Jump to content

με αφορμή μια φράση του Gothica


Recommended Posts

''The power of survival lies to the act of suppressing things to subconsciouss''...

 

Πόσο πιστεύετε ότι αληθεύει η φράση ότι

''η δύναμη (λειτουργία) του ανθρώπινου νου, να αποθεί πράγματα στο υποσυνείδητο καθορίζει ως ένα βαθμό την επιβίωσή μας'';;;

;;;

;;;

Link to comment
Share on other sites

Ναι αποτελεί μια ασφαλιστική δικλείδα του ψυχισμού μας..

 

Για αυτό και είναι η ?αγαπημένη ? λειτουργία στις πιο πολλές ταινίες (παραφουσκώνοντας βέβαια τα πράγματα όπως πάντα ..)

 

Με το επόμενο βήμα την ύπνωση και την ανάδρομη..

Link to comment
Share on other sites

Με το επόμενο βήμα την ύπνωση και την ανάδρομη..

 

να δεις τι μου θύμησες...

 

α! ναι! και το memento έτσι είναι σκηνοθετημένο και στο mulholland drive στην ουσία αυτά που ήθελε η πρωταγωνίστρια να αποθήσει τα παρουσιάζει έξυπνα σιγά σιγά ο σκηνοθέτης...

 

στο ριάλιτι όμως δεν ξέρω αν ζούμε αυτά που αποθήσαμε στο υποσυνείδητο...

 

ας πούμε τώρα σενάριο ότι ένα παιδί δέχτηκε κακοποίηση στα πέντε του (συγγνώμη για τη μακαβριότητα) σ' όλη του τη ζωή θα αποφεύγει τα θέματα 'οικογενειακής βίας' ίσως καταλήξει ικανός διακαστής να 'καταδικάζει' τους παρανομούντες, ίσως ένας άξιος κοινωνικός λειτουργός να βοηθά αυτά τα προβλήματα;;;

 

(πάντως έπειτα από μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με ψυχολόγο που είχα (φιλική όχι ως πελάτης) μου είπε να μην χρησιμοποιούμε τη ψυχολογία ως μέσο αυτοβοήθειας...νομίζω βγήκα λίγο εκτός όμως)

Link to comment
Share on other sites

ας πούμε τώρα σενάριο ότι ένα παιδί δέχτηκε κακοποίηση στα πέντε του (συγγνώμη για τη μακαβριότητα) σ' όλη του τη ζωή θα αποφεύγει τα θέματα 'οικογενειακής βίας' ίσως καταλήξει ικανός διακαστής να 'καταδικάζει' τους παρανομούντες, ίσως ένας άξιος κοινωνικός λειτουργός να βοηθά αυτά τα προβλήματα;;;
Δεν νομίζω πως λειτουργεί ακριβώς έτσι?

Ίσως σε κάποια άτομα να λειτουργούσε με τέτοια θετική τροπή αλλά πάλι θα έπρεπε να το κάνουν συνειδητά..

 

Πιθανότατα τα άτομα που έχουν υποστεί τέτοιες ακρότητες παρουσιάζουν προβλήματα σε διάφορους τομείς της ζωής τους και κυρίως σε ότι έχει σχέση με την ανθρώπινη επικοινωνία..

 

Και φυσικά δεν γνωρίζουν την αιτία γιατί ο ευαίσθητος παιδικός ψυχισμός δεν την ?σήκωσε? και την απώθησε πριν από αρκετά χρόνια..

 

πάντως έπειτα από μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με ψυχολόγο που είχα (φιλική όχι ως πελάτης) μου είπε να μην χρησιμοποιούμε τη ψυχολογία ως μέσο αυτοβοήθειας...

 

Η αυθεντία των ειδικών..

Ρώτα και έναν υδραυλικό τα ίδια θα σου πει, μην αγγίζεις ότι δεν ξέρεις?.

Link to comment
Share on other sites

Ρώτα και έναν υδραυλικό τα ίδια θα σου πει, μην αγγίζεις ότι δεν ξέρεις?.

 

ωχ..

 

σήμερα δεν έχεις την τάση να το φιλοσοφίσεις καθόλου...

 

νομίζω συνεπέρνεσε από τα απτά γεγονότα! καλό όμως ακούγεται κι' έτσι...

Link to comment
Share on other sites

Εε πως σου ήρθε αυτό?

Φάνηκα λιγάκι απότομος μάλλον αλλά αυτή είναι η αλήθεια..

Ζούμε στον Αιώνα την Εξειδίκευσης..

 

Αλλά στο συγκεκριμένο

δηλαδή εάν έχω κάποια σχετική με την ψυχολογία γνώση (όχι επαγγελματική) και νομίζω πως μπορώ να βοηθηθώ , εφαρμόζοντας το ένα η το άλλο ,τελικά να μην το κάνω?

