Jump to content

Επιλογές...Ζωής


Avaris
 Share

Recommended Posts

Ας το δυσκολέψουμε λίγο. Ας προσθέσουμε ένα ακόμη κριτήριο στη σκέψη :

 

 

Με τα πολλά δις, μπορείς όντως να ζήσεις μια εύκολη ζωή.

 

Αυτό κάποιος μπορεί να το απορρίπτει.

 

 

Μπορείς όμως και να κάνεις τη ζωή των άλλων πιο εύκολη. Μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις για ευγενείς και ανθρωπιστικούς λόγους.

 

 

Μπορείς πχ να σώσεις χιλιάδες παιδιά απο την ένδεια και το θάνατο.

 

 

Γυρίζοντας την πλάτη σε αυτά τα χρήματα λοιπόν, καταδικάζεις και χιλιάδες παιδιά σε θάνατο. Τα οποία θα μπορούσες να είχες σώσει... :smilewink:

 

 

Τι αποφασίζεις μετά και απο αυτό?

 

 

Μπορείς να γίνεις Σωτήρας!

 

 

Θα θυσιάσεις 100 ζωές για να σώσεις χιλιάδες άλλες?

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 74
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Όχι βέβαια.

Δεν μπαίνω στη διαδικασία να σου πω ότι στο συγκεκριμένο παράδειγμα πχ δεν μου αρέσει η ανταπόδοση γιατί δεν είναι εκεί το νόημα, το νόημα αν κατάλαβα καλά είναι αν θα έκανες κάτι που δεν σου αρέσει με ανταπόδοση πολλά λεφτά.

Όχι, δεν θα το έκανα ούτε για να σώσω παιδιά, ούτε για να σώσω χώρες. Αν το έκανα θα το έκανα για να έχω εγώ λεφτά. Ελπίζω μια μέρα να μπορώ να το κάνω για τα παιδιά και όχι για τον εαυτό μου. Προς το παρόν, η μικροαστική μου σκέψη κυριαρχεί της καλοσύνης μου.

 

Και τώρα ας αναρωτηθώ τι φταίει και ποια αλλαγή χρειάζεται, ώστε να μπορέσω κάποια στιγμή να το σκέφτομαι (και να το πράττω) στην πιο ιδανική του μορφή.

Link to comment
Share on other sites

Γυρίζοντας την πλάτη σε αυτά τα χρήματα λοιπόν, καταδικάζεις και χιλιάδες παιδιά σε θάνατο. Τα οποία θα μπορούσες να είχες σώσει... :smilewink:

Παιρνοντας αυτα τα χρηματα δεχεσαι χωρις αντιρρηση οσα παιδια πεθαναν(σκοτωσες κατα μια εννοια) για να μαζευτει αυτο το ποσο.Τα χρηματα που δεν υπαρχαν οταν επρεπε για να γλυτωσουν τα παιδια και τα μαζεψε ο ταδε χ κυβερνητικος εκπροσωπος για να κανει τις βρωμοδουλειες του. :015annoyed: Οπως και να το δω δε μου αρεσει(αν διπλασιαζες το ποσο ισως θα μπορουσε να υπαρξει μια παραπανω κατανοηση...:) )

Α και το οτι ο σκοπος αγιαζει τα μεσα με βρισκει αρκετα αντιθετο

Edited by Aiolos
Link to comment
Share on other sites

Κέρατε :clapping:

 

Αν η ζωή είναι ίδιας αξίας, ίση και ξεχωριστή στον καθένα μας, τότε τα απλά μαθηματικά σου λένε ότι ναι, μπορείς να θυσιάσεις 100 ζωές για να σώσεις 1000. Αυτά όμως είναι μαθηματικά και με την προυπόθεση ότι ισχύει γραμμικά ότι κάθε ζωή είναι ίση με μια άλλη ζωή. Άρα 100x<1000x προφανώς.

 

Όμως. Αν πιστεύεις ότι κάθε ζωή ισούται με μια άλλη ζωή αλλά ισούται επίσης με 1.000.000.000+ άλλες ζωές, τότε αλλάζει το πράγμα.

Είναι όπως οι έννοιες του άπειρου. [Άπειρο + 1] είναι ίσο με [άπειρο + 1.000.000.000+].

Και αυτό μαθηματικά είναι, οπότε η επιλογή είναι στο πως θα το δεις.

