Jump to content

Εμείς και το Άγνωστο....


Recommended Posts

Συνήθως κάτι μας είναι Άγνωστο όταν αυτό δεν έχει καμμία σχέση με εμάς κι εμείς καμμία σχέση με αυτό.

Αλλά αυτό που μας είναι περισσότερο Άγνωστο είναι αυτό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, αυτό που είναι κοντά μας αλλά το έχουμε ξεχάσει.

Είναι σαν ένα άκρο μας που έχει μουδιάσει και δεν έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και καιρό.

Και όταν ξαφνικά αρχίζει να ξεμουδιάζει, μας είναι τόσο περίεργα Άγνωστο, ακριβώς επειδή είναι ένα απαραίτητο κομμάτι του Εαυτού μας...

Peter Kingsley, In the Dark Places of Wisdom

(Μετάφραση από το αγγλικό βιβλίο)

 

Τα σχόλιά σας παρακαλώ!

 

:cheerful:

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως κάτι μας είναι Άγνωστο όταν αυτό δεν έχει καμμία σχέση με εμάς κι εμείς καμμία σχέση με αυτό.

Αλλά αυτό που μας είναι περισσότερο Άγνωστο είναι αυτό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, αυτό που είναι κοντά μας αλλά το έχουμε ξεχάσει.

Είναι σαν ένα άκρο μας που έχει μουδιάσει και δεν έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και καιρό.

Και όταν ξαφνικά αρχίζει να ξεμουδιάζει, μας είναι τόσο περίεργα Άγνωστο, ακριβώς επειδή είναι ένα απαραίτητο κομμάτι του Εαυτού μας...

Peter Kingsley, In the Dark Places of Wisdom

(Μετάφραση από το αγγλικό βιβλίο)

 

Τα σχόλιά σας παρακαλώ!

 

:cheerful:

Κατ' αρχήν - απίθανο βιβλίο!

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως κάτι μας είναι Άγνωστο όταν αυτό δεν έχει καμμία σχέση με εμάς κι εμείς καμμία σχέση με αυτό.

Αλλά αυτό που μας είναι περισσότερο Άγνωστο είναι αυτό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, αυτό που είναι κοντά μας αλλά το έχουμε ξεχάσει.

Είναι σαν ένα άκρο μας που έχει μουδιάσει και δεν έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και καιρό.

Και όταν ξαφνικά αρχίζει να ξεμουδιάζει, μας είναι τόσο περίεργα Άγνωστο, ακριβώς επειδή είναι ένα απαραίτητο κομμάτι του Εαυτού μας...

Peter Kingsley, In the Dark Places of Wisdom

(Μετάφραση από το αγγλικό βιβλίο)

 

Τα σχόλιά σας παρακαλώ!

 

:cheerful:

Δεν εχουμε ξεχασει κατι παραπανω απο κατι αλλο, δεν εχουμε ξεχασει τιποτε ή εχουμε ξεχασει τα παντα!

Ολα μπροστα στα ματια μας ειναι, αναλογα με το που κοιταμε!

Αρχιζουμε να μαθαινουμε κατι οταν αρχιζουμε να το θυμομαστε?

Αρχιζουμε να θυμομαστε κατι οταν αρχιζουμε να το μαθαινουμε?

Οπως και να εχει η γνωση οποιουδηποτε πραγματος ερχεται κοματι κοματι, ποτε μονομιας!

Ακομα αν ηταν ξεχασμενο .. ξεχαστηκε τελειως!

Δεν θυμομαστε τιποτε, το μονο που ξεχασαμε ειναι να θυμομαστε πιστευω...παλι καλα που μαθαινουμε το πως μαθαινουμε!!

 

[χεχεχε Σ;-)»]

Link to comment
Share on other sites

Και όταν ξαφνικά αρχίζει να ξεμουδιάζει, μας είναι τόσο περίεργα Άγνωστο, ακριβώς επειδή είναι ένα απαραίτητο κομμάτι του Εαυτού μας...

