Dalia

....

Αυτό ήταν κάτι που με είχε απασχολήσει στο παρελθόν αρκετά. Δηλαδή, αγοράζει κάποιος ένα βιβλίο που δίνει οδηγίες για καθαρισμούς κρυστάλλων, αντικειμένων, χώρων κλπ. ή διαβάζει πληροφορίες στο διαδίκτυο. Μετά προσπαθεί να θέσει σε εφαρμογή ό,τι διαβάζει ακολουθώντας τις οδηγίες...και μετά νομίζει ότι ο κρύσταλλος καθάρισε, το σπίτι εξαγνίστηκε, κλπ αλλά τι ισχύει στην πραγματικότητα? πότε αυτός που διαβάζει βιβλία θα είναι ικανός να διακρίνει την ποιότητα και την προέλευση αυτού που νιώθει? πότε θα είναι ικανός να αντιληφθεί τη διαφορά στα αντικείμενα ή τους χώρους πριν και μετά την εργασία που κάνει?

Εδώ ο Καστανέντα δεν μιλούσε για τους θεραπευτές που γνώριζαν πώς να διαχειρίζονται την ενέργεια αλλά για τους μαθητευόμενους που δεν ήξεραν πώς να διαχειριστούν αντικείμενα δύναμης. Ήταν συμβουλές του ΔΧ για να προστατέψει τους μαθητευόμενους από την άγνοια που είχαν. Το θέμα αυτό με είχε απασχολήσει πριν κάποια χρόνια και το είχαμε συζητήσει εδώ http://www.artofwise.gr/forum/index.php?/topic/4933-κρύσταλλοι-ιδιότητες-προστασία/?hl=% πολύ καιρό πριν διαβάσω το βιβλίο του Καστανέντα, γιατί ένιωθα ότι κάτι συνέβαινε με συγκεκριμένα κοσμήματα και με κρυστάλλους όταν τα φορούσα ή τους κρατούσα. Ένιωθα ας πούμε κάποιες παρενέργειες. Όταν διάβασα το βιβλίο θυμήθηκα ότι είχα νιώσει κάτι που έμοιαζε με την περιγραφή της γυναίκας και βρήκα απαντήσεις σε κάποιες απορίες που είχα.

Dimulator, πώς έβγαλες όλα αυτά τα συμπεράσματα για τον Καστανέντα από μία επισήμανση που έκανα για τα αντικείμενα που χειρίζεται ο μαθητευόμενος? Ποιά είναι τα "σωστά" βιβλία και ποιά τα λάθος? και γιατί όλοι πρέπει να έχουν την ίδια αντίληψη για την ενέργεια? Κάτι δεν ακούγεται σωστό σε αυτό... Επίσης, υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας που νιώθουν άνθρωποι και έχουν ανθρώπινη επίγνωση, όχι θεϊκή, οπότε μπορούν να ασχολούνται με επίγειες ασχολίες να συλλέγουν πέτρες, κοχύλια, βραχιόλια και ρούχα. Και υπάρχουν άνθρωποι που αναγνωρίζουν ότι έχουν κάτι το θεϊκό μέσα τους αλλά δεν ενδιαφέρονται να γίνουν θεοί, αρκούνται στην ανθρώπινη φύση τους και προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.

Πάντως θυμάμαι σε ένα βιβλίο που ο ΔΧ συμβούλευε τους μαθητευόμενους να μην μαζεύουν λίθους, κρυστάλλους, κοχύλια και αντικείμενα που έβρισκαν έξω όταν δεν γνώριζαν την προέλευσή τους. Εξηγούσε ότι τα αντικείμενα αυτά μπορεί να τα είχαν στην κατοχή τους άνθρωποι με δύναμη και τα οποία θα γίνονταν πηγή κακοτυχίας ή αρνητικής ενέργειας αν έπεφταν σε λάθος χέρια. Με άλλα λόγια αυτός που έβρισκε τον λάθος κρύσταλλο δεν μπορούσε να "εξαγνίσει" τον κρύσταλλο αλλά είχε ανάγκη εξαγνισμού ο ίδιος από την ενέργεια του κρυστάλλου.

