Jump to content

βορειος Πνιγμος


 Share

Recommended Posts

Στην τηλεοραση εδειξε σημερα οτι οι παγοι του βορα εχουν μειωθει κατα 20% και οτι καθε χρονο μειωνοντε κατα 8% αν υπολογισουμε οτι

 

8% χρονο επι 6 χρονια που μας φτανει στο 2012 (τουλαχιστον μεχρι εκει με ενδιαφερει να μετρησω)

μας κανει 48% αν προσθεσουμε και το 20% που εχει ηδη λιωσει μας βγαζει οτι το 68% δεν θα υπαρχει πια

αρα θα μεινει μονο το 32% απο οτι υπηρχε....

 

Αυτο σημαινει οτι το νερο στην γη θα εχει αυξηθει κατα πολυ μειωνοντας κατα πολυ μαλιστα και το θαλασινο...αρα λιγοτερο χλωριο και ιωδιο.....

 

αυτα αν μπορειται σας παρακαλω προσθεστε και εσεις πληροφοριες γι'αυτο το θεμα

Link to comment
Share on other sites

Στην τηλεοραση εδειξε σημερα οτι οι παγοι του βορα εχουν μειωθει κατα 20% και οτι καθε χρονο μειωνοντε κατα 8% αν υπολογισουμε οτι

 

8% χρονο επι 6 χρονια που μας φτανει στο 2012 (τουλαχιστον μεχρι εκει με ενδιαφερει να μετρησω)

μας κανει 48% αν προσθεσουμε και το 20% που εχει ηδη λιωσει μας βγαζει οτι το 68% δεν θα υπαρχει πια

αρα θα μεινει μονο το 32% απο οτι υπηρχε....

 

Αυτο σημαινει οτι το νερο στην γη θα εχει αυξηθει κατα πολυ μειωνοντας κατα πολυ μαλιστα και το θαλασινο...αρα λιγοτερο χλωριο και ιωδιο.....

 

αυτα αν μπορειται σας παρακαλω προσθεστε και εσεις πληροφοριες γι'αυτο το θεμα

 

Αύξηση της ποσότητας του νερού ναι...αλλά δυστυχώς θα αναμειχθεί με το θαλασσινό...

 

η τραγική ειρωνία είναι πως ενώ αυτό το φαινόμενο μιλάει για παγκόσμια αύξηση του υδάτινου όγκου, οι περισσότερες περιοχές του πλανήτη θα πεθαίνουν απο λειψυδρία...

Link to comment
Share on other sites

Κι ενώ κατεβαίνει άφθονο νερό απο τους λιωμένους πάγους, να τι συμβαίνει στον κόσμο αναφορικά με το νερό:

 

*****************************************************

 

ένα σχετικό άρθρο:

 

*******************************************************

 

Ένας στους τρεις ανθρώπους υποφέρει από έλλειψη νερού,

 

 

Δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις προβλέψεις, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί κατά 2 έως 3 δισ. έως το 2050, πρέπει να υπάρξει μια ριζική αναθεώρηση στον τρόπο διαχείρισης του νερού προειδοποίησαν οι επιστήμονες, με αφορμή την Παγκόσμια Εβδομάδα Νερού που ξεκίνησε χθες.

 

«Ενας στους τρεις ανθρώπους υποφέρει σήμερα από κάποια μορφή έλλειψης νερού» υπογραμμίζεται σε έκθεση για την οποία συνεργάστηκαν περισσότεροι από 700 επιστήμονες τα τελευταία 5 χρόνια.

 

«Σήμερα βλέπουμε ότι αρκετές διαφορετικές χώρες αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το νερό» τόνισε ο Φρανκ Ρίζμπερμαν, διευθυντής του Διεθνούς Ινστιτούτου για τη Διαχείριση του Νερού, αναφερόμενος στην Αυστραλία, στην νότια και κεντρική Κίνα και στην καταστρεπτική ξηρασία του περασμένου χρόνου στην Ινδία.

 

Σύμφωνα με τον ίδιο, παρατηρούνται δύο κατηγορίες ελλείψεων νερού: στην πρώτη το νερό γίνεται αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης με αποτέλεσμα τη μείωση της στάθμης των υπόγειων δεξαμενών νερού και των ποταμών, ενώ στη δεύτερη εντάσσονται οι χώρες που στερούνται τεχνικών και οικονομικών πόρων προκειμένου να συγκρατήσουν το νερό, αν και μπορεί να υπάρχει σε αφθονία.

