Άγρυπνος

Καλή είναι η στιγμή Sucore, σταμπαλακιστής ρε.... Μια χαρά όλα.... Να πάνε κουτρουβάλα όλοι.... Την πάρτη σου για λίγο και επαναφορά, πάρε ανάσα και ξαναβούτα... Οξυγόνο όμως.... Κάνε να φας και συ γύρο ένα μήνα και δες την "απόλαυση" της στιγμής... Εγώ περιμένω από λεπτό σέ λεπτό... Θα πεθάνει δεύτερη φορά το ζώο, μαρτυρικά στους κοπτήρες μου και την συμμορία τους.... Για όσους (όλους) δεν το ξέρουν, φαντάρος είμαι.... καιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαι ΕΊΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΦΥΤΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΥΛΑΚΗ ΜΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΛΑ... περίπου... Saginie, πολύ θα ήθελα να δω τι θα έγραφες παρακάτω... Αν έχεις γράψει κάτι και το κράτησες, στείλε σε μέιλ....

Καταρχήν, φίλε avatargr, οι εκτυπώσεις σου φαίνονται σα ομιλία σε ραδιόφωνο.... χαααα Φίλοι ακροατές καλησπέρα και καλωσήρθατε στην εκπομπή μπλα μπλα.... χαααα... Δεν το λέω με κακία, απλά έτσι μου έσκασε και ελπίζω και συ ο ίδιος/α να χαμογελάσεις... Πάω να γιομίσω το ποτήρι.... Καταρχήν οι οπτικές γενικά σε κρατούν δέσμιο στην θέση τους και δεχόμενος ότι τραβάει ο μαγνήτης τους, αλλά πέρα από αυτό, δεν μπορείς να ξέρεις τί είναι αγώνας για τον καθένα... Εγώ αγωνίζομαι να συνηθίσω τον κόσμο γύρω μου και να ζω μαζί του.... Άλλος αγωνίζεται με άλλους τρόπους... Αλλά και πόσοι είναι σκλάβει των ανμαγκών τους και το μόνο που θέλουν είναι να φορτώσουν τα ρολόγια τους και να περάσει η ώρα... Ο αγώνας κάποιων ζωντανών... Έλα ρε συ, όποιος θέλει να μείνει ας μείνει, δεν είναι θέμα προβλημάτων, υπάρχει και αυτό, υπάρχει και το θέμα της συνειδητοποίησης και άλλα.... Πάντως μπορεί να είναι και ελευθερία για μένα, όχι από τα προβλήματα, αλλά από το Όλο, που για μένα είναι σκλαβιά.... Εγώ φίλε, βλέπω πολλούς προγραμματισμένους σκλάβους γύρω σου... Ζήσε, αγάπησε, παντρέψου, δούλεψε, πάρε σύνταξη και ας χέζεσαι παραμείνε ζωντανός, χάπια και συντήρηση ψυγείου... Δεν ξέρω σε αυτό τι βλέπεις σαν αγώνα, αλλά άμα το βλέπεις για σένα υπάρχει... Δεν μπορώ να ζω με νεκροζώντανους, ή ζω ή δεν ζω, ΑΝΤΙΟ... Μακάρι να υπήρχε αγώνας για όποιον σκοπό και αν ήτανε... Τώρα δεν είναι αγώνας για σκοπό πέρα από το σκαρφάλωμα στα σκαλωπάτια... Θέλουμε άνεση, να παρακολουθούμε την παρέλαση, πασαρέλα να δούμε έχουμε όρεξη, σε διαδρόμους και μονοπάτια, λακούβες και κρεβάτια, το χωριό αν δεν έχει τρελό μόνο του το φτιάχνει... Ο πόνος μου δεν είναι δικός σου αλλά ίσως κάποτε έρθει και σε σένα κάτι αντάξιο.... Πάρε το μαχαίρι και δες τι σε κρατάει στην ζωή σου, ακούμπα το στο μπούτι σου, από την μέσα μεριά και δες τι σε κρατάει στην ζωή, ποιές ελπίδες και ποιά όνειρα ή είναι κάτι άλλο? Γιατί να ελευθερώσεις τους σκλάβους αν την βρίσκουνε και θεωρούνε το φαϊ και το κρεβάτι αρκετό? Πες μου κιόλας αν βλέπεις μυαλλά ανοιχτά γύρω σου?(κάτι σαν το δικό μου, χααα!) Δεν ξέρω, χρησιμότητες πολλές, όνειρα ξεραμμένα, μόνο να επειδεικνύουμε το μπόι τους ξέρουμε και θέλουμε, έχουμε πείρα, δακρυσμένο αγόρι θα σε βάλω δίπλα για την αντίθεση, αλλά στα παγώβουνα ποιός θα σκαρφαλώσει.... >??? Άδειασε λίγη χχλωρίνη να σκοτώσεις και τα χρήσιμα και τα άχρηστα και πάμε στο αλλού, και γω γουστάρω... χαααα.. Που είναι ο καινούριος Χριστός και ο καινούριος Διάολος να του στρώσει την δύναμη της θέλησης? Μέσα από τους πειρασμούς ποιό δυνατός δεν βγήκε? ααα ρε φίλε και ποιός σε εκτιμά?? έτσι ρε την σκληρ΄τερη δουλειά και χωρίς να περιμένει ανταμοιβή... Εσύ το κάνει? Ο Αγών..... Καληνύχτα!