Το πρόβλημα με τους παιδόφιλους είναι τεράστιο οπότε εδώ ισχύει το φύλαγε τα ρούχα σου. Είναι χίλιες φορές προτιμότερο τα παιδιά να κρατούν σε απόσταση τους μεγάλους και να είναι επιφυλακτικά απέναντι τους παρά να πέσουν θύματα παιδόφιλου. Τι είναι σημαντικότερο η ασφάλεια των παιδιών ή το να είναι κοινωνικά με τους μεγάλους, η πρόληψη ή η θεραπεία? Δε λέω να γίνουμε υστερικοί αλλά οι παιδόφιλοι δεν κυκλοφορούν με ταμπέλες στο μέτωπο για να αναγνωρίζονται οπότε ο καθένας μπορεί να είναι. Συνήθως τα υπεράνω υποψίας άτομα είναι και τα πιό επικίνδυνα γιατί χαλαρώνουν οι γονείς και τα παιδιά την προσοχή τους.

Dimulator τώρα καταλαβαίνω τι εννοείς για την ενέργεια και ομολογώ ότι χθες πέρασα ένα πολύ δύσκολο βράδυ σκεφτόμενη το συγκεκριμένο θέμα. Ένιωθα έναν έντονο πόνο στο στέρνο και το μέσα μου να κλαίει, να σπαράζει θα έλεγα. Σκεφτόμουν πόσο ευάλωτα είναι τα παιδιά, πόσο αθώα και πώς η κοινωνία στην οποία έρχονται γίνεται όλο και πιό περίπλοκη, απαιτεί από αυτά να ωριμάσουν πρόωρα γιατί από πολύ μικρά καλούνται να επιβιώσουν σε έναν κόσμο που ψυχικά και ενεργειακά νοσεί. Το πρόβλημα είναι συνολικό και όχι συγκεκριμένων ομάδων, παντού βλέπεις προβλήματα, δεν ξέρω πού οδηγούμαστε αλλά τα παιδιά μας, δεν φταίνε σε τίποτα ούτε θα έπρεπε να αναγκάζονται να πληρώνουν για τα δικά μας λάθη και αστοχίες. Όσο περνάει ο καιρός σκέφτομαι και διαπιστώνω ότι οι περισσότεροι γονείς είναι ακατάλληλοι να γίνουν γονείς γιατί κληρονομούν προβλήματα στα παιδιά τους, δεν ξέρουν πώς να φερθούν, απλά έτυχε να γίνουν γονείς γιατί μπορούσαν να αναπαραχθούν. Ποιός είναι άξιος να γίνει γονιός αλήθεια? είναι κάποιος από εμάς έτοιμος να αναλάβει αυτή την τεραστια ευθύνη? είναι σωστό όποιος μπορεί να αναπαραχθεί να έχει το δικαίωμα να μεγαλώσει ένα παιδί? η φύση του το δίνει θα μου πεις αλλά το ότι μια γυναίκα έχει γόνιμη μήτρα την καθιστά άξια να γίνει μητέρα? έναν άντρα με γόνιμο σπέρμα να γίνει πατέρας? πόσοι εδώ μέσα θα επέλεγαν διαφορετικούς γονείς αν είχαν την ευκαιρία?

