Αιθερας

[Aiolos]

Ναι το ξερω ειμαι ενας στυγνος αντιγραφεας και κλεφτης κολπων αλλα αξιζει τον κοπο

Στο θεμα μας τωρα θα ηθελα να μαθω αν και κατα ποσο πιστευετε στην υπαρξη του αιθερα και τι πιθανες συνεπειες εχει αυτο στην τεχνη.Ενα αρθρο το οποιο μου κεντρισε το ενδιαφερον ειναι το http://www.e-telescope.gr/gr/cat08/art08_050811.htm

(αμαν πια ειπα ΔΕΝ υπαρχουν )

[johnny]

Κάπου σκόρπια τα έχουμε ξαναπεί αυτά, αλλά καλό είναι να υπάρχει ένα θέμα μόνο γι'αυτό.

Κατ' αρχήν δεν πιστεύω ότι η "επιστήμη του αιθέρα" είναι νεκρή όπως υποστηρίζει ο Στάμκος στο άρθρο του.

Κι αυτό διότι έχουν γίνει έρευνες οι οποίες μάλιστα έχουν καταλήξει ακόμα και σε πρακτικές εφαρμογές συγκέντρωσης του αιθέρα (βλέπε συσσωρευτής οργόνης).

Το θέμα είναι ότι υπάρχει αυτό το πράγμα και ακόμα και η επιστήμη αποδέχεται την ύπαρξή του (με πιθανολογική προσέγγιση), ακόμα κι αν πεισματικά το ονομάζει κάπως αλλιώς ή δεν του δίνει όνομα. Όλοι οι πολιτισμοί άλλωστε (τόσο ιστορικά όσο και γεωγραφικά διαφορετικοί) είχαν και από μια λέξη για να περιγράψουν την ενέργεια... Είτε την έλεγαν αιθέρα, είτε κουνταλίνη, είτε τσι, είτε οργόνη, είτε αντι-ύλη είτε ότι άλλο θες... Είναι σχεδόν αρχετυπική η ανάγκη ύπαρξης ενός αόρατου στοιχείου που να συγκρατεί και να συνδέει τα πάντα μεταξύ τους. Εκεί ακριβώς έχουν φτάσει και οι επιστήμονες, κυρίως της αστροφυσικής επιστήμης, να πιστεύουν δηλ. ότι σίγουρα υπάρχει μια τεράστια ποσότητα ενέργειας (ή ακόμα και ύλης) που δεν βλέπουμε, ωστόσο παίζει το σημαντικότερο ρόλο στην ισορροπία του σύμπαντος.

[dimulator]

Περί του Αιθέρος

Ετυμολογία

Αιθήρ -έρος, ο

(ουσ.) [ρίζα *αιθ-, αίθω, ιθαρός, καθαρός, αίθρη], το πιο ψηλό και καθαρό στρώμα του αέρα || το στερέωμα ως κατοικία των θεών || Ζευς αιθέρι ναίων, Ο Δίας που κατοικεί στους αιθέρες.

Μια άλλη λέξη για τον αιθέρα είναι «άνθεμον» που σημαίνει άνθος # λουλούδι # χαμομήλι # αιθήρ # αιθέρας # το καλύτερο ποιοτικά πράγμα

(Σημ. ο Πλάτων έλεγε ότι η ψυχή έχει σαν ουσία τον αιθέρα και ότι ο άνθρωπος είναι φυτό ουράνιο)

 

Παράγεται από το ρήμα αίθω που σημαίνει ανάβω, αναφλέγω, φέγγω, φλέγομαι, καίομαι.

 

Άλλα παράγωγα της λέξεως είναι η αιθάλη, ο αιθίοψ, και πιθανώς η Αίτνα.

 

Ο Πλάτων στον «Κρατύλο» ετυμολογεί την λέξη λέγοντας ότι παράγεται από «αεί θεί» που σημαίνει αυτό που κινείται συνεχώς. (Κρατύλος 440 B)

 

Αυτό σημαίνει ότι έχει την ίδια ρίζα ερμηνεία με την λέξη Θεός από το ρήμα θέω που σημαίνει κινούμαι εις κύκλοτρον τάχιστα.

 

Άρα αιθήρ είναι οι ουσία των Θεών, δηλαδή αυτών που κινούνται τάχιστα κυκλικά.

 

Ελληνική Μυθολογία

Ο Αιθήρ σύμφωνα με την αρχαία ελληνική γραμματεία είναι και το Πυρ που δίνει ζωή, είναι ο σπινθήρας της ζωής για κάθε πλάσμα.

 

Οι Πυθαγόρειοι μιλούσαν για το κεντρικό Πυρ που είναι το αίτιο ύπαρξης όλων.

