Jump to content

Ο κανόνας του 18


 Share

Recommended Posts

Πριν από πολλά, πολλά χρόνια - πάνω από 20 - υπήρχε ένας συγραφέας που ήταν γνωστός σε όλους όσους "ψαχνόταν". Ο Ρομπέρ Σαρρού (Robert Charroux). Δεν ξέρω αν ακούγεται σήμερα το όνομα. Έφερνε κάπως σε Νταίνιγκεν (άλλωστε άνηκε στην ίδια γενιά) Είχε γράψει κάποια βιβλία που δεν νομίζω να είναι πολύ γνωστά σήμερα αλλά μάλλον κυκλοφορούν ακόμα.

Τα πιο γνωστά: «Η άγνωστη ιστορία των ανθρώπων (πριν 100.000 χρόνια), «Ξεχασμένοι Κόσμοι», «Παράλληλοι Κόσμοι».

Μέσα σ? αυτά παρουσίαζε διάφορα «μυστήρια» αλλά και πρότεινε κάποιες ιδέες και ερμηνείες. Ανάμεσά τους ήταν κάποια πολύ παράξενα πράγματα σχετικά με την κληρονομικότητα που άγγιζαν μερικές φορές και τον «αιρετικό» (για την επιστήμη σήμερα) χώρο της «Επίκτητης Κληρονομικότητας» βάση κάποιας «Μνήμης της Ύλης».

Ένα από αυτά τα παράξενα που βάσιζε στην ? γονιδιακή, αλλά όχι μόνο - κληρονομικότητα γενικότερα ήταν ο «κανόνας των 18χρονων κύκλων». Έλεγε ότι τα παιδιά κληρονομούν και τις συμπεριφορές των γονιών τους έτσι ώστε κάθε 18 ? 25 χρόνια μετά από κάποια συνταρακτικά γεγονότα στα οποία «πρωτοστάτησε» μια γενιά θα πρέπει να περιμένουμε κάποια ανάλογη σειρά γεγονότων από τα παιδιά τους (που θα γίνονται πλέον ενήλικα).

Έτσι παίρνοντας αφορμή από τα γεγονότα του Παρισινού Μάη του ?68 και από όλο το φοιτητικό-νεανικό κίνημα στα τέλη της δεκαετίας του 1960 (κυρίως σε Γαλλία, Αμερική και Αγγλία) «προέβλεπε» ήδη από το 1980-82 ότι κάπου 18 χρόνια μετά το ?68 θα υπήρχε ανάλογη «επανάσταση» της νεολαίας, γύρω στο 1986, από τα παιδιά εκείνων. Όταν το είδα το σημείωσα και δεν το ξέχασα.

Όταν έφτασε το 1986 πραγματικά σημειώθηκαν φοιτητικές και νεανικές ταραχές σε Γαλλία, Αμερική και Βρετανία αν και ήταν πολύ πιο ήπιες από τα γεγονότα του ?68. Καταλήψεις χώρων και πανεπιστημίων, συγκρούσεις με αστυνομία και τέτοια. Του έδωσα λοιπόν μισό πόντο και άφησα το θέμα, χωρίς πάλι να το ξεχάσω...

Οπότε και έρχομαι στο θέμα, καθώς τις τελευταίες μέρες όλοι έλεγαν το τι θα μπορούσε να κάνει αυτή η εθνική ομάδα μπάσκετ, 18 χρόνια μετά από ΕΚΕΙΝΗ! Το «18» άρχισε να μου σφυρίζει και θυμήθηκα τον Σαρρού και τη 18ετεία του.

Τώρα που και ΑΥΤΗ έκανε ότι και ΕΚΕΙΝΗ? δεν μπορώ να μην σκέφτομαι? «Βρε μπας και (τ)?»

Link to comment
Share on other sites

Χμμμ... μου θυμίζει αυτό που λέμε «η ιστορία επαναλαμβάνεται».

Η ιστορία όντως επαναλαμβάνεται, είτε το δούμε ως ιστορία της ανθρωπότητας είτε πως ιστορία του μεμονωμένου ατόμου... Δεν ξέρω όμως κατά πόσο μπορεί να στηριχθεί αυτό σε «γονιδιακή κληρονομικότητα» ή απλά στα «της εφηβείας τα καμώματα».

 

Ο 18-25 ετών κύκλος που αναφέρεις, ας μην ξεχνάμε ότι είναι και ο κύκλος της αλλαγής γενεών. Δηλαδή, ο σημερινός 18άρης, είναι πολύ πιθανό σε 18 με 25 χρόνια να είναι γονιός με δικό του παιδί στην εφηβεία (αν και τελευταία, η αλλαγή γενεών είναι πιο μακρόχρονη, επειδή ο κόσμος παντρεύεται και κάνει παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία απ? ότι παλαιότερα...).