Γιατί ? επειδή μπορεί τελικά να κάνω μεγαλύτερη ζημία?

 

Κάτι τέτοιο δεν εννοούσε?

Link to comment
Share on other sites

Εγώ είμαι της άλλης γνώμης..

 

Κάνω οτιδήποτε μπορώ μόνος μου (από υδραυλικά μέχρι ψυχολογικά) και όταν αυτό δεν αρκεί και χρειάζονται περισσότερες γνώσεις και ικανότητες τότε απευθύνομε σε κάποιον ειδικό..

 

Αλλά πρώτα αξιολογώ τα πράγματα μόνος μου..

Link to comment
Share on other sites

Αλλά πρώτα αξιολογώ τα πράγματα μόνος μου..

 

Ναι αυτό είναι το πρώτο σκαλί της ωριμότητας, ν' αναλαμβάνουμε ευθύνες που για να κάνω και λίγο σχήμα κύκλου η επιβίωση δεν στηρίζεται μόνο σ' αυτές τις διαδικασίες της απόθυσης γεγονότων στο υποσυνείδητο, αλλά η απλή ανάλυση των γεγονότων ως έχουν! Τώρα νομίζω ο ειδικός θα έρθει να αναλάβει ευθύνες αν δεν μπορεί το άτομο να ορθοποδήσει επειδή τον/την σταματά το παρελθόν, αν υπάρχουν τραύματα ανοιχτές πληγές και νομίζω το πλέον ''πρόβλημα'' είναι η ανικανότητα να ξεχωρίσουμε το φανταστικό από το πραγματικό...

Link to comment
Share on other sites

το κακο με το υποσυνειδητο ειναι η αδυναμια να το ελεγξουμε. καποιοι ισως το κανουν, αλλα εγω οχι, οποτε μου ειναι οντος δυσκολο το να ξεχωρισω μια "μνημη" που πεταγεται στο μυαλο μου απο το "πουθενα" αν ειναι οντος μνημη χαραγμενη καπου ή ειναι μια σκεψη που "περασε" απλα. ομως, το υποσυνειδητο επιδει δε το εχουμε υπο τη κατοχη μας, δε γνωριζουμε πως λειτουργει. ισως αυτο να τα προκαλει ολα, ισως να μη κανει και τιποτα απλα να αποθηκευει, ισως πολλα...

τωρα οσον αφορα την επιβιωση μας λογο της συνεργασιας νου-υποσυνειδητου, μπορω να πω απλα πως ολα τα ανθρωπινα οργανα συνεργαζονται μεταξυ τους, αμμεσα ή εμμεσα, για τη καλη λειτουργεια του ανθρωπινου σωματος. αρα, αυτη η συνεργασια σιγουρα υπαρχει, τωρα για το ποια ακριβως εργασια πραγματοποιουν τα δυο τους, δε γνωριζω,αλλα σιγουρα εχουν συμαντικη δουλεια να κανουν, αφου το μυαλο τουλαχιστον που το εχουμε καταλαβει σε καποιο ποσοστο το πως λειτουργει, ειναι υπευθηνο για ολες τις καθημερινες μας πραξεις, αρα και ο συνεργατης του, θα εχει αμμεση σχεση στη λειτουργια του.

Link to comment
Share on other sites

το κακο με το υποσυνειδητο ειναι η αδυναμια να το ελεγξουμε

 

υπάρχει μια διαδικασία η οποία μεταφέρει πληροφορίες από το υποσυνείδητο στο συνειδητό τις πληροφορίες, μπορεί να είναι και η ύπνωση, ή και η συνέντευξη του κλινικού ψυχολόγου ή ψυχιάτρου! Είναι κάποια πράγματα που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε όσον αφορά το θέμα, π.χ. καθώς ξεκινά μια θεραπεία δεν μπορούμε να την αφίσουμε στη μέση, θα κάνει χειρότερο τον ασθενή επειδή ψάχνουμε να βρούμε την άκρη του νήματος όσον αφορά μια συγκεκριμένη διαταραχή...

 

Τώρα για τον έλεγχο πιστεύω είναι σχετικό! Πιο πολύ πιστεύω ότι 'ανεξέλεγκτες είναι οι ασυνείδητες λειτουργίες, όπως αντανακλαστικά, άμυνες, ορμονικές ανδρεναλίνες, λίμπιντο...

