chaos Posted May 23, 2012 Report Share Posted May 23, 2012 Ή μήπως ο καθένας τους κόβει και ράβει στα μέτρα του? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted May 23, 2012 Report Share Posted May 23, 2012 Αυτό είναι το πρόβλημα. Πως δε βγαίνουν σχεδόν ποτέ στα μέτρα του (καθενός). Και δε φταίει αναγκαστικά το πατρόν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
chaos Posted May 23, 2012 Report Share Posted May 23, 2012 (edited) Ακόμα απορώ γιατί γίνεται τόση φασαρία για τους θεούς.. Το νόημα κρύβεται στη συνύπαρξη, στο σεβασμός, στην αγάπη.. Τώρα γιατί τα μπερδεύουν και κάθονται και αναλύουν και τσακώνονται δεν έχω καταλάβει.. Αφού λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε στον πλανήτη μας και πως να φερόμαστε γιατί καταναλώνεται τόση σκέψη και ενέργεια για το αν υπάρχουν θεοί? Και αφού όλοι έχουμε πιάσει λίγο πολύ το νόημα γιατί δεν βλέπω πράξεις? Δεν νομίζω να ενδιαφέρει κάποιον θεό να τον ανακαλύψουν, περισσότερο τον ενδιαφέρει αν το είδος που δημιούργησε να του μοιάζει εκτός από την εικόνα και στην ομοίωση.. Συγνώμη αν βγαίνω εκτός θέματος.. αλλά αρνούμαι να δέχομαι φιλοσοφίες για θεούς αφού βλέπω μόνο τους δαίμονες.. Edited May 23, 2012 by chaos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted May 23, 2012 Report Share Posted May 23, 2012 Απορία: σε ποιον τα απευθύνεις αυτά; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
chaos Posted May 23, 2012 Report Share Posted May 23, 2012 Σε όλους.. Έχει σημασία? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted May 24, 2012 Report Share Posted May 24, 2012 Έχει σημασία αν στους όλους, συμπεριλαμβάνεις τον εαυτό σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
chaos Posted May 24, 2012 Report Share Posted May 24, 2012 Εννοείς αν γράφω για να τα διαβάζω? Μπα... φτάνει που τα σκέφτομαι.. Ίσως να το παραέκανα και να φαίνεται ενοχλητικό αυτό.. Sorry! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted May 24, 2012 Report Share Posted May 24, 2012 Για να μείνουμε στο θέμα <<...Η θεολογία η οποία θεμελιώνει την ανθρωπολογία της επάνω στην επιστημονική θεωρία της εξέλιξης δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια αυτοαναίρεση. ... Θα έλεγα ότι μένοντας στο περιεχόμενο της πρότασης, αυτό που λέει είναι ορθό γιατί.1. Η θεωρία της εξέλιξης ασχολείται με το πως τα πράγματα εξελίχθηκαν, κι όχι αν καποιο/τι/κάτι τα έβαλε εκεί ώστε να μπορούν να εξελιχθούν. Οπότε ασχολείται με τη μελέτη του αποτελέσματος και όχι κάποια προ-αρχική "αιτία". 2. Η "ανθρωπολογία" έτσι δεν είναι παρά ένα υπο-κεφάλαιο του βιβλίου της ζωής ή μιας της ζωολογίας, και όχι "θεολογίας". Γι'αυτό - έτσι ιδωμένα τα πράγματα - υπάρχει αυτοαναίρεση. ...Αν ο άνθρωπος δεν είναι η αθάνατη, αιώνια και Θεανθρώπινη εικόνα του Θεού, τότε όλες οι θεολογίες και όλες οι ανθρωπολογίες δεν είναι παρά μια ανόητη φάρσα, μια τραγική κωμωδία...