Δεν διάβασα πολλά από όσα γράψατε, αλλά εγώ απλά θα πω ότι μερικοί βρίσκουν ελπίδες και συνεχίζουν να ζουν... Άλλοι δεν έχουν μάθει πως να βρίσκουν την χαρά... Άλλοι την ζωή την βλέπουν σαν μια θάλλασσα κατάθλιψης... Άλλοι κολάνε με την οπτική τους και παγιδεύονται από αυτήν και δεν βλέπουν παραπέρα... Άλλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα που ίσοως μπροστά μας ποτέ να μην βρούμε... Μπερδεμένα μυαλλά, πληγωμένες και αδύναμες καρδιές, χαμένες και εξορκισμένες ψυχές, βαριές ανάσες, πολλές διαταγές, λίγες ελπίδες πολλές φωνές, μεγάλα ρολόγια, μαχαιρώνει το χθες, πραγματικότητες της πλειοψηφείας που σε κρίνουνε ένοχο, καιρός για άλμα κοντοπύθαρε, σκαρφάλα στα δέντρα, τρέξε αν θες, φύγε ή μείνε, δικές σου όλες οι επιλογές......... Πολλές φορές η αναγνώριση της αδυναμίας σου στην πραγματικότητα που ζεις και δεν μπορείς να αλλάξεις, φωτίζει και άλλα μονοπάτια που φαίνονται σαν σωτήρια, τώρα το τι θα κάνει ο καθένας, έχει λόγους και όνειρα, το τι έχει αξία είναι για αυτόν και μόνο αυτόν.... Και ποιός μας λέει πως όσοι ζούνε και καλά "φυσιολογικά" δεν το κάνουν από τον φόβο για τον θάνατο, ή έστω πολλοί ή και αρκετοί από αυτούς? Στην ουρά που φαίνεται να καταλήγει μακριά από τον θάνατο... Μπορεί να μην μπορούν να παλέψουνε πάνω στην διαχωριστική γραμμή ζωής-θανάτου και όλων των συγκυριών τους... και απλά αποφεύγουν... Ποιά δειλία και ποιός ηρωισμός... Ζώ, μετράω, μπράβο μου? Μπορεί αν δούμε και μεις ότι είδανε ή να νιώσουμε αυτό που νιώσανε η να καταλάβουμε αυτό που καταλάβανε, να δουμε την αλήθεια που είδανε, ίσως συνειδητοποιήσουμε ακόμε και πόσο βλάκες είμαστε που ζούμε... Δεν ξέρω, μπορεί ο προορισμός τους και το μέρος που πάνε, να είναι ποιό όμορφα για αυτούς από ότι εδώ...

To συμβάν με το αμάξι είναι πολύ λογικό, ποιά είναι η επίσημη, επιστημονική εξήγηση δεν ξέρω, αλλά το έχω πάθει αρκετές φορές.. Μπορεί να είναι από την ταχύτητα που συνηθίζεις και τρως το κάψιμο αυτό... Το άλλο με το κουδούνι, αν πατούσαν από πάνω για να ανοίξει,το λαμπάκι θα έσβηνε? Μπορεί να μιλούσατε δυνατά και να μην ακούσατε το θόρυβο της πόρτας? Αλλιώς σαν θέμα θέλησης μου ακούγεται.. Τώρα δεν ξέρω πώς γίνεται να επηρεάσεις μια συσκευή με το μυαλλό σου, αλλά δεν το θεωρώ απίθανο... Σε αυτό το σκηνικό, δεν ρωτήσατε αυτούς που σας άνοιξαν αν σας άκουσαν ή σας είδαν, δεν ψάξατε για άλλες πληροφορίες? Καλημέρα!

Επειδή είσαι εξωγήινος... Σίγουρα επηρεάζει, άμα ακούς τα άλλα να ουρλιάζουν και να γρυλίζουν, με κανα λύκο θα ταυτιστείς.... Με πολλά πράγματα από τα οποία εξαρτάσαι μπορείς να αλλάξεις το κύριο συναίσθημα που έχεις.. π.χ. ρούχα, φόρα σχισμένα και δες πως νιώθεις.. Το οτιδήποτε έχει την αξία και την σημασία του στην πραγματικότητά μας.. Υπάρχουν σταθερές που δεν είναι απόλυτες, με ένταση και λοιπά αλλά από εκεί και πέρα πολλά παίζουν...

Καλή φάση!! Αλλά άγνωστο το πεδίο για μένα... Δεν είναι τίποτα απίθανο.. και μέσα σε τόσο κόσμο, όλο και με κάποιον θα μοιάζουμε και γιατί όχι να τύχει να τον βρούμε ή κάποιον συγγενή του...... Εγώ θα τρελενόμουν και δεν θα άφηνα την ζωή της/του άγνωστη σε μένα, θα ήθελα να μάθω πολλά πράγματα για αυτήν/αυτόν.. Πάντως δεν θα χαιρετούσα απλά, είτε πέθαινε είτε ξαναγεννιόταν χαρούμενος... Δεν έχω κάτι να προσθέσω κύριε πρόεδρε..

