Jump to content

ΟΛΑ είναι ΕΝΑ?


 Share

Recommended Posts

Ενω αντιθετως, υποβαλλοντας το ΕΓΩ μας σε διαφορες δοκιμασιες ωστε ΟΧΙ να το κανουμε να ΦΑΙΝΕΤΕ δυνατοτερο αλλα να ΕΙΝΑΙ δυνατοτερο τοτε μπορουμε κατι να κανουμε!

 

Μπορούμε πραγματικά ή είναι και αυτό ενα μέρος της αυταπάτης μας;

 

Μην ξεχνάς οτι την συνείδηση της ύπαρξης μας, την έχουμε σε αυτό το χωροχρονικό συνεχές και πάνω σε αυτό το συγκεκριμένο διάστημα ζωής μας παλεύουμε να τα κάνουμε όλα. Σαν να προσπαθούμε σε ενα ποτήρι να γεμίζουμε το περιεχόμενο ενός βυτίου. Οπότε οτι και να κάνει κάποιος , η εξέλιξη του θα παραμένει ατελής.

 

Μήπως κάπου εδώ ταιριάζει και το οτι είμαστε ατελή όντα , άρα και με καμία πιθανότητα θεοποίησης, τουλάχιστον έτσι όπως αντιλαμβανόμαστε την υπόσταση μας;

 

Είναι μια ερώτηση που σε μένα προσωπικά, τουλάχιστον , φανερώνει την ματαιοδοξία του κυνηγιού αυτού. Αφού το οριακό σύνορο είναι πάντα ο Θάνατος (τερματισμός υπαρξης μας εδώ) και απο εκεί και πέρα το σκοτεινό πέπλο τα καλύπτει όλα.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 38
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Anor, είμαστε μεν ατελή όντα οι άνθρωποι αλλά διαθέτουμε χαρακτηριστικά τα οποία μας καθιστούν λιγότερο ατελείς από άλλα όντα.

Τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά είναι που μας θέτουν και διαφορετικά κριτήρια ως προς την προσέγγιση της τελειότητας.

Αυτό όμως, δεν έχει τόσο σημασία στην παρούσα συζήτηση, όσο το ότι αυτά τα χαρακτηριστικά (όποια και αν είναι αυτά, από τον Λόγο μέχρι τη σκέψη) και τα κριτήρια μας επιτρέπουν να παίζουμε έναν πιό πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση του κόσμου γύρω μας.

Και αυτό δε νομίζω να είναι αυταπάτη...

Link to comment
Share on other sites

μια διορθωση...μόνο...

 

Στον "μικρό"-κόσμο μας ... και οχι σε όλο τον κόσμο γύρω μας με την ευρύτερη έννοια. Κατα τα άλλα συμφωνώ.

 

Εκτός και αν καταφέρουμε στο μέλλον και διαμορφώσουμε το Cyborg που θα έχει , όπως και η διαφήμιση που φέρει στοιχεία με το όνομα σου , φίλε johnny και απεικονίζει ενα ανδροειδές που σε πολλές φάσεις είναι τέλειο μηχανικά και κινητικά αλλά του λείπει στο τέλος... αυτό που θέλουμε να αποτινάξουμε απο πάνω μας σήμερα.... την ατέλεια.

 

Την αίσθηση της μειωμένης ζωής που γνωρίζουμε οτι τελειώνει κάποτε και για αυτό προσπαθούμε με το μυαλό μας να ρουφήξουμε όσα περισσότερα μπορούμε με το σύνολο των αισθήσεων και της νόησης μας.

 

 

Παράδοξο δεν είναι;... Μήπως το τέλειο είναι πάντα μπροστά μας και εμείς είμαστε τυφλοί;...

Edited by Anor
Link to comment
Share on other sites

..... ομως αγαπητη μου martina επετρεψε μου να διαφωνησω με την τοση αρνητικοτητα που προβαλλεις στις Δυνατοτηες του Ανθρωπου!

Οι δυνατοτητες μας ως νοημονα οντα ειναι πραγματικα απεριοριστες και οπως σωστα διευκρινησες Αδυνατον να τις Διανοηθουμε.

Ομως αυτο δεν σημενει πως δεν υπαρχουν! Προς θεου δηλαδη!

Το οτι περνανε σχεδον Απολυτα μη παρατηρησιμες οποτε και ανεκμεταλλευτες βασιζεται στον τροπο μαθησης μας ωστε να αντιλαμβανομεθα το περιβαλλον μας μονοχα με τις 5 αισθησεις μας (και αυτο πολλακις με το ζορι, μιας και η βαρεμαρα σπαει κοκκαλα και ουτε αυτες δεν χρησιμοποιουμε στο επακρο).