Έφηβος/νέος = επαναστάτης... Απλά πράματα. :cheerful: Νάτη η περιοδικότητα του Σαρρού, και πάω στοίχημα ότι για τις επόμενες γενεές, θα είναι 25-30 χρόνια, αντί 18-25.

 

Βέβαια, αυτό με την εθνική ομάδα μπάσκετ, ομολογώ ότι με προβλημάτισε, μιας και δεν εντάσσεται στις συνηθισμένες εφηβικές «επαναστάσεις»... :unsure:

Link to comment
Share on other sites

Ο 18-25 ετών κύκλος που αναφέρεις, ας μην ξεχνάμε ότι είναι και ο κύκλος της αλλαγής γενεών. Δηλαδή, ο σημερινός 18άρης, είναι πολύ πιθανό σε 18 με 25 χρόνια να είναι γονιός με δικό του παιδί στην εφηβεία (αν και τελευταία, η αλλαγή γενεών είναι πιο μακρόχρονη, επειδή ο κόσμος παντρεύεται και κάνει παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία απ? ότι παλαιότερα...).

Έφηβος/νέος = επαναστάτης... Απλά πράματα.  :cheerful: Νάτη η περιοδικότητα του Σαρρού, και πάω στοίχημα ότι για τις επόμενες γενεές, θα είναι 25-30 χρόνια, αντί 18-25.

Καλός ο συλλογισμός αλλά... όχι. Πάντοτε υπάρχουν άνθρωποι στην ηλικία των 18-25, δεν συμβαίνει όμως πάντα να πάρουν μέρος ή να δράσουν έτσι ώστε να σημαδέψουν την εποχή τους. Άρα δεν είναι θέμα εφηβείας ή μεταεφηβείας.

Όταν όμως συμβαίνει, χτυπά η ανά 18 (χοντρικά). Σκεφτείτε. Το 1973 είχαμε στην Ελλάδα τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. 18 χρόνια μετά, 1991 και πάλι αναταραχή στην παιδεία με καταλήψεις (και 1 νεκρό).

Με αυτή τη λογική που βρίσκω αξιοσημείωτη, τουλάχιστον, θα έπρεπε να περιμένουμε "γεγονότα" αντίστοιχα το 2004 (1986+18) σε διεθνές επίπεδο. Κάτι έγινε πάλι με τη νεολαία: Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ, αντιπολεμικό κίνημα (ισχυρότερο από πριν) κτλ και το 2009 στην Ελλάδα. Ίδωμεν...

Link to comment
Share on other sites

Απλά θεωρώ πως κάθε γενιά έχει την ανάγκη να στιγματίσει την εποχή της και να μείνει στην ιστορία.Άλλο το ότι καρπώνονται και άνθρωποι που δεν συνέβαλαν στο να γίνει κάτι τέτοιο...

 

κλασσικό παράδειγμα η "γενιά του πολυτεχνείου" που όλοι τις εποχής λένε "εμείς πολεμήσαμε μια δικτατορία,εσείς οι νέοι τώρα τι κάνετε?",ακόμα και αν οι μισοί από αυτούς που το λένε κοιμόντουσαν στα σπιτάκια τους...

Link to comment
Share on other sites

Καλός ο συλλογισμός αλλά... όχι. Πάντοτε υπάρχουν άνθρωποι στην ηλικία των 18-25, δεν συμβαίνει όμως πάντα να πάρουν μέρος ή να δράσουν έτσι ώστε να σημαδέψουν την εποχή τους.

Σαφώς! Διότι οι έντονα επαναστατικές γενεές, πάνε... εναλλάξ!

 

Εξηγώ:

Τα παιδιά του Πολυτεχνείου, είχαν κάποιες «Χ» πεποιθήσεις, για τις οποίες πολέμησαν, έφαγαν ξύλο, αλλά τελικά κέρδισαν.

Η αμέσως επόμενη γενιά τους, αυτοί δηλαδή που ήταν 8-15 ετών, όταν συνέβαιναν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, και μετά ως έφηβοι δεν είχαν άμεσο λόγο να επαναστατήσουν με μπόλικη βαβούρα για κάτι... διότι είχε φροντίσει η προηγούμενη γενιά γι αυτό και τους είχε λύσει τα χοντρά προβλήματα, αφήνοντάς τους με? «φιστίκια» για να πολεμήσουν (που λέει ο λόγος).