Κρυογέννεση, απόλυτα σίγουρος δεν πιστεύω ότι πρέπει να είσαι ποτέ, ούτε για τον ίδιο σου τον εαυτό (ίσως από τα κυριότερα)... Οπότε και εγώ, για εκεί που ανήκω, δεν είμαι απόλυτα σίγουρος... Μερικοί εγκέφαλοι για να δουλέψουνε μπορεί να χρειάζονται και τόνους χρυσάφι στο οπτικό πεδίο, για να τραφεί και αυτό και να αφήσει ελεύθερες τις εγκεφαλικές διεργασίες να προχωρήσουν.. Πιστεύω πώς δεν μας έφτασε ο χρόνος του πειραματισμού για να ανακαλύψουμε τα άκρα και πάμε σε πολλά πράγματα με συμβιβασμούς.. Πάντως γενικά, την θέση που έχεις στον κόσμο και την "οπτική" που χρησιμοποιείς στην πραγματικότητά σου, δύσκολα και σπάνια αναγνωρίζεις. Οπότε κάθε βήμα που κάνεις και σε κάθε σκαλοπάτι που πατάς, εύκολα και σύντομα πιστεύεις πως εκεί είναι η αρχή.. Και πλέον κοιτάζεις για το επόμενο βήμα, μιας και μπλέκονται πολλές επιροές και ανασφάλειες που δέχεσαι περιορίζοντας τον εαυτό σου σε κάποια, οποιαδήποτε θέση, που σε πιέζουν να προχωρήσεις... Με τον καιρό μπλέκεσαι και προχωράς μεσα και με την οποιαδήποτε ιδέα, οπτική, ακολούθησες/δέχθηκες και χρησιμοποιόντας αυτόν τον "τύπο" σκέψης, μιας και τον υποστηρίζεις σαν σωστό και τον κάνεις κομμάτι σου.. Οπότε μένεις με έναν μαγνήτη στο χέρι, που ότι τραβήξει και προσέχεις για να κάνεις το επόμενο βήμα... Μόνο μπροστά... Αν πάρεις την οπτική του κέρδους, πάλι μονοπάτια παίζουν.. Πάντως με το χρήμα, κέρδος, απληστεία και τα φτωχά και κολημένα μας μυαλλά, τα έχουμε χέσ όλα.. Ο ένας κλέβει τον άλλον και αν δεν τον κλέβει και είναι "καλός" είτε σκέφτεται πώς θα το κάνει, ή χρησιμοποιεί τακτική για να κερδίσει εμπιστοσύνη... Όποιος είναι καλός από φόβο, δεν είναι καλός... Είναι φοβισμένος και τον κινεί ο φόβος του... Πέρα από τις περισσότερες στιγμές της ζωής σου, που είσαι θύμα, για να το ισοροπήσεις πρέπει να γίνεις και λίγο θήτης.. Και ποιός πληρώνει μετά για τα ξεσπάσματα του κάθε στερημένου/συμπηκνωμένου/γαμ εγκεφάλου? Όχι μόνο η κατσίκα του γείτονα... Κάηκα... Εγκαταλείπω...

Καλωσήρθατε!

Τo mastering astral projection το έχει διαβάσει/ξέρει κανείς??

Θέληση για μάθηση(!!!!), τι άλλο χρειάζεσαι? Καλώς ήρθες! Για ότι βοήθεια, όποιον και να ρωτήσεις θα πάρεις απάντηση..

Καλωσυρθήκατε από τα μέρη μαΖ!!! Καλώς ήρθατε!!!

Και εγώ το έχω και συμφωνώ πως η πρακτική του και το ότι πάρεις θα είναι περιορισμένο, ψιλοκολημένο! Πάρτο για να έχεις μια ιδέα περί μαγείας του τύπου αυτού.. Αρχικά μου είχε φανεί εντάξει, α εδώ είμαστε, αλλά στην πορεία πέσανε πολλές αμφιβολίες. Να κάνω αυτό για πιό λόγο? Πάρε αλλά μην βασίσεις και βασιστείς πάνω του, δεν είναι αυτό και δεν υπάρχει τίποτα άλλο... Ιδέες από παντού...

Καλώς ήρθατε και καλώς έρχεστε!!!!

Πολλά λένε... Λόμπσανγκ Ράμπα έχει διαβάσει κανείς?? Τον θεωρείτε σοβαρό? Τώρα διαβάζω τον αστρικό κόσμο και μου φαίνεται άκυρος.. Όχι άκυρος τελείως, αλλά πολύ πιπίλισμα και θεωρίες και πράγματα που δεν τον δείχνουν σαν γνώστη, αλλά ακόμα δεν έχω προχωρήσει πολύ... Θα δούμε και αυτόν..