 

Σειρά μου να επικαλεστώ τα θεία... προς Θεού λοιπόν, δεν αρνούμαι τις Δυνατότητες του ανθρώπου..το αντίθετο θα έλεγα..

 

Ο άνθρωπος φυσικά και έχει δυνατότητες ... η παρούσα ζωή όπως έχει διαμορφωθεί σαφώς και τις περιορίζει έως την πλήρη εκμηδένισή τους... βρίσκω δύσκολο και εν μέρει αδύνατο...να κατακτήσουμε τις κορυφές μιάς και αυτές όλο ξεμακραίνουν... και ίσως ίσως να πρόκειται και για έναν αντικατοπτρισμό ... έναν ευσεβή πόθο ... κινούμαστε ανάμεσα στην υποψία που διακαώς επιθυμούμε να μετατρέψουμε σε ..βεβαιότητα...

 

Ο άνθρωπος παλεύει ανάμεσα στο ένστικτό του που του ψιθυρίζει πως είναι φτιαγμένος για κάτι ανώτερο ενώ ταυτόχρονα πασχίζει με φυσικούς νόμους και κανόνες να αποδείξει το ορθό στο ψιθύρισμα του ενστίκτου του.. και τι καταφέρνει? να χάνει αυτό που του έχει δοθεί...την ίδια την ζωή του...

 

Ειπες :

Σχετικα με αυτην την αποψη δεν θα μπορουσα να ειμαι περισσοτερο συνφωνος, ομως δεν καταλαβα ακριβως τι εννοεις λεγοντας πως ισως ισχυει το αντιθετο;

 

Σχετικά με το παραπάνω που αφέθηκε να αιωρηθεί ...ας το διευκρινήσω μιάς και ζητήθηκε...

 

Συνήθως λέμε πως ο άνθρωπος βλέποντας τα επιτεύγματά του - υλικά και μη - υπερέβαλλε ευατόν και εν συνεχεία θεώρησε πως κάλλιστα ...- μιάς και το κουβαλά μέσα του - θα μπορούσε να αντικαταστάσει το θεικό ....με τα γνωστά αποτελέσματα...

....με την εντός παρενθέσεως αμφιβολία μου έρχομαι να θέσω το ερώτημα μήπως ο άνθρωπος κατανοώντας το θνητό και πεπερασμένο της ύπαρξής του βυθίζεται σε ένα ατελεύτητο αγώνα κατανόησης των πάντων εντός περιορισμένου χωροχρόνου που τελικά δεν οδηγεί παρά στην αλληλοεξόντωσή του..μήπως τελικά αυτό που ζούμε και βλέπουμε δεν είναι παρά μιά "παρανοϊκή" απεγνωσμένη προσπάθεια να προλάβει...?

 

Κάτι δηλαδή σαν αυτό που ωραία έθεσε ο Anor πιό κάτω:

 

Μην ξεχνάς οτι την συνείδηση της ύπαρξης μας, την έχουμε σε αυτό το χωροχρονικό συνεχές και πάνω σε αυτό το συγκεκριμένο διάστημα ζωής μας παλεύουμε να τα κάνουμε όλα. Σαν να προσπαθούμε σε ενα ποτήρι να γεμίζουμε το περιεχόμενο ενός βυτίου. Οπότε οτι και να κάνει κάποιος , η εξέλιξη του θα παραμένει ατελής.
Link to comment
Share on other sites

Οι δυνατοτητες μας ως νοημονα οντα ειναι πραγματικα απεριοριστες και οπως σωστα διευκρινησες Αδυνατον να τις Διανοηθουμε.

Πως το ξέρουμε αυτό; Το "λίγο παραπάνω απ'το καθημερινό" μας δίνει την εντύπωση του απεριόριστου, του αδιανόητου. Γιατί; Που στηρίζεται αυτό; Υπερβάσεις έχουν γίνει κατά καιρούς από πολλούς ανθρώπους. Υπερβάσεις αναφορικά με τις δυνατότητες του καθημερινού ανθρώπου. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν δείχνει (ούτε καν υπονοεί) την ύπαρξη απεριόριστων δυνατοτήτων. Ειδικά αν αναλογιστείς πόσο υπερβατικές, σε σχέση με τη φύση, είναι ή δεν είναι αυτές οι "υπερβάσεις".

 

Ομως αυτο δεν σημενει πως δεν υπαρχουν! Προς θεου δηλαδη!

Το οτι περνανε σχεδον Απολυτα μη παρατηρησιμες οποτε και ανεκμεταλλευτες βασιζεται στον τροπο μαθησης μας ωστε να αντιλαμβανομεθα το περιβαλλον μας μονοχα με τις 5 αισθησεις μας (και αυτο πολλακις με το ζορι, μιας και η βαρεμαρα σπαει κοκκαλα και ουτε αυτες δεν χρησιμοποιουμε στο επακρο).