Μεγαλώσανε τα παιδιά του Πολυτεχνείου, έκαναν δικά τους παιδιά... τα οποία γαλούχησαν με τις πεποιθήσεις τους, το ελεύθερο πνεύμα τους και την μαχητικότητά τους...

Μεγάλωσε και η αμέσως επόμενη γενιά, έκανε δικά της παιδιά, τα οποία γαλούχησε με τους κινδύνους που καιροφυλαχτούν όταν πας ενάντια στο κατεστημένο... Διότι εκείνοι δεν έφαγαν ξύλο, έβλεπαν το ξύλο και είχαν ταυτόχρονα τους γονείς τους από δίπλα στο μπίρι-μπρίρι "κοίτα πράματα, κοίτα πράματα..."! Έχει τελείως διαφορετική επιρροή αυτό.

 

Και... να πως γίνεται και πάνε εναλλάξ οι γενιές...

Η μια γενιά είναι μαχητική και έτοιμη για όλα, ενώ η αμέσως επόμενη είναι επιφυλακτική και προσεχτική, διότι βλέπει την μεγαλύτερή γενιά...

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω οτι το κοιτάμε από λάθος οπτική.

Και το λέω αυτό γιατί δεν δίνουμε βάση στον λόγο της αντίδρασης στην κάθε περίπτωση.

Δεν είναι οι νέοι που θα επαναστατήσουν μετά απο 18χρόνια πχ, αλλά οι γέροι που θα δημιουργήσουν τις συνθήκες-αντίθετες προς το συμφέρον των νέων.

Έτσι όπως το βλέπω εγώ, αν υπάρχει περιοδικότητα υπάρχει στην προσπάθεια επιβολής κατάστασης αντίθετης προς το συμφέρον των νέων. Θεωρώ πως κάθε γενιά αν είχε να αντιμετωπίσει την χούντα (και όταν λέω κάθε γενιά φυσικά και εννοώ ίδιας παράδοσης-εθνικότητας-αντίληψης) θα το έκανε όπως και η γενιά του 50-60. Αυτό που αλλάζει είναι πως αν μια γενιά στρατιωτικών έβρισκε την ευκαιρία για πραξικόπημα δεν θα το έκανε απαραίτητα. Η γενιά των τότε στρατιωτικών το έκανε. Η γενιά 18+ χρόνια μετά των στρατιωτικών δεν το έκανε. Η μεθεπόμενη θα το κάνει, αν της παρουσιαστεί η ευκαιρία.

 

Όλα αυτά βέβαια αν ισχύει μια τέτοια περιοδικότητα, η οποία προσωπικά δεν πιστεύω ότι ισχύει.

Link to comment
Share on other sites

Όλα αυτά βέβαια αν ισχύει μια τέτοια περιοδικότητα, η οποία προσωπικά δεν πιστεύω ότι ισχύει.
Ποια κριτήρια θα έπρεπε να βάλουμε για να βεβαιωθούμε ότι ισχύει ή ότι δεν.
Link to comment
Share on other sites

1. Απλή παρατήρηση, εφόσον συμβαίνει προχωράμε στο

2. Έλεγχο συσχετισμού και έπειτα στο

3. Σύγκριση αποτελεσμάτων από διαφορετικές περιπτώσεις.

 

Και τέταρτον; Η άποψή μας :D Πως θα την αφήσουμε στην άκρη αυτή;

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Χμμμ... μου θυμίζει αυτό που λέμε «η ιστορία επαναλαμβάνεται».

 

 

 

Χμμμ.... Ίσως σου θυμίζει κάτι από Πυθαγόρα. Ξεχνάς αν ξέρεις την διδασκαλία της σημασίας των αριθμών... 18= 1+8=9.

 

Το 9 λοιπόν κατά τον μπαρμπά Πυθαγόρα συμβολίζει τον κύκλο της ζωής. Συμβολίζει την άνοδο στον πνευματικό κόσμο μετά το΄θάνατο, τον οποίο συμβολίζει το 8. Συμβολίζει την επιστροφή στο Είναι μας, την Ανάσταση μετά το Θάνατο.

 

Κύκλος λοιπόν το 9 όπως και το 18 ή το 27 ή το 36 κτλ τα οποία επαναλαμβάνουν τον αριθμό αυτό.

 

Μιχαήλ

Link to comment
Share on other sites

Το 9 λοιπόν κατά τον μπαρμπά Πυθαγόρα συμβολίζει τον κύκλο της ζωής.

Σωστή η παρατήρησή σου για τον προσωπικό κύκλο των 9 ετών, τον οποίο έχω παρατηρήσει και είμαι σχεδόν βέβαιη ότι πράγματι υφίσταται.