Χαααα!!! Ποιά χαζομάρα? Αν έχει αξία για σένα γιατί να μην έχει για μας? Έχει.... Ναι ρε, και γω το πάθαινα παλιά, αλλά τεχνητά, δεν θυμάμαι αν το έχω καταφέρει... Μαγεία εεε? Χαχααα.. Δεν ξέρω, τι γίνεται και πώς αλλά είναι ενδιαφέρον... Τηλεπάθεια.. Τηλεμήνυμα... Πέρνα να τα πούμε.. Αν δεν έχετε κάρτα στο κινητό, ξέρετε τι να κάνετε.. Μιά ερώτηση πάνω σε αυτό.. Αν σκεφτείς με τον ίδιο τρόπο, 3 άτομα, αν δεις τους 2, σημαίνει κάτι, βγαίνει κάποιο συμπέρασμα?

Εγώ δεν διαφωνώ με Sucore.. Αλλά δεν ξέρω και με την κληρονομικότητα τι παίζεται... Johny, δεν νομίζω να διαφωνεί κανείς με αυτό που είπε η Morgainne και αυτό που είπε η Marilena... Περιβάλλον, ερεθίσματα... Είναι και στην φύση σου αν θα τα ψάξεις παραπάνω ή αν όχι... Αν θα ψάξεις και για άλλα ερεθίσματα ή όχι... Αν αυτά που πάρεις θα τα σκεφτείς και αν θα πάρει το κάθε πράγμα στροφές στο μυαλλό σου... Το περιβάλον αν σε στηρίζει, μπορείς και να μην κάνεις τίποτα... Αλλά θες ή όχι? Και ας σου λένε, κάτσε μην κάνεις τίποτα, εσύ το μπορείς ενώ οι άλλοι το προσπαθούν.. Αλλά εσύ θα τους ακούσεις ή όχι? Θα κοιτάξεις μόνος σου ή εκεί που σου λένε? Στο αν θα ψάξεις για παραπάνω, εννοώ την φύση σου... Σου καλύπτει την απορία μία απάντηση ή σου δημιουργεί και άλλες αφού το σκέφτεσαι... Είναι το τι θα μάθουμε, αλλά και το τι θα ψάξουμε και θα το μάθουμε από μόνοι μας... Επειδή κάποιος έχει διαβάσει πόσα βιβλία, σίγουρα δεν τον καθιστά έξυπνο... Σκέφτεσαι? ναι ή ου?? Αλλά ο ευφυής ίσως είναι αυτός που θα βρει τον τρόπο να σκέφτεται και να σκέφτεται, χωρίς κάπου να κολάει... Να κολάει αλλά με έλεγχο δικό του... Να χάνεται χωρίς να έχει χαθεί.. Σκέψη, σημαίνει εξέταση... Η εξέταση απαιτεί κριτήρια και ελεύθερα, που να μην σε καθιερώνουν δεδομένο στις θέσεις που θα εξετάσεις κάτι.. Αλλά μπορεί και σε κάποιους να αρκεί μία θέση μόνο... Ή να το κάνουν για αυτή την θέση...

χαχαχαααααααααααααααααααααα :cheerful: Νηρηίδα... Έτσι λένε? εμμ, τι να πώ.... μπορεί να είναι ένα ποσοστό κληρονομικότητας, αλλά από κει και πέρα είναι στο χέρι σου, ψάχνεις, σκέφτεσαι ή όχι? Όταν μιλάς για χαζό και για έξυπνο πώς τα εννοείς? (χαζός) Ύπαρξη μυαλλού και καθόλου? Αν κάποιος δεν καταλαβαίνει τίποτα, πόσο να προχωρήσει.. Αλλά αν καταλαβαίνει αρκετά, μπορεί να καταλάβει και άλλα....!! Το χρωμόσωμα τι σχέση έχει με αλλαγή, εξυπνάδα? Μορφωμένοι, ναι αυτοί που λες... Αλλά, ψάχνανε τον κόσμο γύρω τους?? Άλλο να ψάχνεις μόνο τα βιβλία.. Ψάχνω, δεν κολάω... Αν βρεις κάτι, λες, σταμάτησα να ψάχνω γιατί βρήκα αυτό που έψαχνα..? Ψάχνεις, όσα και να βρεις ποτέ δεν είναι αρκετά... Και τα χαρακτηριστικά που είπα, δεν τα λέω με την στενή έννοια... Και σαν συνδυασμό, όχι χώρια... Ζεις, ψάχνεις, σκέφτεσαι, ξεφεύγεις, επανέρχεσαι, μαθαίνεις, ονειρεύεσαι, σιγουρεύεσαι, αμφιβάλεις... Πρέπει να δουλεύουν μπόλικα... Δεν ξέρω δηλαδή, αν ψάχνεις πραγματικά και για τον εαυτό σου, αν κάπου μπορεί να σταματήσεις...

