martina

πάλι τέκνα που αναζητάμε κηδεμόνες..? πότε επιτέλους θα λειτουργήσουμε ως "ενήλικες" που αναλαμβάνουν ευθύνες και υποχρεώσεις?

δεν συνδέονται...έχεις ακουστά για το τηλεκοντρόλ?

φίλε μου με απογοητεύεις ..μπορείς καλύτερα

ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά, με μουσικές εξαίσιες, με φωνές ? την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει. Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι, πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο, κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ'όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα, ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους, τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.

...το αντίστοιχο επίθετο για τους άρρενες ...? υπάρχει κάποιος που το γνωρίζει ?

η επιστήμη για να προοδεύσει δεν έχει ανάγκη την πίστη..αλλά ακριβώς ότι και εμείς ...την αμφισβήτηση.. κατά συνέπεια ως αφετηρία της εκάστοτε έρευνας δεν τίθεται το ερώτημα "μήπως ισχύει εκείνο(?)" αλλά "μήπως δεν ισχύει αυτό αλλά κάτι άλλο(?)" είναι άλλωστε γνωστό τοις πάσι ότι σε πολλές περιπτώσεις άλλος είναι ο σκοπός της έρευνας και άλλο το τελικό αποτέλεσμα.. (μιά μικρή παρένθεση αναφορικά με την λέξη "πίστη" που ως γνωστόν προέρχεται απο το ρήμα "πιστεύω". Ποτέ δεν πιστεύουμε σε κάτι αυταπόδεικτο ή αποδεδειγμένο, αυτό είμαστε εκ των πραγμάτων υποχρεωμένοι να το δεχτούμε αντιθέτως τείνουμε να πιστεύουμε σε μιά εικασία..σε οτιδήποτε εκτείνεται πέρα απο τα πλαίσια της εμπειρίας και που αναντίρρητα περικλείει το ενδεχόμενο διάψευσης.)

η ερώτηση ήταν ρητορική...δεν ζητώ έτοιμη απάντηση..

είναι δυνατόν να αναφερόμαστε σε κάτι που δεν "υφίσταται"? θεωρώ πως όχι. ..και προσθέτω ότι δεν αναφέρομαι στο γεγονός της (αποδεδειγμένης ή μη) ύπαρξης του γιατί απο την στιγμή που υφίσταται (ως σκέψη) στην σφαίρα της φαντασίας μας..υπάρχει..με λίγα λόγια η έννοια του Θεού μπορεί να είναι παράλογη αλλά όχι αδιανόητη. νομίζω πως το σωστότερο θα ήταν αν θέταμε το ερώτημα ως εξής: αν δεχθούμε ότι υπάρχει ο Θεός τότε τι είναι αυτό που τον προσδιορίζει ?

το site στο οποίο μας παραπέμπει η Νεφέλη δεν μεταφράζει το λατινικό κείμενο, απλά αναφέρει σε τι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πως να πράξουμε στην προκείμενη περίπτωση

...φύλαγε τα νώτα σου..

μην ανησυχείς υπάρχει και το ... τρίτο φύλο :smilewink:

..επίσης ο λαός (η παράδοση) λέει αφήστε τα μίση και πιάστε το γ@%#@...