 

Για την έλλειψη νερού κατά 98% ευθύνεται ο ανθρώπινος παράγοντας. Στη γεωργία χρησιμοποιείται το 78% των υδάτινων αποθεμάτων, στη βιομηχανία το 18% , ενώ το υπόλοιπο 8% προορίζεται για οικιακή χρήση.

 

Σήμερα απαιτείται ένα λίτρο νερού για την παραγωγή μιας θερμίδας τροφίμων, 4.000 λίτρα για την παραγωγή ενός κιλού σιταριού και 10.000 λίτρα για την παραγωγή ενός κιλού κρέατος.

 

του Τάσου Σαραντή, ΗΜΕΡΗΣΙΑ 22/8/2006

πηγή: http://www.chiosnews.com/cn24820061216400.asp

Link to comment
Share on other sites

Και να τι αναγκάζονται να κάνουν κάποιοι άλλοι για να πιούν νερό:

 

************************************************************

 

Να πιουν ή να μην πιουν; Αντιμέτωποι με τον εφιάλτη της ξηρασίας, της τρίτης χειρότερης στην ιστορία της Αυστραλίας, οι κάτοικοι μιας πόλης καλούνται να αποφασίσουν αν θα πίνουν νερό από ανακυκλωμένα λύματα.

 

Οι κάτοικοι μιας πληγείσας από την ξηρασία πόλης στην Αυστραλία καλούνται σε δημοψήφισμα αυτή την εβδομάδα, προκειμένου να αποφασίσουν εάν στο μέλλον θα πίνουν νερό που θα προέρχεται από ανακυκλωμένα λύματα.

 

Εάν τελικά πουν το «ναι», το πρόγραμμα ανακύκλωσης και μετατροπής των λυμάτων σε πόσιμο νερό θα είναι το πρώτο που θα εφαρμοστεί στη χώρα και ένα από τα ελάχιστα που εφαρμόζονται σε ολόκληρο τον κόσμο.

 

Το αμφισβητούμενο σχέδιο έχει διαιρέσει τους κατοίκους της πόλης Τουγούμπα στην πολιτεία του Κουίνσλαντ, η οποία αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα λειψυδρίας την τελευταία δεκαετία. Ο δήμαρχος της πόλης, που τάσσεται υπέρ του σχεδίου, προειδοποιεί ότι αν συνεχιστεί η ξηρασία οι δεξαμενές της πόλης θα στεγνώσουν μέσα σε δύο χρόνια. Ο ίδιος επιμένει ότι το σχέδιο των 55 εκατομμυρίων δολαρίων είναι ασφαλές για τη δημόσια υγεία.

 

«Κάποτε πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Διαφορετικά τα εγγόνια μας θα μεγαλώσουν σε κάτι που θα μοιάζει με την έρημο Σαχάρα» προειδοποιεί ο δήμαρχος. Οσοι αντιτάσσονται με το σχέδιο υποστηρίζουν ότι υπάρχουν απρόβλεπτοι κίνδυνοι για την υγεία των 100.000 κατοίκων της πόλης, παρ? όλες τις διαβεβαιώσεις των επιστημόνων για το αντίθετο.

 

Η Μέγκαν Χάργκριβς, μικροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Κουίνσλαντ , διαβεβαιώνει ότι το ανακυκλωμένο νερό θα είναι ασφαλές για τη δημόσια υγεία. « Η άποψή μου είναι ότι το ανακυκλωμένο νερό θα είναι ασφαλέστερο από αυτό που συγκεντρώνεται σε δεξαμενές, επειδή προέρχεται από μια αυστηρή διαδικασία επεξεργασίας» λέει.

 

Πράγματι, τα λύματα θα περνούν μέσα από επτά διαδικασίες επεξεργασίας, συμπεριλαμβανομένων της υπεριώδους απολύμανσης, της προωθημένης οξείδωσης και του φιλτραρίσματος πριν καταλήξουν στις δεξαμενές της πόλης. Ανάλογα προγράμματα εφαρμόζονται από το 1976 στο Οραντζ Κάουντι στην Καλιφόρνια, από το 1978 στη βόρεια Βιρτζίνια και στη Σιγκαπούρη από το 2003, όπου το 1% του πόσιμου νερού προέρχεται από ανακυκλωμένα λύματα. Όμως, στην Τουγούμπα το 25% του πόσιμου νερού θα προέρχεται από τα λύματα, γεγονός που οι αντίπαλοι του σχεδίου θεωρούν πρωτοφανές.