Γιατί δηλαδή αποκλείεται να μην υπάρχουν; Τόσο μεγάλη ιδέα έχουμε για το είδος(=εαυτό) μας; Μη παρατηρήσιμες, μη εκμεταλεύσιμες, αισθήσεις που δεν έχουμε. Άρα πούντες αυτές οι δυνάμεις και οι δυνατότητες οι απεριόριστες;

 

Η καταστροφή ενός πλανήτη όμως , πάντα έχει... Σε βαρυτικά και δυναμικά πεδία, σε αστρικό υλικό και σε διάφορα άλλα πράγματα που δεν σχετίζονται με το θέμα μας τώρα.

Που έχει αντίκτυπο η καταστροφή ενός πλανήτη στο σύμπαν; Στο σύμπαν λέω. Γιατί αντίκτυπο μπορεί να έχει στο ηλιακό του σύστημα, άντε και σε μερικές ακραίες περιπτώσεις στο/στα γειτονικό/ά. Αλλά στο σύμπαν; Κανένα απολύτως αντίκτυπο. Τα βαρυτικά και δυναμικά πεδία άλλωστε έχουν ακτίνα εμβέλειας. Στο κενό (ή στην σκοτεινή ύλη, αν θες να συμπεριλάβουμε τις νεώτερες θεωρίες) δεν ταξιδεύουν, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει εξωτερική διαταραχή που να μπορέσει να εισβάλει σε αυτό τον χώρο. Πάλι σύμφωνα με τις νεώτερες θεωρίες, ίσως και να υπάρχουν δυνάμεις απώθησης, αλλά αυτές με πυρήνα εμφάνισης εντός του κενού. Εντός και εκτός δλδ δεν μπορεί να μπει/βγει κάτι. Άρα δεν μπορεί και να αλληλεπιδράσει.

 

Επιπλέον, μην ξεχνάς ότι ακόμα και να μπορούσε να εισβάλει μια τέτοια διαταραχή στο κενό και να ταξιδέψει, η ισχύς του θα ζούσε όσο και το τελευταίο μέρος του πλανήτη που την προκάλεσε.

Μέρος ανακύκλωσης είναι και ο πλανήτης. Γεννιέται ένας, πεθαίνει ένας άλλος. Και μετά λέμε για απεριόριστες δυνατότητες του ανθρώπου, ο οποίος μπροστά στον αναλώσιμο πλανήτη είναι πάλι πολύ μικρός.

 

Τέλος, για το περί τέλειου και ατελούς. Σύμφωνα με ποια κριτήρια; Τα ανθρώπινα; Της φύσης; Του Σύμπαντος;

Αν μιλάμε σύμφωνα με ανθρώπινα κριτήρια, τότε δεν υπάρχει τελειότητα. (Αφού ανθρώπινα κριτήρια = υποκειμενικά της κάθε κοινωνίας και του κάθε ανθρώπου).

 

Αν μιλάμε για τελειότητα της φύσης, τότε θα πρέπει να μιλήσουμε και για αρμονική συνύπαρξη μαζί της καθώς και βάδισμα πάνω στις γραμμές που αυτή ορίζει. Αυτό έχω την εντύπωση πως το πετυχαίνουν περισσότερο τα ζώα απ'ότι το ΖΩΟ ο άνθρωπος.

 

 

Αν πάλι μιλάμε για συμπαντικά κριτήρια, νομίζω πως ίσα ίσα έχουμε αρχίσει να τα ξετυλίγουμε και θα περάσουν πολλές χιλιάδες (μπορεί και εκατομμύρια, μπορεί και δισεκατομμύρια) χρόνια μέχρι να τα ανακαλύψουμε.

Link to comment
Share on other sites

Martina...

 

Αν εξαφανιστεί η ανθρωπότητα δεν θα έχει αντίκτυπο στο σύμπαν. Η καταστροφή ενός πλανήτη όμως , πάντα έχει... Σε βαρυτικά και δυναμικά πεδία, σε αστρικό υλικό και σε διάφορα άλλα πράγματα που δεν σχετίζονται με το θέμα μας τώρα.

 

...............

 

Εννοούσα πως δεν θα επηρεαστεί σε βαθμό ..ανατροπής ... το διευκρινίζω με το παράδειγμα που παρέθεσα στο συγκεκριμένο πόστ... συγκρίνοντας σε μεγέθη.....σαφώς και θα επηρεαστεί σε επίπεδο ..ισορροπίας στο οποίο όμως πιστεύω έχει τις δυνατότητες να επανέλθει με τον ένα ή άλλο τρόπο..