Σύμφωνοι κάποια πράγματα θα μας φαίνονται φυσιολογικά σε λίγα χρόνια γιατί θα τα συνηθίσουμε...το θέμα είναι αν η κοινωνία είναι έτοιμη τώρα να συμβιβαστεί και να αποδεχτεί τις αλλαγές που θέλουν να περάσουν με νόμο... όπως είπε ο Dimulator κάτι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό και ξαφνικά όλος ο κόσμος ασχολείται με τη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφυλόφιλων. Τι σκοπούς εξυπηρετεί αυτό δεν ξέρω αλλά υποψιάζομαι ότι κάποιοι θα κερδίσουν από τη νομιμοποίηση των γάμων, ίσως και η κοινωνία ως σύνολο να βγει κερδισμένη?(μένει να το δούμε αυτό). Πάντως άμεσα κερδίζουν οι πολιτικοί ψήφους και πολλοί άλλοι χρήμα. Αν σκεφτεί κανείς ότι ένα ποσοστό ανθρώπων που δεν είχε το δικαίωμα να παντρευτεί τώρα θα μπορεί πόσα εμπορικά καταστήματα θα κερδίσουν από πωλήσεις σε νυφικά, ρούχα, λουλούδια, βέρες, δώρα για νεόνυμφους, στήσιμο σπιτικού μπλα μπλα... και μετά είναι οι σύμβουλοι γάμου, ψυχολόγοι, δικηγόροι για τα διαζύγια που θα προκύψουν, δικαστές για ανατροφή, μπειμπι σίτερ γιατί οι μπαμπάδες και οι μαμάδες θα δουλεύουν κλπ. Εφόσον ο γάμος ως θεσμός καταρρεέι ανάμεσα σε στρειτ ζευγάρια θα καταρρεύσει και ανάμεσα σε γκει. Τώρα γιατί θέλουν να παντρεύονται όταν όλο και περισσότεροι στρειτ το αποφευγουν είναι άλλο θέμα. Είναι μάλλον που στερούνται ένα βασικό δικαίωμα το οποίο έχουν οι άλλοι, νιώθουν ότι με αυτό τον τρόπο αδικούνται, μάλλον μπαίνει και το κληρονομικό στη μέση για αποκατάσταση των συντρόφων τους. Από την άλλη, μπορεί να εξυπηρετεί και άλλους σκοπούς η νομιμοποίηση των γάμων, γιατί θα κάνει καλό στην ψυχολογία των ομοφυλόφιλων μια που θα νιώθουν κοινωνικά αποδεκτοί και ίσως έτσι να γίνονται πιο παραγωγικοί στη δουλειά τους ... μπορεί το ζήτημα να έχει και άλλες προεκτάσεις γιατί ομοφυλόφιλοι που έχουν παντρευτεί θεωρητικά θα έχουν μια πιο "ελεγχόμενη" σεξουαλική συμπεριφορά οπότε περιορίζονται τα κρούσματα νοσημάτων που μεταδίδονται σεξουαλικά. Για το δικαίωμα στην υιοθεσία γνώμη μου είναι ότι είναι άδικο η διαφορετική σεξουαλική συμπεριφορά να στερεί το δικαίωμα στην πατρότητα και στην μητρότητα. Το ότι κάποιος επιλέγει να αγαπά ανθρώπους του ίδιου φύλου δεν τον καθιστά ανίκανο να αγαπά και να μεγαλώνει σωστά ένα παιδί. Η κοινωνία μας έχει ανάγκη από υπεύθυνους γονείς, που θα αγαπούν, θα συμπαραστέκονται και θα συμβουλεύουν έτσι τα παιδιά τους ώστε να γίνουν ελεύθεροι άνθρωποι απαλλαγμένοι από προκαταλήψεις, μίσος και φόβο.

Ο κόσμος είναι γεμάτος μήτρες και εμείς θέλουμε να δημιουργήσουμε τεχνητές για να πουλήσουν κάποιοι τεχνολογία και να βγάλουν χρήματα... υπάρχουν τόσα παιδιά ορφανά και εγκαταλειμμένα που θα μπορούσαν να βρουν σπίτι και εμείς δημιουργούμε ανθρωποτροφεία για να αυξήσουμε τον πληθυσμό του πλανήτη... φέρνει στο μυαλό τα αντίστοιχα puppy mills που γεννιούνται τα σκυλιά με το τσουβάλι ώστε να τα αγοράζουν φθηνά από τα pet shops όσοι θέλουν σκύλο. Τα τελευταία χρόνια δε υπάρχει και η ευαισθητοποίηση πολλών φιλόζωων που κάνουν εκστρατεία για την απαγόρευση των σκυλοτροφείων μπας και βρει κανένα αδέσποτο ζώο σπίτι... Έτσι λοιπόν, η εξελιγμένη τεχνολογία και πρόοδος θα δημιουργήσει κάτι αντίστοιχο για να βολεύονται όσοι θέλουν να αγοράσουν παιδιά φθηνά, χωρίς κόπο, χωρίς καθόλου συνάισθημα μόνο με χρήμα... Σε λίγο θα τα πουλάμε και σε βιτρίνα για να επιλέγουμε το χρώμα, το φύλο και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά. Ειδικά σε περίοδο κρίσης που ό αριθμός των παιδιών που πεινούν και έχουν μια πολύ δύσκολη ζωή αυξάνεται συνεχώς φαντάζει προκλητικό, αν όχι απάνθρωπο άνθρωποι να πληρώνουν για να γεννιούνται παιδιά με τεχνητές μήτρες. Από την άλλη θα το δούμε και αυτό και θα το καταπιούμε γιατί δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, ούτε να σταματήσουμε την "πρόοδο"....