To modern magick του Kraig λες, ε? Εεεε, εεεε εεε εε ε... Το 1/3ο έχω διαβάσει. Είναι καλύτερο από άλλα, αλλά και πάλι δεν μου λέει και πολλά ακόμα.. Πώς να το πω. (από) Αυτά που διαβάζω δεν με πολυενδιαφέρουν να τα κάνω και το ψιλοπαράτησα... Έχει ωραία στοιχεία αλλά.. Θα δω αφού το διαβάσω.. Τώρα για σένα δεν ξέρω+ ότι δεν έχω διαβάσει και πολλά με τέτοιο θέμα.. Χάζεψε στις Αμαζόνες τα περιεχόμενα, πρέπει να τα έχει... Για εμένα, μέχρι τώρα δεν πολυαξίζει... Έχει διαβάσει κανείς το Μαγεία: Λευκή και μαύρη? (πολύ ωραίο) Το Initiation into hermetics του Franz Barton? (που να τα κάνεις όλα αυτά που λέει?) Toυ Konstantinos: Summoning spirits? Το Mastering Astral projection?

πιό γρήγορα διάβασα τα μπερδεμένα παρά τα κανονικά που έγραψες στο τέλος.. χαααχαα!!!!!!

"Έξυπνα γονίδια"? Ερεθίσματα αν θες να πάρεις, αν μπορείς και σκέφτεσαι.... Έξυπνος γίνεσαι.. Παίζει βέβαια ρόλο η φύση σου, αν ψάχνεις και λοιπά.. Αλλά δεν γεννιέσαι (πιστεύω) γίνεσαι, έξυπνος.. Απλά είναι μερικοί που τα ψάχνουνε πιό πολύ, από την φύση τους, περιέργεια, εγωισμός, πείσμα και προχωρούν... αν και είναι μεγάλο θέμα... Δεν θα το κάνω "θέμα"...

σκ :headb: @τ@' έγραφα 1.30 ώρα και έσβησε το πισινοΨ..... :headb: Φίλε Seahawk, δεν συμφωνώ στο ότι όλα έχουν κριθεί τότε.... Ίσως έτσι βρίσκεις την αξία και των δύο... Για τις σκέψεις είναι πολύ δύσκολο να τις εκφράσεις με λόγια γιατι τις εκφράζεις σύμφωνα με το "εσύ πως βλέπεις" και πως έφτασες εκεί... Άλλο να μιλάμε για εμπειρίες στον υλικό κόσμο και άλλο για σκέψεις και σχετικά αόρατα και ακατανόητα σε άλλους.... Φαντάσου, να μιλάμε και για αποτελέσματα και τύπους στην ζωή άλλων που ήτανε λυμένοι για αυτούς και σήμαιναν και έξέφραζαν πολλά περισσότερα από ότι καταλαβαίνουμε... Άλλη, ώρα.... Αλλά, τέτοια σοφία, για το πώς να ζούμε παραμυθένια, τόσες λύσεις και όμως εμείς τι ζούμε? Από αυτούς τους σοφούς, έχουμε κανένα κείμενο?????? Το αποτέλεσμα τι να το κάνω? και αυτό αρκεί για να το ψάξεις αλλά, να δούμε πώς το είδαν?? Φώτιση ήταν, θέωση, έμπνευση ή απλή δικαιολογία?? Καλημέρα... Και, την γλιτώσατε.. όσοι θα διάβαζαν ότι θα έγραφα...

Και γω για αυτό το είπα... Δεν είδα κάτι εκτός.. Καλά, οι αναλύσεις, βασισμένεις στο πώς εγώ τα βλέπω και πώς εμένα μου φαίνονται και τι μου έρχεται στο μυαλλό... Αλλά, ζεις το ένα, το άλλο και μετά κοιτάς ανάμεσα, με κάποια γνώση που έχεις, για να βρεις...

