Jump to content

Μονοθεϊσμός, Πανθεϊσμός και Πολυθεϊσμός


Recommended Posts

Νεφέλη μου ΔΕΝ είναι απαραίτητο ο μονοθεϊσμός και ο θεός να είναι εκτός του κόσμου. Ίσως να αναφέρεσαι στην ισραηλίτικη μορφή του μονοθεϊσμού αλλά να μην ξεχνάς εκείνη την εποχή έχουμε έναν αρχικό μονοθεϊσμό ο άνθρωπος μέσα από την παρατήρηση της φύσης προσπαθεί να δει τι είναι ο κόσμος και τι τον περιμένει μετά τον θάνατο, το γεγονός της παρατηρήσεις μπορείς να το δεις στην ενδιαφέρουσα εργασία του ΜΕΓΑΛΟΥ αστρονόμου Χασάπη που συνοδεύει την έκδοση του ΠΑΣΣΑ. H ύπαρξη του Ερμή τρισμέγιστου, του Ορφέα, του Ενωχ ουσιαστικά δείχνουν την κοινή καταγωγή της σκέψης εκείνης της εποχής άσχετο εάν μετά για κάποιους λογούς χώρισαν τους δρόμους τους. Πάντος ο μονοθεϊσμός και ο πολυθεϊσμός Δεν έχουν και πολλά να χωρίσουν ουσιαστικά ο μονοθεϊσμός (στον χριστιανισμό) έχει να κάνει με την τριάδα εν μοναδι ενώ ο πολυθεϊσμός έχει να κάνει με πολλές εκδηλώσεις  ουσιαστικά ενός αλληλένδετου συνόλου

με φιλικη διαθεση

Rigardie

16195[/snapback]

Ο μονοθεϊσμός και ο πολυθεϊσμός, πράγματι έχουν πολύ λίγα να χωρίσουν. Φορές-φορές, έως και τίποτα!

Έχεις δίκιο επίσης στο ότι ο Χριστιανισμός μιλώντας για Τριάδα ως Μονάδα, μειώνει ακόμα περισσότερο την διαφορά του με τον πολυθεϊσμό... Ο σχολαστικός Χριστιανισμός όμως (δλδ αυτόν που μας διδάσκουν από μωρά), θέτει τον Θεό εκτός του ανθρώπου και την δημιουργία. Και γι αυτό, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για πανθεϊσμό στον σχολαστικό Χριστιανισμό.

Link to comment
Share on other sites

Δεν διαφωνεί κανείς (θα μπορούσε κάλλιστα, αλλά είναι ασήμαντο). Όταν όμως μιλάμε για μονοθεισμό, όπως ήδη είπα και είπε και η φίλη rigardie δεν μπορείς να πεις οτι τοποθετείται το θείο στοιχείο εκτός του κόσμου. Αυτό είναι ένα παραμύθι που απλά συνεχίζουμε να πιστεύουμε χωρίς να το σκεφτούμε.

Τίποτα δεν σιχαίνομαι περισσότερο από τον διαχωρισμό πολυθεισμός, πανθεισμός, μονοθεισμός. Και το σιχαίνομαι γιατί ενώ αν ερωτηθώ που βρίσκομαι, ό,τι και να απαντήσω αυτός που έκανε την ερώτηση θα με κατατάξει σε ένα απ'τα 3.

 

Αν πρέπει να μελετήσουμε κάποιο από τα 3, θα πρέπει να δούμε στις ρίζες του και για λίγο να γίνουμε δογματικοί.

Ο Χριστιανισμός δεν τοποθετεί τον Θεό έξω απ'τον κόσμο. Έφερε τον Χριστό στον κόσμο. Μέσα στον κόσμο.

Link to comment
Share on other sites

Παρ'ολ'αυτά, αν δεχτούμε ότι οι θρησκείες είναι είτε ατομοκεντρικές, είτε κοσμοκεντρικές, μπορούμε να βγάλουμε (όχι αβίαστα) και κάποια συμπεράσματα για το πόσο "εντός" ή "εκτός" του ανθρώπου είναι... Ή όχι? :unsure:

Link to comment
Share on other sites

Μπορούμε. Αλλά είναι αυθαίρετο.

Όπως είναι αυθαίρετο το εξής:

 

Ο Χριστιανισμός τοποθετεί έξω από τον κόσμο τον Θεό;

Μα ναι. Αφου λέει έφτιαξε τον κόσμο.

Και που είναι ο Θεός;

Στον παράδεισο.

Και που είναι ο παράδεισος;

Όχι στην Γη.

 

μέχρι εδώ πάει.

 

Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσα να πω ότι εφόσον δεν κατοικεί μέσα στο σπίτι μου είναι και εξωκοσμικός.