 

Ας σημειωθεί ότι η Αυστραλία βρίσκεται στο μέσο της τρίτης χειρότερης ξηρασίας στη ιστορία της. Η ξηρασία έχει επιπτώσεις στις ανατολικές πολιτείες της Νότιας Νέας Ουαλίας, στη Βικτόρια και στο Κουίνσλαντ, καθώς επίσης και στα νότια της Αυστραλίας και στο νησί της Τασμανίας.. Μέχρι σήμερα, έχει κοστίσει 5 δισεκατομμύρια δολάρια στην αγροτική οικονομία, ενώ πολλές περιφερειακές κοινότητες στην ξηρότερη κατοικημένη ήπειρο στον κόσμο βρίσκονται στο χείλος της κατάρρευσης.

 

πηγή: http://www.chiosnews.com/cn2872006226550.asp

 

*************************************************************************

 

Εσείς αλήθεια τι θα κάνατε? Θα πίνατε τέτοιο νερό?

Edited by Avaris
Link to comment
Share on other sites

Απίστευτο!!!!! :shocked::shocked:

Οι επόμενοι πόλεμοι πάντως θα γίνουν για το νερό. Να είστε σίγουροι γι αυτό.

 

 

Εσείς αλήθεια τι θα κάνατε? Θα πίνατε τέτοιο νερό?

Είπαμε "Εν το παν" αλλά όχι κι έτσι βρε παιδιά!!!

Link to comment
Share on other sites

Προ πολλού καιρού, για αυτό θα τα μεταφέρω και μαλλιοκούβαρο, έβλεπα μια εκπομπή γιατί η Γη έγινε κατοικήσιμος πλανήτης, ενώ τις ίδιες ακριβώς δυνατότητες είχε και ο Άρης και η Αφροδίτη.

 

Και οι τρεις πλανήτες είχαν τα δύο στοιχεία που μπορούσαν να τους κάνουν βιώσιμους: νερό και ηφαίστεια για τη δημιουργία ατμόσφαιρας. Στον μεν Άρη όμως, η ηφαιστειογενής δραστηριότητα ήταν υπέρμετρη, ενώ αντίθετα στην Αφροδίτη μηδενική. Ο Άρης «έβρασε», η Αφροδίτη «πάγωσε». Η χρυσή ισσοροπία υπήρχε και διατηρήθηκε στη Γη και ο πλανήτης επιβίωσε. Η διαταραχή αυτής της ισσοροπίας θα οδηγήσει ή στην μια κατάσταση ή στην άλλη.

 

Πολλοί επιστήμονες (και είμαι κι εγώ υπέρ αυτής της απόψεως… όχι δεν είμαι επιστήμονας :018bleh: ) ότι η φθορά του πλανήτη μας (τρύπες του όζοντος, λιώσιμο των πάγων στους πόλους, ακραία καιρικά φαινόμενα κτλ) είναι απόλυτα φυσιολογική και δεν οφείλεται στην ανθρώπινη ασυνειδησία και κατάχρηση. Αν σκεφτείτε πόσο σχετικός είναι ο χρόνος στο σύμπαν, θα καταλάβετε γιατί είναι απόλυτα φυσιολογικό μετά από 100.000 χρόνια (αισιόδοξο σενάριο) η Γη να μην υφίσταται ως πλανήτης. Γιατί δεν φθείρεται μόνον ο πλανήτης μας. Φθείρεται και το πλανητικό μας σύστημα. Ο Ήλιος μας από στιγμή σε στιγμή (σχετική στιγμή = μετά από 200.000 χρόνια π.χ.) θα σβήσει και μαζί του θα «καταπιεί» κι «εμάς» (σχετικοί κι εμείς :whistling: ).

