Jump to content

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ


Seirios
 Share

Recommended Posts

" ...Στιγμή σύνεσης: όταν υπάρχει μία έννοια, μία λέξη στό μυαλό πού δέν θά αρθρωθεί ποτέ σέ λόγο.

 

Στιγμή σοφίας: η στιγμή τού κενού, ή στιγμή όπου δέν σκέφτεσαι καί δέν αρθρώνεις λόγο. Η Σιωπή. Αυτή πού βάζει τήν ψυχή σέ μία απελπισμένη αναμονή μέχρι νά ακουστεί ο επόμενος φθόγγος. Αυτή πού στερείται «ήχου» αλλά είναι η υποβλητικότερη όλων!..."

Link to comment
Share on other sites

Γιατί νοιώθουμε τόσο πολύ την ανάγκη να αρθρώσουμε λόγο, παρά να ακούσουμε; Να είναι το ότι έχει δοθεί τόσο μεγάλη έμφαση στην ατομικότητά μας; Μήπως -αντίθετα- νοιώθουμε πως είμαστε πολύ ασήμαντοι και δε μας ακούει κανείς; Πώς έχουμε μπλέξει σε ένα φαύλο κύκλο που όλοι θέλουν να μιλήσουν αλλά ουδείς να ακούσει; (Καλά, στο τελευταίο βάλτε λίγο νερό).

Link to comment
Share on other sites

Αυτή είναι η εγωιστική πλευρά της σιωπής. Είναι και η συνηθέστερη όμως, καθώς πηγάζει από τη μεγάλη εσωτερική δύναμη του ανθρώπου (τον εγωισμό) που άλλες φορές μπορεί να τον προάγει, αλλά τις περισσότερες τον μειώνει (τον πάει πίσω)...

 

Παρ'ολ'αυτά, υπάρχει και η πλευρά της (ας μου επιτραπεί η λέξη) ελπιδοφόρας σιωπής, όπου δε χρειάζεται να αρθρώσουμε κάτι γιατί ήδη τα λέμε όλα με τη σιωπή. Αυτή πρέπει να είναι και μια πτυχή της "στιγμής σύνεσης" που ανέφερε ο seirios...

 

Seirie, μπορείς να μας πεις κι άλλα για (ή από) το εν λόγω βιβλίο? :)

 

 

portadaPitagoras.jpg

Link to comment
Share on other sites

Γιατί νοιώθουμε τόσο πολύ την ανάγκη να αρθρώσουμε λόγο, παρά να ακούσουμε; Να είναι το ότι έχει δοθεί τόσο μεγάλη έμφαση στην ατομικότητά μας; Μήπως -αντίθετα- νοιώθουμε πως είμαστε πολύ ασήμαντοι και δε μας ακούει κανείς; Πώς έχουμε μπλέξει σε ένα φαύλο κύκλο που όλοι θέλουν να μιλήσουν αλλά ουδείς να ακούσει; (Καλά, στο τελευταίο βάλτε λίγο νερό).
Μην είσαι τόσο απόλυτος σ' αυτό. Εξαρτάται από τον άνθρωπο αλλά και από την εκάστοτε περίσταση. Για παράδειγμα, υπάρχουν στιγμές που δε βάζω γλώσσα μέσα, και υπάρχουν και στιγμές που γίνομαι ενοχλητικά σιωπηλός. Αυτά που αναφέρεις παραπάνω, είναι πολύ σωστές εικασίες και νομίζω πως είναι ψυχολογικά αποδεκτές. Κοίτα, εγώ χρησιμοποιώ το εξής σύστημα:

 

1) Όταν δω ότι αυτό που λέω δεν ενδιαφέρει την παρέα, σκάω.

2) Όταν καταλάβω ότι διέκοψα κάποιον (κατά λάθος, γιατί επίτηδες δεν το κάνω ποτέ, το σιχαίνομαι), σταματάω αμέσως και τον αφήνω να συνεχίσει.

3) Όταν δεν έχω να πω τίποτα ουσιώδες σε μία συζήτηση, απλά ακούω.

 

Πιστεύω πως αναφέρεσαι σε μία συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, που και μένα μου τη δίνουν αφάνταστα. Αλλά τελικά είναι ένας φάυλος κύκλος. Τόση ώρα μιλάω για τον εαυτό μου!!!

Link to comment
Share on other sites

Seirie, μπορείς να μας πεις κι άλλα για (ή από) το εν λόγω βιβλίο? :)

 

καλέ μου φίλε, σάς έδοσα ήδη μία αίσθηση από τό βιβλίο τού οποίου δέν ολοκλήρωσα ακόμα τό διάβασμα... Εν τούτοις φαίνεται αξιόλογο καί γι αυτό συνιστώ τό διάβασμά του!

 

ΥΓ: ...κατά βάθος, απαντά στό αίτημα, Σοφία! Ίσως νά μας βοηθήσει νά συζητήσουμε σοβαρά γιά τήν έννοια αυτή.

Link to comment
Share on other sites

Πιστεύω πως αναφέρεσαι σε μία συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, που και μένα μου τη δίνουν αφάνταστα. Αλλά τελικά είναι ένας φάυλος κύκλος. Τόση ώρα μιλάω για τον εαυτό μου!!!

