται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Olympia Posted August 13, 2006 Report Share Posted August 13, 2006 Αμαζων, αυτό που λες είναι σωστό αλλά και μεροληπτικό απέναντι στη ζωοτροφή. Ας μην ξεχνάμε ότι η συντρηπτικότατη πλειοψηφία της "πρασινάδας" που τρώμε, προέρχεται από γενετικά τροποποιημένους σπόρους, μαζί με κιλά φυτοφαρμάκων ανά ρίζα. Συνεπώς, με τη αυτή τη βάση, ούτε η χορτοφαγία ενδείκνυται. γι'αυτο ειπα να μην ξεκινησουμε περι διατροφης... αν κατσουμε και αναλυσουμε το θεμα αυτο, το συμπερασμα που θα βγαλουμε ειναι οτι δεν πρεπει να τρωμε τιποτα απολυτως! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted October 19, 2006 Author Report Share Posted October 19, 2006 ...κινούμενο σε όλα τα επίπεδα και εκμεταλλευόμενο την τάση των ανθρώπων προς υπερκατανάλωση των "φτηνών" φαρμάκων, το φαρμακοβιομηχανικό καρτέλ σπεύδει προς ανατίμηση αυτών των φαρμάκων... "Αυξήσεις ακόμα και άνω του 100% κυρίως στα φθηνά φάρμακα (έως και 3 ευρώ) εγχώριας παραγωγής αναμένεται να φέρει έως τα τέλη του μήνα το νέο δελτίο τιμών φαρμάκων." Περισσότερα... Το δε εξωφρενικό είναι ότι το "Κύριο επιχείρημα των φαρμακοβιομήχανων είναι πως οι τιμές είναι καθηλωμένες από το 1998, ενώ δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο ακόμα και διακοπής της παραγωγής φαρμάκων που δεν θα ανατιμηθούν, καθώς κρίνουν ότι αυτή θα είναι ασύμφορη." Τί μπορεί να είναι ασύμφορο σε μια βιομηχανία με τζίρο τρισεκατομμυρίων δολλαρίων? Όπως φαίνεται, το παραμικρό που δεν πολλαπλασιάζει τον τζίρο αυτό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Initiate4 Posted October 20, 2006 Report Share Posted October 20, 2006 Το λυπηρό είναι ότι (συμφωνώ με το αρχικό ποστ) ο κόσμος κάνει χρήση χωρίς δεύτερη σκέψη.. Μα δεν είναι μόνο η φάση του πονοκεφάλου, είναι πιο σοβαρά τα πράγματα. Ότι έχει σερετονίνη, το υπερ-καταναλώσαμε! Βάλιουμ, Πρόζακ κ.ο.κ. Δεν είναι μόνο αντισώματα που πρέπει να δημιουργεί ο οργανισμός μας. Είναι και καλή διάθεση για ζωή. Αν κάτσουμε να μιλήσουμε φυσικά μ' ένα γιατρό ή μ' ένα φαρμακοποιό (που θα κάνουν κι' οι δυο μάρκετινγκ των φαρμάκων) θα μας πουν ότι είναι αναγκαία κακά. Ας πού ένα αντι-υπερτασικό χαπάκι. Κάλλιστα μπορούμε να ρίξουμε την υπέρταση με πιο καλή ζωή (μείωση του τσιγάρου, πιο καλή διατροφή άσκηση κ.ο.κ.). Τώρα αν είναι επικύνδυνο να κόψουμε απότομα την παροχή αυτού άλλη κουβέντα. Η ιστορία γίνεται ακόμη πιο θλιβερή, γιατί στο τέλος πρέπει να κάνουμε χρήση δυο φαρμάκων ένα να μην μας κάνει 'έλκος' από την πολλή χρήση του άλλου, και το άλλο ξέρω γω γιατί χρειάζεται! Είναι τραγική ειρωνία αλλά ακόμη κι' ο διαβητικός πρέπει να πίνει την ''γλυκόζη'' του, (γλουκοφάζ κ.τ.λ.) και ταυτοχρόνως να μην κάνει κατανάλωση ζάχαρης και αυτών των υδατανθράκων που κρύβεται ζάχαρη, όπως άσπρο ψωμί, καλαμπόκι κ.τ.λ. Δυστυχώς είναι λίγο ουτοπικό να μην χρεισημοποιήσουμε καθόλου φάρμακα. Υπάρχουν κάποιες φάσεις (που νομίζω μπορούμε όλοι να ανακαλέσουμε δεκάδες) που τα επίγοντα δεν μας επιτρέπουν να μην.. Π.χ. ουρολημόξεις, κλιμακτήριος, χρόνιες ασθένειες, ψυχικές διαταραχές, αλλεργίες, ιώσεις, νευροπάθειες κ.ο.