Link to comment
Share on other sites

Ειχα μια αντιστοιχη συζητηση τωρα τελευταια (που κατεληξε σε τσακωμο....)οπου πεφτεις με το αεροπλανο και μενουν 10 επιζωντες.Βοηθεια πουθενα για 2 μερες και ξαφνικα...εμφανιζεται ενα ποντικι.

Η δικια μου συνεχεια ηταν η εξης:αφου δεν μπορουμε να φαμε τους συνανθρωπους μας (για ηθικους,λογω αηδιας μπλα μπλα) τρεχουμε ολοι για το ποντικι.Ετσι καταλαβαινουμε οτι Ζωη(ποντικιου)<Ζωη(ανθρωπου).

Στην ερωτηση λοιπον αν η ζωη 1ζωου=ζωη 1ανθρωπου δινουμε διπλο δαγκωτο.

Το πρωτο επιχειρημα που ακουσα σε αυτο το σκεπτικο ηταν Φυσικα αφου εμεις ειμαστε ελλογα οντα και ουτως η αλλως βλεπεις κανενα ζωο να τρωει το ομοιο του???(Υπαρχουν παραδειγματα κανιβαλλισμου στη φυση)Αρα να προτεινω και εγω κατι...

1000ποντικια για 2 ανθρωπους???

(το ολο ζητημα ξεκινησε απο τα πειραματοζωα)

Edited by Aiolos
Link to comment
Share on other sites

Θά έχετε προσέξει ότι ...

 

... ενώ δέν αγοράζουμε ένα ανώνυμο σίδερο ατμού πού κοστίζει 12 euro, ακόμα κι άν τό βαλάντιό μας είναι περιορισμένο καί κάνουμε υπομονή καί οικονομία γιά νά πάρουμε ένα επώνυμο, καθορισμένων προδιαγραφών καί ασφάλειας. πού κοστίζει 75, όταν πρόκειται γιά σημαντικότερες επιλογές, αρχές καί τρόπο ζωής γιά παράδειγμα, αποφεύγουμε "συστηματικά" τήν ..."τυποποίηση"!

 

Νομίζω ότι είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα γιά κάθε άνθρωπο πού εισέρχεται στήν ωριμότητα, ο καθορισμός κάποιων βασικών αρχών ζωής.

 

... γιά παράδειγμα:

 

Φάτους προτού σέ φάνε

 

Οτι δέν θά ήθελα νά μού κάνουν νά μήν τό κάνω εγώ σέ άλλους

 

Μάχαιραν έλαβες, μάχαιραν θά δόσεις κι ακόμα χειρότερα

 

Ο σκοπός δέν αγιάζει τά μέσα

 

Ο σκοπός αγιάζει τά μέσα

 

Οτι θά επιθυμούσα νά κάνουν γιά εμένα, άς τό προσφέρω εγώ στούς άλλους εφ' 'οσον είναι εφικτό

 

...δηλ. κάποιες προσωπικές νόρμες, πού σέ βγάζουν γρήγορα από διλλήματα καί ξανα-περνάς στήν δράση.

 

ΥΓ: ... απευθύνομαι σέ αυτούς πού έχουν ήδη διέλθει τής νεότητας, γιατί οι διερχόμενοι, έχουν υποχρέωση νά πειραματιστούν άνευ δογματισμών

Link to comment
Share on other sites

Ναι αλλά υπάρχει άνθρωπος που να έχει προκαθορίσει τις αρχές του κ να δρα πάντα συμφωνά με αυτές?? Είναι όντως εφικτό κάτι τέτοιο? Δεν ξερώ.. Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι κάποιοι έχουν ¨προαποφασισμένη¨ την πατάω επί πτωμάτων πολιτική.. Απλά σου «βγαίνει» όταν παρουσιάζεται η ευκαιρία.

Νομίζω σε τέτοιες επιλογές πρωταρχικό ρολό έχει το ένστικτο.. Ένστικτα επιβίωσης και συντήρησης vs αίσθημα διακαίου.Τώρα τι θα επικρατήσει? Για μένα είναι και λίγο θέμα τύχης. Και κυρίως συγκυριών.

Link to comment
Share on other sites

Ίσως και να αξίζει όμως να προσπαθήσεις να ελέγξεις το "σου βγαίνει εκείνη την ώρα" και το ένστικτό σου.

