Anor Posted September 22, 2006 Report Share Posted September 22, 2006 Αν και κανονικά θα έπρεπε να μπεί στα "Μυστήρια και Θεωρίες" , εντούτοις συμβιβάζομαι και το τοποθετώ εδώ. :blblbl: Η ερώτηση είναι πολύ απλή , αλλά στην ουσία , η συζήτηση μπορεί να καταλήξει σε σελίδες των σελίδων , μιας και οι ανθρώπινες σχέσεις , είναι απλές, μόνο στην επιφάνεια.... στην πρώτη εντύπωση καλύτερα. Γιατί απο την επόμενη στιγμή κιόλας , έχουν αρχίσει οι αναζητήσεις και οι απαιτήσεις απο την προσωπικότητα του ατόμου που έχουμε απέναντι μας. Τι είναι λοιπόν εκείνο που μας κεντρίζει κάθε φορά για να επιδιώξουμε το απόλυτο πρότυπο του έταιρου ήμισυ , κάθε φορά που συναντάμε την πιθανότητα να γνωρίσουμε ένα άτομο, του άλλου φύλου; Ξέρω οτι το ερώτημα "σηκώνει" απο σοβαρές , εώς και πολύ χιουμοριστικές (sic) απαντήσεις.Μιλήστε ελεύθερα , λοιπόν , μιας και ακόμη και απο την "πλάκα" βγαίνουν ωραία συμπεράσματα. Ακούω... ή μάλλον περιμένω να διαβάσω τις γνώμες σας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted September 22, 2006 Report Share Posted September 22, 2006 Καταρχήν να σημειώσω πως έχουμε κάνει άλλη μια συζήτηση περί "άλλου μισού", εδώ. Όσον αφορά την ερώτησή σου... Τί σημαίνει "επιδίωξη του απόλυτου προτύπου"? Υπάρχει "διαμόρφωση του απόλυτου προτύπου" και "επιδίωξη ανεύρεσης του απόλυτου προτύπου" στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν είναι ότι κολλάω σε λέξεις, απλά οι συγκεκριμένες έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην ερώτηση και θα 'πρεπε να διευκρινιστεί η χρήση τους. Αυτό που μας κεντρίζει πάντως, δεν πρέπει να 'ναι κάτι άλλο εκτός από τον στόχο που έχουμε θέσει, ο οποίος είναι και ο τίτλος του τόπικ. Φυσικά, δεν ψάχνουμε τον "τέλειο" άνθρωπο, αλλά τον άνθρωπο που ανταποκρίνεται περισσότερο (αν όχι απόλυτα) στην εικόνα του προτύπου που έχουμε θέσει στο μυαλό μας. Αυτός άλλωστε, θα είναι τέλειος για μας! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted September 22, 2006 Report Share Posted September 22, 2006 Τι είναι λοιπόν εκείνο που μας κεντρίζει κάθε φορά για να επιδιώξουμε το απόλυτο πρότυπο του έταιρου ήμισυ , κάθε φορά που συναντάμε την πιθανότητα να γνωρίσουμε ένα άτομο, του άλλου φύλου; Μας κεντρίζει καθώς με οτιδήποτε άλλο, δεν αντέχουμε. Είναι πολύ απλό. Μιλάμε για κάτι σοβαρό τώρα έτσι; Εάν γνωρίζεις πως η σύντροφος σου είναι κολοκύθι όρθιο (υποκειμενικά πάντα), πως να εμπνευστείς; πως να ανταποδώσεις την αγάπη της; Πληγώνονται και οι δύο. Δεν έχει νόημα λοιπόν να ξεκινήσεις κάτι εάν δεν είσαι απόλυτα σίγουρος, καθώς και να το συνεχίσεις εάν οι αμφιβολίες έρθουν στην πορεία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anor Posted September 22, 2006 Author Report Share Posted September 22, 2006 johny... μιλάω για αυτό .. "επιδίωξη ανεύρεσης του απόλυτου προτύπου" Από εκεί και πέρα, η ερώτηση μου βασίζεται ίσως στο έμμεσο νόημα που ενδόμυχα το γνωρίζουμε όλοι. Δεν υπάρχει 100% "συμβατότητα" για όποιο πρότυπο και αν έχουμε υποκειμενικά σχεδιάσει στο μυαλό μας, για τον άνθρωπο που ψάχνουμε σε μια σχέση (κυρίως ερωτική). Γιατί λοιπό εμμένουμε στην ματαιοδοξία του να είμαστε σε διαρκή αναζήτηση για αυτό ακριβώς; Ειδικά όταν σε κάποια στιγμή ,μερικοί απο εμάς μπορεί να είναι (ή να ήταν) σε σχέση , που εκείνη την στιγμή , φαινομενικά , πήγαινε καλά. Μιλάω για εκείνο τον ερωτισμό (φλερτ-καμάκι ή όπως αλλιώς) γίνεται κατά την διάρκεια ακόμα και συζήτησης, παρόλο που εκείνη την στιγμή μπορεί να είμαστε σε κάποια άλλη σχέση. Βαράτε τώρα...