κ. Είμαι όμως και γω στην αντίπερα όχθη, αρκετά εναντίο στην χρήση και κατάχρηση αυτών. Όποτε επέμβηκε ο άνθρωπος να 'φτιάξει' κάτι το κάνει στην αρχή χειρότερο για να εξομαλύνει μετά αυτό το λαθάκι.. Μπορεί σε μια δεκαετία ας πούμε να έχει πιο πολλή επίγνωση ο κόσμος, όσον αφορά την χρήση των φαρμάκων Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted October 20, 2006 Report Share Posted October 20, 2006 Περισσότερα... Το δε εξωφρενικό είναι ότι το "Κύριο επιχείρημα των φαρμακοβιομήχανων είναι πως οι τιμές είναι καθηλωμένες από το 1998, ενώ δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο ακόμα και διακοπής της παραγωγής φαρμάκων που δεν θα ανατιμηθούν, καθώς κρίνουν ότι αυτή θα είναι ασύμφορη." Αυτά που θα αποσυρθούν έχουν ήδη αντικατασταθεί από πιο σύγχρονα και ακριβότερα φάρμακα. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τα φάρμακα, μπορούμε όμως να μειώσουμε την υπερβολική χρήση τους, στην Ελλάδα πια έχει παραγίνει το κακό... Παντού όμως είναι τόσο αλλοπρόσαλλοι και γρήγοροι οι ρυθμοί ζωής που έχουμε μπει στη διαδικασία να σκεφτόμαστε τη θεραπεία όπως το fast food... Το γοργό και χάριν έχει! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
sirocco Posted October 20, 2006 Report Share Posted October 20, 2006 Μία δεκαωτάχρονη Αμερικανίδα αθλήτρια, έπαθε εγκαύματα στο 80% του σώματός της χωρίς να πλησιάσει κοντά σε , φωτιά εξ αιτίας μιας εξερετικά σπάνιας, συχνά θανατηφόρας και σχεδόν άγνωστης τοξικής αντίδρασης σε κάποιο φάρμακο που ονομάζεται Σύνδρομο Στήβενς Τζόουνς το σώμα της άτυχης κοπέλας πήρε φωτιά από μέσα προς τα έξω. Το μεγαλύτερο του δέρματός της το σώμα της ο λαιμός της ο οισοφάγος και η τραχεία κάηκαν και γέμισαν φουσκάλες . Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα από αυτά τα παράξενα περιστατικά, ΟΙ άνθρωποι αγνοούν ότι Κινδυνεύουν και οι γιατροί συχνά δεν αναγνωρίζουν τα συμπτώματα όταν τα βλέπουν. Και όμως, πολύ κοινά φάρμακα, παυσίπονα, αντιβιοτικά, ακόμη και αντιπυρετικά για παιδιά, είναι συνδε¬δεμένα με αυτό το παρανάλωμα της σάρκας. Στις χειρότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι όχι μόνο σημαδεύονται, αλλά τυφλώνονται και είναι ανήμποροι να αναπνεύσουν και να τραφούν χωρίς τεχνική βοήθεια . Στην έντονη μορφή του συνδρόμου που το δέρμα καίγεται κυριολεκτικά και πλήττονται τα εσωτερικά όργανα, το 50% των πασχόντων πεθαίνει. Η Αμερικανική Επιτροπή Ελέγχου Τροφίμων και Φαρμάκων έχει εκδώσει δεκάδες προειδοποιήσεις για φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν το Σύνδρομο Στήβενς-Τζοουνς, αλλά το κοινό δεν φαίνεται να τις έχει λάβει υπ' όψη του. Παρ' ότι. το σύνδρομο είναι σπάνιο, και παρουσιάζεται μονάχα σε έναν με επτά ανθρώπους στο εκατομμύριο κάθε χρόνο, αποκτά ολοένα και συχνότερη εμφάνιση, γιατί όλο και περισσότερα φάρμακα και αντιβιοτικά βγαίνουν στην αγορά κάθε χρόνο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι τα φάρμακα που προκαλούν το σύνδρομο είναι ιδιαίτερα συνηθισμένα φάρμακα καθημερινής χρήσης και η αντίδραση του oργανισμoυ σε αυτά είναι εντελώς απρόβλεπτη. είναι φάρμακα που μπορεί να παίρνει κάποιος για χρόνια και εντελώς ξαφνικά να παρουσιάσει αντίδραση σε αυτά. Αυτοί που το παθαίνουν δεν είναι αλλεργικοί, είναι απλώς κακότυχοι. Κάτι μέσα στο φάρμακο προκαλεί μια εμπρηστική, στην κυριολεξία αντίδραση του ανοσοποιητικού. Mπoρεi να ξεκινήσει με ένα απλό εξάν¬θημα σε κάποιο μέρος του σώματος και εντός δύο-τριών ημερών να επεκταθεί σε όλο το σώμα, καθώς και στο εσωτερικό του στόματος και στην τραχεία Και να