 

Ορίζουμε τον κόσμο.

Βάζουμε μέσα την Γη; Την βάζουμε

Βάζουμε το Σύμπαν; Ε;

Βάζουμε τον Παράδεισο; Ε;

 

Εκεί παίζει η συζήτηση.

Link to comment
Share on other sites

Το ζήτημα βρίσκεται αλλού. Στο Μονοθεϊσμό έχουμε ένα μπέρδεμα των εννοιών Θεός - Ον (όπου Ον, χονδρικά, τα πάντα). Οπότε δημιουργούνται τα ερωτήματα:

 

Ο Θεός, ταυτίζεται με τον Κόσμο; Τότε, στο Χριστιανισμό, θα είχαμε διάφορα άτοπα, π.χ. ο Σατανάς, το απόλυτο κακό, είναι τμήμα του Πανάγαθου.

 

Ο Θεός περιέχει εντός του τον Κόσμο; Εδώ θα είχαμε διαίρεση σε ενδοκοσμικό κι εξωκοσμικό Θεό με διάφορα χαριτωμένα παράδοξα, π.χ. αλληλεπιδρά ο εξωκοσμικός Θεός με τον ενδοκοσμικό;

 

Και άλλα τα οποία τα έχω ξαναγράψει και όπως είπαμε δεν έχω κέφι σήμερα για παραπάνω ανάλυση....

Link to comment
Share on other sites

Ο Χριστιανισμός δεν τοποθετεί τον Θεό έξω απ'τον κόσμο. Έφερε τον Χριστό στον κόσμο. Μέσα στον κόσμο.

Εν μερει εχεις δικιο...

ΟΜΩΣ,

ακομα και για το χριστιανισμο, ο Χριστος ΔΕΝ ειναι Θεος και δεν συμβολιζει τον ΘΕΟ. Συμβολιζει το λογο του Θεου (ο οποιος φυσικα δεν μπορει να ειναι ο ιδιος ο Θεος!)

 

 

Στο Μονοθεϊσμό έχουμε ένα μπέρδεμα των εννοιών Θεός
Ναι καλα...

Προσπαθησε να εξηγησεις σ'ενα χριστιανο την εννοια του Θεου κατα τον Πανθεϊσμο και μετα ξαναελα...

 

 

Υ.Γ. Και ο σατανας αν θυμαμαι καλα, δεν ηταν καποτε μαζι με τον Παν-αγαθο?

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως έχεις λάθος.

Ο Χριστός είναι ο Θεός. Είναι η βασική αρχή της τριαδικότητας. Και τα 3 είναι ένα.

Επίσης, τον λόγο του Θεού τον συμβολίζει ο υψηλόβαθμος άγγελος Μέτατρον.

Έτσι τουλάχιστον ξέρω οτι έχουν τα πράγματα. Αν κάνω λάθος θα χαρώ να με διορθώσεις :)

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως έχεις λάθος.

Ο Χριστός είναι ο Θεός. Είναι η βασική αρχή της τριαδικότητας. Και τα 3 είναι ένα.

Επίσης, τον λόγο του Θεού τον συμβολίζει ο υψηλόβαθμος άγγελος Μέτατρον.

 

ΠΑΤΗΡ ΥΙΟΣ & ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. Παντα κατα την ταπεινη μου αποψη νομιζω πως πρεπει να ξαναδιαβασεις Κ.Διαθηκη.

Το οτι ο Χριστος δεν εξισωνεται με το Θεο, φαινεται και εκει (οταν ενας ευπορος νεος πλησιαζει για να ρωτησει κατι το Χριστο και τον αποκαλει "παναγαθε δασκαλε" τοτε δεχεται την επιπληξη: "γιατι με αποκαλεις παναγαθο? Παναγαθος ειναι μονον ο Θεος").

Ο Χριστος λοιπον δεν ειναι ο Θεος. Ειναι Θεανθρωπος, οπως θα επρεπε δλδ να παρουσιαζεται ο Λογος. Δε γινεται ο ιδιος ο Θεος να παραδωσει το λογο του (παρτο και τεχνικα αν θες). Χρειαζεται ενα εν-διαμεσο το οποιο δε θα μπορει παρα να ειναι (και) ανθρωπινο.

 

Τον αγγελο που λες ουτε που τον εχω ακουσει και δε μου φαινεται απο Κ.Διαθηκη αλλα Παλαια, οποτε παμε αλλου..

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως έχεις λάθος.

Ο Χριστός είναι ο Θεός. Είναι η βασική αρχή της τριαδικότητας. Και τα 3 είναι ένα.