χεχεχε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted September 22, 2006 Report Share Posted September 22, 2006 Ααααα. Για αυτό μιλάς... Απλά συμβαίνει. Βασικός παράγοντας, πρώτος από όλους είναι η εμφάνιση. Από εκεί και πέρα, εάν είναι αποδεχτή, δεύτερο κριτήριο είναι οι διάλογοι που αναπτύσονται με αυτό το άτομο. Εάν είναι ικανοποιητικοί (δηλαδή οι απόψεις ταιριάζουν), τότε η αποδεχτή εμφάνιση γίνεται ομορφιά, και αργότερα...ενθουσιασμός ή έρωτας (σχεδόν το ίδιο). Μέσα στον έρωτα τώρα...υπάρχουν και άλλα επίπεδα, αλλά Έτσι το έχω λάβει εγώ... Στην περίπτωση που η εμφάνιση δεν είναι αποδεχτή, τότε έχουμε έναν πολύ καλό φίλο/η. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anor Posted September 22, 2006 Author Report Share Posted September 22, 2006 ακόμα και αν αυτός ο διάλογος είναι στην διάρκεια που ενας απο τους συνομιλούντες είναι , ας πούμε, σε μια ικανοποιητική σχέση, βρίσκεις οτι είναι "φυσικό" αυτό το κυνήγι , προς ικανοποίηση της επιθυμίας, ίσως για κάτι καλύτερο.... ή αλλιώς σχολιασμένο , για το "τέλειο"; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgainne Posted September 22, 2006 Report Share Posted September 22, 2006 Εγώ πάλι, περί του Απόλυτου Ήμισυ, έχω έρθει να πειστώ ότι βλέπουμε πολλές ταινίες.... Το Hollywood μας την έχει κάνει όλη την ζημιά... :angel: Δεν νομίζω ποτέ ο άνθρωπος να είναι ικανοποιημένος με αυτό που έχει, πάντα θα ψάχνει το "καλύτερο" γιατί έτσι είναι η φύση του... Το χειρότερο είναι όταν φτάνεις στο σημείο όπου συνειδητοποιείς πως το "καλύτερο" μόλις το έχασες για να αναζήτησεις .... το Καλύτερο!! Ιχώρ, διαφωνώ... Στην περίπτωση που μόλις συναντάς κάποιον, η εμφάνιση δεν είναι αποδεκτή, δεν είναι δυνατόν να σου μείνει ένας καλός φίλος, διότι δεν θα του δώσεις ΚΑΝ την ευκαιρία να γίνει φίλος... :smilewink: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted September 22, 2006 Report Share Posted September 22, 2006 Εάν βρίσκεσαι σε ικανοποιητική σχέση, όχι φυσικά. Δεν πρέπει να γίνει το οτιδήποτε, όσο τέλειο και να είναι. Δεν είναι πρέπων, πρώτα από όλα για σένα. Γίνεται όμως...απλά, πρέπει να πάρεις θέση. Ένα είδος εξομολόγησης ας πούμε... Οι ήρωες σαφώς γνωρίζουν τα εγκόσμια αγαθά...και το κυνήγι είναι ένα από αυτά. Να σου κάνω εγώ μια ερώτηση όμως...Το "ικανοποιητική σχέση", πως το ορίζεις; Ιχώρ, διαφωνώ... Στην περίπτωση που μόλις συναντάς κάποιον, η εμφάνιση δεν είναι αποδεκτή, δεν είναι δυνατόν να σου μείνει ένας καλός φίλος, διότι δεν θα του δώσεις ΚΑΝ την ευκαιρία να γίνει φίλος... :smilewink: Εγώ δεν διαφωνώ!!! Αυτό έλειπε να διαφωνώ με μένα... Γίνεται...έχω και από δαύτες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
El Morya Posted September 22, 2006 Report Share Posted September 22, 2006 'Οταν υπάρχουν "πρότυπα" είσαι απλά ερωτευμένος με τον έρωτα δηλαδή με τον εαυτό σου (υπόγειος ναρκισσισμός) και όχι με τον άνθρωπο. Οταν όλα τα πρότυπα πεθάνουν,τότε ξαφνικά εμφανίζεται το άλλο μισό,τότε εμφανίζεται και η κατανόηση του εαυτού μας. Παυουμε να απαιτούμε απο τον εαυτό μας και τους άλλους να υποκρίνονται ρόλους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgainne Posted September 22, 2006 Report Share Posted September 22, 2006 'Οταν υπάρχουν "πρότυπα" είσαι απλά ερωτευμένος με τον έρωτα δηλαδή με τον εαυτό σου (υπόγειος ναρκισσισμός) και όχι με τον άνθρωπο. Οταν όλα τα πρότυπα πεθάνουν,τότε ξαφνικά εμφανίζεται το άλλο μισό,τότε εμφανίζεται και η κατανόηση του εαυτού μας. Παυουμε να απαιτούμε απο τον εαυτό μας και τους άλλους να υποκρίνονται ρόλους. Δεν έχω λόγια.... Σ'ευχαριστώ El Morya... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted September 22, 2006 Report Share Posted September 22, 2006 'Οταν υπάρχουν "πρότυπα" είσαι απλά ερωτευμένος με τον έρωτα δηλαδή με τον εαυτό σου (υπόγειος ναρκισσισμός) και όχι με τον άνθρωπο. Οταν όλα τα πρότυπα πεθάνουν,τότε ξαφνικά εμφανίζεται το άλλο μισό,τότε εμφανίζεται και η κατανόηση του εαυτού μας. Είσαι σίγουρος ότι μιλάμε για τα ίδια πρότυπα? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