εμποδίζει την αναπνοή. Ασθενείς που φτάνουν στο σημείο να καεί περισσότερο από το 35% του σώματός τους παθαίνουν τοξική επιδερμική νεκρόλυση και σε εκείνη την πε¬ρiπτωση η θνησιμότητα είναι 50%. Το 1997 η επιτροπή Ελέγχου Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ εξέδωσε ανακοίνωση για το φάρμακο Lamictal και την κατασκευάστρια φαρμακοβιομηχαviα Glaxo Wellcome η οποία αναγκάστηκε να τυπώσει στη συνταγή με έντονα γράμματα την προειδοποίηση ότι το φάρμακο έχει προκα¬λέσει τα Σύνδρομο με περιγραφή των συμπτώσεων και επιδερμική νεκρολυση. αυτά είχα να πω εγώ περι φαρμάκων... νομίζω ότι όλοι πρεπει να τα λάβουμε λίγο υπόψιν μας ε? :headb: :headb: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted November 12, 2007 Author Report Share Posted November 12, 2007 «Μαύρο χρήμα» 300 εκατ. από τα φάρμακα Φαρμακαποθήκες αγοράζουν η μία από την άλλη, με παράθυρα του νόμου, σε πολύ υψηλές τιμές, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted January 24, 2008 Author Report Share Posted January 24, 2008 Ενισχύοντας το γεγονός της άγνοιας των ανθρώπων πάνω στην κατανάλωση των φαρμάκων, αναφέρω απλά ένα μέρος της καθημερινότητας μιας γιατρού-παθολόγου, η οποία μου είπε με απόγνωση σε συζήτησή μας... (αναφερόμενη στους ασθενείς/μεσήλικες) "Έπειτα από την εξέταση, τους λέω να κλείσουν ξανά ραντεβού σε ένα μήνα, αλλά αυτοί επιμένουν να κλείσουν σε μια εβδομάδα... Το πιό τραγικό είναι όταν βάζουν τα κλάματα ή παραπονιούνται επειδή δεν τους γράφω άλλα φάρμακα. Είναι μάταιο έστω και να προσπαθήσω να τους πω πως δεν τα χρειάζονται πλέον. Επιμένουν να τους γράψω..." Ουδέν σχόλιον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isida Posted January 24, 2008 Report Share Posted January 24, 2008 Αυτό που λες johny το αντιμετωπίζω με υπερήλικες συγγενείς. 4-5 φορές την εβδομάδα πρέπει να έρθει γιατρός να τον δει. Αν δεν του γράψει ΠΟΛΛΑ φάρμακα δεν είναι καλός :headb: Από την άλλη τα 100 ευρώ φεύγουν σαν νερό. Μάλλον θεωρούν ότι μπορούν τα φάρμακα να παρατείνουν τη ζωή τους? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrina Posted January 24, 2008 Report Share Posted January 24, 2008 Moυ κάνει εντύπωση που αναφέρεται σε μεσήλικες. Περισσότερο φράση υπερηλίκων μου φαίνεται.. Αμάθεια και θέμα ψυχολογίας.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anor Posted January 24, 2008 Report Share Posted January 24, 2008 δεν ξέρω... Προσωπικά απο τους γονείς μου , αλλά και απο παλαιότερα απο γιαγιάδες και παπούδες, θυμάμαι οτι τα φάρμακα ούτε ήθελαν να τα βλέπουν. Τους κάναμε χρυσούς να πέρνουν 1-2 για καρδιά και πίεση... Προσωπικά δύσκολα παίρνω οτιδήποτε... ακόμα και αν αυτό είναι deppon ή panadol. Στο μόνο που ενδίδω κάπως είναι στο Niflamol που βοηθάει σε πονόδοντους, μιας και εκεί δεν μπορώ να τον αντέξω με τίποτε... Ειδικά σε γρίπες και ιώσεις που τρέχουν όλοι να κάνουν εμβόλια και αηδίες.. ούτε μια φορά δεν έχω κολλήσει γρίπη εδώ και 15 χρόνια περίπου. Κρυωματάκι που και που ,όπου και περνάει μέσα σε 2-3 μέρες. Το ανοσοποιητικό μας είναι ιδιαίτερα ισχυρό και πόσο μάλλον όταν το προσέχουμε με σωστή διατροφή και άσκηση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted January 24, 2008 Author Report Share Posted January 24, 2008 (edited) Moυ κάνει εντύπωση που αναφέρεται σε μεσήλικες. Περισσότερο φράση υπερηλίκων