Νεφέλη Posted November 5, 2004 Report Share Posted November 5, 2004 NefelieΔημοσιεύθηκε: 29 Σεπ 2004 02:43 pm Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή, ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός, κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάνουμε την ύλη ζωή, κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία. Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα, τα δυο τούτα ρέματα παλεύουν: α) ο ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς την αθανασία. β) ο κατήφορος, προς την αποσύνθεση, προς την ύλη, προς το θάνατο. Και τα δυο ρέματα πηγάζουν από τα έγκατα της αρχέγονης ουσίας. Στην αρχή η ζωή ξαφνιάζει, σαν παράνομη φαίνεται, σαν παρά φύση, σαν εφήμερη αντίδραση στις σκοτεινές αιώνιες πηγές, μα βαθύτερα νιώθουμε: η Ζωή είναι κι αυτή άναρχη, ακατάλυτη φόρα του σύμπαντου. Αλλιώς πούθε η περανθρώπινη δύναμη που μας σφεντονίζει από το αγέννητο στο γεννητό και μας εγκαρδιώνει -φυτά, ζώα, ανθρώπους- στον αγώνα; Και τα δυο αντίδρομα ρέματα είναι άγια. Χρέος μας λοιπόν να συλλάβουμε τ' όραμα που χωράει κι εναρμονίζει τις δυο τεράστιες τούτες άναρχες, ακατάλυτες ορμές, και με τ' όραμα τούτο να ρυθμίσουμε το στοχασμό μας και την πράξη. (από την «ΑΣΚΗΤΙΚΗ» του Νίκου Καζαντζάκη) SeiriosΔημοσιεύθηκε: 03 Οκτ 2004 10:52 pm Nefelie έγραψε: Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή, ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός, κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάνουμε την ύλη ζωή, κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία. Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα, τα δυο τούτα ρέματα παλεύουν: α) ο ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς την αθανασία. β) ο κατήφορος, προς την αποσύνθεση, προς την ύλη, προς το θάνατο. Και τα δυο ρέματα πηγάζουν από τα έγκατα της αρχέγονης ουσίας. Στην αρχή η ζωή ξαφνιάζει, σαν παράνομη φαίνεται, σαν παρά φύση, σαν εφήμερη αντίδραση στις σκοτεινές αιώνιες πηγές, μα βαθύτερα νιώθουμε: η Ζωή είναι κι αυτή άναρχη, ακατάλυτη φόρα του σύμπαντου. Αλλιώς πούθε η περανθρώπινη δύναμη που μας σφεντονίζει από το αγέννητο στο γεννητό και μας εγκαρδιώνει -φυτά, ζώα, ανθρώπους- στον αγώνα; Και τα δυο αντίδρομα ρέματα είναι άγια. Χρέος μας λοιπόν να συλλάβουμε τ' όραμα που χωράει κι εναρμονίζει τις δυο τεράστιες τούτες άναρχες, ακατάλυτες ορμές, και με τ' όραμα τούτο να ρυθμίσουμε το στοχασμό μας και την πράξη. (από την «ΑΣΚΗΤΙΚΗ» του Νίκου Καζαντζάκη) Πίσω από όλα αυτά πού ζούμε, κρύβεται μία βούληση ή ένα νόημα; ...έχω φτάσει στό συμπέρασμα ότι η αναζήτηση τής Αλήθειας μπορεί νά αποβεί πολυτιμότερη από τήν ίδια τήν Αλήθεια. "...