Ο εγωισμός μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα στην πνευματική εξέλιξη ενός ανθρώπου και παράλληλα να ωφελήσει ανθρώπους που βρίσκονται κοντά σε εκείνον που χρησιμοποιεί τον εγωισμό εποικοδομητικά. Όταν κάποιος άνθρωπος φτασει σε σημείο να αντιληφθεί ότι οι πράξεις, οι λέξεις και οι σκέψεις του που επηρεάζουν τους άλλους έχουν αντίκτυπο και στον ίδιο μπορεί να επιλέξει να μην πράξει, πει, σκεφτεί πράγματα που θα είχαν αρνητική επίδραση στο σύνολο, όχι για να ωφελήσει το σύνολο αλλά για να βοηθήσει τον εαυτό του. Εγωιστικό μεν γιατί η μη πράξη γίνεται για να ωφεληθεί ο ίδιος, εποικοδομητικό δε γιατί το σύνολο ωφελείται ανεξάρτητα από τις προθέσεις του ανθρώπου που χρησιμοποιεί τον εγωισμό με αυτό τον τρόπο. Σε ανώτερο επίπεδο,βλέπε παράδειγμα Γκάντι, ο άνθρωπος επιλέγει να προσφέρει στους άλλους γιατί γνωρίζει ότι δίνοντας στους άλλους δίνει και στον εαυτό του.

Dimulator καταλαβαίνω τι εννοείς για την εχθρότητα, μάλλον χρησιμοποίησα τη λάθος λέξη για να μεταφέρω το νόημα που ήθελα. Ο έλεγχος ίσως είναι σωστότερη και λιγότερη εχθρική λέξη και η αντιμετώπιση των κατώτερων ενστίκτων να ακούγεται καλύτερα. Η ουσία είναι να μπορεί κάποιος να ελέγχει τον εαυτό του, τα λόγια και τις πράξεις του ώστε να μην σαμποτάρει το στόχο του. Αυτό μεταξύ άλλων είναι που μας ξεχωρίζει από τα ζώα το ότι γνωρίζουμε ή θα έπρεπε να γνωρίζουμε τις συνέπειες των πράξεών μας. Εύκολο βέβαια είναι να το συζητά κανείς και πολύ πιό δύσκολο να εφαρμόσει τον αυτοέλεγχο, η αποτυχία όμως είναι και αυτή μέρος του παιχνιδιού όπως και η αστοχία, αρκεί το άτομο να συνειδητοποιεί τις συνέπειες και να αναλαμβανει τις ευθύνες του.