Για ν'αρχίσει να ξεμουδιάζει, σημαίνει ότι αρχίσαμε να το θυμόμαστε.

Για ν'αρχίσουμε να το θυμόμαστε, σημαίνει ότι καταλάβαμε πως... κάτι μας διαφεύγει.

Για να καταλάβουμε ότι κάτι μας διαφεύγει, σημαίνει ότι κάτι αρχίσαμε να θυμόμαστε.

 

Πως άραγε ξεκινά αυτός ο κύκλος και γιατί δεν ξεκινά σε όλους...;

Link to comment
Share on other sites

Για ν'αρχίσει να ξεμουδιάζει, σημαίνει ότι αρχίσαμε να το θυμόμαστε.

Για ν'αρχίσουμε να το θυμόμαστε, σημαίνει ότι καταλάβαμε πως... κάτι μας διαφεύγει.

Για να καταλάβουμε ότι κάτι μας διαφεύγει, σημαίνει ότι κάτι αρχίσαμε να θυμόμαστε.

 

Πως άραγε ξεκινά αυτός ο κύκλος και γιατί δεν ξεκινά σε όλους...;

 

Αυτό το "γιατί δεν ξεκινά σε όλους" είναι ένα ερώτημα που το περιτριγυρίζω πολύ καιρό..!

 

Από τί εξαρτάται τελικά όταν το Άγνωστο παύει σιγά σιγά να είναι Άγνωστο..;

Αφού δεν ισχύει για όλους, από κάπου πρέπει να εξαρτάται!

 

Από προηγούμενες ζωές/βιώματα..;

Από επίπεδο εσωτερικής εξέλιξης...; (Ακόμα και αυτό το επίπεδο όμως, από πού εξαρτάται; Πώς ακριβώς

ανεβαίνουμε επίπεδο;)

 

Το ερώτημα όμως που προσπεράσαμε και πιστεύω πως αξίζει λίγο παραπάνω συζήτηση είναι το εξής: Γιατί άραγε αυτό που μας είναι περισσότερο Άγνωστο είναι αυτό που βρίσκεται μέσα μας (εδώ κολλάει και η συζήτηση με το τί είναι το"Μέσα") αλλά το έχουμε ξεχάσει και ΟΧΙ αυτό που δεν γνωρίζουμε καν...;

Link to comment
Share on other sites

Το ερώτημα όμως που προσπεράσαμε και πιστεύω πως αξίζει λίγο παραπάνω συζήτηση είναι το εξής: Γιατί άραγε αυτό που μας είναι περισσότερο Άγνωστο είναι αυτό που βρίσκεται μέσα μας (εδώ κολλάει και η συζήτηση με το τί είναι το"Μέσα") αλλά το έχουμε ξεχάσει και ΟΧΙ αυτό που δεν γνωρίζουμε καν...;

 

Για να το ανακαλυψεις στο ταξιδι της ζωης σου...

Link to comment
Share on other sites

Κατ' αρχήν όντως είναι καταπληκτικό βιβλίο!

 

[off-topic]

Και μ' αρέσει ιδιαίτερα αυτό που λέει και αμέσως μετά απ' αυτό που παρέθεσες...

"Θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτή η διαδικασία αφύπνισης {του να αρχίσουμε να θυμόμαστε} είναι βαθιά θεραπευτική. Και είναι. Το μόνο πρόβλημα στο να πούμε κάτι τέτοιο είναι ότι έχουμε καταλήξει να έχουμε μια τελείως επιφανειακή ιδέα του τί είναι θεραπεία..."