Ξέρεις που πατάς, ακόμα και αν αυτό που πατάς είναι αέρας.

 

Είναι εκείνη η άθλια στιγμή που αναρωτιέσαι αν μπορείς να εντάξεις στην ίδια σου τη ζωή τις απόψεις σου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (ποιες είναι οι απόψεις μου, ποιος είμαι εγώ, πόσο σωστές είναι οι απόψεις μου, κλπ).

Διαλέγεις τα υλικά, και αρχίζεις το χτίσιμο.

Το κτίσμα σε νοιάζει. Μπορεί κάποιο παράθυρο να μην σου βγει όπως το ήθελες, αν όμως το αφήσεις στην τύχη μπορεί αντί για παράθυρο να συναντήσεις βόθρο. Και θα είναι στην λάθος θέση, γιατί μην ξεχνάς πως όλα τα σπίτια έχουν βόθρο.

 

Τώρα που το σκέφτομαι, μοιάζει αρκετά ο άνθρωπος με το σπίτι.

Link to comment
Share on other sites

Ναι οκ αλλά ποσό σίγουροι είμαστε ότι οι οποίες επιλογές που έχουμε είναι προϊόν αποκλειστικά προσωπικών σκέψεων, κινήτρων, θελήσεων κλπ? Όλοι κάνουμε λάθη.. Πράγματα για τα οποία έχουμε μετανιώσει ή καταστάσεις που δεν αντιμετωπίσαμε σωστά . Τι συμβαίνει όμως την στιγμή που αποφασίζουμε να τα διαπράξουμε. Είμαστε κάποιοι «άλλοι»? Δεν σκεφτόμαστε λογικά? Πάμε κόντρα στις προσωπικές αρχές μας? Μπορεί.. Αλλά όχι πάντα.Μερικά πράγματα απλά τυχαίνουν..

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πιστεύω το αντίθετο, ότι δηλαδή δεν είναι οι επιλογές μας προϊόντα που εκρέουν μόνο από μέσα μας, αλλά επηρεάζονται και απ'τον γύρω κόσμο (ίσως εδώ να μπορούμε να το ορίσουμε εμείς) και απ'τις συνθήκες και ίσως από πολλά άλλα πράγματα.

Δεν το θεωρώ και κακό, μάλλον λογικό μου φαίνεται.

 

Τώρα όσο για τις καταστάσεις που αντιμετωπίσαμε λάθος, όχι δεν είμασταν κάποιοι άλλοι. Είναι ακριβώς ό,τι συμβαίνει όταν:

Απλά σου «βγαίνει» όταν παρουσιάζεται η ευκαιρία.

και είναι φυσικό, γιατί δεν γνωρίζεις την ίδια σου τη στάση. Καλείσαι να αντιδράσεις on-the-fly, κάτι που δεν σου αφήνει χρονικά περιθώρια σκέψης.

 

Δεν σου λέω όμως ότι γίνεται να έχεις προκαθορισμένη στάση παντού, άλλωστε ο Σείριος μίλησε πιο πολύ για κάποιες βασικές αρχές που διέπουν έναν άνθρωπο, όχι για FAQ με τις απαντήσεις έτοιμες για κάθε κατάσταση.

Link to comment
Share on other sites

Ο άνθρωπος λοιπόν - εαν κατάλαβα καλά - θα πρέπει να έχει κάποιες "ισχυρές ηθικές νόρμες" μέσα του που να λειτουργούν ως "σταθερές" για να τον "βγάζουν απο τα διλήμματα της ζωής" όταν αυτά προκύπτουν τυραννικά....

 

 

Δηλαδή, να κυριαρχεί μέσα μας το "Καλό".....

 

 

χμμμ.....Δηλαδή, το "καλό" μπορεί να διαχωριστεί ξεκάθαρα απο το "κακό"?

 

 

Το Γιν δεν εμπεριέχεται μέσα στο Γιανγκ και το Γιανγκ μέσα στο Γιν?

Link to comment
Share on other sites

(αν διπλασιαζες το ποσο ισως θα μπορουσε να υπαρξει μια παραπανω κατανοηση... :) )

 

 

Τι μου θυμίζει αυτό?....

 

χμμμ....τι μου θυμίζει?.....

 

 

Αααα, μάλιστα....