μπα, μάλλον αυτό που πήγε να πει ο ίδιος ήτανε εκτός... Φίλε, Seahawk... Συμφωνώ μαζί σου, εκφράζεις και εμένα!! Θα πεις ότι, το παρελθόν δεν έχει αξία?? Το παρόν, δεν έχει αξία?? Το μέλλον δεν έχει αξία?? Το ποιό πιασάρικο ρητό πάτε να βρείτε??????? Παιχνίδια είναι αυτά... Όλα μετράνε, χώρια και μαζί... Θα κρίνεις το παρελθόν σου, πραγματικά όμως χωρίς να ξεφύγεις σε σημείο που να μπλεχτεί παραπάνω από όσο πραγματικά θες με το παρόν και το μέλλον, για να σε βοηθήσει στο παρόν και το μέλλον.. Να σε βοηθήσει να κάνεις την ζωή σου, πραγματικότητα όπως την θες και όπως η σοφία που αποκτάς σου ορίσει σαν "σωστό", "λάθος", για σένα, τους άλλους και τα άλλα... Δεν θα ζεις, χωρίς να σκέφτεσαι, να κρίνεις, να παρατηρείς... Αλλά ούτε όλα αυτά θα σου γίνουν εμπόδιο σε αυτά που θέλεις πραγματικά.... Και το μυαλλό πρέπει να έχει όρια (έστω να ξέρουμε που το παρακάνει και που ξεφεύγει) και η καρδιά..... Μπορεί να το παρατραβήξει π.χ. η καρδιά και η σοφία που έχεις να σε κρίνει δίκαια σαν λάθος ή κάπως... Το ίδιο και με το μυαλλό... Αλλά αν πας μία από την μία, μία από την άλλη δεν την παλεύεις, θα γεμίσεις ενοχές, ανασφάλειες, αμφιβολίες, φοβίες, άρνηση, αβεβαιότητα και γενικά παράνοια η κατάσταση.... Θα λες, εκεί.... Αφού μπορούσα να το ζήσω, γιατί δεν το έζησα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ή αφού μπορούσα να το σκεφτώ, γιατί δεν το σκέφτηκα!!!!!!! Ξέρω γω ρε παιδιά..(?) Ζεις λίγο από την μία, ζεις και από την άλλη, χωρίς να ξεφύγεις (ή μπορεί και να πρέπει να ξεφύγεις, αλλά να το αναγνωρίσεις ή έστω υποσυνείδητα να το ξέρεις) με κάποια και ψάχνοντας την "λύση" και μιά σοφή συνεργασία, καρδιάς και μυαλλού, υποσυνείδητου και συνειδητού.... Δεν μπορείς μόνο έχοντας το ένα, να χαρείς, μπορείς και με τα δύο και εκεί θα είναι της πραγματικότητας το πραγματικό και η σοφία της ζωής σου... Εκεί που δεν θα προσπαθείς να σκεφτείς τι "πρέπει" ή τι μπορείς να κάνεις, αλλά εκεί που θα φτάσεις και δεν θα χρειάζεται να το σκεφτείς άλλο, εκεί που θα ξέρεις... Που θα ξέρεις, γιατί τόσο καιρό έψαχνες και το ένα και το άλλο.. Αλλά έψαχνες, όχι χαζοχαιρόσουν... Αν ψάχνεις την αλήθεια και θες να την δεις, θα την βρείς!! Εκεί που θα νιώσεις και θα εκτιμήσεις, με την προσωπική σου αλήθεια, την ύπαρξη της λύπης και της χαράς, "μυαλλού" και "καρδιάς"... Για την φύση τους και για αυτό που πραγματικά είναι... Εκεί είναι για μένα η τομή... Εκεί θα ξεχωρίσεις τι είναι της πραγματικότητάς σου και τι μαγνητίζεις εσύ, πάνω σου να έρθει και να ενωθεί στην πραγματικότητά σου,,,,,, για όποιους λόγους και αν είναι.... Για μένα είναι να αποκτήσεις την σοφία για να ζήσεις σαν την τελευταία σου στιγμή, την ζωή σου... Και όχι μόνο να ψάχνεις τις λέξεις... Γιατί σαν φράση μπορεί και για μένα να κρύβει πολλές αλήθειες, αλλά δεν είναι όλα.... Απλά, ίσως μόνο έτσι μπορούσε να εκφράσει το πώς έβλεπε τα πράγματα και τα ένιωθε εκείνος... Σαν να ζούσε την τελευταία του στιγμή....!!!!!!!!! Αλλά δεν σημαίνει πως επειδή το έβλεπε έτσι, ένιωθε έτσι... Η αν το δεις εσύ, ή εγώ έτσι, θα νιώθουμε το ίδιο..... Το τι νιώθω γίνεται να το εκφράσω απόλυτα....??? Για μένα είναι γαλήνη, αρμονία, χαρά-λύπη, ελευθερία.... Αλλά για σένα είναι λέξεις, είναι το πώς θα αποκωδικοποιήσεις αυτά που νιώθω, εσύ... Και αυτό που θα νιώσεις, ή θα καταλάβεις δεν σημαίνει πως θα είναι το ίδιο!! Για να το νιώσεις εσύ, πρέπεις και να (το) ζήσεις και να (το) σκεφτείς... Για να γίνει και δικιά σου πραγματικότητα, αυτός ο συνδυασμός λέξεων....