[/off-topic]

 

Το ζήτημα είναι ότι δεν βρίσκουν όλοι οι άνθρωποι το κίνητρο για να ψάξουν στο άγνωστο, κι αυτό γιατί έχουν απορροφηθεί τόσο από υλισιτκές έγνοιες που δεν τους ενδιαφέρει καν. Παίζει να το 'χω ξαναπεί κάπου, αλλά κάποια στιγμή που πρότεινα ένα βιβλίο σε έναν φίλο, έλαβα την εξής τρομερή απάντηση από τον ίδιο: "Θα με βοηθήσει να βρω δουλειά μεθαύριο αυτό το βιβλίο? Αν όχι, τότε δεν υπάρχει λόγος να το διαβάσω."

Απο 'κει και πέρα, πώς περιμένουμε να ξεκινά σε όλους αυτός ο κύκλος?! Μάλλον στην επόμενη ζωή (και ΑΝ)...

 

Όσο για το γιατί θεωρούμε πιο άγνωστο αυτό που βρίσκεται "μέσα" μας παρά αυτό που είναι "έξω" μας, η απάντηση νομίζω είναι εύκολη... Έχουμε συνηθίσει να ψάχνουμε έξω μας! Οι περισσότεροι δεν ξέρουν καν πώς να ψάχνουν μέσα τους. Τριγυρνούν σε δασκάλους, σπηλιές, τάγματα, θεραπευτές, ψυχολόγους, υδραυλικούς κ.α. ψάχνοντας για ένα υποκατάστατο αναζήτησης, διότι είτε δεν ξέρουν πως να ψάξουν μέσα τους είτε δεν θέλουν καν.

(και αυτό δεν είναι και τόσο αδικαιολόγητο, γιατί αν για παράδειγμα είχες ένα χαλάκι και όλη τη βρωμιά του σπιτιού την έχωνες κάτω απ' αυτό το χαλάκι επί χρόνια, στο τέλος δεν θα φοβόσουν να το σηκώσεις για να δεις τί έχει μαζευτεί από κάτω?! Έστω και ασυνείδητα...)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
Γιατί άραγε αυτό που μας είναι περισσότερο Άγνωστο είναι αυτό που βρίσκεται μέσα μας

Διότι αλλιώς δεν θα είχε νόημα η ύπαρξή μας όπως την βιώνουμε τώρα.

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως κάτι μας είναι Άγνωστο όταν αυτό δεν έχει καμμία σχέση με εμάς κι εμείς καμμία σχέση με αυτό.

Αλλά αυτό που μας είναι περισσότερο Άγνωστο είναι αυτό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, αυτό που είναι κοντά μας αλλά το έχουμε ξεχάσει.

Είναι σαν ένα άκρο μας που έχει μουδιάσει και δεν έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και καιρό.

Και όταν ξαφνικά αρχίζει να ξεμουδιάζει, μας είναι τόσο περίεργα Άγνωστο, ακριβώς επειδή είναι ένα απαραίτητο κομμάτι του Εαυτού μας...

Το "το έχουμε ξεχάσει" πρέπει να πω ότι το βρίσκω περισσότερο ποιητικό παρά αντικειμενικό.

Εκείνο που αποτελεί γεγονός είναι ότι το "Άγνωστο" είναι συχνά μπροστά μας (και είναι πρόθυμο να γίνει "γνωστό") αλλά δεν το βλέπουμε.

...Πως άραγε ξεκινά αυτός ο κύκλος και γιατί δεν ξεκινά σε όλους...;
" :o Κληρονομικότητα", ίσως :o
Link to comment
Share on other sites

" :o Κληρονομικότητα", ίσως :o

 

<<"Κληρονομικότητα" είναι αυτό στο οποίο πιστεύουν οι γονείς με έξυπνα παιδιά>> :lol: (λίγο άσχετο, αλλά όχι τελείως ^_^ )

 

Δεν το νομίζω... Ίσως έχει κάποια σχέση με το εάν συμβεί κάτι την κατάλληλη στιγμή, που θα "διεγείρει" αυτήν την διαδικασία...

...Αλλά δεν ξέρω. Είναι σίγουρα κάτι... άγνωστο ^_^

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...