Link to comment
Share on other sites

Αυγερινέ...

 

Δράση - Αντίδραση. Ενας πλανήτης για να καταστραφεί πρέπει να επιδράσει τρίτος παράγοντας (έκρηξη άστρου, κομήτης/πρόσκρουση κτλ.) Στις παραπάνω λοιπόν αντιδράσεις, αν κάποιος πλανήτης εκραγεί αφήνει ενα "ελκτικο κενό" (όπου ελκτικό κενό = βαρυτικό πεδίο)στο ηλιακό του σύστημα. Κυρίως σε δορυφόρους και πλανήτες που είναι κοντά του, που ουσιαστικά αλλάζουν τροχιά , ακριβώς λόγω αυτής της ελκτικής ικανότητας.

Ειδικά για την Γη , το δικό της δυναμικό πεδίο , επηρρεάζει εκτός απο την Σελήνη, τον Άρη και την Αφροδίτη. Αν τώρα αυτοί οι πλανήτες αλλάξουν έστω και κατά ενα χωροχρονικό χιλιοστό την τροχιά τους , φτιάχνουν μια διελκυνστίδα στο ηλιακό σύστημα αρχικά και κατά επέκταση στο σύμπαν , μιας και πάντα υπάρχει η πιθανότητα , ο τελευταίος πλανήτης στο σύστημα να απομακρυνθεί τόσο ώστε να ενσωματωθεί σε άλλο.

 

Όσο απίθανο και αν φαίνεται είναι δυνατόν να γίνει.

 

Ειδικά στο σύστημα μας, που οι τροχιές είναι περίπου ελλειπτικές , μια τέτοια παρέκκλιση μπορεί είτε να ρίξει τον Ερμή στον Ήλιο και να προκαλέσει κοσμική καταιγίδα για το ηλιακό μας σύστημα , είτε μια απομάκρυνση του Πλούτωνα.

 

Μάλιστα αν λάβουμε υπόψη μας , οτι κατά πάσα πιθανότητα , η ζωή στον πλανήτη μας , μπορεί να προήρθε απο κάποια συμπαντικά μικρόβια, πάνω σε μετεωρίτες που χτύπησαν την Γή , προερχόμενα απο κάποιο κατεστραμμένο αστρικό σώμα....

 

 

Ε ... νομίζω οτι μπορείς να βγάλεις το συμπέρασμα σου.

 

Τέλος, για το περί τέλειου και ατελούς. Σύμφωνα με ποια κριτήρια; Τα ανθρώπινα; Της φύσης; Του Σύμπαντος;

Αν μιλάμε σύμφωνα με ανθρώπινα κριτήρια, τότε δεν υπάρχει τελειότητα. (Αφού ανθρώπινα κριτήρια = υποκειμενικά της κάθε κοινωνίας και του κάθε ανθρώπου).

 

Πάντα μιλάμε για την ανθρώπινη άποψη. Με αυτήν βλέπουμε, με αυτήν κρίνουμε , με αυτήν αποφασίζουμε και υπολογίζουμε. Ακόμα και για την συμπαντική αρμονία και τελειότητα που είναι ορατή μόνο σε εμάς

Βλέπεις μέχρι στιγμής δεν έχουμε μιλήσει με κάποια άλλη μορφή ζωής , νοήμων... για να έχουμε και άλλη άποψη... οπότε είμαστε πάντα σε καθαρά υποκειμενικό στάδιο αντιμετώπισης.. ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Edited by Anor
Link to comment
Share on other sites

Ειχα αναπτυξει μια αρκετα ομοιομορφη απαντηση μεχρι που κοπηκε το ρευμα και πηγα να τα σπασω ολα..τωρα οτι θυμαμαι και μου ερθει...λοιπον

Anor ενα πολυ ομορφο κοματι (απο τους Shpongle : Tales of the inexpressible track 8 : Around the world in a Tea daze) αρχιζει λεγοντας : We took this Whole universe and put it inside a very tiny head...

Σκεψου το ποτηρι σαν τον σακο του Santa Claus, χωραει απειρα "ΔΩΡΑ", φτανει να ειναι δωρα και οχι σκουπιδια οπου γεμιζει εστω και με ενα...(ΒΛ. Προπαγανδες).

Ειμαι στο ειδος των ανθρωπων οπου πιστευει πως η ποιοτητα μετραει και οχι η ποσοτητα...

Ειδικα οταν αναφερομεθα στην Γνωση δεν μετραει μονο η ποιοτητα αλλα και το πως την εκμεταλλευετε καποιος...