Αν αμαρτία ίσον αστοχία, τότε αμαρτία είναι όλα τα εμπόδια που μας απομακρύνουν από το στόχο μας. Για τον πνευματικό αναζητητή αμαρτία θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε οδηγεί στην απώλεια ενέργειας, γιατί όταν το ζητούμενο είναι η συσσώρευση και μετάλλαξη της ενέργειας, καθετί που δημιουργεί ενεργειακή απώλεια δίνει το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η αμαρτία έχει άμεση σχέση με τις αισθήσεις και την ικανοποίηση των επιθυμιών, για αυτό το ζητούμενο είναι ο έλεγχος και η συγκράτηση των επιθυμιών ώστε να επιτευχθεί ένας στόχος από τον πιό ασήμαντο μέχρι τον πιό σημαντικό. Η αυτοσυγκράτηση, το μέτρο, ο έλεγχος των αναγκών φέρνουν ισορροπία και αυξάνουν την ενέργεια ενώ το αντίθετο συμβαίνει όταν κάποιος ελέγχεται από την επιθυμία να κάνει κάτι. Αμαρτία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η αδυναμία του ατόμου να επιβληθεί στον εαυτό του και να καταπνίξει τα κατώτερα ένστικτα ώστε να αναδείξει το θεϊκό στοιχείο μέσα του. Αν στόχος είναι η επαφή με το θεό και η ανακάλυψη του θεανθρώπινου εαυτού τότε αμαρτία είναι όλες οι πράξεις και οι σκέψεις που μας απομακρύνουν απο αυτό το στόχο. Αυτό δε σημαίνει ότι θα πάψει ο άνθρωπος να ικανοποιεί τις βασικές ανάγκες του και να χαίρεται τη ζωή αλλά θα τις ικανοποιεί με τέτοιο τρόπο που θα τον ωφελούν και θα τον οδηγούν πιό κοντά στο στόχο του.

Αυτό και αν είναι βία! :063laugh:/> έπεσες διάνα με το βιντεάκι.

Η κοινή γνώμη κατανοεί τη νεολαία και οργίζεται με τους υπεύθυνους, η κοινωνία ξέρει ποιοι είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι, αλλά δεν ξέρει πώς να αντισταθεί στην καταπάτηση των δικαιωμάτων της. Αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Όμως, η λύση δεν θα βρεθεί με τη χρήση όπλων, ούτε με τη βία. Οι εικόνες των χτυπημένων νέων σοκάρουν, όπως σοκάρει το γεγονός ότι νέοι παίρνουν τα όπλα και κάνουν έφοδο σε τράπεζες, τρομοκρατούν και απειλούν συμπολίτες τους. Είναι κατανοητό ότι η οργή, η απόγνωση και οι δυσμενείς κοινωνικές συνθήκες ωθούν μια ολόκληρη κοινωνία σε ακραίες συμπεριφορές, αλλά είναι και καταδικαστέο. Η κρίση και η ανισορροπία δε θα ξεπεραστεί με την τρομοκρατία και το χάος, ίσα ίσα περιστατικά σαν αυτά διχάζουν την κοινή γνώμη και δημιουργούν αντίπαλα στρατόπεδα, αποδυναμώνουν και αποδομούν ολόκληρη την κοινωνία. Είναι πιό ωφέλιμο να σκεφτόμαστε λογικά και να δρούμε με ψυχραιμία ώστε να ανταπεξέλθουμε στις απάνθρωπες συνθήκες.

Γιατί σε σοκάρισε η αντίδραση του κόσμου αφού δεν σε σοκάρουν όλα τα υπόλοιπα? δηλαδή πιό πολύ σοκάρει η άποψη του κόσμου ή το γεγονός ότι ο καθένας που έχει πρόσβαση σε επικίνδυνα όπλα κάποια στιγμή θα απειλήσει τη ζωή σου ή τη ζωή των συμπολιτών σου? Κάπως έτσι δεν σοκάρονται και στην Αμερική με αποτέλεσμα να μπαίνουν τρελοί στα σχολεία και να σκοτώνουν δεκάδες ανθρώπους.

Η πραγματική αλλαγή δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ αν είναι απάντηση στο φόβο του τέλους. Η αλλαγή έχει νόημα όταν ο άνθρωπος ευημερεί, όταν είναι καλά, αυτή η βαθιά συνειδητοποίηση που νιώθεται, η ανάγκη που σε σπρώχνει να ξεπερνάς τον εαυτό και την παλιά κοσμοθεωρία. Να απλώνεις το χέρι όχι γιατί πρόκειται να πεθάνεις αλλά γιατί χαίρεσαι που έζησες, να θες να μοιραστείς τη χαρά και όχι το φόβο...