 

 

Ότι ο καθένας έχει την "τιμή" του.....

 

 

Ότι πάντα θα υπάρχει ένα "παράθυρο" στον "ψυχισμό" του άλλου, το οποίο εαν το "εντοπίσεις", μπορείς να τον βάλεις να κάνει τα πιο "παράλογα" πράγματα.....

 

....που θεωρητικά, δεν θα έκανε κάτω απο "φυσιολογικές συνθήκες" , λέμε τώρα..... :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Ενα οικοδομημα αρχων οσο ποιο σταθερο και αλυγιστο το θεωρεις τοσο ποιο ευκολο ειναι να πεσει.Δες το σαν το σπιτι..Ενα σπιτι που χτιστηκε εξολοκληρου απο μπετον στον σεισμο πεφτει ποιο ευκολα απο μια καλη ξυλινη κατασκευη.Μου αρεσει βεβαια να υπαρχει ενας τυφλοσουρτης οπως λεει ο σειριος ετσι ωστε στις περισσοτερες περιπτωσεις να βγαινω απο "ευκολα" διλληματα χωρις βεβαια να σημαινει οτι δεν τα σκεπτομαι περισσοτερο οταν θεωρω οτι πρεπει.

Τωρα..το σπιτι απο μπετον που ειπα παραπανω εχω την εντυπωση οτι εχει τρυπαει πιο ευκολα απο το ξυλινο.Αυτο εκτος απο καποιον αλλο που μπορει να το χρησιμοποιησει χρησιμευει για να κανουμε καποια πραγματα που δεν ειναι στις αρχες μας αλλα να μην αισθανομαστε και ασχημα πχ Ναι το σπιτι μου εχει τα θεμελιο το Ο σκοπος δεν αγιαζει τα μεσα,αλλα στην συγκεκριμενη περιπτωση με τις συγκεκριμενες συνθηκες αυτο δεν ειναι και τοοσο σωστο...

Και το οτι υπαρχουν τρυπες σε ολα τα σπιτια ειναι πιστευω για δυο λογους

1Θελουμε να χρησιμοποιουμε αυτα τα παραθυρακια για να μην αισθανομαστε ασχημα

2Γιατι καταλαβαινουμε οτι μια φραση δεν μπορει να εφαρμοστει σε ολες τις συνθηκες(καποιοι κανουν μονο το 1) πχ

Υποθετικα τωρα...δεν πρεπει να λεω ψεματα.Τα ψεματα ειναι οτι χειροτερο.

Γυριζει λοιπον σπιτι η μητερα κατακουρασμενη και ετοιμη να καταρρευσει.Ρωταει "πως πηγε η αδερφη σου"?Η απαντηση μου θα ηταν "τσιμπημενη" προς το "Καλα πηγε".

Θα μου πειτε τα ψεματα γεννανε ψεματα.Θα σας πω οτι εχετε δικιο.Προτιμω λοιπον(σε αυτη τη φαση) να γινω καλος ψευτης παρα απανθρωπος και δημιουργω μια τρυπα.Γι αυτο μου αρεσουν τα ξυλινα σπιτια.

Δεν υποθετουν οτι πρεπει να τα ακολουθησω κατα γραμμα.Εχουν ευλιγισια και αρκετες τρυπες απο μονα τους για να περναει αερας.

Link to comment
Share on other sites

Πάντως το ότι κάποιος έχει θέσει κάποιες αρχές στη ζωή του, δε σημαίνει αυτόματα ότι δεν έχει την ευχέρεια να διαλέξει ποιες θα ακολουθήσει ανάλογα με την κάθε περίπτωση.

Δεν ακολουθούμε όλες μας τις αρχές ταυτόχρονα. Πολλές φορές κάποιες φαίνονται να αντιφάσκουν. Εκεί πρέπει να "ζυγίσεις" το γεγονός, να βάλεις προτεραιότητα στις αρχές σου και να αποφασίσεις για τις πράξεις σου.

 

Στην τελική Αίολε, το να πεις αυτό το μικρό ψεματάκι στη μητέρα σου επειδή είναι κουρασμένη, μπορεί να αντιφάσκει με την αρχή "λέω πάντα την αλήθεια", αλλά συμφωνεί με την αρχή "Να βοηθώ και να μην αγχώνω τους ανθρώπους γύρω μου" ή κάποια αντίστοιχη.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...