τά πάντα είναι σημάδια, τά πάντα είναι ιεροφάνεια, εκδήλωση τού Λόγου καί ωστόσο εμείς πρέπει νά μάθουμε νά τά ξεχωρίζουμε...!" NefelieΔημοσιεύθηκε: 04 Οκτ 2004 10:48 am Seirios έγραψε: ...έχω φτάσει στό συμπέρασμα ότι η αναζήτηση τής Αλήθειας μπορεί νά αποβεί πολυτιμότερη από τήν ίδια τήν Αλήθεια. ...μου θυμίζει την "Ιθάκη" του Καβάφη αυτό... Zil-ErelΔημοσιεύθηκε: 04 Οκτ 2004 03:41 pm ΘΑ συμφωνησω, ο δρομος προς την οποια αληθεια ειναι πιο σημαντικος απο την ιδια την αληθεια. Στο κορυφαιο hitch-hiker's guide to the galaxy, καποια στιγμη ενας υπερπολιτισμος ρωταει εναν υπερυπολογιστη "μπορεις να βρεις το νοημα του Συμπαντος και των Παντων?" "Ναι" "Ποιο ειναι?". Περναν 15 χιλιαδες χρονια υπολογισμων, ολος ο πολιτισμος ειναι σε αγωνια. Και οταν ολοκληρωθηκε, τους λεει ο υπολογιστης "Η απαντηση στο μεγα ερωτημα του Συμπαντος, του Κοσμου και των Παντων ειναι..." μετα απο τα απαραιτητα 10 δευτερολεπτα σασπενς, τους λεει "...48 !!!!!" Μια τοσο πεζη αληθεια, για την οποια μοχθησαν 15 χιλιαδες χρονια. Αλλα ο δρομος αξιζε, ανεξαρτητα απ οτην απαντηση. Τράγου ΚέρατοΔημοσιεύθηκε: 05 Οκτ 2004 03:32 am Zil-Erel έγραψε: μετα απο τα απαραιτητα 10 δευτερολεπτα σασπενς, τους λεει "...48 !!!!!" Πάλι λάθος το είπες! 42 είναι η απάντηση! Έχει σημασία πως μετά φτιάξανε τη γη ως έναν τεράστιο υπολογιστή για να υπολογίσει την ΕΡΩΤΗΣΗ! Zil-ErelΔημοσιεύθηκε: 05 Οκτ 2004 01:54 pm Ε, τι να πεις, μου εχει κολλησει οτι το νοημα του Συμπαντος ειναι 48, οχι 42. Χμ, λες η διαισθηση μου να θελει να μου πει κατι? SeiriosΔημοσιεύθηκε: 05 Οκτ 2004 01:54 pm Zil-Erel έγραψε: Ε, τι να πεις, μου εχει κολλησει οτι το νοημα του Συμπαντος ειναι 48, οχι 42. Χμ, λες η διαισθηση μου να θελει να μου πει κατι? εγώ λέω νά τό κάνουμε λίγο πιό "σγουρό" αλλά θέλω τήν γνώμη σας ...και γιά τήν ταμπακιέρα: Η γέννηση τής φιλοσοφίας τοποθετείται γύρω στό 600πΧ. Μέχρι τότε απαντήσεις στά "κρίσιμα" ερωτήματα έδιναν οι θρησκείες καί τά ιερατεία φρόντιζαν γιά τήν μεταφορά τους στίς επόμενες γεννιές μέσω τών Μύθων. Μετά από 2.5 χιλιετιών εξαντλητική φυσική ερμηνεία καί εκμετάλευση τού Κόσμου, ο άνθρωπος φαίνεται ότι κλείνει τόν κύκλο... Η αφαίρεση, ο μύθος, τό όνειρο χρησιμοποιούνται σάν οχήματα όλο καί περισσότερο γιά τήν υπέρβαση τού ασφυκτικού κλοιού. ...Σκέφτομαι τήν δημιουργία μιάς εργασίας αφιερωμένης στίς Θρησκείες, τούς ιδρυτές - οραματιστές τους καί τά μονοπάτια πού χάραξαν ή χαράζουν ακόμα καί σήμερα. ...μέ οδηγεί ίσως η ανάγκη νά κάνω ένα review σέ απλό καί ελεύθερο τρόπο γιά πράγματα πού μού έχουν φυτευθεί κάπως ...