Επειδή τώρα τελευταία έτυχε να δω κάποια άρθρα για εκτελέσεις θανατοποινιτών στην Αμερική, θυμήθηκα το θέμα. Άλλο είναι να θεωρητικολογούμε και άλλο να βλέπουμε τις λίστες με τους αριθμούς των θυμάτων. Είδα αυτό το άρθρο : http://en.wikipedia....mber_of_victims . Στη λίστα υπάρχουν άνθρωποι που θανατώθηκαν για τα τρομερά εγκλήματα που είχαν διαπράξει και άλλοι που αφέθηκαν ελεύθεροι ύστερα από κάποια χρόνια φυλάκισης γιατί στη χώρα τους υπάρχουν τεράστια κενά στο νόμο. Έτσι κάποιοι που αποδεδειγμένα σκότωσαν και βασάνισαν ανθρώπους, καταστρέφοντας και τις ζωές των οικογενειών των θυμάτων, αφέθηκαν κάποια στιγμή ελεύθεροι. Ανάμεσα σε εκείνους που θανατώθηκαν υπήρξαν και αθώοι. Στη χώρα μας η θανατική ποινή έχει καταργηθεί http://en.wikipedia.org/wiki/Capital_punishment_in_Greece

Εξαιρετική η ερμηνεία του Λόγου Rasputin! Μέσα σε τόσο λίγες γραμμές τα είπες όλα... συμφωνώ απόλυτα ότι ο Λογός είναι συμβολικός δεν πρόκειται για λέξεις και λόγια αλλά για τη στιγμή που το σύμπαν συνειδητοποιεί τον Εαυτό του... Λόγος και Θεός είναι ένα, αλλά ο Θεός ενώ Είναι δεν γνωρίζει ότι Είναι πριν ο Λόγος τον αφυπνίσει. Αν ο Θεός είναι υπέρτατη Διάνοια, τότε ο Λόγος είναι η συνείδηση αυτής της Διάνοιας, η κινητήριος Δύναμη που δημιουργεί τον ίδιο της τον Εαυτό. Η φράση: Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος, μιλά για την ενιαία φύση Λόγου και Θεού, (η φράση κάνει κύκλο) αφού Λόγος και Θεός μοιράζονται την ίδια κατάσταση, αλλά ο Λόγος κινείται προς τον Θεό, πλησιάζει τον Θεό, ενώνει το δύο σε ένα... ενωτική είναι η κίνηση του Λόγου και δημιουργική.

Λοιπόν μέχρι χθές δεν είχα ασχοληθεί καθόλου με το θέμα 2012, κάτι είχα ακούσει χωρίς να δώσω σημασία και σκόπευα να δώ το έργο την επόμενη Κυριακή... Σε ένα email με ρώτησαν τη γνώμη μου για την "προφητεία" και πάλι δεν έδωσα σημασία αλλά το μυαλό μου άρχισε, κρυφά από εμένα,:lol:/> να επεξεργάζεται το θέμα της επικείμενης καταστροφής. Για αυτό το λόγο σήμερα το πρωί που ξύπνησα, γύρω στις 7, διέκρινα από το μισάνοιχτο παράθυρο ένα πολύ περίεργο, κίτρινο χρώμα που φώτιζε το δωμάτιο με ένα δυσάρεστο φως... έτρεξα κατευθείαν στο παράθυρο να δώ τι γίνεται έξω και αντίκρυσα μια σπάνια, αλλόκοσμη θέα, θύμιζε ακριβώς την ονειρική ατμόσφαιρα που είχα δει σε ένα πρόσφατο όνειρο. Ο ουρανός αλλά και το περιβάλλον φάνταζε κίτρινο και ένιωθες κάτι να σε κλείνει. Ωραία, σκέφτηκα τι είναι τώρα αυτό? μπας και είναι η σκόνη από την Αφρική που μας λέει ο κύριος Αρναούτογλου ή κάτι άλλο που δεν μας είπε. Χα! λες να φτάνει το τέλος και να μην το πήρα χαμπάρι τόσο καιρό? λες να τελειώνουν όλα και εγώ να ζώ την κάθε μέρα έτσι απλά? :unsure:/> αμάν! λες όλο αυτό που νιώθω τόσο καιρό να οφείλεται σε κάποια προειδοποίηση? χμμμ... σήμερα είναι 5 του μήνα πόσες μέρες είπαμε μένουν? :shocked:/> Ε, όχι δεν θα μπω σε αυτή τη λογική να μετρώ αντίστροφα μέρες, λέω με ύφος, στον εαυτό μου! πλένω το πρόσωπο και κοιτιέμαι στον καθρέπτη... δευτερόλεπτα μετά ο σύντροφός μου λέει : Είδες τι χρώμα έχει ο ουρανός σήμερα? λες να βγουν αληθινά αυτά που λένε περι συντέλειας του κόσμου? :blink:/> ουφ, ανακούφιση! τουλάχιστον δεν είμαι η μόνη κάτι είναι και αυτό... :angel_not:/>