 

Το σίγουρο είναι ότι το ανθρώπινο είδος, αν δεν πάει από ανθρώπινο είδος (υπέρ πατρίδος και πίστεως δηλαδή) θα επιβιώσει για πολλά πολλά πολλά έτη. Ήταν στα τέσσερα και σηκώθηκε στα δύο. Είχε έντονη τριχοφυΐα σε όλο το σώμα και του έπεσε (χμ.. σχετικό κι αυτό! Έχουν δει εμένα τα μάτια μου! :blink: ). Φορούσε προβιές και φοράει Armani (ναι.. οκ, λέμε τώρα :whistling: ). Επικοινωνούσε με φωτιές κι επικοινωνεί σε GPRS, satellites κτλ. Είχε φρονιμίτες και κοφτερούς κυνόδοντες και τα «νέα μοντέλα» γεννώνται χωρίς φρονιμίτες και με στρογγυλούς κυνόδοντες. Κι όταν θα πλησιάζει το τέλος, θα επιβιβαστεί σε ένα ωραιότατο illustration aircraft και θα βρει τον επόμενο κατοικήσιμο πλανήτη (A nnu naki).

 

 

Επί της ουσίας τώρα: διαθέτω σπίτι στο βουνό! :blblbl:

Edited by medussa
Link to comment
Share on other sites

Απίστευτο!!!!! :shocked::shocked:

Οι επόμενοι πόλεμοι πάντως θα γίνουν για το νερό. Να είστε σίγουροι γι αυτό.

Μήπως έχουν ήδη αρχίσει?

 

****************************************************

Ένα σχετικό άρθρο με παραστατικότατο τίτλο:

 

**********************************************

 

Ο πόλεμος για το νερό έχει αρχίσει

 

 

Το φράγμα θα εξαφανίσει τη κουρδική πόλη Χασανκιγέφ.

 

Στις 5 Μαΐου θα διεξαχθεί στα σχολεία της Τουρκίας διαγωνισμός ποίησης και σύνθεσης, με πηγή έμπνευσης το γιγαντιαίο υδροηλεκτρικό έργο GAP (Εργο Νοτιοανατολικής Ανατολίας) και έπαθλο ένα ταξίδι στη μαγευτική «λεκάνη» του Τίγρη και του Ευφράτη, όπου σύντομα θα αρχίσει η ανέγερση του αμφιλεγόμενου φράγματος του Ιλισού.

 

«Επιθυμούμε, οι μελλοντικές γενιές να αφομοιώσουν τη σημασία του έργου», επισημαίνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες οι οποίες σχεδιάζουν μέχρι το καλοκαίρι την έναρξη της κατασκευής και το 2010 την ολοκλήρωσή της.

 

Η στρόφιγγα της ισχύος

 

Πρόσφατα, στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, στρατηγοί και κυβέρνηση αποφάσισαν να δώσουν απόλυτη προτεραιότητα στην αξιοποίηση των υδάτινων αποθεμάτων, τα οποία χαρακτηρίζουν όπλο του μέλλοντος, με στόχο να αποκτήσει η Τουρκία τον πλήρη έλεγχο της στρόφιγγας των υδάτων του Τίγρη και του Ευφράτη, από τους οποίους εξαρτώνται άμεσα όχι μόνο η Συρία και το Ιράκ, ως παρόχθιες χώρες, αλλά και ολόκληρη η Μέση Ανατολή.

 

Στο πλαίσιο αυτό τοποθετείται η κατασκευή του φράγματος του Ιλισού που είχε παγώσει τα προηγούμενα χρόνια λόγω της μεγάλης κινητοποίησης οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιβαλλοντολόγων, αρχαιολόγων και ειδικών επιστημόνων που περιέγραψαν με μελανά χρώματα τις συνέπειες του έργου στη ζωή των ανθρώπων και στο περιβάλλον.

 

Το φράγμα του Ιλισού, μέρος ενός φιλόδοξου αγροτικού και ενεργειακού προγράμματος που θα καταστήσει την Τουρκία, μαζί με τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, κεντρικό παίκτη σε ζητήματα περιφερειακής ασφάλειας, αποφασίστηκε να κατασκευαστεί πριν απ' την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. και τη συνακόλουθη εναρμόνισή της με το ευρωπαϊκό δίκαιο, το οποίο προβλέπει ότι η εκμετάλλευση υδάτων των ποταμών που διασχίζουν περισσότερες χώρες, προϋποθέτει τη συγκατάθεση όλων.

 

Η βιασύνη της Τουρκίας αποδεικνύει την τεράστια γεωστρατηγική σημασία του έργου σε μια περιοχή όπου το νερό είναι πιο ακριβό από το πετρέλαιο και όπου η πολιτική αστάθεια επιβάλλει την παρουσία μιας περιφερειακής, ηγέτιδας δύναμης.