κατσαρά. Εξακολουθώ νά πιστεύω ότι τό κλάμα από φόβο ή πείνα ενός παιδιού, στήν άκρη τού κόσμου, ζυγίζει περισσότερο από όλες τίς όλες τίς θεολογικές βιβλιοθήκες αυτού τού κόσμου. Τί λέτε τό πάμε; MichaelΔημοσιεύθηκε: 05 Οκτ 2004 10:20 pm osoi exoun asxolithei estw kai ligo me tarw tha thumountai oti o trellos h alliws to mhden den einai oute stin arxi oute sto telos, einai kai sta duo, ksekina apo ena miden kaneis mia diadromi kai kataligeis se ena miden pali mono pou auto to mhden einai anwtero einai kalitero einai athanato kai tautoxrona paidiko. NefelieΔημοσιεύθηκε: 06 Οκτ 2004 08:51 pm Seirios έγραψε: Εξακολουθώ νά πιστεύω ότι τό κλάμα από φόβο ή πείνα ενός παιδιού, στήν άκρη τού κόσμου, ζυγίζει περισσότερο από όλες τίς όλες τίς θεολογικές βιβλιοθήκες αυτού τού κόσμου. Αυτό ήταν πολύ σοβαρό και σημαντικό που είπες φίλε Σείριε! Κι όχι μόνο στην άκρη του κόσμου, αλλά και δίπλα μας, γύρω μας! Θυμάμαι μια φορά (θα το θυμάται κι ο Αλκιβιάδης πιστεύω, γιατί ήταν εκεί) που καθόμασταν παρέα 5-6 άτομα σε ταβέρνα και φιλοσοφούσαμε και διαφωνούσαμε... μέχρι που κάποιος από την παρέα είπε "εμείς καθόμαστε δώ και φιλοσοφούμε, αλλά τι κάνουμε γι αυτόν;;" και γυρίζουμε όλοι για να δούμε τι μας έδειχνε: έναν χιλιοταλαιπωρημένο άστεγο που έψαχνε για φαγητό στα σκουπίδια... ...και κατεβάσαμε όλοι το κεφάλι ντροπιασμένοι... Όμως, μετά που ξαναγυρίσαμε στο τραπέζι μας, αφού είχαμε όλοι συκωθεί να πάνε του ανθρώπου φαγητό, η πνευματική "ανάσα" που νιώσαμε μετά από αυτήν την κίνηση και η ψυχική ικανοποίηση που πήραμε βλέποντας την χαρά στα μάτια του ανθρώπου, ήταν πολύ πιο σημαντική και πολύ πιο απελευθερωτική απ' τις φιλοσοφικές μας κουβέντες ανά τα χρόνια όλες μαζί!!! Ήταν πολύ σοφή αυτή σου η παρατήρηση και -για μένα- υπενθύμιση Σείριε!! Ευχαριστώ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
χρηστος Posted November 4, 2006 Report Share Posted November 4, 2006 Θυμάμαι μια φορά (θα το θυμάται κι ο Αλκιβιάδης πιστεύω, γιατί ήταν εκεί) που καθόμασταν παρέα 5-6 άτομα σε ταβέρνα και φιλοσοφούσαμε και διαφωνούσαμε... μέχρι που κάποιος από την παρέα είπε "εμείς καθόμαστε δώ και φιλοσοφούμε, αλλά τι κάνουμε γι αυτόν;;" και γυρίζουμε όλοι για να δούμε τι μας έδειχνε: έναν χιλιοταλαιπωρημένο άστεγο που έψαχνε για φαγητό στα σκουπίδια... ...και κατεβάσαμε όλοι το κεφάλι ντροπιασμένοι... Όμως, μετά που ξαναγυρίσαμε στο τραπέζι μας, αφού είχαμε όλοι συκωθεί να πάνε του ανθρώπου φαγητό, η πνευματική "ανάσα" που νιώσαμε μετά από αυτήν την κίνηση και η ψυχική ικανοποίηση που πήραμε βλέποντας την χαρά στα μάτια του ανθρώπου, ήταν πολύ πιο σημαντική και πολύ πιο απελευθερωτική απ' τις φιλοσοφικές μας κουβέντες ανά τα χρόνια όλες μαζί!!! ήταν πολύ πιο σημαντική και πολύ πιο απελευθερωτική απ' τις φιλοσοφικές μας κουβέντες ανά τα χρόνια όλες μαζί!!! ήταν πολύ πιο σημαντική και πολύ πιο απελευθερωτική απ' τις φιλοσοφικές μας κουβέντες ανά τα χρόνια όλες μαζί!!! ήταν πολύ πιο σημαντική και πολύ πιο απελευθερωτική απ' τις φιλοσοφικές μας κουβέντες ανά τα χρόνια όλες μαζί!!! να τα βλεπουν οι νεοι φιλοσοφοι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