Εννοείται πως δεν μιλάω για όλους.. (πολλές φορές....μπλα,μπλα...) Καταρχήν η περιπλοκότητα είναι συνήθεια του ανθρώπου, πολλοί το βλέπουν σαν ανάγκη.. Μπορεί, για να κρύψουν την κενότητα, να χαθεί κάποια ανασφάλεια, να νιώσουν ξεχωριστοί, να εκφράσουν κάτι ξεχωριστό, να βρούνε κίνητρο, όπως μέχρι και η ύπαρξη "ναι" ή "όχι" του θεού, "βοηθάει" πολύ κόσμο... Και άν εκφράζεις και δείχνεις αυτή την κενότητα που έχεις, δεν θα τραβήξεις τα μάτια, δεν θα είσαι ξεχωριστός, δεν..., δεν.. ή θα φοβάσαι, ανασφάλειες, μπλα, μπλα και έτσι υιοθετείς πόσα πράγματα και χτίζεις μια οπτική, που ούτε καν το καταλαβαίνεις πως το κάνεις... Την "υιοθεσία" την μαθαίνουμε από τα σπίτια, όταν τους αφήναμε να μας δημιουργήσουν την άποψη... Κάποιοι εν τέλη την "αρνήθηκαν" και κάποιοι την "αποδέχτηκαν".... Αλλά γενικά, μας χτίζουν την κατά τα άλλα ελεύθερη ματιά μας πολλά πράγματα, όπως και επηρεαζόμαστε από πολλές καταστάσεις που βλέπουμε και ας μην το καταλαβαίνουμε... Και μιά νιφάδα ακόμα μπορεί να σου ξυπνήσει στο μυαλλό, μιά άσχημη ανάμνηση, μπορεί συνειρμικά να φτάσεις οπουδήποτε... (αν και εξαρτάται από το πώς βλέπεις εσύ το καθετί και το πως έχει διαμορφωθεί το μυαλλό σου). αλλά πολλά ταξίδια δεν χρειάζονται "κάτι"¨για να σε πάρουν μαζί.... αρκεί να μην το αρνηθείς... Πάμε για ότο στοπ, στην λεωφόρο των ονείρων.. Κάποτε θα μας μάθουνε και θα μας ταξιδεύουν όλα.. Πόσο καλό, θα ήτανε αυτό, ιδέα δεν έχω... Αρκετός κόσμος πάντως βιάζεται να χτίσει τον τρόπο που βλέπει και να δημιουργήσει μιά άποψη που θα τραβήξει ή και όχι, και οι υπόλοιποι απλά υιοθετούν... Αλλά, αυτό που τραβάει τα μάτια μας είναι η ατέλεια, το κομμάτι που μας φοβίζει, που έχουμε μάθει να προσέχουμε, για να μην, για να μην.... Και στην τελική, χτίζεσαι ένα μάτσο ατέλειες για να έχεις το προσωπικό και να νιώθεις το ξεχωριστό ή κοινό σου λουκ... Μετά τι κάνεις θα θες να καθαρίσεις ή θα φοβάσαι (για τα τώρα μάτια σου), την κενότητα(???)... Από μακριά και ακολουθόντας τον δρόμο των μίξεων, των συνθέσεων, της υιοθεσίας, φτάνουμε κάπου, συνηθίζουμε έτσι και νομίζουμε ότι το αντίθετο είναι το κενό και η κενότητα... Έχουμε φτάσει να βλέπουμε κάτι δίχως ατέλειες, κάτι το ομοιόμορφο και απλό, "κενό"..(?) Αυτό το κενό όμως, είναι κάτι καθαρό, δεν τραβάει τα μάτια σου, το βλέπεις και το προσπερνάς.... Δεν προσπαθεί να σε τραβήξει, να σε αλλάξει, δεν σε επηρεάζει κάπως αρχικά.... Τώρα ο καθένας ποιόν έχει για Διάολο ή για Θεό, αλλάζει.... Και εγώ σαν κάτι το καλό θα έβλεπα κάτι που δεν πάει να μου διαμορφώσει άποψη, να με προσυλιτίσει, να με αλλάξει, να με χτίσει, να το δοξάσω, να το συνηθίσω.... Δηλαδή... Ο ΧΤΙΣΤΟΣ.... Νιώθει άλλες ανάγκες? Βλέπει αλλιώς τα πράγματα? Ναι... (νομίζω) Θέλει πραγματικά να είναι έτσι, ή νομίζει από εκεί που τα βλέπει? Νομίζει... Αυτή όμως η κενότητα σου επιτρέπει να κρατάς μιά όσο το δυνατόν πιο ελεύθερη θέση, μιά θέση που σου επιτρέπει να δεις και να νιώσεις την απλή ομορφιά, την χαρά, το ξεχωριστό της κάθε στιγμής, την ανάγκη του "ασήμαντου", να νιώσεις την ύπαρξη όλων... Σαν να μιλάω για την προκατάληψη (χτιστή θέση μας) απέναντι στα, της πραγματικότητάς μας, σε ότι βρίσκουμε μπροστά ή δίπλα μας.... Εγώ δηλ. βλέπω την κενότητα, όχι σαν πραγματικό κενό, έτσι μας φαίνεται αλλά, αν φτάσουμε εκεί και γυρίσουμε από την άλλη, όλα είναι πιό ελεύθερα... Και δεν είσαι μπλεγμένος σε καταστάσεις και χαμένος στο πρόβλημα σου.... Αρνείσαι να παρασυρθείς σε αντιδράσεις, πιθανές αλλάγές και στην οπτική σου και από ελεύθερο πεδίο, κοιτάζεις και ξεκαθαρίζεις τις αξίες για εσένα.. Με τον καιρό αποκτάς πιο πολύ συνείδηση πάνω σε ότι σου επιβάλεται, έστω και εν άγνοιά σου για να μπορείς να γίνεις πρωταγωνιστής πραγματικός.. Και όχι εξαπατόντας τον εαυτό σου, ή παραπλανόντας τον... Πως