Επίσης, τον λόγο του Θεού τον συμβολίζει ο υψηλόβαθμος άγγελος Μέτατρον.

 

ΠΑΤΗΡ ΥΙΟΣ & ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. Παντα κατα την ταπεινη μου αποψη νομιζω πως πρεπει να ξαναδιαβασεις Κ.Διαθηκη.

Το οτι ο Χριστος δεν εξισωνεται με το Θεο, φαινεται και εκει (οταν ενας ευπορος νεος πλησιαζει για να ρωτησει κατι το Χριστο και τον αποκαλει "παναγαθε δασκαλε" τοτε δεχεται την επιπληξη: "γιατι με αποκαλεις παναγαθο? Παναγαθος ειναι μονον ο Θεος").

Ο Χριστος λοιπον δεν ειναι ο Θεος. Ειναι Θεανθρωπος, οπως θα επρεπε δλδ να παρουσιαζεται ο Λογος. Δε γινεται ο ιδιος ο Θεος να παραδωσει το λογο του (παρτο και τεχνικα αν θες). Χρειαζεται ενα εν-διαμεσο το οποιο δε θα μπορει παρα να ειναι (και) ανθρωπινο.

 

Τον αγγελο που λες ουτε που τον εχω ακουσει και δε μου φαινεται απο Κ.Διαθηκη αλλα Παλαια, οποτε παμε αλλου..

16253[/snapback]

 

Αμα ο Χριστός δεν ειναι πανάγαθος τότε μηπως έχει αμαρτήσει; Ή μήπως δεν ειναι παναγαθος επειδή είχε εκεινη την περίοδο υλική υπόσταση;

 

( Αραγε όταν ζητούσε ο Χριστός να απαλαγεί απο το φορτίο της σταύρωσης θεωρείται αμαρτία (και γιαυτό και δεν ειναι παναγαθος) ή δεν θεωρείται αμαρτία γιατι ζήτησε συνχώρεση για την σκέψη του; )

 

Επίσης πώς ο Χριστός ειναι Θεάνθρωπος αφού μετά την αναστασή του δεν έχει υλική υπόσταση; Ή μηπως ειναι διπλή ιδιότητα γιατι ήταν κάποτε ανθρωπος αλλά τώρα ειναι και Θεός;

 

( Αραγε όταν πεθαίνουμε παραμένουμε ακόμα άνθρωποι; Δε γινόμαστε κάτι άλλο; )

 

 

 

Ο Αρχ-Αγγελος που αναφέρεται ο Αυγερινός νομίζω έχει να κανει με τους Καθολικούς ή με τους προτεστάντες δεν ειμαι σίγουρος.

Link to comment
Share on other sites

Το ζήτημα βρίσκεται αλλού. Στο Μονοθεϊσμό έχουμε ένα μπέρδεμα των εννοιών Θεός - Ον (όπου Ον, χονδρικά, τα πάντα). Οπότε δημιουργούνται τα ερωτήματα:

 

Ο Θεός, ταυτίζεται με τον Κόσμο; Τότε, στο Χριστιανισμό, θα είχαμε διάφορα άτοπα, π.χ. ο Σατανάς, το απόλυτο κακό, είναι τμήμα του Πανάγαθου.

 

Ο Θεός περιέχει εντός του τον Κόσμο; Εδώ θα είχαμε διαίρεση σε ενδοκοσμικό κι εξωκοσμικό Θεό με διάφορα χαριτωμένα παράδοξα, π.χ. αλληλεπιδρά ο εξωκοσμικός Θεός με τον ενδοκοσμικό;

 

Και άλλα τα οποία τα έχω ξαναγράψει και όπως είπαμε δεν έχω κέφι σήμερα για παραπάνω ανάλυση....

Αυτός ο προβληματισμός δεν καλά διατυπωμένος. Αν ο Θεός είναι ένας τότε δεν είναι άλλος υπερκόσμιος κι άλλος εγκόσμιος. Πως είμαστε όταν κολυμπάμε, ένα μέρος μας μέσα στο νερό κι ένα έξω; Έτσι δεν τίθεται θέμα αλληλεπίδρασης.

Πέρα απ΄ αυτό ο Θεός εκτός κόσμου δεν δημιουργεί ζήτημα υπόστασης του κακού, ως "κάτι" δημιουργημένου. Το "κακό" νοείται ως η επιλογή για άρνηση του "καλού. Ο Σατανάς τώρα θεωρείται μέρος του Κόσμου, οντότητα, και ως τέτοιο βρίσκεται εντός της παρουσίας του Θεού. Γι' αυτό και κάποιος γράφει "...και τα δαιμόνια πιστεύουν και φρίτουν." Ως "αντίπαλος" δεν "ελέγχεται" από το Θεό, ούτε συνεργάζεται με τον Θεό, γιατί αυτή είναι η επιλογή του: να είναι αντίπαλος. Δεν μπορεί όμως να είναι "τμήμα του Πανάγαθου" αφού ο ..."Πανάγαθος" δεν *είναι* ο Κόσμος, αλλά τον διαπερνά.

