Jump to content

Ένας Σούφι μιλά για την... ?πόρτα?


Recommended Posts

«Χτυπούσα την πόρτα, μέχρι που η πόρτα άνοιξε...

...και τότε ανακάλυψα ότι χτυπούσα την πόρτα από μέσα»

~ Jalaluddin Rumi - Σούφι ποιητής ~

 

...Σχόλια;

Link to comment
Share on other sites

«Χτυπούσα την πόρτα, μέχρι που η πόρτα άνοιξε...

...και τότε ανακάλυψα ότι χτυπούσα την πόρτα από μέσα»

~ Jalaluddin Rumi - Σούφι ποιητής ~

 

...Σχόλια;

 

 

...χμ... νομιζω πρεπει να εννοει πως ο ανθρωπος τις απαντησεις του πρεπει να τις εχει μεσα του ... λεμε τωρα...

Link to comment
Share on other sites

...χμ... νομιζω πρεπει να εννοει πως ο ανθρωπος τις απαντησεις του πρεπει να τις εχει μεσα του ...

:cheerful:

 

(το "λέμε τώρα" δε ξέρω που κόλλαγε...)

 

 

 

Αν χτυπούσε από μέσα... ποιος άνοιξε την πόρτα;

Ο απ'έξω...

 

(ΜΗ ρωτήσεις ποιός είναι ο απ'έξω! Απάντησε κατ'ευθείαν ποιός νομίζεις ότι είναι)

Link to comment
Share on other sites

Ο απ'έξω...

 

(ΜΗ ρωτήσεις ποιός είναι ο απ'έξω! Απάντησε κατ'ευθείαν ποιός νομίζεις ότι είναι)

 

Θα μπορούσε να είναι ο απ' έξω, θα μπορούσε να είναι κι ο εαυτός του.

 

Θα μπορούσε να είναι και οι δυο μαζί!

 

Δεν αλλάζει την προοπτική κάθε πιθανή απάντηση;

Link to comment
Share on other sites

Κάλλιο αργά παρά αργότερα.....έδινε τόοοση σημασία να μπει....που δεν είδε το θέμα σφαιρικά απο τις ρίζες αλλα απο τα φύλλα του δέντρου όπως κάνουμε οι περισσότεροι αλλωστε

Link to comment
Share on other sites

Ίσως είχε ήδη φτάσει στον προορισμό του από την αρχή (ήτανε ήδη "μεσα") όμως δεν το ήξερε. Ή όλη "πορεία" του τον οδήγησε απλά στην συνειδητοποίηση

Link to comment
Share on other sites

Να το δούμε κι από την ανάποδη πλευρά.

Φώναζα, έκλαιγα και χτυπιόμουνα για όλες τις καταστροφές που έβλεπα γύρω μου μέχρι που ανακάλυψα ότι ευθύνομαι κι εγώ για αυτές.

Link to comment
Share on other sites

Παραμύθι από την Περσία:

 

 

Ο αληθινός εραστής

 

Ηταν κάποτε ένας δίκαιος άνθρωπος, ένας αληθινός εραστής. Μία μέρα, μετά από έναν ολόκληρο χρόνο περισυλλογής σε μια σπηλιά στην έρημο, πήγε να χτυπήσει την πόρτα της αγαπημένης του. Πίσω από την κλειστή πόρτα ακουσε τη φωνή της να ρωτάει:

 

- Ποιος είναι;

- Εγώ είμαι, είπε στο κατώφλι ο άντρας.

- Χώρος για μένα και για σένα δεν υπάρχει στο ίδιο σπίτι, αποκρίθηκε η φωνή της αγαπημένης του πίσω από την κλειστή πόρτα.

 

Τότε, αυτός ο δίκαιος άνθρωπος, αυτός ο αληθινός εραστής , γύρισε στην έρημο όπου άλλη μια χρονιά βυθίστηκε σε περισυλλογή. Όταν, τελικά, ξαναπήγε να χτυπήσει την ίδια πόρτα, ακουσε πάλι τη φωνή της αγαπημένης του. Τον ρώτησε και πάλι:

 

-Ποιος είναι;

 

Τούτη τη φορά ο δίκαιος άνθρωπος αποκρίθηκε:

 

-Είμαι εσύ η ίδια.

 

Κι η πόρτα άνοιξε

 

Πηγή: Ανρί Γκουγκώ "Το δέντρο του έρωτα και της σοφίας" (Εκδόσεις Καστανιώτη)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

«Χτυπούσα την πόρτα, μέχρι που η πόρτα άνοιξε...

...και τότε ανακάλυψα ότι χτυπούσα την πόρτα από μέσα»

με πάει στην παραβολή του πλατονα ,έτσι όπως το νιώθω είναι ο δρόμος για να ενωθώ με το θείο.

το κακο με εμενα ειναι οτι βολεύομαι τόσο πολύ με το μέσα μου και φοβάμαι τη θα συμβεί με το εξω , που της περισσότερες φορές , αντι να χτυπήσω την πόρτα την κλειδώνω κιόλας :surrender:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...