 

martina ειπες

Ο άνθρωπος φυσικά και έχει δυνατότητες ... η παρούσα ζωή όπως έχει διαμορφωθεί σαφώς και τις περιορίζει έως την πλήρη εκμηδένισή τους... βρίσκω δύσκολο και εν μέρει αδύνατο...να κατακτήσουμε τις κορυφές μιάς και αυτές όλο ξεμακραίνουν... και ίσως ίσως να πρόκειται και για έναν αντικατοπτρισμό ... έναν ευσεβή πόθο ... κινούμαστε ανάμεσα στην υποψία που διακαώς επιθυμούμε να μετατρέψουμε σε ..βεβαιότητα...

 

Ο άνθρωπος παλεύει ανάμεσα στο ένστικτό του που του ψιθυρίζει πως είναι φτιαγμένος για κάτι ανώτερο ενώ ταυτόχρονα πασχίζει με φυσικούς νόμους και κανόνες να αποδείξει το ορθό στο ψιθύρισμα του ενστίκτου του.. και τι καταφέρνει? να χάνει αυτό που του έχει δοθεί...την ίδια την ζωή του...

Οπως σωστα ανεφερες ο μονος χαμενος αναμεσα στον εμφυλιο αυτον πολεμο (αναμεσα στο Υλικο Βομβαρδισμο και Πνευματικο Ψιθυρο) ειναι ο ιδιος μας ο εαυτος (αφου και τα δυο μελη ανηκουν σε αυτον)!

Η μονη λυση οπως αλλωστε και σε καθε πολεμο ειναι η ΑΝΑΚΩΧΗ~Εξισσοροπιση δηλαδη των δυο αυτων κατανοησεων του περιβαλλοντος μας.

Ομως οπως σε καθε διπλωματικη ανακωχη θα πρεπει να εχουν συλλεχθει στοιχεια και απο τις δυο πλευρες, ετσι ωστε να βγαινουν και οι δυο κερδισμενοι (ή ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ οσο το δυνατον λιγοτερο ζημιομενοι).

Τα στοιχεια αυτα συλλεγονται οπως ολα, μεσω της παρατηρησης!

 

Συνήθως λέμε πως ο άνθρωπος βλέποντας τα επιτεύγματά του - υλικά και μη - υπερέβαλλε ευατόν και εν συνεχεία θεώρησε πως κάλλιστα ...- μιάς και το κουβαλά μέσα του - θα μπορούσε να αντικαταστάσει το θεικό ....με τα γνωστά αποτελέσματα...

....με την εντός παρενθέσεως αμφιβολία μου έρχομαι να θέσω το ερώτημα μήπως ο άνθρωπος κατανοώντας το θνητό και πεπερασμένο της ύπαρξής του βυθίζεται σε ένα ατελεύτητο αγώνα κατανόησης των πάντων εντός περιορισμένου χωροχρόνου που τελικά δεν οδηγεί παρά στην αλληλοεξόντωσή του..μήπως τελικά αυτό που ζούμε και βλέπουμε δεν είναι παρά μιά "παρανοϊκή" απεγνωσμένη προσπάθεια να προλάβει...?

 

Εδω λες περιπου το ιδιο πραγμα, ομως επισημαινω πως ειναι η Ποιοτητα οπου μετραει και οχι η ποσοτητα της Γνωσης!

Για παραδειγμα εγω ουτε φιλοσοφικα βιβλια εχω διαβασει, περα απο 1-2, ουτε γενικοτερα ασχολουμαι με τετοιου ειδους θεματα πια...(οποιοι με γνωριζουν καταλαβαινουν Απολυτα τι θελω να πω).ΚΑΙ ΟΜΩΣ μεσα σε αυτο το διαστημα ελαβα καποια μαθηματα οπου αλλαξαν ΤΕΛΕΙΩΣ τον τροπο με τον οποιο αντιλαμβανομαι τον Κοσμο γυρω μου..

 

ΥΓ. Συγνωμη για το τελειως προχειρο της απαντησης μου ομως φοβαμαι πως θα χτυπησει και μια δευτερη πτωση της τασεως και θα σβηστουν κ αυτα...

Link to comment
Share on other sites

Πως το ξέρουμε αυτό; Το "λίγο παραπάνω απ'το καθημερινό" μας δίνει την εντύπωση του απεριόριστου, του αδιανόητου. Γιατί; Που στηρίζεται αυτό; Υπερβάσεις έχουν γίνει κατά καιρούς από πολλούς ανθρώπους. Υπερβάσεις αναφορικά με τις δυνατότητες του καθημερινού ανθρώπου. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν δείχνει (ούτε καν υπονοεί) την ύπαρξη απεριόριστων δυνατοτήτων. Ειδικά αν αναλογιστείς πόσο υπερβατικές, σε σχέση με τη φύση, είναι ή δεν είναι αυτές οι "υπερβάσεις".