>> ... Κι αυτό έχει τη λογική του.1. αν δεν υφίσταται θεότητα τότε δεν έχει νόημα η θεολογία, αλλά και 2. ούτε μια "ανθρωπολογία" που να ζητά να μελετήσει τον Άνθρωπο χωριστά από τα άλλα όντα. Το ζητούμενο εδώ είναι το πώς κανείς "επιβεβαιώνει" ή "απορρίπτει" το αν ο άνθρωπος "είναι η αθάνατη, αιώνια και Θεανθρώπινη εικόνα του Θεού" ή δεν είναι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted May 24, 2012 Author Report Share Posted May 24, 2012 Ούτις: Παρόλο το ότι είμαι σίγουρη ότι τώρα θα γίνει χαμός, μιας και το υποσχέθηκα, ιδού ολόκληρο το κείμενο: Η Θεανθρώπινη Ἐξέλιξη Του Γέροντα Ἰουστίνου Πόποβιτς Ζητάς να σου απαντήσω στο ερώτημα, αν μπορεί η επιστημονική αντίληψη περί της εξελίξεως του κόσμου και του ανθρώπου να συνυπάρξει με την παραδοσιακή ορθόδοξη αίσθηση και γνώση. Ακόμη, ρωτάς, το ποια είναι στην περίπτωση αυτή η στάση των Πατέρων και για το αν υπάρχει γενικώς η ανάγκη για μια τέτοια συνύπαρξη. Με πολλή συντομία λοιπόν γράφω τα εξής: Η ανθρωπολογία της Καινής Διαθήκης στήκει και πίπτει επάνω στην ανθρωπολογία της Παλαιάς. Όλο το Ευαγγέλιο της Παλαιάς Διαθήκης: ο άνθρωπος — εικόνα του Θεού! όλο το Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης: ο Θεάνθρωπος —εικόνα του άνθρωπου. Ό,τι ουράνιο, θείο, αιώνιο, αθάνατο και αμετάβλητο στον άνθρωπο αποτελεί μέσα του την εικόνα του Θεού, το θεοειδές του ανθρώπου. Αυτό το θεοειδές στον άνθρωπο κακοποιήθηκε με την εθελούσια αμαρτία εκείνου, με την σύμπραξη με τον διάβολο, μέσω της αμαρτίας και του θανάτου ως απόρροιας της παραβάσεως. Γι' αυτό και ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να ανακαινίσει την εφθαρμένη από την αμαρτία εικόνα Του. Γι’ αυτό ενηνθρώπησε και έμεινε στον κόσμο των ανθρώπων ως Θεάνθρωπος, ως Εκκλησία, για να προσφέρει στην εικόνα του Θεού —τον άνθρωπο— όλα τα απαραίτητα μέσα ώστε αυτός ο παραμορφωμένος θεόμορφος άνθρωπος να μπορέσει μέσα στο Θεανθρώπινο σώμα της Εκκλησίας, με την βοήθεια των ιερών μυστηρίων και των αρετών, να ωριμάσει: «εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφ. 4, 13). Αυτή είναι η Θεανθρώπινη ανθρωπολογία. Ο σκοπός του θεοειδούς όντος που λέγεται άνθρωπος είναι ένας: να γίνει σταδιακά τέλειος, όπως ο Θεός Πατήρ, να γίνει Θεός κατά χάριν, να επιτύχει την θέωση, την θεοποίηση, την Χριστοποίηση, την Τριαδοποίηση. Κατά τους Αγίους Πατέρες, «Θεός ενηνθρώπησε, ίνα ο άνθρωπος Θεός γένηται» (Μέγας Αθανάσιος). Όμως, οι αποκαλούμενες "επιστημονικές" ανθρωπολογίες διόλου δεν αναγνωρίζουν το θεοειδές της ανθρώπινης υπάρξεως. Με αυτό, αρνούνται προκαταβολικά την Θεανθρώπινη εξέλιξη του ανθρωπίνου όντος. Αν ο άνθρωπος δεν αποτελεί την εικόνα του Θεού, τότε ο Θεάνθρωπος και το Ευαγγέλιό Του αποτελούν κάτι το αφύσικο για έναν τέτοιον άνθρωπο, κάτι