 

Το υποσυνείδητο δεν είναι πλέον τόσο μυστήριο όταν γίνει συνειδητό, απλά νομίζω υπάρχει για να εστιάζουμε επί της ουσίας και να 'θολώνουμε' κάποια παρεμφερή που ίσως να μην είναι επί του παρόντος να αναλυθούν από τον εγκέφαλο! Είναι κάτι σαν την επιλεκτική μνήμη μόνο που εδώ δεν είναι θέμα επιλογής παραμόνο θέμα να αποθέσουμε στο πίσω μέρος του εγκεφάλου αυτά που μας τραυμάτισαν, ενόχλησαν, στιγμάτισαν για να ασχοληθούμε πιο μετά άμα τα ξυπνήσουμε ή όταν έχουμε το ψυχικό σθένος να τα αντιμετωπίσουμε...

 

Ίσως να μιλώ από τη δική μου οπτική γωνία

Link to comment
Share on other sites

Ίσως να μιλώ από τη δική μου οπτική γωνία

 

Όλοι έτσι μιλάμε..

 

και ένα site αρκετά σχετικό..

 

παρατηρήστε ότι για καμιά διαταραχή δεν υπάρχει μια απόλυτα συγκεκριμένη αιτία..

 

 

http://www.psychologia.gr/disorders/disorders.htm

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Η ανθρώπινη φύση ?στο υλικό και στο πνευματικό της μέρος , γιατί ό,τι ισχύει για το ένα λίγο-πολύ ισχύει και για το άλλο- έχει την ικανότητα της αυτό-ίασης.

 

Για τον σκοπό αυτό η ψυχή καταφεύγει στην απώθηση των δυσάρεστων εμπειριών στο υποσυνείδητο.

 

Η δυνατότητα αυτή του ανθρώπινου οργανισμού δεν λειτουργεί ως πανάκεια. Ένα σπασμένο πόδι θα «επανέλθει» (η ηλικία παίζει καθοριστικό ρόλο) αλλά ποτέ δεν θα είναι όπως πριν χωρίς την απαραίτητη και σε βάθος φροντίδα. Η δυσκολία στην κίνηση πάντα θα μαρτυρά το «πρόβλημα».

 

Η επιβίωση είναι μια σοβαρή υπόθεση και χάριν αυτής αναπτύσσονται τρομερές αντιστάσεις, αλλά πρόσκαιρα και μέχρι να δοθεί χρόνος για σωστή αξιολόγηση.

 

Σοβαρές συναισθηματικές εμπειρίες (όταν αυτές βιώνονται έχοντας πλήρη συνείδηση των γεγονότων) είναι αδύνατον να απωθηθούν στο υποσυνείδητο αλλά ακόμα και αν συμβεί κάτι τέτοιο εύκολα ανασύρονται όταν βιώνουμε καταστάσεις που προσομοιάζουν στην κατάσταση που «επιμελημένα» προσπαθούμε να αποφύγουμε.

 

Ως άνθρωποι κινούμαστε συνεχώς προς το μέλλον, σε έναν δρόμο άγνωστο όπου το φορτίο του παρελθόντος δεν θα πρέπει να είναι άχθος στην παρούσα πορεία μας.

 

Link to comment
Share on other sites

χεχεχ. Μα δεν ισχύει αυτό; Αφού ισχύει το και το αντίθετό του.

 

Το πρόβλημα είναι όταν αυτά αναδύονται από μόνα τους στο συνειδητό, και όχι με την δική μας προσπάθεια... για να τα ρίξεις πάλι μέσα...θέλει δουλειά πολύ.

Link to comment
Share on other sites

Ως άνθρωποι κινούμαστε συνεχώς προς το μέλλον, σε έναν δρόμο άγνωστο όπου το φορτίο του παρελθόντος δεν θα πρέπει να είναι άχθος στην παρούσα πορεία μας.

 

Διευκρίνιση ,κινούμαστε προς το μέλλον αλλά όχι πάντα δεδομένα προς κάτι καλύτερο..

Η αιώνια πρόοδος είναι ένας ψεύτικος σύγχρονος μύθος που δεν ισχύει..

Τις πιο πολλές φορές πισωγυρνάμε προς το χειρότερο η κινούμαστε με κύκλους..

Άλλωστε πως μπορεί να αποβάλλεις κάτι που τελικά είναι κομμάτι από τον εαυτό σου?

Ίσως καμία φορά και να είναι απαραίτητο να υπάρχει γιατί η αρνητικότητα που επιφέρει πιθανότατα έχει και αυτή τον σκοπό της..

 

Γιαυτο όταν τέτοιες καταστάσεις δεν τις έχουμε τοποθετήσει στην σωστή τους θέση και την άξια που πρέπει να έχουν , συμβαίνει αυτό..

 

Το πρόβλημα είναι όταν αυτά αναδύονται από μόνα τους στο συνειδητό, και όχι με την δική μας προσπάθεια... για να τα ρίξεις πάλι μέσα...θέλει δουλειά πολύ.

 

....νομιζω δηλαδη.. :)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...