 

Γιατί δηλαδή αποκλείεται να μην υπάρχουν; Τόσο μεγάλη ιδέα έχουμε για το είδος(=εαυτό) μας; Μη παρατηρήσιμες, μη εκμεταλεύσιμες, αισθήσεις που δεν έχουμε. Άρα πούντες αυτές οι δυνάμεις και οι δυνατότητες οι απεριόριστες;

[...]

Αγαπητε μου, δεν ξερω τι πιστευεις εσυ ομως θα ηθελα να το συζητησουμε καλυτερα.

Προσωπικα πιστευω πως οι Δυνατοτητες μας ΕΙΝΑΙ απεριοριστες λογω προσωπικων εμπειριων και οχι λογω "επειδη ο ταδε ειπε κουλουπουτια"

Οι υπερβασεις αυτες το μονο οπου υπερβαινουν ειναι τα κολημενα στη λασπη μυαλα μας, η Φυση μας δινει ΣΥΝΕΧΩΣ τροφη ωστε να δυναμωσουν και να καταφερουν να ΞΕΚΩΛΗΣΟΥΝ απο εκει.

Αλλιως δες το σαν ενα αυγο οπου ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ να σπασουμε,

Ή ακομα καλυτερα πως βρισκομενος σε μια αποικια Καμπιων μερικες φτιαχνουν κουκουλι..καθονται και μολις ερθει ο καιρος (Υστερα απο μια τρομακτικη ανασυγκροτηση δεδομενων) καταβαλουν την μεγαλυτερη προσπαθεια ωστε να ..απαλαγουν απο τα δεσμα τους > να βγουν απο το κουκουλι, και αν προλαβουν και ξεμουδιαστουνε λιγακι (και δεν πεσει πανω τους κανα τσουρμο πεινασμενα μυρμιγκια ή κλπ) καταφερνουν και ΠΕΤΑΝΕ!

 

ΟΛΑ στη φυση ειναι βασισμενα στην εξελιξη, το ιδιο και εμεις, μονο που το μονο που καταφερνουμε να εξελισουμε ιενια ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ της μανας ΓΑΙΑΣ ωστε καποτε να καταφερουμε να την Καταστρεψουμε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ!

Προσωπικα αρνουμαι να παρω μερος σε ολην αυτην την ιστορια και περιμενω τον καιρο οπου θα μπω Δυναμικα στο παιχνιδι, ΜΕ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΑΡΤΙΑ.

Link to comment
Share on other sites

Sucore...:offtopic:...UPS φίλε μου.. κόστος 50-70? το πολύ και ξενοιάζεις απο τέτοια προβληματα...

 

Για την απάντηση ...δώσε μου λίγο χρόνο.

Link to comment
Share on other sites

Και για να επανερθουμε στις θεωριες δημιουργίας του κοσμου..

 

Μερικες απ?τις ?δυσκολες? ερωτησεις που αντιμετωπιζει αυτή του Big Bang είναι:

 

-πως πυροδοτηθηκε αυτή η ?εκρηξη?? από πού προηλθε δλδ ολη αυτή η ενεργεια για να ξεκινησει κατι τοσο μεγαλο?

-η διαστολη του συμπαντος θα γινεται επ?απειρο? αν όχι, θα αρχισει να συρρικνωνεται ή θα μεινει καπου σταθερο?

-? Το συμπαν πραγματι διαστελλεται?

 

Η θεωρια του αιθερα επισης ?ενοποιει? και εναγκαλιζει τα παντα.

Υποθετει ότι υπαρχουμε σε μια ?αιθερικη? αβυσσο.

Ο ?αιθερας? διαπερνα τα παντα και υπαρχει πραγματικα παντου (ακομη και εκει που φαινομενικα δεν υπαρχει τιποτα).

Σε καποια σημεια του, οι συνθηκες και οι μεταβολες των πεδιων (βαρυντικων/ηλεκτρομαγνητικων κλπ) είναι τετοιες ώστε να επιτρεπουν να «γεννηθει» μια πρωτη διακυμανση του, ένα αρχεγονο σωματιδιο?

Με αφετηρια αυτό και με τη συνεχη επιδραση των διαφορων δυναμεων, το αρχεγονο σωματιδιο γινεται πρωτονιο,ηλεκτρονιο,?. νεφη , συγκεντρωσεις νεφων και εν τελει καπως ετσι παρουσιαζεται η υλη?

 

Οτιδηποτε συμβαινει σε οποιοδηποτε σημειο του αιθερα, μεταδιδεται ακαριαία αφου θεωρητικά αποτελει ένα ?απειρο? κβαντικο δίκτυο.