μου φαίνεται.. Αμάθεια και θέμα ψυχολογίας.. Συγγνώμη, μάλλον δικό μου εκφραστικό λάθος... αναφέρομαι σε παπούδες/γιαγιάδες με μέση ηλικία 60-70 χρονών. Σαν μεσήλικες δεν πιάνονται? Edited January 24, 2008 by johnny Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrina Posted January 24, 2008 Report Share Posted January 24, 2008 Συγγνώμη, μάλλον δικό μου εκφραστικό λάθος... αναφέρομαι σε παπούδες/γιαγιάδες με μέση ηλικία 60-70 χρονών. Σαν μεσήλικες δεν πιάνονται? Μεσήλικες είναι 40-60. Τώρα στους υπερήλικες που τελικά αναφέρεσαι, θα είναι των άκρων. Ή μέσα στην άρνηση όπως είπε κι ο Anor, ή θα έχουνε γίνει η καθημερινή τους βιταμινούλα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ingmar Posted January 25, 2008 Report Share Posted January 25, 2008 Μάλλον θεωρούν ότι μπορούν τα φάρμακα να παρατείνουν τη ζωή τους? Λυπάμαι Ίσιδα,αλλά αυτό πια θα το κατανοήσεις καλά μόνο εάν...φτάσεις στην δική τους ηλικία! Πρέπει να καταλάβεις, τι εστί πόνος. Και τι εστί...ψυχολογία του δήθεν "πόνου". Να πονάν τα κοκκαλά σου (και να μην μπορείς σαν νορμάλ άνθρωπος να κάνεις πέντε βήματα!),να πονά η καρδιά, η κοιλιά, το κεφάλι. Να'χεις (σχεδόν) σταθερά υψηλή πίεση, σάκχαρο, διαβήτη...Να'χεις καταρράκτη ματιών,να σου πέφτουν τα δόντια...Τότε λες: ΜΑ δεν αντεχω πια!!!Φέρε μου τα Lexotanil!!!!! Δέν είναι μόνο να παρατείνουν τη ζωή τους -είναι να αντέξουν και έναν (εφιαλτικά) καθημερινό πόνο! Να μη πονάν κάθε μέρα...κάθε ώρα...κάθε στιγμή. Και εξαιτίας του πόνου,να καθηλώνονται (σε πολυθρόνα-κρεββάτι)! Και πάλι τότε, δεν θέλουν μόνο φάρκαμα: θέλουν κάποιον άνθρωπο δίπλα τους...κάποιον δικό τους. Για τα διάφορα "φέρε μου σε παρακαλώ αυτό-φέρε μου εκείνο διότι μόνος/νη μου δεν ημπορώ" της απελπισίας. Οι μεγαλοβιομηχανίες φαρμάκων επενδύουν σε έναν χρυσοφόρο και καθημερινό εφιάλτη: αυτόν των αδυσώπητων ΓΗΡΑΤΕΙΩΝ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted January 25, 2008 Author Report Share Posted January 25, 2008 Ingmar θεωρώ πως είσαι σχετικά ακραίος. Αν όντως όλα αυτά (ταυτόχρονα) που λες ήταν η καθημερινότητα της πλειοψηφίας των γηρατειών, τότε δε θα χρειάζονταν λεξοτανίλ αλλά... ένα όπλο! Ας μη γινόμαστε υπερβολικοί. Ναι μεν αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα, ναι μεν μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να πονάνε, αλλά αυτό σαν γεγονός δεν αναιρεί ότι: α)η ψυχολογία τους επιβαρύνει την κατάστασή τους β)η αλόγιστη χρήση φαρμάκων όχι μόνο εξακολουθεί να είναι απαράδεκτη αλλά και δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα. Άσε που αυτά τα προβλήματα μπορούν να δεχτούν επιπρόσθετη αγωγή, η οποία αγωγή μπορεί να δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα. Δηλαδή, να φτάσουν σε σημείο να παίρνουν φάρμακα για τα φάρμακα για τα φάρμακα... για ένα πρόβλημα που αντί να μικραίνει, μεγαλώνει λόγω της χρήσης ολοένα και περισσότερων φαρμάκων. Φυσικά το παραπάνω βολεύει αφάνταστα τις φαρμακοβιομηχανίες, όπως και τους γιατρούς που παίρνουν τα ποσοστά τους για τη συνταγογράφηση συγκεκριμένων φαρμάκων. Και το λυπηρό εδώ είναι ότι αρχίζει να "βολεύει" και την ψυχολογία των ίδιων των ανθρώπων που τα καταναλώνουν, με αποτέλεσμα να παρασύρονται ακόμα και έντιμοι γιατροί στο τριπάκι (λόγω της περίπτωσης που ανέφερα παραπάνω). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.