babuska Posted September 4, 2006 Report Share Posted September 4, 2006 Καλησπέρες, Τί να είναι η ζήλια άραγε? Όποιος ζηλεύει είναι ανασφαλής? Απλά νοιάζεται περισσότερο για τον άλλο? Είναι κτητικός? Είναι ελλάτωμα ν αείσαι ζηλιάρης? Είναι πραγματικά όμορφο να το παραδέχεσαι ότι εισαι ζηλιάρεις? Σας έχει τύχει να ζηλέψετε το σύντροφό σας σε ακραίο βαθμό? Σας έχει τύχει να σας ζηλέψει ο σύντροφός σας σε ακραίο βαθμό? ΦΛΑΦΛΑΚΙΑ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anor Posted September 4, 2006 Report Share Posted September 4, 2006 η παθολογική ζήλια, συνήθως προκύπτει απο το κτητικό συναίσθημα που έχουμε οι περισσότεροι. Μερικοί απο εμάς που το έχουν σε υπερθετικό βαθμό , το νιώθουν πιο έντονα , όταν κάποιος άνθρωπος που τους επηρρεάζει στον συναισθηματικό τους κόσμο, είναι έτοιμος/η να αλλάξει "στρατόπεδο" και να συμπορεύσει με κάποιον άλλον/ην , με αποτέλεσμα να νιώθουμε οτι χάνουμε το "κυριαρχικό δικαίωμα" επάνω του/της. Η απλή ζήλια, είναι και αυτή της ίδιας προέλευσης με την διαφορά οτι εκεί επικρατεί η λογική μας και μπορεί να "φιλτράρει" αν θες αυτή την προδιάθεση του "ελέγχου" πάνω στο κοντινό μας πρόσωπο. Προσωπική γνώμη αυτά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted September 4, 2006 Report Share Posted September 4, 2006 ...ακόμη πιό βαθειά και πιό γενικά, η ζήλια έχει να κάνει με διάφορες ανασφάλειες που τρέφουν οι άνθρωποι. Για παράδειγμα, ένας φτωχός μπορεί να ζηλεύει τις πολυτέλειες ενός εύπορου ανθρώπου, ή ένα εσωστρεφής χαρακτήρας μπορεί να ζηλεύει το δυναμισμό και την κοινωνικότητα του/της συντρόφου του κι αυτό να εξωτερικεύεται με ζήλεια προς τον/την σύντροφο. Ουσιαστικά όμως νομίζω πως πρόκειται για ανασφάλεια. Ας μην υποτιμούμε την ανασφάλεια και το φόβο ως συναισθήματα, γιατί αποτελούν κυρίαρχοι παράγοντες μιας σειράς άλλων συναισθημάτων (π.χ. μιζέρια, έλλειψη αυτοεκτίμησης κτλ) τα οποία με τη σειρά τους κάνουν ότι μπορούν για να μας κρατήσουν "πίσω"... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Phevos Posted September 4, 2006 Report Share Posted September 4, 2006 Η ζήλεια είναι αδελφή της ανασφάλειας... και ξαδέρφη της μ@λακί@ς :cold: :kitty: :wizard: :wizard: :wizard: :getreal: (από ελληνική ταινεία που θα προβληθεί προσεχώς) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Κέδρος Posted September 4, 2006 Report Share Posted September 4, 2006 Όποιος ζηλεύει είναι σίγουρα ως κάποιο βαθμό ανασφαλής αφού αμφιβάλλει για τα συναισθήματα του συντρόφου του. Αν είχε απόλυτη σιγουριά για τον εαυτό του τότε θα σκεφτόταν κάτι σαν "Πού θα βρει καλύτερο/η?" και δεν θα ζήλευε. Αν είναι ελλάτωμα ή χάρισμα... νομίζω ότι εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνεται. Υπερβολικές εκδηλώσεις ζήλιας είναι πραγματικά ανυπόφορες όμως η "ελεγχόμενη" ζήλια είναι θετική όσο αφορά την συνοχή της σχέσης (αφού πολλές φορές αποτελεί το μέσο για να δείξεις στο άλλο άτομο ότι ενδιαφέρεσαι γι αυτό). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αρχάγγελος Posted December 2, 2017 Report Share Posted December 2, 2017 Φαίνεται η ζήλια να γεννάται από την προσκόλληση, την εξάρτηση, την ανασφάλεια, την έλλειψη αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης. Είναι μια ένδειξη κτητικότητας και έλλειψης αναγνώρισης και σεβασμού στην ανεξάρτητη προσωπικότητα του άλλου. Δεν θεωρώ ότι μπορεί να εκφράσει κάτι θετικό και την θεωρώ ως τον ευτελέστερο τρόπο για να εκφράσεις ενδιαφέρον. Υπάρχουν σαφέστατα πολλοί επικοδομητικότεροι τρόποι και θετικότεροι τρόποι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted December 2, 2017 Report Share Posted December 2, 2017 Περιορίζοντας το θέμα στην ζήλια για τον σύντροφο, σαφώς δεν είναι καλό. Για όλους τους λόγους που προανέφερε ο Αρχάγγελος. Αν όμως το δούμε πιο σφαιρικά, πιστεύω ότι η ζήλια μπορεί να γίνει οφέλιμη. Π.χ. ζηλεύω τις πολλές γνώσεις του "τάδε"... στρώνω λοιπόν κώλο να αποκτήσω κι εγώ. Προσοχή όμως!! ΑΛΛΟ "ζήλια" που συνήθως κρύβει και θαυμασμό, και ΑΛΛΟ "φθόνος" που είναι σαφώς βλαβερός για όλους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αρχάγγελος Posted December 2, 2017 Report Share Posted December 2, 2017 Άραγε τη σχέση έχει η ζήλια με τον ζήλο. @outis θα μας δώσεις τα φώτα σου; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted December 4, 2017 Report Share Posted December 4, 2017 Η κοινή τους προέλευση είναι από το «ζεω» όπου το «ζήλος» αποδίδει τον ήχο του κοχλασματος του νερού. Και βέβαια πίσω απ´ολα είναι το Ζ της Ζ-ωής, ζ-ώου κτλ. Το ζήλια είναι μεταγενέστερο και είναι συντόμευση του ζήλο-φθονώ. Δηλ. είναι μισή λέξη. Γι αυτό. Και μπερδεύει η ομοιότητα. Έτσι από τη μια ζήλος και ζηλια δεν έχουν άμεση σχέση αλλά η ζήλια προέρχεται από συνθέτη λέξη που ξεκάθαρα προσδιορίζει βλαπτικό ζήλο. Εστιάζοντας τώρα στο ευεργετικό να σημειώσω ότι από την ακολουθεία ζέω—> ζέση—> ζήλος ξεχωρίζω τη ζέση που είναι μια από τις αρχαίες Ελληνικές λέξης που αποδίδουν το ευεργετικό κινητήριο δυναμικό που προσδιορίζουμε με λέξεις όπως πράνα, τσι, οργόνη κτλ κτλ. Αν θέλεις να ασχοληθείς με τη ζήλια ξεκίνα με τη ζηλοφθονία. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted December 4, 2017 Report Share Posted December 4, 2017 On 2/12/2017 at 11:56 AM, Νεφέλη said: Περιορίζοντας το θέμα στην ζήλια για τον σύντροφο, σαφώς δεν είναι καλό. Για όλους τους λόγους που προανέφερε ο Αρχάγγελος. Αν όμως το δούμε πιο σφαιρικά, πιστεύω ότι η ζήλια μπορεί να γίνει οφέλιμη. Π.χ. ζηλεύω τις πολλές γνώσεις του "τάδε"... στρώνω λοιπόν κώλο να αποκτήσω κι εγώ. Προσοχή όμως!! ΑΛΛΟ "ζήλια" που συνήθως κρύβει και θαυμασμό, και ΑΛΛΟ "φθόνος" που είναι σαφώς βλαβερός για όλους. Πρακτικά μετρα το τι κανείς με τη ζήλια. Αν σε κάνει να θέλεις να μοιάσεις στο βαθμό των δυνατού ή σου με το αντικείμενο της ζήλιας ως ζήλος σου δίνει δύναμη να το κανείς. Αν απλά σε τρώει ή κι όταν δεν κάνεις τίποτα Γι αυτό (στα δικά σου μέτρα) τότε πλησιάζει το φθόνο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted December 4, 2017 Report Share Posted December 4, 2017 Αυτό το τραγουδάκι το είχε ανεβάσει ενθουσιασμένη στο Facebook μια φίλη, παιδοψυχίατρος (την οποία εκτιμώ πάρα πολύ) λέγοντας χαρακτηριστικά : "για να τα πεις αυτά τα πράγματα, κανονικά, θες πέντε συνεδρίες. Ενώ αυτό το τραγουδάκι τα λέει μέσα σε τρία λεπτά!" Πληροφοριακά, πρόκειται για τραγούδι του Γιώργου Οικονομίδη, απλώς το βάζω στην εκτέλεση του Κηλαϊδόνη γιατί μου αρέσει περισσότερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.