 

Χμμ.. αυτά για τωρα.. περισσοτερα αυριο γιατι παιζει μια ωραια ταινια στο κρεβατι μου ..

 

 

 

..

Link to comment
Share on other sites

..........

Ειμαι στο ειδος των ανθρωπων οπου πιστευει πως η ποιοτητα μετραει και οχι η ποσοτητα...

Ειδικα οταν αναφερομεθα στην Γνωση δεν μετραει μονο η ποιοτητα αλλα και το πως την εκμεταλλευετε καποιος...

......................

 

Τα στοιχεια αυτα συλλεγονται οπως ολα, μεσω της παρατηρησης!

..............

Για παραδειγμα εγω ουτε φιλοσοφικα βιβλια εχω διαβασει, περα απο 1-2, ουτε γενικοτερα ασχολουμαι με τετοιου ειδους θεματα πια...(οποιοι με γνωριζουν καταλαβαινουν Απολυτα τι θελω να πω).ΚΑΙ ΟΜΩΣ μεσα σε αυτο το διαστημα ελαβα καποια μαθηματα οπου αλλαξαν ΤΕΛΕΙΩΣ τον τροπο με τον οποιο αντιλαμβανομαι τον Κοσμο γυρω μου..

 

Ολη η καταγεγραμμένη Γνώση στηρίζεται στον πειραματισμό, στην παρατήρηση...και στην ...ψυχραιμία...

 

Φυσικά και λέω όχι στην γνώση για την Γνώση... γνώση χωρίς "πρακτικές" προεκτάσεις είναι ..στείρα..

στο μόνο που βοηθά είναι να φανούμε "κάποιοι" σε κάποιους που μένουν με ανοιχτό στόμα μπροστά στις "κινητές βιβλιοθήκες"...

 

Πάντα θα ξεχωρίζει ο απλός γνώστης από τον Γνώστη...ήτοι αυτόν που ξέρει για τι μιλά από αυτόν που απλά μεταφέρει κάτι που διάβασε σε βιβλίο... γνωστού συγγραφέα εκδοθέν από γνωστό οίκο...τίτλους τους οποίους αποστηθίζει ομοίως με το περιεχόμενο....

 

 

Και για να επανερθουμε στις θεωριες δημιουργίας του κοσμου..

..

 

Σημ. το αυτό ισχύει και για τις θεωρίες περί δημιουργίας του σύμπαντος ...οκ, να μάθω πως ξεκίνησε το όλο θέμα και τις πιθανές εκδοχές του....αλλά ποιά η σκοπιμότητα ?

Link to comment
Share on other sites

rasputin...

 

Είχε μια πολύ ωραία σειρά άρθρων ο κύριος Σιμόπουλος , στο section Τεχνοδρόμιο στο PCWorld που μιλάει για την γέννεση του σύμπαντος μέσα απο την θεωρία του Big Bang.

Μπορείς να βρείς αρκετά κομμάτια απο αυτά στο site www.PCW.gr.

 

Να υπενθυμίσω οτι ο κ.Σιμόπουλος είναι διευθυντής στο Πλανητάριο και αποτελούσε κάποτε μέλος της ομάδας επιστημόνων της NASA. Αξιολογότατα άρθρα απο ενα πολύ καλό επιστήμονα.

Link to comment
Share on other sites

Ολη η καταγεγραμμένη Γνώση στηρίζεται στον πειραματισμό, στην παρατήρηση...και στην ...ψυχραιμία...

 

Φυσικά και λέω όχι στην γνώση για την Γνώση... γνώση χωρίς "πρακτικές" προεκτάσεις είναι ..στείρα..

στο μόνο που βοηθά είναι να φανούμε "κάποιοι" σε κάποιους που μένουν με ανοιχτό στόμα μπροστά στις "κινητές βιβλιοθήκες"...

 

Πάντα θα ξεχωρίζει ο απλός γνώστης από τον Γνώστη...ήτοι αυτόν που ξέρει για τι μιλά από αυτόν που απλά μεταφέρει κάτι που διάβασε σε βιβλίο... γνωστού συγγραφέα εκδοθέν από γνωστό οίκο...τίτλους τους οποίους αποστηθίζει ομοίως με το περιεχόμενο....

Στεκομαι στο υπογραμισμενο σκελος, πιστευω πως μεσα στις "πρακτικες" εβαλες και την εκπαιδευση του πνευματος, αλλιως και παλι στειρα μενει.

Σχετικα με τα υπολοιπα δεν καταλαβα που το πας, μιας και ειναι αυτονοητα καποιον σκοπο θα ειχες να τα πεις..

