This one goes out to the ones I love!

[Sucore]

_Ov Biospheres and Sacred Grooves - A Document Ov New Edge Folk Classics_ CD on Kk/Restless records (1993)

 

 

 

Liner Notes:

separate minds clash within the boundaries ov the medium

the dynamics ov difference

space unlimited

space undefined

we explore rather than exploit

 

dedicated to biosphere one and the sixth sense

 

somewhere in between

...we eat Her, we shit Her,

we drink Her, we piss Her,

we breath Her. in and out.

She carried us in Her

womb over the ages and

brought us into being.

She is the source ov Life.

the unique opportunity

we have chosen to refuse,

preferring our seemingly

comfortable sleep at the

expense ov Her and millions

ov others. it is Time to

remember. She is us,

we are Her, flesh and

blood. our bodies contain

the information, the

 

knowledge ov the entire

evolution. cut from our

roots, separated from

each other, longing, sweat-

covered bodies fill the

dancefloor. the uprising

body breaks through the

thin layers called

consciousness and culture.

for a while we lose control

catching a glimpse ov the

unspeakable. a sense ov

harmony, ov freedom.

let's do something with

this and re-establish the

 

connection. for it is worth

the struggle. it is the

challenge, the only thing

we've really got. let's

not waste our time,

but explore and enjoy,

experience and learn...

 

From Here };-)>

 

 

Nd smthing from Hallucinogen..

1)

_The Herb Garden_ MP3 off of _Mystery Of The Yeti Part 2_

samples:

"you have heard of the yeti? the ubanamanamanala snowman? that is of course not an animal or a prehuman being, that is originally one of the shamans gods, the real name is Banjhakri, that means the shaman of the forest... so therefore nobody will ever find the yeti in nature, because you have to go in trance and then you'll find the Yeti easily..."

"uhm, the Banjhakri uhm, the (...) man or the, the (...) shaman, the forest shaman, he wears a skin of, uhm... d-d-d-deer (jibberish) the symbol of this mushroom!"

"the yeti loves to drink shnaps too, so he's like a real shaman... he, uhm, uh, if you want to contact him, you have to put some alcoholic offerings in front of the forest."

"he has one dreadlock, that's in honour of Shiva... i ask 'then why don't you have dreadlocks all over?' he said 'because, you know i'm, uh... pupupupu ap tepepep un nenenenn umndibdibdib dsedsedse de ann ktsingngngng to have dreadlocks all over'"

2)_LSD_ MP3

samples:

"I believe with the advent of acid, we discovered new ways to think and it has to do with piecing together new thoughts of mind. Why is it that people are so afraid of it? What is it about it that scares people so deeply? Because they are afraid that there is more to reality than they have ever confronted. That there are doors that they are afraid to go in and they don't want us to go in there either because if we go in, there we might learn something that they don't know. And that makes us a little out of their control." - Ken Kesey (instigator of Acid Tests) taken from the documenary, _LSD: 25_

"He is not seeing pretty visions, he is seeing monsters....he is losing his mind and he feels it going"....which was a military person talking and pointing at a blackboard with a stick (from the same documentary)

"you're introduced to L.S.D....unless you've taken some other drug, for instance marijuana or something, then it's an altogether new thing! you can actually have, um ,a religious experience, which can be more important than reading the bible six times, or becoming pope or something like that, you know?" - Timothy Leary's young son

3)_Demention_ MP3

sample: "There is an area of the mind that could be called unsane, beyond sanity, and yet not insane. Think of a circle with a fine split in it. At one end there's insanity. You go around the circle to sanity, and on the other end of the circle, close to insanity, but not insanity, is unsanity."

from Here again...

Edited November 8, 2007 by Sucore

[Dakkon Darkblade]

στην υπέροχη θεά που φέρνει τον έρωτα. ένα τραγούδι δεν πρόκειται να την κάνει να ξεχάσει τους λόγους που νευρίασε μαζί μου αλλά αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να της μεταφέρω...