το μηχανικό και απραγματοποίητο. Τότε, ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι ένα ρομπότ, που κατασκευάζει άλλα ρομπότ. Ο Θεάνθρωπος γίνεται ένας δυνάστης αφού θέλει από τον άνθρωπο, δια της βίας, να πλάσει ένα ον τέλειο, όπως ο Θεός. Στην ουσία μιλάμε για μία δικανική ουτοπία, μια αυταπάτη και ένα απραγματοποίητο "ιδανικό". Στο τέλος — τέλος, πρόκειται για ένα μύθο, για μία αφήγηση. Αν ο άνθρωπος λοιπόν, δεν είναι μια θειοειδής ύπαρξη, τότε και ο ίδιος ο Θεάνθρωπος είναι περιττός αφού οι επιστημονικές θεωρίες περί εξέλιξης δεν δέχονται ούτε την αμαρτία, αλλά ούτε και τον Σωτήρα της αμαρτίας. Στον επίγειο κόσμο της "εξέλιξης" τα πάντα είναι φυσικά και χώρος για αμαρτία δεν υπάρχει. Γι' αυτό και είναι κωμικό να γίνεται λόγος περί Σωτήρος και σωτηρίας από την αμαρτία. Σε τελική ανάλυση τα πάντα είναι φυσικά: η αμαρτία, το κακό και ο θάνατος. Γιατί, αν όλα στον άνθρωπο συμβαίνουν και δίδονται ως αποτέλεσμα της εξέλιξης, τότε δεν υπάρχει κάτι το οποίο χρειάζεται να σωθεί σε αυτόν αφού τίποτε αθάνατο και αμετάβλητο δεν έχει μέσα του παρά όλα του είναι γήινα και χοϊκά και σαν τέτοια είναι παροδικά, φθαρτά και νοητά. Μέσα σε έναν τέτοιο κόσμο της "εξέλιξης" δεν έχει θέση ούτε η Εκκλησία, η οποία είναι το σώμα του Θεανθρώπου Χριστού. Η θεολογία πάλι η οποία θεμελιώνει την ανθρωπολογία της επάνω στην "επιστημονική" θεωρία της εξέλιξης δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια αυτοαναίρεση. Πρόκειται στην ουσία για θεολογία δίχως Θεό και ανθρωπολογία δίχως άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος δεν είναι η αθάνατη, αιώνια και Θεανθρώπινη εικόνα του Θεού, τότε όλες οι θεολογίες και όλες οι ανθρωπολογίες δεν είναι παρά μια ανόητη φάρσα, μια τραγική κωμωδία. Η ορθόδοξη θεολογία και η σχέση, που έχουμε με τους Αγίους Πατέρες, είναι η οδός και ανάβαση μας προς την Θεανθρώπινη, την ορθόδοξη Παναλήθεια. Αυτό είναι κάτι, που θέλει ανάλυση, είναι για όσους ασχολούνται με τα ευαγγελικά ζητήματα επάνω στον πλανήτη. Όλα πάλι τα ευαγγελικά προβλήματα επικεντρώνονται ουσιαστικά στο πρόβλημα του ανθρώπου. Και όλα τα προβλήματα του ανθρώπου επικεντρώνονται σε ένα μόνο πρόβλημα, εκείνο του Θεανθρώπου. Μονάχα ο Θεάνθρωπος αποτελεί την λύση στο καθολικό αίνιγμα, που λέγεται άνθρωπος. Δίχως Θεάνθρωπο και έξω από τον Θεάνθρωπο, ο άνθρωπος πάντα —συνειδητά ή όχι—μεταλλάσσεται σε υπάνθρωπο, σε ομοίωμα ανθρώπου, σε υπεράνθρωπο, σε διαβολάνθρωπο. Απόδειξη και αποδείξεις για τούτο; Όλη η Ιστορία του ανθρωπίνου γένους. Λοιπόν, μόλις ξεπεράσουμε τις πρώτες αναμενόμενες παρωπιδιασμένες φρίκες του ότι είναι Χριστιανός, μιλάει για την Καινή Διαθήκη και την Ορθοδοξία κλπ κλπ κλπ, θα ήθελα να το συζητήσουμε πιο σοβαρά το κείμενο, όσο το δυνατόν παραβλέποντας την χριστιανική του χροιά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted May 24, 2012 Author Report Share Posted May 24, 2012 Minerva, σύγνωμη, σε ξέχασα: η ρήση αυτή του Ηράκλειτου προέρχεται από... τα αρχεία μου Δεν θυμάμαι που το είχα βρει. Με μια σύντομη αναζήτηση στο net, επίσης δεν βρήκα από που συγκεκριμένα προέρχεται, μονάχα ότι είναι του Ηράκλειτου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted May 24, 2012 Report Share Posted May 24, 2012 Minerva, σύγνωμη, σε ξέχασα: η ρήση αυτή του Ηράκλειτου προέρχεται από... τα αρχεία μου Δεν θυμάμαι που το είχα βρει. Με μια σύντομη αναζήτηση στο net, επίσης δεν βρήκα από που συγκεκριμένα προέρχεται, μονάχα ότι είναι του Ηράκλειτου. Το μόνο σχετικό που βλέπω είναι το εξής: fragmentum B 62ἀθάνατοι θνητοί, θνητοὶ ἀθάνατοι. ζῶντες τὸν ἐκείνων θάνατον, τὸν δὲ ἐκείνων βίον τεθνεῶτες. Εάν αναφέρεσαι σε αυτό, δεν έχει καμία σχέση με όσα λέει ο Πόποβιτς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted May 25, 2012 Report Share Posted May 25, 2012 Το μόνο σχετικό που βλέπω είναι το εξής: Εάν αναφέρεσαι σε αυτό, δεν έχει καμία σχέση με όσα λέει ο Πόποβιτς. 62). ἀθάνατοι θνητοί, θνητοὶ ἀθάνατοι. ζῶντες τὸν ἐκείνων θάνατον, τὸν δὲ ἐκείνων βίον τεθνεώτες Έχει γιατί αναφέρεται στη ενανθρώπιση θεότητας & τη θέώση ανθρώπου Το απόσπασμα Β62 μεταφράζεται στα Αγγλικά και Γαλλικά: 62. Immortals become mortals, mortals become immortals; they live in each other's death and die in each other's life. 62. Les immortels sontmortels et les mortels,immortels ; la vie des unsest la mort des autres, lamort des uns, la vie desautres. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
pyramid Posted May 25, 2012 Report Share Posted May 25, 2012 Βεβαίως και όλα έχουν σχέση με όλα, όμως ο μονοθεϊσμός, σε αντίθεση με τον πολυθεϊσμό, θεωρεί ως διαφορά θείου και ανθρωπίνου την αμαρτία και όχι την αθανασία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted May 25, 2012 Report Share Posted May 25, 2012 62). ἀθάνατοι θνητοί, θνητοὶ ἀθάνατοι. ζῶντες τὸν ἐκείνων θάνατον, τὸν δὲ ἐκείνων βίον τεθνεώτες Έχει γιατί αναφέρεται στη ενανθρώπιση θεότητας & τη θέώση ανθρώπου Δεν αντιλαμβάνομαι να λέει πουθενά για ενανθρώπιση θεότητας... Κατανοώ ότι μιλάει για το άφθαρτο και αιώνιο των Θεών σε αντίθεση με το φθαρτό των θνητών. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted May 25, 2012 Report Share Posted May 25, 2012 Δεν αντιλαμβάνομαι να λέει πουθενά για ενανθρώπιση θεότητας... Κατανοώ ότι μιλάει για το άφθαρτο και αιώνιο των Θεών σε αντίθεση με το φθαρτό των θνητών. 62. Immortals become mortals, .... 62. Les immortels sontmortels et les mortels,immortels .... Αυτό το νόημα έβγαλαν - ότι το απόσπασμα μιλά για το πως το ένα βιώνει ή μετέχει στο άλλο. Όχι ότι ορίζει το φθαρτό των δεν και το άφθαρτο των μεν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.