Καλημέρα Iterate! Μάλλον δεν διάβασες το πρόσφατο θέμα που άνοιξε ο Artzuna Το πείραμα της υπακοής... όπου παίρνουν μέρος άνθρωποι οι οποίοι πολύ εύκολα πείθονται από επιστήμονες να τιμωρήσουν με επώδυνο τρόπο συνανθρώπους τους για την επιστήμη. Το πείραμα με τους πιθήκους είναι και αυτό εκεί. Οι γνώσεις μας για τον κόσμο είναι αποτέλεσμα ευπιστίας, γιατί μας έχουν μάθει να καταναλώνουμε πληροφορίες χωρίς να ελέγχουμε την πηγή προέλευσηςτους. Η αντίληψή μας για τον κόσμο είναι αυτή που έπλασαν κάποιοι άλλοι για εμάς, γιατί σχεδόν από την πρώτη στιγμή είμαστε καθοδηγούμενα, υπάκουα όντα που ζούμε σε ένα κατασκευασμένο περιβάλλον, το οποίο εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Ακόμη και η κρίση που βιώνουμε τώρα εμείς ως λαός και ως Ευρώπη κατασκευασμένη είναι από τους λίγους ισχυρούς που κινούν τα νήματα και βγάζουν χρήματα εις βάρος ημών.

Χρησιμοποίησες πληθυντικό οπότε δεν κατάλαβα ότι απευθυνόσουν αποκλειστικά σε μένα.... και πάλι όμως δεν καταλαβαίνω τι μου ζητάς να κάνω... το θέμα μας είναι τα τούρκικα σήριαλ, η νοοτροπία των Ελλήνων ή αν εγώ είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου...

Ποιό είναι το ΌΧΙ που είπα στο μήνυμά σου Τράγου Κέρατο? Σε εμένα απευθυνόσουν όταν το έγραψες και ένιωσες ότι σου είπα όχι? το μήνυμά σου αν θέλεις να το εξηγήσεις γιατί πέρα από το προφανές τα υπονοούμενα δεν τα καταλαβαίνω.

Στην Ελλάδα λέμε Ναι, σε όλα λέμε Ναι, και στους Τούρκους λέμε Ναι, και στους βούρκους λέμε Ναι, στις πόρνες λέμε Ναι, και ας έχουν ειτζ Ναι, Ναι λέμε στους κλέφτες , Ναι και στους παράνομους, Ναι λέμε σε ΌΛΑ, ΦΤΑΝΕΙ πια το Ναι...σκύβουμε το κεφάλι Ναι, Ναι, Ναι, Ω, Ναι! έτσι που μας κατάντησαν Ναι, Ναι, Ναι, Ναι, Ναι! πρέπει να ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ Ναι, Ναι, Ναι, Ω,Ναι! Πώς θα αντισταθούμε? θέμα προσωπικό του καθενός και αρχίζουμε από τα πιό απλά. Επιλέγω τι θα δώ στην τηλεόραση γιατί αλλιώς με επιλέγουν εκείνοι. Αντιστέκομαι στο εύκολο θέαμα και λέω ΟΧΙ πιό συχνά. Δεν είναι κακό να λέω ΟΧΙ και να κάνω αυτό που θέλω, να σκέφτομαι το καλό το δικό μου και της χώρας μου. Οι εδώ ηθοποιοί δεν έχουν να φάνε και εμείς "ταϊζουμε" τους Τούρκους... γιατί το κάνουμε αυτό? γιατί δεν σκεφτόμαστε εμείς, έχουμε αφήσει άλλους να σκέφτονται για εμάς, όμως οι καναλάρχες σκέφτονται όχι εμάς αλλά πώς θα αυξήσουν τα κέρδη τους... ,