 

 

Aerosmith - I Don't Want To Miss A Thing

 

 

I could stay awake just to hear you breathing

Watch you smile while you are sleeping

While you're far away dreaming

I could spend my life in this sweet surrender

I could stay lost in this moment forever

Every moment spent with you is a moment I treasure

 

Don't want to close my eyes

I don't want to fall asleep

Cause I'd miss you baby

And I don't want to miss a thing

Cause even when I dream of you

The sweetest dream will never do

I'd still miss you baby

And I don't want to miss a thing

 

Lying close to you feeling your heart beating

And I'm wondering what you're dreaming

Wondering if it's me you're seeing

Then I kiss your eyes

And thank God we're Together

I just want to stay with you in this moment forever

Forever and ever

 

Don't want to close my eyes

I don't want to fall asleep

Cause I'd miss you baby

And I don't want to miss a thing

Cause even when I dream of you

The sweetest dream will never do

I'd still miss you baby

And I don't want to miss a thing

 

I don't want to miss one smile

I don't want to miss one kiss

I just want to be with you

Right here with you, just like this

I just want to hold you close

Feel your heart so close to mine

And just stay here in this moment

For all the rest of time

 

Don't want to close my eyes

I don't want to fall asleep

Cause I'd miss you baby

And I don't want to miss a thing

Cause even when I dream of you

The sweetest dream will never do

I'd still miss you baby

And I don't want to miss a thing

 

Don't want to close my eyes

I don't want to fall asleep

I don't want to miss a thing

[martina]

 

The walkabouts - The light will stay on

 

I go to sleep, before

the devil wakes

and I wake up, before

the angels take

all my worldly desires

all my yardsticks of fear

all my secrets untold

all my motives unclear

hangin' down in the fire

burnin' them higher

won't take them away from here

and long after we're gone

the light will stay on

watched the city ... city of crows

watched them fly, watched

'em all flyin' low

out above the flood plain

just above the dirt road

they were hungry as winter,

hungry as us

not afraid to be flyin', not

afraid to be lost

and long after we're gone

the light will stay on

and if you bury me, add

three feet to it

one for your sorrow, two

for your sweat

three for the strange

things we never forget

and long after we're gone

the light will stay on

and long after we're safe

the lights will not fade

[~megy~]

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΚΑΛΙΚΑΤΖΑΡΟΥ

 

Κάτι μέρες σαν και αυτές, μέρες γιορτινές,

 

Ξυπνάνε στο κεφάλι μου εικόνες με φωτιές,

 

Κυκλώνουνε τη πόλη σας, κυκλώνουν τους θεούς σας,

 

Και θάβουνε στη στάχτη τους ολόχρυσους ναούς σας.

 

 

Και ?σεις, ξεχάστε, ψωνίστε, το στόμα σας γεμίστε,

 

Γυρίστε, μεθύστε, χωρίς αιτία ζήστε.

 

Ξεχάστε, μεθύστε, τη πίστη σας πουλήστε,

 

Για άλλη μια πρωτοχρονιά το ψέμα σας γεννήστε.

 

Μα είναι όλα τόσο ψεύτικα, που φέρνουν αηδία, χαμόγελα και γλέντια και ανέμελη πουστ..

 

Να είναι οι τσέπες σας παχιές, πουλάνε ευτυχία, μετά τις διακοπές γυρίζεις πάλι για δουλειά.

 

 

 

Κάτι μέρες σα και αυτές η πρόνοια φροντίζει,

 

Από ζητιάνους και άστεγους τους δρόμους καθαρίζει,

 

Να μην χαλάει το σκηνικό να μην χαλάνε οι δουλειές,

 

Και τους ξαναπετάν στο δρόμο μετά απ?τις γιορτές.

 

Κάτι μέρες σαν και αυτές σε βλέπω να κοιτάς,

 

Παιδιά που ξεψυχούν στους δρόμους μ?αμέσως προσπερνάς,

 

Χαλάει η ατμόσφαιρα, γεμίζεις ενοχές,

 

Μα τις εξαγοράζεις με είκοσι δραχμές.