μπορείς να είσαι πραγματικά ελεύθερος??? Δεν μπορώ να ξέρω... Αλλά σε εμένα προς το παρόν μου αρκεί, μιά ελεύθερη οπτική και στάση που προσπαθώ να έχω και όσο μπορώ πιο συνειδητός, ακόμα και στα ασυνείδητα Την πραγματικότητα που χτίζουμε, την ξεχωρίζεις αν γίνεις για λίγο θεατής και απορήσεις, τι σε οδήγησε εκεί, γιατί, αν έχει πραγματική αξία, αν ήσουν συνειδητή και γενικά ψάχνοντας την "φύση" σου και τον εαυτό σου... Κρίνοντας τα ήδη δεδομένα πράγματα και τις βάσεις που έχεις στο μυαλλό σου ή τις προεκτάσεις, τις υιοθεσίες και ξεχωρίσεις τι θέλεις καθαρά... Ότι σε σπρώχνει να κάνεις κάτι, γύρνα και κοίτα το.. Αλλά και ότι σε σταματά.... Μπορεί κάτι δηλαδή να σε κάνει να φερθείς κάπως, όχι μόνο να παρασυρθείς απλά, αλλά και να δεχθείς μια οπτική, που δεν θέλεις πραγματικά.. Όσο το δυνατόν πιο ελεύθερη οπτική... (για εμένα) Και η ελεύθερη οπτική είναι κάποια που δεν θα σε συγκρατεί, που θα σε αφήνει να κοιτάξεις από παντού και παντού, είναι δηλ. ο τρόπος που πρέπει να κοιτάζεις, για να μην χαθείς, αποροφηθείς, επηρεαστείς, χαθείς ή και κολήσεις σε κάποια ή κάποιες και αρχίσεις να χτίζεσαι και να χτίζεις... Γνωρίζοντας καλά και πραγματικά τον εαυτό σου ξεχωρίζεις από τις πραγματικότητες άλλων... Άλλων πραγματικότητες, δύσκολο είναι να δεις καθαρά, δεν ξέρω... Αλλά σίγουρα μπορείς από την γνωριμία σου με την δικιά σου πραγμ. να καταλάβεις και να δικαιολογήσεις πολλά από τις πραγματικότητες των άλλων και ότι πολλά μπορούν να ισχύουν και να μην παραπλανείσαι ότι ξέρεις κάτι, ενώ δεν ξέρεις, απλά ίσως επειδή ταιριάζει στην λογική σου, ή συμπτωματικά γίνεται κάτι που πάει σύμφωνα με τα δεδομένα σου, εμειρίες βιώματα και γνώση... Την κάθε στιγμή να την νιώθεις και να την ζεις σαν να είναι ξεχωριστή, αλλά με την πραγματική αλήθεια που μόνος θα νιώσεις, θα βρεις και όχι φτιαχτά να το κάνεις απλά να σου φαίνεται... Το όμορφο, γιατί είναι όμορφο, όχι επειδή μόνο ασχήμια βλέπεις..... Ιδέα δεν έχω αν είμαστε εμείς οι σκηνοθέτες, σε πολλά μικρά μα μεγάλα για μας πράγματα, ίσως είμαστε εμείς αλλά είναι και άλλα πόσα από πίσω και γύρω που ίσως σε αυτά οφείλουμε ευγνωμοσύνη για την δυνατότητα της σκηνοθεσίας.. Σε ότι μπορούμε είμαστε σκηνοθέτες πάνω στα όρια και με τις δυνατότητες που μας δίνει η φύση.. Αλλά και η σκηνοθεσία είναι επικίνδυνο πράγμα.... Καλό είναι τα πειράματα να γίνονται προσεχτικά.... όχι τελευταία.. αν το όριο εσύ ξέρεις ποιό είναι :smilewink: άλλοι όχι.... (εγώ όχι..) Να την ζεις δηλαδή σαν να είναι η "τελευταία"(ας το πω έτσι), με την ίδια θέληση και συναίσθημα ζωντάνιας, αλλά χωρίς να την βλέπεις σαν τελευταία, ή κάπως, ή να χρειαστεί να το πιστέψεις για να νιώθεις έτσι, για να πάρεις τα καλά της πλευράς εκείνης.. Επειδή πραγματικά θα την νιώθεις εσύ, με τις αξίες και αλήθειες που μόνος θα το ενεργοποιήσεις και ίσως δεν γίνεται να περιγραφεί αλλιώς για μας το συναίσθημα εκείνο και η κατάσταση και το κωδικοποιήσεις, σαν να ειναι η τελευταία στιγμή... Αλλά και αυτό, αν δεν το ανακαλύψεις μόνος, θα σε κρατήσει κολημένο στην οπτική του και θα σου επιβληθεί η θέση του... Πρέπει να βρούμε το κλειδί μόνοι μας και όχι απλά να ανοίξουμε την πόρτα και να μπούμε, ή αν βρεθεί ανοιχτή..... Ίσως αυτά να λεγόντουσαν και με 5-10 γραμμές, αλλά δεν το κατάφερα.... Ποιά είναι η ουσία, σε τι? Ή πως πρέπει να ψάχνουμε για να την βρούμε? Πολλές φορές ψάχνοντας την λεπτομέρεια, χάνουμε την ουσία.... Αν ψάχνουμε σωστά (εμείς θα το βρούμε), όχι... Αν ψάχνουμε υπερβολικά την λεπτομέρεια, χάνουμε την ουσία, ή χανόμαστε στην και στις λεπτομέρειες..(?) ΔΕΝ ΞΕΡΩ..

ααα και συμπλήρωμα... Καλό να βλέπουμε το κάθε λεπτό και την κάθε στιγμή της ζωής μας ξεχωριστή!!!!!!!! (και να προσπαθούμε να την νιώσουμε κιόλας).. Αλλά όχι "μοναδικη" και ίσως και τελευταία....