Jump to content

Κοινωνική ανισότητα


nenya
 Share

Recommended Posts

Μόλις γκρεμίστηκε η μεγαλύτερη ελπίδα μου? :shocked: ότι η εξουσία (Αυγερινός ? συντονιστής) μπορεί να επιθυμεί κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα (δλδ όχι private releases)

Link to comment
Share on other sites

Respect my authoritah!

 

Μόλις σου έκανα ένα δώρο. Αυτό του ξυπνήματος (σε οργανώσεις, θρησκείες, φιλοσοφικά ρεύματα ποτάμια και λίμνες, θα το ακούσεις ως αφύπνιση!).

Η εξουσία ποτέ δεν επιθυμεί κοινωνική δικαιοσύνη. Μην αυταπατόμαστε. Ακόμη κι εσύ να ήσουν στην εξουσία, θα νοιαζόσουν για εσένα, την οικογένειά σου και τους φίλους σου. Όχι για τους υπόλοιπους. Το θέμα δεν είναι να ρίξουμε αυτούς και να χώσουμε άλλους (ή εμάς). Το θέμα είναι να βρούμε ένα τρόπο, ώστε η εξουσία να μοιράζεται σε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα, τείνοντας έτσι να εξαφανιστεί. Δεν θα εξαφανιστεί ποτέ, αυτό δεν γίνεται. Γίνεται όμως να είναι λίγο πιο ελεγχόμενη. Πιο διάφανη, πιο καθαρή.

Να ξέρουμε τουλάχιστον ποιος την έχει, γιατί τώρα ούτε αυτό δεν ξέρουμε.

 

Για σκέψου, 10 εκατ. έλληνες. 9 εκατ. χρωστάνε στην τράπεζα. Αν κατέβαιναν όλα αυτά τα 9 εκατ. και ΑΠΑΙΤΟΥΣΑΝ απ'το κράτος να διαγραφούν τα χρέη απ'τις τράπεζες και να δώσουν τους δικούς τους «κανόνες», τι θα γινόταν;

Μας έχουν μάθει ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Μπορούμε.

Μας έχουν μάθει ότι δεν μπορούμε να εναντιωθούμε στο σύστημα. Μπορούμε.

Μας έχουν μάθει ότι δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε ως ομάδα ανθρώπων (και όχι κάστα), συλλογικά και εναντίον αυτών (πραγμάτων και προσώπων) που μας ενοχλούν και επηρεάζουν αρνητικά την καθημερινότητά μας. ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

 

Γιατί δεν το κάνουμε; Γιατί λέμε "ακρίβυνε το αλάτι, αυξήθηκε το ΦΠΑ, στα 65 σύνταξη, τόσους φόρους για το αμάξι, τόσο κάνει το αμάξι, τόσο κάνει να πάρεις σπίτι, τόσο τόκο σου παίρνει η τράπεζα, τόσο κάνει να πας ένα ταξίδι, τόσο κάνει το ρεύμα, το τηλέφωνο, το νερό. Τόσο κάνει το λάχανο στη λαϊκή, τόσο κάνει να πάρω υπολογιστή, τόσο κάνει να ασφαλιστώ, τόσο κάνει να πάρω στα παιδιά μου βιβλία.";;

Γιατί αρκούμαστε στο να λέμε ότι δεν μας αρέσει; Γιατί δεν το αλλάζουμε; Αφού οι κυβερνήσεις από εμάς βγαίνουν υποτίθεται. Για εμάς βγαίνουν υποτίθεται. Δημοκρατία έχουμε υποτίθεται. Ο δήμος=οι πολίτες έχουν την πραγματική εξουσία υποτίθεται.

 

Γιατί ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι αυτό δεν αλλάζει; Ποιος μας έπεισε; Πόσο ΗΛΙΘΙΟΙ είμαστε; Γιατί δεν το αλλάζουμε, όχι αύριο, όχι μεθαύριο, όχι του χρόνου αλλά ΤΩΡΑ; Γιατί δεν σηκώνουμε τον ΚΩΛΟ ΜΑΣ απ'τον πανάθλιο καναπέ που πήραμε με δόσεις, και να πάμε να τους πούμε: ΟΛΟΙ ΚΑΤΩ ΤΩΡΑ! ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ. ΤΟ ΤΑΔΕ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΤΣΙ, ΤΟ ΔΕΙΝΑ ΕΤΣΙ. ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ.

 

 

ΩΧ, βγήκα offtopic. LOL!

Link to comment
Share on other sites

Αυγερινέ επέτρεψε μου να διαφωνήσω?όχι γιατί δεν συμφωνώ αλλά γιατί έχω κάτι άλλο κατά νου αυτή τη στιγμή.. κάποιος που έχει εξουσία (αλλά μιλάμε για πλανητάρχη ή πρόεδρο του fed) δεν χρειάζεται να φροντίσει να βολέψει τους δικούς του.. ο πλανήτης μπορεί να μας θρέψει όλους κ με το παραπάνω.. δηλαδή αν είχαμε φτωχότερους πλουσίους κ πλουσιότερους φτωχούς.. αυτό να γινόταν τσουπ! Θα λυνοταν το πρόβλημα της πείνας. Στην συνεχεία οι άνθρωποι με γεμάτα στομάχια μπορούν να παλέψουν για την απόκτηση άλλων δικαιωμάτων.. κ τσουπ να μια κοινωνική εξέγερση? μετά το απόλυτο χάος.. κ μετά η εμφάνιση ενός κράτους δικαίου! :clapping:

 

Πέρα από την πλακά όμως αν κανείς δεν πιστεύει/ελπίζει ότι η εκάστοτε εξουσία μεριμνάει για το συνολικό κοινωνικό όφελος τότε γιατί συνεχίζουμε να την στηρίζουμε..? ένα παράδειγμα κ σορυ για το πολιτικό του μηνύματος αλλά γιατί οι κάτοικοι της Ζάχαρος ψηφίσαν/στήριξαν τον ίδιο κρατικό μηχανισμό που τους έκαψε κυριολεκτικά? Μάλλον ο ελέφαντας αγαπάει την αλυσίδα του? :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Εδώ οι άνθρωποι πεινάνε και δεν μιλάνε. Αν τους δώσουν και ψίχουλα, θα τους λένε και ευχαριστώ μετά, δεν θα κάνουν εξέγερση.

Το πραγματικό και σοβαρό πρόβλημα δεν είναι ότι πεινάμε. Το πραγματικό και σοβαρό πρόβλημα είναι ότι έχουν δημιουργηθεί εστίες εξουσίας, που μπορούν (και το κάνουν) να μας κάνουν ό,τι θέλουν. Ο τελικός στόχος; Να μην είναι τίποτα στο χέρι μας.

Σκέψου το, αν παίρναμε όλοι καλά φράγκα σημαίνει ότι θα είχαμε λύσει το πρόβλημα;

 

Δυστυχώς δεν είναι μια θεωρία συνωμοσίας, είναι μια πραγματικότητα που αν κοιτάξεις γύρω σου και παρατηρήσεις, θα την δείς ξεκάθαρα.

 

Υ.Γ. Κάποιος συντονιστής να κάνει ένα split το θέμα παρακαλώ!

Link to comment
Share on other sites

Σκέψου το, αν παίρναμε όλοι καλά φράγκα σημαίνει ότι θα είχαμε λύσει το πρόβλημα;

 

Αν παίρναμε όλοι πολλά φράγκα θα ανέβαινε τρελά ο πληθωρισμός κ πάλι στα ιδία χαλιά θα ήμασταν.. το θέμα δεν είναι τα χρήματα αλλά το επίπεδο ζωης. Και ναι αν είχες ένα καλό επίπεδο ζωης εξασφαλισμένο θα σου έμενε χρόνος να σκεφτείς και να φιλοσοφήσεις και να επαναστατήσεις.

 

 

Το πραγματικό και σοβαρό πρόβλημα δεν είναι ότι πεινάμε

 

Βασικά έχεις κάπου δίκιο. Γιατί το παράδειγμα μου δεν αναφερόταν στον σύγχρονο χορτάτο δυτικού τύπου κόσμο.

 

Το πραγματικό και σοβαρό πρόβλημα είναι ότι έχουν δημιουργηθεί εστίες εξουσίας, που μπορούν (και το κάνουν) να μας κάνουν ό,τι θέλουν

 

Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως αδιαφορούμε (η κοινωνία στο σύνολο). Και επειδή (ετοιμάζομαι να γράψω μεεεγαααλη βλακεία) ο κόσμος δεν πρόκειται να αλλάξει, είναι πιθανότερο να ελπίζουμε ότι θα αλλάξουν οι άνθρωποι της εξουσίας. Ε μα συνεχεία εκμετάλλευση.. μη νομίζεις βαριέται και ο καπιταλιστής/πολιτικός/νομοθέτης.

 

 

:insane:

Link to comment
Share on other sites

Όχι, είναι πολύ ωραία ιστορία.

 

Όταν είναι μικρός ο ελέφαντας, τον δένουν για πρώτη φορά σε αυτόν το μικρό πάσσαλο. Το ελεφαντάκι αντιστέκεται, προσπαθεί να απελευθερωθεί, αλλά μάταια. Είναι πολύ αδύναμο για να νικήσει τον πάσσαλο. Οι μέρες περνάνε, το ελεφαντάκι ξαναπροσπαθεί, αλλά δεν τα καταφέρνει. Η εμπειρεία αυτή καταγράφεται στη μνήμη του, κι έτσι, μια μέρα, παύει να προσπαθεί.

 

Όταν μεγαλώνει, η μνήμη του του λέει πως το πασσαλάκι αυτό είναι πανίσχυρο και δεν μπορεί να το νικήσει. Γι' αυτό και δεν προσπαθεί.

Link to comment
Share on other sites

Οταν πρίν από χρόνια, κατά τύχη, βρήκα τό site πού αναφερόταν στήν Τέχνη τών Σοφών, απάντησα στό ερώτημα "άν υπάρχουν άγγελοι καί δαίμονες", μέ μιά ιστορία:

 

 

"... όταν τό πρωϊ νίβεσαι στήν πηγή ποιόν βλέπεις;

 

Τό πρόσωπό μου Διδάσκαλε...!

 

" Βλέπεις αυτόν πού μετράει τήν ζωή μέ τό μέτρο, τό ζύγι, τόν χρόνο... Βλέπεις τόν δαίμονα!"

 

 

... όσο θά υπάρχει η ανάγκη γιά μαθητές καί διδασκάλους, τόσο θά κρατά καί ο πόνος τού ανθρώπινου είδους.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...