 

 

Και ?σεις, ξεχάστε, ψωνίστε, το στόμα σας γεμίστε,

 

Γυρίστε, μεθύστε, χωρίς αιτία ζήστε.

 

Ξεχάστε, μεθύστε, τη πίστη σας πουλήστε,

 

Για άλλη μια πρωτοχρονιά το ψέμα σας γεννήστε.

 

Μα είναι όλα τόσο ψεύτικα, που φέρνουν αηδία, χαμόγελα και γλέντια και ανέμελη πουστ..

 

Να είναι οι τσέπες σας παχιές, πουλάνε ευτυχία, μετά τις διακοπές γυρίζεις πάλι για δουλειά.

 

 

 

Κακήν ημέραν άρχοντες και αν είναι ο ορισμός σας,

 

Χριστού τερατογέννεση να μπω στο αρχοντικό σας,

 

Ψέμα γεννάται σήμερον εν? άγνοιας και φόβων,

 

Ο βασιλεύς υποκριτών και ποιητής ειδώλων.

 

Πλήθος κατίνων ψάλλουσι το δόξα εν υψίστης,

 

Χοντρούς παπάδες βάλανε σεκιουριτάδες πίστης.

 

ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΑ ΨΗΛΑ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΗ ΨΑΘΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ!

 

 

 

 

 

Μεθυσμένα Ξωτικά

[Alisha]

Αυτό το τραγούδι το αφιερώνω στη γλυκειά μου Μανούλα που έχασα πριν 5 χρόνια και δεν μπορώ να το ξεπεράσω.

 

Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης

Μουσική: Γιώργος Μουκίδης

εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα

 

Μέτρησα κι απόψε της ζωής μου τα χαμένα χρόνια

τρόμαξα που είδα πως ακόμα σ' αγαπώ

Μ' έπιασε παράπονο και ρώτησα τα χελιδόνια

κι ούτε αυτά δε 'ξέραν που να ψάξω να σε βρω

 

Κι ύστερα άρχισα να κλαίω κι έμεινα κι εγώ,

βάρκα δίχως λιμανακι και χωρίς γιαλό

 

Μ' ένα ροζ φουστάνι και τα μάτια στεναχώρημένα

σκέφτηκα το χάδι σου με γλύκα και θυμό

Ό,τι στη ζωή μου είχα όλα τα 'δωσά για σένα

κράτησα μονάχα στη ψυχή μου τον καημό

 

Κι ύστερα άρχισά να κλαίω κι έμεινα κι εγώ,

βάρκα δίχως λιμανάκι και χωρίς γιαλό

[margarita]

Ούτε ένα δημοτικό τραγούδι; :(

 

Σας αφιερώνω ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ποντιακό τραγούδι ! :cheerful:

 

Αητέντς? επαραπέτανεν

Ψηλά ?ς σα επουράνια (ούϊ αμάν, αμάν)

Είχεν τσιαγκία κόκκινα

Και το κουδούκ? νατ? μαύρον (ούϊ αμάν, αμάν)

Κι εκράτ? νεν και ?ς Σα κάρτσια του

Παλληκαρί? βρασιόνας (ούϊ αμάν, αμάν)

Αητέ μ? για δός μ? ας σο κρατείς

Για Πε με όθεν κείται (ούϊ αμάν, αμάν)

Ας? σο κρατώ ?κι δίγω σε

Αρ? όθεν κείται λέγω

Ακεί ?ς ?σο πέραν το ρασίν

Σο πέραν καν τ? ελάτια

Μαύρα πουλία τρωγν? ατον

Και άσπρα τριγυλίσκουν

Φατέστεν πούλια μ? φατέστεν

Φατέστεν τον καρύπιν

?Σ σην θάλασσαν κολυμπετής

σ? ομάλια πεχληβάνος

Σ? σο πόλεμον τραντέλλενας

Του Πόντου παλληκάρι

[margarita]

Παραδοσιακό

Στίχοι: Βιντσέντζος Κορνάρος (Ερωτόκριτος)

Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης

 

 

'Tό εμπήκεν ο Pωτόκριτος στη φυλακή κι αρχίζει,

να τση μιλεί, και σπλαχνικά να την αναντρανίζει.