 

Η Αγκυρα εκτιμά πως ο έλεγχος των υδάτων θα διασφαλίσει αφ' ενός την ηρεμία στις κουρδικές περιοχές (προσβλέπει στην αναγκαία μετακίνηση χιλιάδων Κούρδων και στην καταστροφή της πολιτιστικής τους κληρονομιάς) και αφ' ετέρου την αύξηση της πολιτικής επιρροής της στην ευρύτερη περιοχή.

 

Οι υλικές και ηθικές απώλειες για τους Κούρδους θα είναι τεράστιες. Οι ακτήμονες που απομακρύνθηκαν προ ετών από τις εστίες τους χωρίς αποζημίωση, προκειμένου να κατασκευαστούν τρία άλλα φράγματα (Ατατούρκ, Κεμπάν και Μπιρετσίκ), διαβιούν μέχρι σήμερα ως περιπλανώμενοι εργάτες και οι μόνοι που θα κερδίσουν από την υλοποίηση του νέου φράγματος θα είναι οι κούρδοι μεγαλογαιοκτήμονες, γνωστοί και ως «προστάτες των χωριών», οι οποίοι στη διάρκεια της αντιπαράθεσης των ομοεθνών τους με το τουρκικό κράτος στάθηκαν με το αζημίωτο στο πλευρό του στρατού.

 

Ως αντίτιμο για τη συμβολή τους «στην εδραίωση της ειρήνης και της ανάπτυξης στην περιοχή» θα λάβουν τεράστιες αποζημιώσεις από το τουρκικό Δημόσιο. Περίπου 52 χωριά και 15 μικρές πόλεις θα θυσιαστούν για την κατασκευή του «Ιλισού», μεταξύ αυτών η Χασανκιγέφ, η μοναδική μεσαιωνική πόλη της Ανατολίας, σημαντικό πολιτιστικό μνημείο των Κούρδων.

 

Χιλιάδες άνθρωποι, ο αριθμός υπολογίζεται από 55.000 μέχρι 78.000, θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Η Συρία και το Ιράκ θα αποκοπούν για μεγάλο διάστημα από τις βασικές υδάτινες πηγές τους και θα ανατραπεί η οικολογική ισορροπία σε μια περιοχή σπάνιου φυσικού κάλλους.

 

Το τεράστιο έργο

 

Το υπό κατασκευήν φράγμα του Ιλισού αποτελεί ένα τεράστιο σχέδιο άρδευσης και υδροηλεκτρικών σταθμών παραγωγής ενέργειας στον Τίγρη και τον Ευφράτη, που περιλαμβάνει 22 μεγάλα φράγματα, 19 σταθμούς παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας και δεκάδες μικρότερα συστήματα άρδευσης.

 

Ενα τμήμα έχει ήδη κατασκευαστεί και λειτουργεί, παρά τις έντονες αντιδράσεις των γειτονικών χωρών, οι οποίες έχουν πολλές φορές στο παρελθόν εμπλακεί σε σοβαρές διαμάχες με την Τουρκία για το νερό. Αρκεί να θυμηθούμε το πιο πρόσφατο παράδειγμα, όταν η Αγκυρα έκλεισε τη στρόφιγγα στη Συρία για να την εξαναγκάσει να παραδώσει τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

 

Το GAP είναι παλιό σχέδιο της Τουρκίας και οι πρώτες νύξεις για αυτό έγιναν στη δεκαετία του '30, όμως μόλις στη δεκαετία του '70 άρχισε το έργο να παίρνει σάρκα και οστά, με την υποστήριξη του Ισραήλ, το οποίο χρειάζεται τα νερά της Μεσοποταμίας αλλά και τη βοήθεια της Ουάσιγκτον, η οποία θέλει να αναλάβει η Τουρκία ρυθμιστικό ρόλο στον «διαφαινόμενο πόλεμο του επόμενου αιώνα που θα γίνει για το νερό».