χρηστος Posted November 4, 2006 Report Share Posted November 4, 2006 να συμπληρωσω για τους ποδοσφαιριστες του σιτε οτι ο μαραντονα ειπε οτι ολα τα γκολ που εβαλε μαζι δεν συγκρινονται με ενα φιλι της μανας του στο πρωινο ξυπνημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted November 4, 2006 Report Share Posted November 4, 2006 Συνφωνω μαζι σας για το "βαρος" των συνεσθηματων, και θελω να συμπληρωσω πως ειναι αντιστορως αναλογω με το υλικο (πραγματα κλπ που κατεχουμε) μας. Ομως το θεμα σχετιζεται με : Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή. Στο οποιο διαφωνω! Εστω πως ερχομαστε απο μια σκοτεινη αβυσο, το θεμα ειναι ομως πως δεν καταληγουμε σε κατι αναλογο παντοτε. Ο καθενας απο εμας εχει πιστευω την δυνατοτητα να επιλεξει τον δρομο που θα ακολουθησει στη ζωη, ναι μεν χονδρικα ολοι κανουμε τα ιδια πανω κατω ομως οι λεπτομεριες(οπως το περιστατικο με την ταβερνα>RESPECT!!) κανουν την διαφορα. οποτε πιστευω πως μπορουμε να καταληξουμε καπου που θα ειναι πολυ καλυτερα οχι μονο απο τον "τοπο" προελευσης μας, αλλα και απο αυτον τον κοσμο οπου βρισκομαστε τωρα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
evi Posted November 6, 2006 Report Share Posted November 6, 2006 Θα έβρισκα πιο σωστό το: Ερχόμαστε από μια φωτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια φωτεινή άβυσσο, το μεταξύ σκοτεινό διάστημα το λέμε ζωή. :angel: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
χρηστος Posted November 6, 2006 Report Share Posted November 6, 2006 ναι ολοι θα λεγαμε λες και ξερουμε πως ειμασταν πριν ερθουμε η που θα παμε οταν θα φυγουμε. :blblbl: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rasputin Posted November 7, 2006 Report Share Posted November 7, 2006 Θα έβρισκα πιο σωστό το: Ερχόμαστε από μια φωτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια φωτεινή άβυσσο, το μεταξύ σκοτεινό διάστημα το λέμε ζωή. :angel: Κι αυτο σωστο θα μπορουσε να'ναι. Ειτε μισογεματο ειτε μισοαδειο το πεις, δεν παυει να ειναι ενα ποτηρι που στο μεσο του εχει εξισου νερο και αερα. .. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
evi Posted November 8, 2006 Report Share Posted November 8, 2006 ναι ολοι θα λεγαμε λες και ξερουμε πως ειμασταν πριν ερθουμε η που θα παμε οταν θα φυγουμε αν δεν ήταν το το μεταξύ σκοτεινό διάστημα το λέμε ζωή μπορεί και να ξέραμε :blblbl: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.