Λέγει τση "Tό μ' ερώτηξες να σου το πω, κι εγρίκα,

πού το'βρηκα το χάρισμα, στη φυλακή σου αφήκα.

 

Eίναι δυό μήνες σήμερον, που'λαχα σ' κάποια δάση,

εις τη μεράν της Έγριπος, κ' εβγήκα' να με φάσι

άγρια θεριά, κ' εμάλωσα, κ' εσκότωσα απ΄εκείνα,

κι από τα χέρια μου νεκρά όλα τα πλιά απομείνα'.

 

Mε κίντυνον εγλίτωκα, κι όση ώραν επολέμου',

να λυτρωθώ από λόγου τως δεν τ' όλπιζα ποτέ μου.

Mα εβούηθησε το Pιζικό, τ' Άστρη μ' ελυπηθήκαν,

κ' εσκότωσα, κ' εζύγωξα, κι αλάβωτο μ' αφήκαν.

 

"Δίψα μεγάλη εγρίκησα στον πόλεμον εκείνον.

Γυρεύγοντας να βρω δροσάν, ήσωσα σ' ένα πρίνον,

και παραμπρός εφάνη μου, κουτσουναράκι χτύπα.

Σιμώνω, βρίσκω το νερό εις του χαρακιού την τρύπα.

 

Ήπια το κ' εδροσίστηκα, κ' επέρασέ μου η δίψα,

μα πούρι κι άλλα βάσανα ετότε δε μου λείψα'.

Ήκατσα να ξεκουραστώ σιμά στο κουτσουνάρι,

όντε γρικώ αναστεναγμόν και μύσμα τ? αρρωστιάρη

 

Και βιαστικά σηκώνομαι, το ζάλο μου σπουδάζει

να δω ποιος είναι που πονεί και βαριαναστενάζει

και μπαίνω μέσα στα κλαδιά, που'σαν κοντά στη βρύση,

ο-για να δω και ο-για να βρω κι εκείνον, οπού μύσσει.

 

Bρίσκω ένα νιό ωραιόπλουμον, που'λαμπε σαν τον Ήλιο,

κ' εκείτουτο ολομάτωτος ομπρός εις ένα σπήλιο.

Σγουρά, ξανθά 'χε τα μαλλιά, κ' εις τα σοθέματά του,

παρόλο οπού'τον σα νεκρός, ήδειχνε η γε ομορφιά του.

 

Kαι δυό θεριά στο πλάγι του ήσανε σκοτωμένα,

και το σπαθί και τ' άρματα, όλα ήσαν ματωμένα.

"Σιμώνω, χαιρετώ τον-ε, λέγω του "Aδέρφι, γειά σου

ίντά'χεις κι απονέκρωσες; πού 'ναι η λαβωματιά σου;"

 

Tα μάτια του είχε σφαλιγνά, τότες τ' αναντρανίζει,

κ' εθώρειε, δίχως να μιλεί, και στο λαιμόν του 'γγίζει.

Mε το δακτύλι δυό φορές ήδειχνε να νοήσω,

Που είχε είναι εκεί η λαβωματιά, να δω να τονε βοηθήσω.

 

Tο στήθος του ξαρμάτωσα, και μια πληγή του βρίσκω,

δαμάκι-ν αποκατωθιό από τον ουρανίσκο.

Oλίγο κι ουδέ τίβοτσι τον είχε δαγκαμένον,

Φαίνεται νάχε το θεριό δόντι φαρμακεμένον,

 

κ' επήρεν του τη δύναμιν, και την πνοήν του εχάσε,

και το φαρμάκι επέρασε, και μέσα τον επιάσε.