 

Ο ρόλος του Οζάλ

 

Ηταν η εποχή που η Παγκόσμια Τράπεζα είχε αποφασίσει να χρηματοδοτήσει το έργο, όμως λίγο αργότερα αποχώρησε λόγω των διεθνών αντιδράσεων. Σημαντικό ρόλο στην υλοποίησή του έπαιξαν δύο πρωθυπουργοί, ο Ντεμιρέλ και ο Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος ήθελε να καταστήσει την Τουρκία βασικό προμηθευτή της αραβικής χερσονήσου και του Ισραήλ σε νερό και αγροτικά προϊόντα. Σχεδίαζε μάλιστα τη δημιουργία ενός τεράστιου αγωγού, τον οποίο ονόμασε «αγωγό της ειρήνης» και αναφερόταν συχνά σ' αυτόν.

 

Τρία φράγματα έχουν κατασκευαστεί μέχρι σήμερα, του Κεμπάν, του Ατατούρκ και του Μπιρετσίκ, για τα οποία οι κουρδικές περιοχές πλήρωσαν μεγάλο τίμημα. Μεταξύ των απωλειών συμπεριλαμβάνεται και η βύθιση μιας ολόκληρης πόλης, του 300 π.Χ.

 

Αυτές τις μέρες που η διεθνής κοινοπραξία ετοιμάζεται να βάλει τα θεμέλια του «Ιλισού», η τουρκική προπαγάνδα ανέσυρε ένα παλιό επιχείρημα για να δικαιολογήσει στη διεθνή κοινή γνώμη τις μονομερείς της ενέργειες: «όσο οι Αραβες αποφασίζουν για το πετρέλαιο εμείς θα αποφασίζουμε για το νερό».

 

Της ΕΛΕΝΗΣ ΚΟΧΑΪΜΙΔΟΥ

 

πηγή: www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=93327628

Edited by Avaris
Link to comment
Share on other sites

Μα καλα, μπορουν να ανακυκλωσουν τα λυματα και δεν μπορουν να αφαλατωσουν το θαλασσινο νερο;

Δεν πιστευω να διαφερει και τοσο η διαδικασια

Link to comment
Share on other sites

Ελπίζω να 'χετε κάποιο εξοχικό σπίτι πάνω σε βουνό...Ποτέ δεν ξέρετε! -_-

 

 

Αχχχ Τζονακο μου, εμενα εδω που μενω με βλεπω να με χανεται γρηγορα!!! :surrender:

Link to comment
Share on other sites

Μα καλα, μπορουν να ανακυκλωσουν τα λυματα και δεν μπορουν να αφαλατωσουν το θαλασσινο νερο;

Δεν πιστευω να διαφερει και τοσο η διαδικασια

 

Μπορούν και παραμπορούν μάλιστα. Τόσο με συμβατική (σκληρή) τεχνολογία (πετρελαίου) όσο και με εναλλακτική που βασίζεται σε χρήση ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας).

 

Και το κάνουν. Σε κάποια νησιά του Αιγαίου, αν δεν απατώμαι συμβαίνει - έστω σε μικρή κλίμακα.

 

Στη Λιβύη , εδώ και χρόνια το κάνουν και μετατρέπουν - έστω και σε αργό ρυθμό - εκτάσεις ερήμου σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις.

 

Δυστυχώς όμως δεν δημιουργούνται Υποδομές Αφαλατώσεως σε ευρεία κλίματα. Και ο λόγος δεν είναι άλλος απο το "κόστος". Γιατί βλέπεις είναι "κοινωνικό αγαθό", δεν αποφέρει κέρδη, αντιθέτως "απομυζεί κρατικούς πόρους".

 

Όταν όμως μια μέρα μετατραπεί απο "κοινωνικό δικαίωμα" σε "εμπόρευμα", τότε να δεις πόσες Βιομηχανίες Αφαλατώσεως θα ξεπεταχτούν απο παντού.

 

Μόνο που τότε το νερό θα κοστίζει ακριβότερα απο τα όποια "καύσιμα".