Ο όρος άλμα έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά στην φιλοσοφία σχεδόν με την ίδια ή παρεμφερή σημασία. Όπως δηλώνει και η λέξη πρόκειται για ένα άλμα σε μια προσπάθεια είτε να υπερπηδήσουμε ένα "εμπόδιο" είτε το ατόπημα στο οποίο υποπίπτουμε δεδομένου ότι αγνοούμε εσκεμμένα κάποιον συλλογιστικό παράγοντα. Ένα από τα γνωστότερα άλματα είναι αυτό που περιέχεται στην περίφημη φράση του Λαίμπνιτς ότι «η φύση δεν κάνει άλματα». Έτσι λοιπόν βάσει την αρχής της συνάφειας ή συνέχειας( που στηρίζεται στην πίστη ότι δεν υπάρχουν κενά στο σύμπαν) οι οποιεσδήποτε αλλαγές στον κόσμο δεν δημιουργούν κενά ή χάσματα στους κόλπους του. Η αναφορά στον Κάντ είναι αναπόφευκτη καθώς εμπνεόμενος από τον Λαίμπνιτς ασχολήθηκε διεξοδικά με την δυνατότητα κατάκτησης της γνώσης. Ο Κάντ υποστήριζε ότι η γνώση στηρίζεται στην εμπειρία και δεν μπορεί να υπερβεί τα όρια αυτής. Συνεπώς ματαιοπονούμε στην προσπάθειά μας να την ξεπεράσουμε ( την εμπειρία) με το να την αντικαταστήσουμε με την δύναμη του λόγου. Αν τολμήσουμε να υπερβούμε ( εν είδει άλματος) τα όρια της εμπειρίας τότε θα βρεθούμε σε αδιέξοδο. Το (φιλοσοφικό) άλμα θα μας πάει μεν μπροστά ( σε θέματα που ξεφεύγουν της εμπειρίας μας όπως πχ. δημιουργία του κόσμου κλπ) αλλά ταυτόχρονα θα ταλαιπωρήθούμε από αντινομίες και αντιφάσεις τις οποίες αργά η γρήγορα θα βρούμε μπροστά μας.

γιατί είναι απο τα ωραιότερα πράγματα στον κόσμο και ως γνωστόν αυτά είναι ή ανήθικα ή παράνομα ή..παχαίνουν..

ναί...κάτι έχουν πάρει τ' αυτιά μου....

η πραγματικότητα είναι ότι αρκετοί είναι αυτοί που επιχειρούν καθόλη την διάρκεια της ζωής μας να μας εντάξουν στην ?μιζέρια τους και δεν αναφέρομαι μόνο στις μικρές ηλικίες? αναφέρομαι στην ικανότητα κρίσης ?όπως ένα παιδί έχει πόδια άρα και την ικανότητα να περπατήσει ..το μαθαίνεις να περπατά αλλά το που θα πάει θα το αποφασίσει το ίδιο?κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την κρίση ... όσο για τις μελέτες ?από τότε που κυκλοφόρησαν γεμίσαμε αυθεντίες με αποτέλεσμα να διστάζουμε να αμφισβητήσουμε... και ποιος εγγυάται την ορθότητα των δικών μου απόψεων/κρίσεων καθώς και των λοιπών γονέων ή κηδεμόνων? Αρκετά με τα λόγια ?.αν είναι κάτι που μπορεί να συγκινήσει ένα παιδί ( ή και εμάς ακόμα) είναι οι πράξεις ?από κεί θα διδαχτούν ότι είναι να διδαχτούν? ένα παιδί ενταγμένο σε μια πλουραλιστική κοινωνία θα μας ταράξει στις ερωτήσεις και καλύτερα να μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα μπορέσουμε να καλύψουμε την άγνοιά μας?. Ευτυχώς στην κοινωνία που ζούμε δύσκολα θα μπορέσουμε να κρυφτούμε από την κρίση αλλά και από την κριτική που θα ασκήσουν επάνω μας τα παιδιά μας ? εκτός και αν αναφερόμαστε σε περιπτώσεις τύπου Κωσταλέξι?. δυστυχώς ή ευτυχώς κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο?κυρίως για τον λόγο ότι θα συμπαρέσυρε μαζί του βασικά ατομικά δικαιώματα και ως γνωστόν ο άνθρωπος δεν φημίζεται για την συνέπεια του στον αρχικό σκοπό για τον οποίο θέσπισε κάποιους κανόνες?έτσι το ευ ζειν των παιδιών εναπόκειται εκτός των γονέων και στους οικείους καθώς και στην ευαισθησία των γειτόνων οσο αφορά την σωματική υγεία των παιδιών γιατί για την ψυχική ?.τρεχαγυρευόπουλος? σχετικά με το δια ταύτα θα συμφωνήσω με την προυπόθεση ότι ασκούν την κριτική τους σκέψη αμφότεροι...ο διάλογος θα παραμείνει ένας απο τους καλύτερους τρόπους να τεστάρουμε την ορθότητα των απόψεών μας...