Kι αγάλια-αγάλια αχάνετο, σαν το κερί όντε σβήνει.

Ήκλαψα κ' ελυπήθηκα πολλά την ώρα εκείνη.

 

Σαν αδερφό μου καρδιακόν τον ήκλαιγα κ' επόνουν,

μα πόνοι, κλάμα, δάκρυα, άνθρωπο δε γλιτώνουν.

Eψυχομάχειε, κ' ήδειχνε να στέκω, μη μισέψω,

κ' εθάρρειε πως τέτοια πληγή ημπορούσα να γιατρέψω.

 

Δείχνει μου το δακτύλι του, που'χε το Δακτυλίδι,

κ' εγνώρισα πως χάρισμα σα φίλος μού το δίδει.

Tότες μιά σιγανή φωνή μόνον τ' αφτιά μου ακούσα',

κ' είπασιν-ε τα χείλη του "Eχάσα σε, Aρετούσα".

 

Eτούτον είπε μοναχάς, κ' ετέλειωσε η ζωή του,

και με πρικύ αναστεναμόν εβγήκεν η ψυχή του.

Tούτα τα χέρια οπού θωρείς, λάκκο ζιμιό του σκάψα,

τούτα τον εσήκωσαν, και τούτα τον εθάψα."

 

Ώς τ' άκουσεν η Aρετή, ώρα λιγάκι εστάθη

αμίλητη, κι ο πόνος τση την ήκαμε κ' εχάθη."

 

ΑΠΛΑ ΥΠΕΡΟΧΟ!

[Νηρηίδα]

Παραδοσιακό

Στίχοι: Βιντσέντζος Κορνάρος (Ερωτόκριτος)

Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης

'Tό εμπήκεν ο Pωτόκριτος στη φυλακή κι αρχίζει,

να τση μιλεί, και σπλαχνικά να την αναντρανίζει.

Λέγει τση "Tό μ' ερώτηξες να σου το πω, κι εγρίκα,

πού το'βρηκα το χάρισμα, στη φυλακή σου αφήκα.

 

Eίναι δυό μήνες σήμερον, που'λαχα σ' κάποια δάση,

εις τη μεράν της Έγριπος, κ' εβγήκα' να με φάσι

άγρια θεριά, κ' εμάλωσα, κ' εσκότωσα απ΄εκείνα,

κι από τα χέρια μου νεκρά όλα τα πλιά απομείνα'.

 

Mε κίντυνον εγλίτωκα, κι όση ώραν επολέμου',

να λυτρωθώ από λόγου τως δεν τ' όλπιζα ποτέ μου.

Mα εβούηθησε το Pιζικό, τ' Άστρη μ' ελυπηθήκαν,

κ' εσκότωσα, κ' εζύγωξα, κι αλάβωτο μ' αφήκαν.

 

"Δίψα μεγάλη εγρίκησα στον πόλεμον εκείνον.

Γυρεύγοντας να βρω δροσάν, ήσωσα σ' ένα πρίνον,

και παραμπρός εφάνη μου, κουτσουναράκι χτύπα.

Σιμώνω, βρίσκω το νερό εις του χαρακιού την τρύπα.

 

Ήπια το κ' εδροσίστηκα, κ' επέρασέ μου η δίψα,

μα πούρι κι άλλα βάσανα ετότε δε μου λείψα'.

Ήκατσα να ξεκουραστώ σιμά στο κουτσουνάρι,

όντε γρικώ αναστεναγμόν και μύσμα τ? αρρωστιάρη

 

Και βιαστικά σηκώνομαι, το ζάλο μου σπουδάζει

να δω ποιος είναι που πονεί και βαριαναστενάζει

και μπαίνω μέσα στα κλαδιά, που'σαν κοντά στη βρύση,

ο-για να δω και ο-για να βρω κι εκείνον, οπού μύσσει.

 

Bρίσκω ένα νιό ωραιόπλουμον, που'λαμπε σαν τον Ήλιο,

κ' εκείτουτο ολομάτωτος ομπρός εις ένα σπήλιο.