Link to comment
Share on other sites

 

Πολλοί επιστήμονες (και είμαι κι εγώ υπέρ αυτής της απόψεως? όχι δεν είμαι επιστήμονας :018bleh: ) ότι η φθορά του πλανήτη μας (τρύπες του όζοντος, λιώσιμο των πάγων στους πόλους, ακραία καιρικά φαινόμενα κτλ) είναι απόλυτα φυσιολογική και δεν οφείλεται στην ανθρώπινη ασυνειδησία και κατάχρηση. Αν σκεφτείτε πόσο σχετικός είναι ο χρόνος στο σύμπαν, θα καταλάβετε γιατί είναι απόλυτα φυσιολογικό μετά από 100.000 χρόνια (αισιόδοξο σενάριο) η Γη να μην υφίσταται ως πλανήτης. Γιατί δεν φθείρεται μόνον ο πλανήτης μας. Φθείρεται και το πλανητικό μας σύστημα. Ο Ήλιος μας από στιγμή σε στιγμή (σχετική στιγμή = μετά από 200.000 χρόνια π.χ.) θα σβήσει και μαζί του θα «καταπιεί» κι «εμάς» (σχετικοί κι εμείς :whistling: ).

Δεν είναι έτσι φίλη μου. Η ανθρώπινη δραστηριότητα τα δημιουργεί αυτά τα φαινόμενα. Ο πλανήτης έχει μηχανισμούς ομοιόστασης παρόμοιους με αυτούς που παρουσιάζονται σε ζωντανούς οργανισμούς. Η θερμοκρασία για παράδειγμα ρυθμίζεται από την διαπερατότητα και ανακλαστικότητα της ατμόσφαιρας και την δυνατότητα απορρόφησης της θερμότητας από τους ωκεανούς. Σε πρώτη φάση το λιώσιμο των πάγων απορροφά μέρος της επιπλέον θερμότητας που συσσωρεύεται από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Άπαξ και λιώσουν οι πάγοι και κορεστεί το επίπεδο της θερμοχωρητικότητας των ωκεανών τότε θα έχουμε.... γλέντια....

 

Θα πλυμμηρίσει ο τόπος, αλλά το χειρότερο είναι ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα καταστρέφουν τις καλλιέργειες και θα κρυώσει απότομα η γή από την αυξημένη συνεφιά (μην σας φαίνεται περίεργο που από την απόλυτη ζέστη ξαφνικά θα ψοφήσουμε στο κρύο).

 

Το μόνο που με ανησυχεί είναι ότι πλέον δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε τίποτα για αυτό.

 

Μα καλα, μπορουν να ανακυκλωσουν τα λυματα και δεν μπορουν να αφαλατωσουν το θαλασσινο νερο;

Δεν πιστευω να διαφερει και τοσο η διαδικασια

Αν δεν έχουν πρόσβαση σε θαλασσινό νερό δεν μπορούν να προσωρήσουν σε αφαλάτωση. Η διαδικασία επίσης διαφέρει, τα λύμματα για παράδειγμα έχουν υπολλείματα βαρέων μετάλλων, οπότε καταλαβαίνεις ότι χρειάζεται επεξεργασία πριν τα χρησιμοποιήσουν.
Link to comment
Share on other sites

Χωρίς Πάγο ο Βόρειος Πόλος μέχρι το 2040 (15/12/2006)

Με πρωτοφανή ταχύτητα λιώνουν οι πάγοι του Αρκτικού Κύκλου, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Σύμφωνα με τελευταία μελέτη που πρόκειται να δημοσιευθεί στην επιθεώρηση Geophysical Research Letters, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό που πιθανώς να μην υπάρχει ούτε ένα τετραγωνικό εκατοστό πάγου στον Βόρειο Πόλο το καλοκαίρι του 2040.

 

«Οι συνέπειες του φαινομένου του θερμοκηπίου αρχίζουν δυστυχώς να φαίνονται με τον πιο δραματικό τρόπο» λέει ο Μαρκ Σερέζε, ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Πάγου και Χιονιού του πανεπιστημίου του Οχάιο.

 

Όπως διαπιστώθηκε κατά την τελευταία έρευνα, η έκταση που καλύπτει ο πάγος κάθε Σεπτέμβριο μειώνεται συνέχεια. «Ο πάγος θα είναι αρκετά σταθερός μέχρι το 2025 και ξαφνικά θα πάψει να υπάρχει, θα εξαφανιστεί» λέει η Μαρίκα Χόλαντ, ερευνήτρια στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας της Ατμόσφαιρας.