 

Ο Όμηρος δεν θεωρούσε τον Αιθέρα ως κάποια θεότητα ούτε και ως κάποια περιοχή, αλλά ως μία ιδιαίτερη κατάσταση του Ουρανού , ο οποίος βρίσκεται κάτω από τον Ουρανό (Ιλιάς . Ξ. 288, Θ. 556, Β 412, Ο 192, Π 300, T 351).

 

Ο Αριστοφάνης τον αποκαλεί ζωοδότη των πάντων «Αιθέρα σεμνότατον, βιοθρέμμονα πάντων» (Νεφ. 570) .

 

Στον «Ύμνο προς Πρωτόγονον» βλέπουμε την πίστη των Ορφικών ότι ο Αιθήρ προϋπήρχε πριν από οποιαδήποτε γέννηση ? εμφάνιση, αφού ο Πρωτόγονος, ή Έρως, ή Φάνης πλανιόταν μέσα στον Αιθέρα όταν γεννήθηκε από το αυγό, «Πρωτόγονον καλέω διφή, μέγαν, αιθερόπλαγκτον, ωογγενή» - (Ορφ. Ύμνος 6 προς Πρωτόγονον.

 

Ο Δαμάσκιος (Περί Αρχών), μας λέει πως κατά τους Ορφικούς και σύμφωνα με την εκδοχή του Ιερώνυμου και του Ελλάνικου, ο Χρόνος και η Ανάγκη (Αδράστεια) γέννησαν τον Αιθέρα, το Χάος και το Έρεβος. Οι Ορφικοί λοιπόν πιστεύουν στην κοσμογονική τους θεωρία ότι ο Αιθήρ είναι ένα πρωταρχικό, βασικό δομικό στοιχείο της Δημιουργίας, ότι είναι η ψυχή του κόσμου, το Θείον Πύρ, ο σπινθήρας που δίνει ζωή σε όλα τα δημιουργήματα.

 

Ελληνική Φιλοσοφία

Ο Αναξιμένης (585-525 π.Χ.) διατύπωσε την θεωρία ότι τα πάντα είναι αέρας και από την αραίωσή του παράγεται ο Αιθέρας. Δηλαδή ο αιθέρας είναι μια πιο λεπτοφυής ουσία ακόμη και του αέρος.

 

Ο Φιλόλαος (5ος αιώνας π.Χ.) ένας από τους μαθητές του Πυθαγόρα που σώθηκαν από την σφαγή, πίστευε ότι ο Αιθήρ ήταν το πέμπτο από τα στοιχεία που αποτελούσαν τον κόσμο.

 

Ο Ξενοφάνης (570-475 π.Χ.) διατύπωσε την θεωρία ότι η γη περιβάλλεται από τον Αιθέρα ο οποίος εκτείνεται στο άπειρο.

 

Ανάμεσα στα άλλα ο Παρμενίδης (540-470 π.Χ.) θεωρούσε ότι ο Ήλιος και οι διάφοροι αστερισμοί βρίσκονται μέσα στον Αιθέρα.

 

Ο Αναξαγόρας (500-428 π.Χ.) θεωρεί ότι ο Αιθήρ είναι ένα από τα δύο μέρη στα οποία χωρίστηκε η αρχική μάζα από την ωθητική δύναμη του Νού, δηλαδή της Πνευματικής Δύναμης και τον ταυτίζει με το Πύρ λόγω της ιδιότητας του να ακτινοβολεί την ενέργεια που λαμβάνει από τον Νου.

 

Ο Αριστοτέλης ελέγχει τον Αναξαγόρα και λέει ότι κακώς ονομάζει Αιθέρα αυτό που είναι Πύρ, δέχεται ότι ο Αιθήρ είναι το πέμπτο κοσμογονικό στοιχείο , το τελειότερο απ? όλα τα άλλα, και αναφέρει ότι «ουρανού δε και άστρων ουσίαν με αιθέρα καλούμεν».

 

Σύμφωνα με πολλούς Έλληνες πανεπιστήμονες ? φιλοσόφους τα τέσσερα στοιχεία του Σύμπαντος, γη, ύδωρ, αήρ και πυρ, καθορίζουν ένα συμβολισμό για τις καταστάσεις της ύλης.

 

Τα τέσσερα στοιχεία διέπονται από τους νόμους του νείκους (διαμάχης) και της φιλότητος. (Εμπεδοκλής).

 

Όταν χωρίζονται απελευθερώνουν ενέργεια όταν ενώνονται απορροφούν ενέργεια. Η μετάδοση όμως της ενέργειας πρέπει να γίνεται μέσω ενός μέσου. Αυτό το μέσο που ενώνει τα αντίθετα έτσι ώστε να αποτελεί μια γέφυρα ενέργειας μεταξύ τους ο Αριστοτέλης το ονόμασε Αιθέρα.