Σγουρά, ξανθά 'χε τα μαλλιά, κ' εις τα σοθέματά του,

παρόλο οπού'τον σα νεκρός, ήδειχνε η γε ομορφιά του.

 

Kαι δυό θεριά στο πλάγι του ήσανε σκοτωμένα,

και το σπαθί και τ' άρματα, όλα ήσαν ματωμένα.

"Σιμώνω, χαιρετώ τον-ε, λέγω του "Aδέρφι, γειά σου

ίντά'χεις κι απονέκρωσες; πού 'ναι η λαβωματιά σου;"

 

Tα μάτια του είχε σφαλιγνά, τότες τ' αναντρανίζει,

κ' εθώρειε, δίχως να μιλεί, και στο λαιμόν του 'γγίζει.

Mε το δακτύλι δυό φορές ήδειχνε να νοήσω,

Που είχε είναι εκεί η λαβωματιά, να δω να τονε βοηθήσω.

 

Tο στήθος του ξαρμάτωσα, και μια πληγή του βρίσκω,

δαμάκι-ν αποκατωθιό από τον ουρανίσκο.

Oλίγο κι ουδέ τίβοτσι τον είχε δαγκαμένον,

Φαίνεται νάχε το θεριό δόντι φαρμακεμένον,

 

κ' επήρεν του τη δύναμιν, και την πνοήν του εχάσε,

και το φαρμάκι επέρασε, και μέσα τον επιάσε.

Kι αγάλια-αγάλια αχάνετο, σαν το κερί όντε σβήνει.

Ήκλαψα κ' ελυπήθηκα πολλά την ώρα εκείνη.

 

Σαν αδερφό μου καρδιακόν τον ήκλαιγα κ' επόνουν,

μα πόνοι, κλάμα, δάκρυα, άνθρωπο δε γλιτώνουν.

Eψυχομάχειε, κ' ήδειχνε να στέκω, μη μισέψω,

κ' εθάρρειε πως τέτοια πληγή ημπορούσα να γιατρέψω.

 

Δείχνει μου το δακτύλι του, που'χε το Δακτυλίδι,

κ' εγνώρισα πως χάρισμα σα φίλος μού το δίδει.

Tότες μιά σιγανή φωνή μόνον τ' αφτιά μου ακούσα',

κ' είπασιν-ε τα χείλη του "Eχάσα σε, Aρετούσα".

 

Eτούτον είπε μοναχάς, κ' ετέλειωσε η ζωή του,

και με πρικύ αναστεναμόν εβγήκεν η ψυχή του.

Tούτα τα χέρια οπού θωρείς, λάκκο ζιμιό του σκάψα,

τούτα τον εσήκωσαν, και τούτα τον εθάψα."

 

Ώς τ' άκουσεν η Aρετή, ώρα λιγάκι εστάθη

αμίλητη, κι ο πόνος τση την ήκαμε κ' εχάθη."

 

ΑΠΛΑ ΥΠΕΡΟΧΟ!

 

 

 

Το λατρεύω!!!!

 

 

και ο αγαπημένος μου στίχος

 

Κάλλιο έχω σε με θάνατο

παρά αλλην με ζωή μου

για σένα εγεννήθηκε

στον κόσμο το κορμί μου.

[Τράγου Κέρατο]

Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμαμου επι τω θεώ τω σωτήρι μου. Οτι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός, και άγιον το όνομα αυτούκαι το έλεος αυτού εις γενεάν και γενεάν τοις φοβουμένοις [8] αυτόν. Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών. Καθείλε δυνάστας απο θρόνων, και ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς.

 

(Hint: πατώντας στους στίχους, ακούτε τον ύμνο)

 

Αφιερωμένο εις τους σεπτούς χριστιανούς του φόρουμ.

[Νηρηίδα]

Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμαμου επι τω θεώ τω σωτήρι μου. Οτι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός, και άγιον το όνομα αυτούκαι το έλεος αυτού εις γενεάν και γενεάν τοις φοβουμένοις [8] αυτόν. Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών. Καθείλε δυνάστας απο θρόνων, και ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς.