Ανησυχητικά είναι τα συμπτώματα ακόμα και όταν κάποιος παρακολουθεί μετά μανίας Ελληνικά σήριαλ, αν παραμελεί πιό σημαντικά πράγματα, αποχαυνώνεται μπροστά στην τηλεόραση και ανάλογα με το δράμα των ηθοποιών παθιάζεται και πονά μαζί τους, βλέπε: Τα Μυστικά της Εδέμ, ειδικά την πρώτη σεζόν. Αλλά, με τα Τούρκικα σήριαλ κρύβονται και άλλοι "κινδυνοι" πέραν της αποχαύνωσης και πλύσης εγκεφάλου του Έλληνα. Παρατηρώ μια ταύτιση με τους Τούρκους, αχ, μου λένε, να δείς πόσες λέξεις Τούρκικες χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας!!! με μεγάλο θαυμασμό για την Τούρκικη γλώσσα, και τι ωραία φαγητά που κάνουν εκεί και μπλα μπλα, και τι ωραίους άνδρες και γυναίκες έχουν στην Τουρκία.... Αναρωτιέμαι αν χρειάζονταν τα Τούρκικα σήριαλ για να παρατηρήσουν τις "ομοιότητες" μεταξύ των δύο λαών, γιατί μάλλον έχουν ξεχάσει ότι οι προπαππούδες και παππούδες τους ζούσαν σε γειτονικά σπίτια με τους Τούρκους κατακτητές. Δεν ξέρω αν αυτή η τεράστια προβολή των Τούρκων έχει κάποια σκοπιμότητα πέρα από τους πρακτικούς λόγους, δηλαδή φθηνές σειρές άρα δελεαστικές για πολλές χώρες. Αλλά λαμβάνοντας υπόψην το πρόσφατο παρελθόν, την επεκτατική πολιτική των Τούρκων και τις συχνές προκλήσεις από τη γειτονική χώρα, θαρρώ πως πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί στα θεάματα που μας "ταϊζουν" καθημερινά, ειδικά τώρα που είμαστε περισσότερο "ευάλωτοι" στις ξένες επιρροές.

Εντύπωση μου κάνει πόσο εξαρτημένοι είναι κάποιοι Έλληνες από αυτά τα σήριαλ. Συναντάς κάποιον στο δρόμο και σου λέει: Αχ, δεν έχω χρόνο να σου μιλήσω, αρχίζει το τάδε σήριαλ! Το καλοκαίρι μαζεύονταν από νωρίς μέσα για να μην χάσουν λεπτό και τώρα ακούω δηλώσεις του στυλ : Τώρα με τα Τούρκικα σήριαλ, έχω καταλάβει πολλά για τον πολιτισμό των Τούρκων και τους έχω εκτιμήσει...η γλώσσα τους είναι πολύ εύκολη να τη μάθεις και αρχίζει να σου λέει εκφράσεις στα Τούρκικα... Μου ερχόταν να γελάσω αλλά κρατήθηκα από σεβασμό. Το αποκορύφωμα όμως ήταν όταν κάποια κυρία με μικρα παιδιά είπε ότι είχε καθήσει στο μαγαζί της μέχρι τα ξημερώματα για να δει τα καινούρια επεισόδια του αγαπημένου της σήριαλ στο ιντερνετ. Ο σύζυγος τι είπε? ρωτάω. Ε, καταλαβαίνει...απαντά. Και τα παιδιά? ξαναρωτάω. Ε, τα ανέλαβε ο σύζυγος. Ένα πάθος έχω και εγώ λέει, τι να κάνω? Μετά απο αυτό θα συμφωνήσω με τον Πάνα στον τίτλο του θέματος. Αν μια εργαζόμενη μητέρα προτιμά να ξημεροβραδιάζεται μπροστά στην τηλεόραση για να δει Τούρκικα σηριαλ από το να βρίσκεται σπίτι με το σύζυγο και τα παιδιά κάτι πολύ ανησυχητικό συμβαίνει.