 

Έτσι ο Αιθέρας είναι το πέμπτο στοιχείο ή αλλιώς η πεμπτουσία, έχει την ιδιότητα να ενώνει τα αντίθετα και η ενέργεια μέσω αυτού κινείται κυκλικά.

 

Οι Νεοπλατωνικοί ξεκινούσαν την Κοσμογονία τους από την αρχή του Αναξαγόρα.

Πρώτο αίτιο όλων είναι ο Θείος Νους ή αλλιώς το Εν.

Ο Νους παράγει τον αιθέρα και δύναμη.

Η δύναμη που απορρέει από τον Νου φορτίζει τον αιθέρα δημιουργώντας τρεις καταστάσεις. Την πρόοδο, την μονή και την επιστροφή της δυνάμεως του Νου.

 

Στην πρόοδο η δύναμη του Νου απορρέει και μεταδίδεται.

Στην μονή φορτίζει τον αιθέρα μετατρέποντας τον σε πυκνότερη ύλη σχηματίζοντας έτσι τα άτομα, μόρια κτλ. Τα όντα δηλαδή.

Στην επιστροφή το ον νοεί και επιθυμεί να γυρίσει προς το Εν. Η νόηση του Ενός επιστρέφει την δύναμη πίσω σε αυτό. Αυτή ήταν και η βασική θεωρία της ένωσης της ψυχής με τους Θεούς στην αναγωγή της ψυχής, μια θεουργική πρακτική των Πυθαγορείων.

 

Άρα σαν σύνοψη όλων των παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι το Εν-Νους παράγει τον αιθέρα και τον φορτίζει. Από την άλλη το Εν στο πεδίο της ύλης υπάρχει ως πλήθος ως ενάδες (στοιχειώδη νόες).

 

Ο Πρόκλος μας λέει ότι ο Νους είναι εντός της ψυχής και η ψυχή εντός του σώματος.

Άρα κάθε ον μπορεί και νοεί.

 

Σαν αποτέλεσμα θα έχουμε επιπλέον φορτίσεις του αιθέρα και από τις νοήσεις των όντων αλλά σε μικρότερη ισχύ.

 

Με άλλα λόγια τα πάντα είναι νους σε αραίωση ή πύκνωση του αιθέρα.

 

Η Τέχνη

 

Σε αυτήν την θεωρία βασίζεται και η τέχνη.

 

Όλα όσα εφαρμόζονται στην τέχνη, τελετουργικά, ξόρκια, ευχές, κατάρες οραματισμοί, διαλογισμός κτλ είναι μέθοδοι που βοηθάνε τον νου μας να φορτίσει τον αιθέρα και να πραγματώσει ένα μεταφυσικό φαινόμενο αυτή η φόρτιση μπορεί να γίνει στο αιθέρα που διαπερνά ένα αντικείμενο αλλά και εμάς τους ίδιους.

 

Από την άλλη ο φορτισμένος αιθέρας παραμένει φορτισμένος για κάποιο χρονικό διάστημα και όσο τροφοδοτείται συχνά με νοητική-πνευματική δύναμη. (για αυτό τον λόγο υπάρχει συνεχής λειτουργία στους ναούς)

 

Έτσι δημιουργούνται τα «αγιασμένα» αντικείμενα και τα φυλαχτά.

 

Η φόρτιση του αιθέρα γίνεται από έντονα συναισθήματα και επιθυμίες.

Το συναίσθημα λειτουργεί σαν αντλία δυνάμεως από την πηγή (Θείο) και η επιθυμία σαν οδηγός κατευθύνει την ενέργεια στην φόρτιση του αιθέρα.

Εκτός αυτού το συναίσθημα αλλάζει και τις δονήσεις του νου-πνεύματος που υπάρχει εντός της ψυχής και έτσι υπάρχει συντονισμός με ανώτερες ή κατώτερες πνευματικές υπάρξεις από αυτές του ανθρώπου.

 

Πολλά φυσικά υλικά άγουν ευκολότερα την νοητική δύναμη όπως οι κρύσταλλοι και οι αιθερικοί μετατροπείς. (αποτελούνται από δοχεία με ρινίσματα μετάλλων και σπειροειδή ελάσματα σε διάφορα σχήματα πυραμίδες, κώνοι κτλ)

[Aiolos]

Πραγματικα ωραιες απαντησεις και καθως εκανα και μια μικρη προσωπικη ερευνα για τον συσσωρευτη οργονης του Ραιχ ειδα αυτο

Medical societies and the FDA, eager to prevent alleged health-fraud, burned Reich's books[citation needed], and discouraged application of his methods by health practitioners. However, starting in the 1960s and increasingly over the next several decades, the growing "alternative health" and "natural healing" movements provided shelter for the belief in orgone.