Τουλάχιστον αυτή είναι η εικόνα που δίνουν οι Γραφές.

Link to comment
Share on other sites

Αμα ο Χριστός δεν ειναι πανάγαθος τότε μηπως έχει αμαρτήσει; Ή μήπως δεν ειναι παναγαθος επειδή είχε εκεινη την περίοδο υλική υπόσταση;

 

( Αραγε όταν ζητούσε ο Χριστός να απαλαγεί απο το φορτίο της σταύρωσης θεωρείται αμαρτία (και γιαυτό και δεν ειναι παναγαθος) ή δεν θεωρείται αμαρτία γιατι ζήτησε συνχώρεση για την σκέψη του; )

 

Επίσης πώς ο Χριστός ειναι Θεάνθρωπος αφού μετά την αναστασή του δεν έχει υλική υπόσταση; Ή μηπως ειναι διπλή ιδιότητα γιατι ήταν κάποτε ανθρωπος αλλά τώρα ειναι και Θεός;

Θέλεις απάντηση με βάση τις διδαχές του σχολαστικού χριστιανισμού ή του γνωστικού...;

Link to comment
Share on other sites

Δεν μπορεί όμως να είναι "τμήμα του Πανάγαθου" αφού ο ..."Πανάγαθος" δεν *είναι* ο Κόσμος, αλλά τον διαπερνά.

Τουλάχιστον αυτή είναι η εικόνα που δίνουν οι Γραφές.

16259[/snapback]

 

Φυσικά και δεν είναι καλά διατυπωμένος διότι ως γνωστόν δεν είχα κέφια τη στιγμή που το έγραφα.

 

Τώρα, η άποψη πως υπάρχει κάτι το οποίο δεν είναι Θεός μας οδηγεί σε άλλο άτοπο: ο Θεός συν όσα είναι εκτός του Θεού μας κάνουν μια καινούργια έννοια, το Όλον, η οποία θα ήταν μεγαλύτερη από το Θεό. Γίνεται;

 

Ας σημειώσω πως αυτές οι σοφιστικές, θα τις χαρακτήριζα, ασκήσεις, δεν έχουν σημασία τόσο για να αποδείξω αυτό που θέλω να αποδείξω, αλλά γενικότερα ως ασκήσεις λογικής.

Link to comment
Share on other sites

Αμα ο Χριστός δεν ειναι πανάγαθος τότε μηπως έχει αμαρτήσει; Ή μήπως δεν ειναι παναγαθος επειδή είχε εκεινη την περίοδο υλική υπόσταση;

 

( Αραγε όταν ζητούσε ο Χριστός να απαλαγεί απο το φορτίο της σταύρωσης θεωρείται αμαρτία (και γιαυτό και δεν ειναι παναγαθος) ή δεν θεωρείται αμαρτία γιατι ζήτησε συνχώρεση για την σκέψη του; )

 

Επίσης πώς ο Χριστός ειναι Θεάνθρωπος αφού μετά την αναστασή του δεν έχει υλική υπόσταση; Ή μηπως ειναι διπλή ιδιότητα γιατι ήταν κάποτε ανθρωπος αλλά τώρα ειναι και Θεός;

Θέλεις απάντηση με βάση τις διδαχές του σχολαστικού χριστιανισμού ή του γνωστικού...;

16268[/snapback]

 

να μου δώσεις απάντηση με αυτά που σε ρωτάω στο PM plz

 

 

ΟWNED :)

Link to comment
Share on other sites

Θέλεις απάντηση με βάση τις διδαχές του σχολαστικού χριστιανισμού ή του γνωστικού...;

Δεν είναι μόνο αυτά τα δυο. Ο σχολαστικός χριστιανισμός (ξεκινά από τον Ιωάννη Δαμασκινό, νομίζω, 7ος-8ος αιώνας). Τι γινόταν τους προηγούμενους 6-7 αιώνες; Ο γνωστικός πάλι ήταν γενικά περιορισμένος και χάνεται μετά τον 5ο αιώνα.

Στην ουσία η σχολαστική θεολογία (καλύτερα) είναι ακριβώς: η εφαρμογή της αριστοτέλειας λογικής στα δόγματα, όπως είναι διατυπωμένα σε γραφές και εκκλησιαστικά κείμενα. Το αποτέλεσμα... :4_2_200v[1]:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...