martina Posted September 22, 2006 Report Share Posted September 22, 2006 Όποιος έχει πρότυπα συνήθως μένει με τα ?.πρότυπα στο χέρι.. Τι θα πεί «απόλυτο ήμισυ»? δεν το καταλαβαίνω?.υπάρχουν μόνο άνθρωποι που μιλάν την ίδια γλώσσα με μας ..που δεν χρειάζονται αναλύσεις επί αναλύσεων για να καταλάβουν πως αισθανόμαστε και ποιες είναι οι βαθύτερες ανάγκες μας ..άνθρωποι που μας εξωθούν στην προβολή του καλύτερου εαυτού μας ?.που μας αφήνουν αδέσμευτους να εξελιχτούμε ?μέσα από μία σχέση όπου ακόμα και η σιωπή είναι ...διάλογος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
El Morya Posted September 23, 2006 Report Share Posted September 23, 2006 Είσαι σίγουρος ότι μιλάμε για τα ίδια πρότυπα? Οχι. Εσυ εισαι σιγουρος οτι μιλάμε για διαφορετικά; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted September 23, 2006 Report Share Posted September 23, 2006 Όχι. Ελπίζω όμως... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anor Posted September 25, 2006 Author Report Share Posted September 25, 2006 El Morya... Δεν μιλάω για δανεισμένα "πρότυπα" απο ΜΜΕ και λοιπά περιοδικά-φυλλάδες του χώρου, που τα ενστερνίζονται κάποιοι , ώς το απόλυτο και το τέλειο να έχει κάποιος δίπλα του. Μιλάω για εκείνα που είναι άρρηκτα δεμένα με την ύπαρξη μας και χαρακτηρίζουν την επιλογή μας , για τον άνθρπωο που θα είναι δίπλα μας. Αυτά δεν μπορείς να τα απορρίψεις χωρίς να πεθάνεις ή να γίνεις εντελώς άλλος άνθρωπος (πράγμα , που δεν είναι και καθημερινό φαινόμενο). martina... Για σένα μπορεί να μην υπάρχουν και το σέβομαι... Για μερικές δεκάδες ανθρώπους που γνωρίζω , το πως θα είναι ο άνθρωπος δίπλα τους, εσωτερικά και εξωτερικά , πάιζει τον πρώτο ρόλο για αυτούς. Και τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα, ύστερα, καθώς το δεύτερο κομμάτι του ζευγαριού , μπορεί να έχει αντιληφθεί τις (πλασματικές ή οχι) "ανάγκες" του πρώτου και να γίνει ηθοποιός , για να κερδίσει ή να παραπλανήσει , αυτές ακριβώς τις ανάγκες. Να το θέσω πολύ απλά;... Σαν άνδρας ή γυναίκα μπορεί να έχεις σχηματίσει μια εικόνα στο μυαλό σου , όσον αφορά τον σύντροφο σου , που προήρθε απο τις δικές σου συναισθηματικές και αισθητικές ανάγκες (σαφώς "δανεισμένες" σαν αρχή , απο κοινωνικές αξίες) που θέλεις να υπάρξει στο μέλλον για σένα. Στην πορεία, αυτό το άτομο, αναγνωρίζοντας οτι μπορεί και αυτό να μην έρθει ποτέ, "συμβιβάζεται" με κάποιον που μπορεί να πλησιάσει έστω και στο 60% αυτού! Το θέμα μου λοιπόν ξεκινάει απο εδώ... Είσαι σε μια σχέση , που σε καλύπτει , ώς παραπάνω στο 60% (παράδειγμα είπαμε, μην το πάρετε προσωπικά!). Στην ζωή σου φαίνεται μετά απο ένα διάστημα , οτι πραγματικά το 100% είναι ενα όραμα και μόνο. Γνωρίζοντας το παραπάνω όμως, στην πρώτη ευκαιρία που θα δείς κάποιον/αν , πέφτεις πάλι στο κυνήγι μιας χίμαιρας, που πιθανόν να σε οδηγήσει να καταστρέψεις ακόμα και αυτό που έχεις πετύχει, χωρίς να είσαι σίγουρος/η για το μελλοντικό αποτέλεσμα , με το νέο "θήραμα".. Και ερωτώ... Τι είναι αυτό το κίνητρο για εσάς, που μας κάνει όλους ανεξαιρέτως να πέσουμε σε αυτό το ανελέητο κυνήγι χίμαιρων; Ελπίζω να έγινα κατανοητός τώρα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.