παρολο που λεει citation needed αρα δεν ειναι ακριβως διασταυρωμενο δεν περιμενα ποτε να καψει βιβλια μια ιατρικη ενωση

Κατι ακομα νομιζω πως τα "αγιασμενα" αντικειμενα σαν καθε τι που εχει τετοια φορτιση..θα επρεπε να αντιδρουν μονο με τον κατοχο τους.Πχ δεν ειμαι τοσο σιγουρος οτι το αυθεντικο δακτυλιδι του σολομωντα που πουλανε στο amazon ακομα και εαν ηταν θα ειχε καποιο αποτελεσμα σε εμενα.Δηλαδη εαν ο αιθερας φορτιζεται εστω και μονιμα, τα αποτελεσματα της επιθυμιας αυτου που το εφτιαξε εκδηλωνονται σε καποιον ο οποιος δεν τα γνωριζει?

Τελος ο αιθερας βρισκεται σε κινηση?η ειναι κατι στατικο κατα την γνωμη σας?

Edited September 16, 2007 by Aiolos

[dimulator]

Ο αιθέρας σαν ουσία όταν φορτίζεται είναι προσβάσιμη στον κάθε ένα.

Αν νιώσεις κάτι το διαφορετικό εξαρτάται από το πόσο ευαίσθητος είσαι στο να νιώθεις δονήσεις.

Στους άσχετους με την τέχνη μπορεί να εμφανισθεί σαν συναίσθημα θετικό ή αρνητικό.

Σε άλλους, που ασχολούνται με την τέχνη, είναι "κατάρα" γιατί από όπου και αν περάσουν νιώθουν τα κακά και τα καλά που παράγουν οι άνθρωποι και βασανίζονται από αυτήν την εναλαγή και σε άλλους που είναι λιγότερο ευαίσθητοι μοιάζει με παιχνίδι που θέλουν να το εξερευνήσουν.

 

Μόνιμα δεν πιστεύω να φορτίζεται. Η διάρκεια της φόρτισης εξαρτάται από την πηγή που φορτίζει τον χώρο, σε ένταση και συχνότητα (π.χ. εκκλησίες, ψυχιατρεία κτλ).

 

Στα αντικείμενα καλό είναι πριν φορτίσουμε να κάνουμε μια αποφόρτιση με την σκέψη μας και μετά φόρτιση με το δικό μας συναίσθημα.

 

Τώρα όσο αφορά την κίνηση δεν το έχω σκεφτεί. Δεν ξέρω.

[dimulator]

Ένα σχετικό site με τον αιθέρα είναι αυτό:

 

http://www.ethericpower.com/gr/metatropeis_index.htm

[Sucore]

Σε άλλους, που ασχολούνται με την τέχνη, είναι "κατάρα" γιατί από όπου και αν περάσουν νιώθουν τα κακά και τα καλά που παράγουν οι άνθρωποι και βασανίζονται από αυτήν την εναλαγή και σε άλλους που είναι λιγότερο ευαίσθητοι μοιάζει με παιχνίδι που θέλουν να το εξερευνήσουν.

Να σε καλα που το ανεφερες αυτο!

Ευχη και καταρα, στην αρχη φαινεται καταρα, ομως οσο περναει ο καιρος βλεπεις ολο και περισσοτερο πως η μονη καταρα που εχεις ειναι οτι ΔΕΝ εισαι καταραμενος ..

Επειτα απο την εξωτερικευση των συναισθηματων μου αναφερω την πληρη απογοητευση μου με το περιβαλλον>ΣΑΦΩΣ

Μόνιμα δεν πιστεύω να φορτίζεται.

Τώρα όσο αφορά την κίνηση δεν το έχω σκεφτεί. Δεν ξέρω.

Μονιμα;

Δηλαδη καποιος που συνεχως εχει την "καταρα" που προανεφερες δεν βρισκεται σε μια μονιμα "φορτισμενη" κατασταση; Προσωπικα το μνο που εχω παρατηρησει να αλλαζει ειναι το ποσό ενεργειας, ΠΟΤΕ δεν εχει μηδενιστει, παντοτε αυξομειωνεται...

 

Συμφωνα με την κινηση..Δεν νοειτε να μην κινηται!

Δες το σαν την θαλασσα! Υπαρχει μια συνεχη ανακατανομη των επιπεδων ενεργειας μεσα στο συστημα, το ωραιο ειναι πως με καποια προσπαθεια ειναι δυνατον να επηρεαστει αυτη η κινηση!

Πιστη να υπαρχει (βεβαιοτητα καλυτερα) και ολα γινονται..