Μπορω να μαθω ποιος ηταν;

 

Σημ. το αυτό ισχύει και για τις θεωρίες περί δημιουργίας του σύμπαντος ...οκ, να μάθω πως ξεκίνησε το όλο θέμα και τις πιθανές εκδοχές του....αλλά ποιά η σκοπιμότητα ?

για να καταφερεις να "ελενξεις" τελικα, αλλα και για να βελτιωσεις~διαμορφωσεις κατι οποως σε βολευει, θα πρεπει κατ΄αρχας να κατανοησεις τον τροπο λειτουργιας του.

 

ΥΓ. Λεγοντας παρατηρηση εννοω Σωστη παρατηρηση, οπου περιεχει τα στοιχεια που συμπληρωσες.

Link to comment
Share on other sites

Στεκομαι στο υπογραμισμενο σκελος, πιστευω πως μεσα στις "πρακτικες" εβαλες και την εκπαιδευση του πνευματος, αλλιως και παλι στειρα μενει.

Σχετικα με τα υπολοιπα δεν καταλαβα που το πας, μιας και ειναι αυτονοητα καποιον σκοπο θα ειχες να τα πεις..

Μπορω να μαθω ποιος ηταν;

 

ΠΑΝΤΑ στην εκπαίδευση του πνεύματος αναφέρομαι....

 

...γιατί καλός και απαραίτητος ο βιοπορισμός αλλά αν δεν τον εντάξεις σε ένα γενικότερο πλαίσιο αυτοπροσδιορισμού ως άτομο που υφίσταται σε μιά κοινωνία όπου τα "πάντα ρεί" τότε δεν νομίζω πως αντέχεται η όλη κατάσταση....

 

Το να ξέρεις γιατί κάνεις ό,τι κάνεις τοποθετεί αυτομάτως την "σφραγίδα" του επαγγέλματος σε άλλα επίπεδα καθότι πολύ εύκολα μπορεί να είσαι σήμερα υψηλά ιστάμενο στέλεχος πολυεθνικής και την άλλη μέρα να ξυπνήσεις ...λαντζέρης...και τότε ? φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στα στερεοτυπικώς "αρνητικά" - γιατί και η ζωή ως λαντζέρης έχει εξίσου πολλά να σου προσφέρει- αλλά και στα στερεοτυπικώς "θετικά"- γιατί και η πολύ "ευτυχία"...σκοτώνει...

 

Όσο γιά τα υπόλοιπα το "πάω" κυρίως στα ..αποτελέσματα της παρατήρησης που προέρχονται από το κάθε είδους "βίωμα".... άλλο να συζητώ έχοντας βιώσει ή έστω "δουλέψει" νοερά μιά κατάσταση και άλλο να συζητώ θεωρητικά ορμώμενος από ένα βιβλίο που διάβασα και μου χτύπησαν στο μάτι κάποιες παράγραφοι...

 

 

για να καταφερεις να "ελενξεις" τελικα, αλλα και για να βελτιωσεις~διαμορφωσεις κατι οποως σε βολευει, θα πρεπει κατ΄αρχας να κατανοησεις τον τροπο λειτουργιας του.

 

ΥΓ. Λεγοντας παρατηρηση εννοω Σωστη παρατηρηση, οπου περιεχει τα στοιχεια που συμπληρωσες.

 

χμμ.. τώρα εδώ υπεισέρχεται καθαρά πλέον ο παράγοντας "υποκείμενο"

 

Κατ' αρχήν δεν μου στέκει καλά η λέξη "βολεύει"... τι εννοείς?

 

Δημιουργώ μιά κοσμοθεωρία που να βολεύει τον ήδη υπάρχοντα τρόπο συμπεριφοράς μου ή

δημιουργώ μιά κοσμοθεωρία που να με τραβά σε ένα ανώτερο επίπεδο συμπεριφοράς?

Εχει διαφορά...γιατί αν μιά κοσμοθεωρία λειτουργεί ως δικαιολογία για τα αδικαιολόγητα δεν μου φαίνεται και τόσο "αθώα", τουναντίον μιά κοσμοθεωρία που με κρατά σε συνεχή εγρήγορση με μόνιμο αντίπαλο τον ίδιο μου τον εαυτό που θέλω να ξεπεράσω νομίζω πως έχει κάτι να μας πεί..

 

Υ.Γ. όταν λέμε παρατήρηση εννοούμε την σωστή...αλλά ποιά είναι τάχα αυτή?

Σωστή παρατήρηση -για μένα πάντα- είναι αυτή που κλείνει μέσα της όλες τις δυνατές παραμέτρους και θέτει τα περισσότερα ερωτήματα....

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...