 

Αυτό, όπως εξηγεί, σημαίνει ότι η παραδοσιακή εικόνα που έχουμε για τον Βόρειο Πόλο, το κατάλευκο παγωμένο τοπίο, όπου ζει ο Άγιος Βασίλης με τους ταράνδους του, θα πάψει να υπάρχει, οι πάγοι στο σημείο αυτό της υδρογείου θα λιώνουν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ήδη από το 2040. Τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τα πρότυπα που δημιουργήθηκαν σε ισχυρότατους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Το 2040 θα παραμένει μόνο ένα ελάχιστο κομμάτι από την αιώνια παγωμένη θάλασσα στις βόρειες ακτές της Γροιλανδίας και του Καναδά, ενώ όλος ο υπόλοιπος Αρκτικός Κύκλος δεν θα έχει πάγους ακόμα και τον Σεπτέμβριο.

 

Αν και η περιοχή που θα πληγεί στη συγκεκριμένη περίπτωση από το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι γεωγραφικώς απομακρυσμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, τουλάχιστον από τις κατοικημένες περιοχές, η τήξη των πάγων θα μεταβάλει ριζικά το παγκόσμιο οικοσύστημα, όλο το ζωικό βασίλειο σε στεριά και θάλασσα, αλλά και τον καιρό, την ναυσιπλοΐα και βέβαια τις αμυντικές ανάγκες των ΗΠΑ.

«Σίγουρα σε αυτό το παιχνίδι υπάρχουν χαμένοι και κερδισμένοι αλλά η ισορροπία είναι εξαιρετικά εύθραυστη. Για τον Καναδά η κατάσταση μπορεί να πυροδοτήσει μία νέα οικονομική άνθηση, ενώ και για τη Ρωσία οι δρόμοι της ναυσιπλοΐας θα παραμείνουν ανοικτοί και πιθανώς να υπάρξουν οικονομικά οφέλη». Εξέχουσας σημασίας θα είναι και ο τρόπος με τον οποίο θα αντιδράσουν τα κράτη του πλανήτη, ενώ η προσαρμογή των ζώων και των ψαριών στις νέες συνθήκες θα είναι πολύ δύσκολη.

 

«Φυσικά υπάρχουν και άλλα γεωστρατηγικά ζητήματα» εξηγεί ο Μιντ Τρέντγουελ, πρόεδρος της Επιτροπής Αρκτικών Ερευνών. Οι ΗΠΑ, παραδείγματος χάριν, ίσως θα πρέπει να τοποθετήσουν στρατιώτες που θα περιπολούν τα σύνορα στη βόρεια Αλάσκα, αλλά και να ετοιμαστούν για την αντιμετώπιση πετρελαιοκηλίδων σε απομακρυσμένες περιοχές καθώς θα ανοίξουν οι νέοι δρόμοι της ναυσιπλοΐας.

 

Τέλος, Αμερικανοί ερευνητές έκαναν γνωστό τον μήνα που πέρασε ότι τα μικρά των πολικών αρκούδων στη Θάλασσα του Μπιούφορτ έχουν σήμερα πολύ λιγότερες πιθανότητες να επιζήσουν συγκριτικά με αυτές που είχαν πριν από μία εικοσαετία. Επίσης, η έλλειψη ψυχρότερου καιρού που σήμερα προκαλεί η ύπαρξη πάγων στον Αρκτικό Κύκλο, θα μεταβάλει σε άλλες περιοχές τα μετεωρολογικά πρότυπα, περιορίζοντας τις ευκαιρίες χειμερινών αθλημάτων στο Κολοράντο και μεταβάλλοντας τις εποχές της σποράς.

 

(Reuters)

Link to comment
Share on other sites

R-b-t3r το ίδιο πράγμα λέμε (με? πολύυυυυυυυ λιγότερες λέξεις εγώ, οκ :018bleh: , το παραδέχτηκα και στην αρχή ότι το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ το είχα δει πριν πολύ - πολύ καιρό) για τον πλανήτη μας, απλά στο τέλος κόλλησα κι άλλο ένα γεγονός (το σβήσιμο ή έκρηξη του ηλίου κι αυτό σε στυλ «χύμα-ολέ», κάτι που συνηθίζω τον τελευταίο καιρό λόγω υπερφόρτωσης εγκεφαλικών κυττάρων :blink: ). Anyway, η κεντρική ιδέα είναι η ίδια. Ο πλανήτης Γη θα πεθάνει. The end. Το ενδιάμεσο, θα είναι απλά «αφορμές» τεχνοβιολογικής εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Και δυστυχώς, το μεγαλύτερο ποσοστό από εμάς, θα είμαστε? παράπλευρες απώλειες της πορείας αυτής.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...