 

(Hint: πατώντας στους στίχους, ακούτε τον ύμνο)

 

Αφιερωμένο εις τους σεπτούς χριστιανούς του φόρουμ.

 

 

 

Κοντά έπεσες , για να μην πω μέσα...

 

Τι σε ενέπνευσε για να το γράψεις αυτό ;

 

Πάντως σ' ευχαριστώ , είναι παραδόξως θαυμάσιο! :

[Νεφέλη]

Αυτό το τραγούδι το αφιερώνω στη γλυκειά μου Μανούλα που έχασα πριν 5 χρόνια και δεν μπορώ να το ξεπεράσω.

Είμαι σίγουρη ότι η μανούλα σου βρίσκεται σε ειρήνη και θα ήταν ακόμα πιο ευτυχισμένη εάν δεν ένιωθε την κορούλα της πικραμένη.

Πάντα κοντά σου θά 'ναι. Μέσα σου και γύρω σου. Χαμογέλα όταν την σκέφτεσαι.

 

[Τράγου Κέρατο]

Κοντά έπεσες , για να μην πω μέσα...

 

Τι σε ενέπνευσε για να το γράψεις αυτό ;

 

Πάντως σ' ευχαριστώ , είναι παραδόξως θαυμάσιο! :

 

Κοντά σε τι; Είσαι σεπτή χριστιανή και φέρεις το νικ «Νηρηίδα»; ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ!

 

Άκουγα κάπου σήμερα μεσαιωνική μουσική και το θυμήθηκα... Χαίρομαι που άρεσε! :cheerful:

[Νηρηίδα]

Κοντά σε τι; Είσαι σεπτή χριστιανή και φέρεις το νικ «Νηρηίδα»; ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ!

 

Άκουγα κάπου σήμερα μεσαιωνική μουσική και το θυμήθηκα... Χαίρομαι που άρεσε! :cheerful:

 

 

 

 

Είναι προσωπικό και πίστεψέ με με άγγιξε βαθιά στην ψυχή μου.

 

Το νικ <<Νηρηίδα >> είναι από τον αγαπημένο μου θεό Ποσειδώνα .

 

Βασικά είμαι <<εβραιοχριστιανοβουδίστρια >> , και φυσικά από το σπίτι μου δεν λείπουν οι Έλληνες θεοί .Άλλωστε σαν Έλληνες πιστεύω ότι τους έχουμε μέσα στο υποσυνείδητό μας.

 

Αγαπώ το Θείο με όλα του τα ονόματα και με όλες του τις εκφάνσεις.

[Sucore]

[...]

Αγαπώ το Θείο με όλα του τα ονόματα και με όλες του τις εκφάνσεις.

//me sorry bout greeglish

To 8eio prepei na einai aprwsopo kai fysika anonymo.

Alliws proswpopoiwntas to to mono poy katafernoyme einai na vazoyme kapoion panw apo to kefali mas, pragma pou DEN prepei na symvainei giati allazei ti symperifora mas, kai stis elaxistes periptwseis pou nomizoume pws DEN einai kaneis ekei trefoume tin aftapati pws mporoume na kanoume oti 8eloume xwris synepeies.......

[Sabrina]

Temptation - Leave's Eyes

 

In my head

I hear your voice

Is this the voice of my master

 

In my chest

I sense a spear

Are these the looks of my mistress

 

In my head

I hear your voice

Why do I suffer

 

In my chest I sense a spear

Why cant I see you

 

Have I become a bounden slave

Shall I be lost in your spell

 

What do I fear

Is this a dream

 

My bitter spirit

Has become a burden

 

Lady fair

Mistress of my dreams (temptation)

Let us share

Body, soul and sorrows

 

I rise and walk

Into the waves

Will you save me

 

You interrupt

My intellect

You take what you demand

 

Edited November 30, 2007 by sabrina