 

Σε παγκόσμιο (μαζικό) όμως επίπεδο, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου.

Link to comment
Share on other sites

Το 9 λοιπόν κατά τον μπαρμπά Πυθαγόρα συμβολίζει τον κύκλο της ζωής. Συμβολίζει την άνοδο στον πνευματικό κόσμο μετά το΄θάνατο, τον οποίο συμβολίζει το 8. Συμβολίζει την επιστροφή στο Είναι μας, την Ανάσταση μετά το Θάνατο.

Κύκλος λοιπόν το 9 όπως και το 18 ή το 27 ή το 36 κτλ τα οποία επαναλαμβάνουν τον αριθμό αυτό.

Μιχαήλ

Να και κάτι που δεν μου είχε περάσει από το νου. Μπορείς να μου πεις σε ποιο κείμενο για τον Πυθαγόρα το αναφέρει;
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν.

 

1971 το έπος του Γουέμπλει

1984 η τριφυλλάρα στους ημιτελικούς του κυπέλλου Πρωταθλητριών

1996 η ηρωϊκή νίκη στο σπίτι του Άγιαξ στους ημιτελικούς του Champions League.

 

Εδώ γιατί έχουμε περιοδικότητα 13-12 ετών;

 

Πρόβλεψη: η επόμενη διάκριση του τριφυλλιού σε ευρωπαϊκά κύπελλα θα συμβεί το 2008 ώστε να συμπέσει με τα 100άχρονα του συλλόγου... κατά σύμπτωση! :huh:

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν.

1971 το έπος του Γουέμπλει

1984 η τριφυλλάρα στους ημιτελικούς του κυπέλλου Πρωταθλητριών

1996 η ηρωϊκή νίκη στο σπίτι του Άγιαξ στους ημιτελικούς του Champions League.

Εδώ γιατί έχουμε περιοδικότητα 13-12 ετών;

Πρόβλεψη: η επόμενη διάκριση του τριφυλλιού σε ευρωπαϊκά κύπελλα θα συμβεί το 2008 ώστε να συμπέσει με τα 100άχρονα του συλλόγου... κατά σύμπτωση! :huh:

15246[/snapback]

 

 

άσχετο αλλά ελπίζω το 2008 να έχουμε το ευρωπαικό για άλλη μια φορά εδώ με την Εθνική ποδοσφαίρου και επιτέλους να πάρουμε τι Champions League με την ΤΡΙΦΥΛΛΑΡΑ ΜΑΣ.........ΠΑΟ ΟΛΕ!!!!

όσο για το '96 (στα αλλά δύο '71 δεν υπήρχα σ'αυτόν τον κόσμο και '84 από 3 μου χρόνια τι να θυμάμαι?) ΒΑΖΕΧΑ!!!!!! ΒΑΝΤΣΙΚ!!!!!!! :15_8_200v[1]:

και εντελώς :offtopic::offtopic::offtopic: :angel:

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν.

1971 το έπος του Γουέμπλει

1984 η τριφυλλάρα στους ημιτελικούς του κυπέλλου Πρωταθλητριών

1996 η ηρωϊκή νίκη στο σπίτι του Άγιαξ στους ημιτελικούς του Champions League.

Εδώ γιατί έχουμε περιοδικότητα 13-12 ετών;

Πρόβλεψη: η επόμενη διάκριση του τριφυλλιού σε ευρωπαϊκά κύπελλα θα συμβεί το 2008 ώστε να συμπέσει με τα 100άχρονα του συλλόγου... κατά σύμπτωση! :huh:

Προφανώς οι κύκλοι του ΠΑΟ έχουν διαφορετική περιοδικότητα.

Γιατί;

Εδώ είναι το δεύτερο βήμα: Η συμβολή των κυμάτων. Όταν δύο κύματα διαφορετικής συχνότητας αναμιγνύονται έχουμε την παραγωγή δύο (τουλάχιστον, ξεχνώ τις αρμονικές για λόγους απλότητας) άλλων συχνοτήτων, του αθροίσματος και της αφαίρεσης των δύο πρώτων, ή και του μέσου όρου των δύο αρχικών.

Μπορεί π.χ. δύο κύκλοι στον Ελληνικό αθλητισμό να είναι διαφορετικοί.

Ετσι:

Ένας κύκλος του εμφανίζεται ως 12 ετών, σε συνδυασμό με τον άλλο των 18 ετών σημαίνει, ότι είναι προϊόν του 18+χ=12 ή 18-χ=12, ή (18+χ)/2=12.

Ή κάπως έτσι τέλος πάντων.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...