...όπως πληροφορήθηκα δεν το έγραψε ακριβώς ο Χίτλερ, τις ιδέες του (και όχι μόνο ) επεξεργάστηκαν άλλοι ικανότεροι (στην συγγραφή) τους οποίους ο Χίτλερ επιμελώς "εξαφάνισε" αργότερα... συμφωνώ απόλυτα

Ένας άνθρωπος έχει την καλύτερη δυνατή άποψη όταν αφήνεται ελεύθερος να την διαμορφώσει. Πως? Παρεμβαίνοντας σαφώς όσο το δυνατόν λιγότερο στα δεδομένα πάνω στα οποία θα στηριχτεί η εν λόγω άποψη. Κακώς θεωρούμε το παιδί tabula rasa όπου ο καθένας μπορεί ανενόχλητος να γράφει ό,τι θέλει. Ένα παιδί έχει και μυαλό και κρίση και πρέπει να αφεθεί ελεύθερο να τα εξασκήσει. Και ευτυχώς που συμβαίνει αυτό γιατί τότε τα παιδιά ορισμένων θα ήταν χαμένα από χέρι. Ναι στον διάλογο όχι στη πλύση εγκεφάλου. Δεν διδάσκουμε μόνο αλλά και διδασκόμαστε από τα παιδιά. Το γνωρίζουν καλά όσοι τα προσεγγίζουν με παρόμοια διάθεση. Ένα παιδί που έχει εθιστεί στο να ασκεί την κριτική του σκέψη αβίαστα δεν θα γίνει ποτέ έρμαιο κανενός, άλλωστε αυτό είναι το ζητούμενο. Η ζωή δεν ξεκινά από τα 18 αλλά από την ώρα που αρθρώνεις την πρώτη σου κραυγή.

..έχει το απαραίτητο υπόβαθρο ( = λογική) για περαιτέρω ...αναλύσεις..

δεν νομίζω πως είναι το ίδιο .... άλλο να διαισθάνεσαι το "κάλεσμα της φύσης" και άλλο να ζείς με αυτό σαν πιθανό ενδεχόμενο...

το Σύνταγμα είναι σαν την Βίβλο...όλοι ορκίζονται σε αυτό αλλά ελάχιστοι το πιστεύουν...

αγαπητέ Z_Tolerance (...με βάζεις στην διαδικασία να σου απαντήσω?) ό,τι έγραψα το έγραψα για να δείξω το μάταιο παρόμοιων ονειροπολήσεων ?βέβαια δεν αντιλέγω ότι το μάταιο δεν καταργεί το ονειροπόλημα ?ίσα ίσα θα έλεγα το ενισχύει σημ: είμαι φύσει και θέσει υπέρ της καθημερινής απόλαυσης?.

ααα...του δίνουν και κάτι κεράκια ίσα ίσα να μην κουτουλάει στα τοιχώματα της σπηλιάς....

ο άνθρωπος γεννιέται εκτός σπηλαίου..περιφέρεται εκτός μέχρι να τον μαντρώσουν στο σπήλαιο και να σβήσουν και το φως...

ερώτηση: και μετά το πέρας της εβδομάδας ο καλός Θεός θα καταργούσε τις μικροαλλαγές μου? όσο για την καλοπέραση, έρχεται περίοδος αδειών...το ραχάτι και η καλοπέραση θα κρατήσει περισσότερο της μιάς βδομάδας - εξαρτάται πόση άδεια έχει ο καθένας μας....