12202[/snapback]

Συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων??? Ρώτα έναν τυχαίο άνθρωπο στο δρόμο για ένα οποιοδήποτε θέμα! Κατά 95% θα σου απαντήσει - και μάλιστα με ένα ύφος ξερόλα! Το 95% αποτελεί συγκεκριμένη κατηγορία ή πλειοψηφία? Εν τω μεταξύ, αυτό παρατηρείται κυρίως στους Έλληνες, καθώς οι ξένοι δεν ντρέπονται να σιωπήσουν όταν δε ξέρουν κάτι. Βλέπεις, αυτοί έχουν καταλάβει ότι η σιωπή είναι αρετοί, σε αντίθεση με τους Έλληνες...

Παρ'ολ'αυτά, νομίζω ότι άλλη είναι η σημασία της σιωπής, όπως την προσδιόρισε ο seirios. Και παρόλο που υφίσταται το θέμα της μεγάλης έμφασης στην ατομικότητα, όπως είπε και ο τραγοκέρατος, νομίζω ότι δε θα πρέπει να επικεντρωθούμε εκεί, αλλά στις γενικότερες πτυχές και αρετές της σιωπής...

 

ΥΓ: Και δεν είναι φαύλος κύκλος... Επιλογή σου ήταν το αν θα μιλήσεις για τον εαυτό σου ή όχι... :smilewink:

Link to comment
Share on other sites

Συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων??? Ρώτα έναν τυχαίο άνθρωπο στο δρόμο για ένα οποιοδήποτε θέμα! Κατά 95% θα σου απαντήσει - και μάλιστα με ένα ύφος ξερόλα! Το 95% αποτελεί συγκεκριμένη κατηγορία ή πλειοψηφία? Εν τω μεταξύ, αυτό παρατηρείται κυρίως στους Έλληνες, καθώς οι ξένοι δεν ντρέπονται να σιωπήσουν όταν δε ξέρουν κάτι. Βλέπεις, αυτοί έχουν καταλάβει ότι η σιωπή είναι αρετοί, σε αντίθεση με τους Έλληνες...
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αν ποτέ καταλάβαινε τελικά αυτή η μεγάλη πλειοψηφία ότι silence is golden, θα πηγαίναμε μπροστά.

 

Don't worry, Τραγοκέρατε. Καμιά φορά χρειάζεται και ο θόρυβος, για να εκτιμάμε καλύτερα τη σιωπή... :D

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Και νόμιζα ότι εγώ μόνο διάβασα αυτό το βιβλίο.. Λοιπόν εδώ θα μάθετε πολλά.

Το θαυμάζω αυτό το βιβλίο.

 

 

Μακάριοι οι τηρούντες και κατέχοντες τη Σιωπή.

 

Μιχαήλ

Link to comment
Share on other sites

Γιατί νοιώθουμε τόσο πολύ την ανάγκη να αρθρώσουμε λόγο, παρά να ακούσουμε; Να είναι το ότι έχει δοθεί τόσο μεγάλη έμφαση στην ατομικότητά μας; Μήπως -αντίθετα- νοιώθουμε πως είμαστε πολύ ασήμαντοι και δε μας ακούει κανείς; Πώς έχουμε μπλέξει σε ένα φαύλο κύκλο που όλοι θέλουν να μιλήσουν αλλά ουδείς να ακούσει; (Καλά, στο τελευταίο βάλτε λίγο νερό).

1ον Επειδή είναι πιο εύκολο να μιλάς παρά να ακούς (ο νόμος της μικρότερης αντίστασης)

2ον Επειδή μερικές φορές ακούς ...τα ανήκουστα. Άμα δηλαδή βγω εγώ και πω σοβαρά ότι ο Πυθαγόρας πουλούσε μπουγάτσες στην αγορά του χωριού του γιατί: Pita-agoras (πίτες στην αγορά) όπως λέει και το βιβλίο θα μπορέσεις να μείνεις σιωπηλός;

3ον... τα καλά της δημοκρατίας... κάποτε δεν μπορούσαν οι άνθρωποι να μιλήσουν ελεύθερα. Σήμερα μιλάνε όλοι τόσο πολύ ώστε κανείς δεν ακούει τι λέει ο άλλος... και ποιοι κερδίζουν... λέτε...;

Link to comment
Share on other sites

1ον Επειδή είναι πιο εύκολο να μιλάς παρά να ακούς (ο νόμος της μικρότερης αντίστασης)

2ον Επειδή μερικές φορές ακούς ...τα ανήκουστα. Άμα δηλαδή βγω εγώ και πω σοβαρά ότι ο Πυθαγόρας πουλούσε μπουγάτσες στην αγορά του χωριού του γιατί: Pita-agoras (πίτες στην αγορά) όπως λέει και το βιβλίο θα μπορέσεις να μείνεις σιωπηλός;

15240[/snapback]

 

Γμστα.... Και λίγα λες...

 

3ον... τα καλά της δημοκρατίας... κάποτε δεν μπορούσαν οι άνθρωποι να μιλήσουν ελεύθερα. Σήμερα μιλάνε όλοι τόσο πολύ ώστε κανείς δεν ακούει τι λέει ο άλλος... και ποιοι κερδίζουν... λέτε...;

15240[/snapback]

 

Όταν καταλάβουμε πως δημο-κρατία δεν είναι να είμαστε ελεύθεροι να μιλάμε αλλά να αλληλεπιδρούμε....

Link to comment
Share on other sites

Πραγματικά οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα είναι σα παραφουσκωμένα μπαλόνια έτοιμα να σκάσουν.Μόλις τους μιλήσεις αρχίζουν και αναλύουν τον εαυτό τους, τα προβλήματα που νομίζουν οτι έχουν και φροντίζουν πάντα η συζήτηση να γυρίζει στους ίδιους.Και αυτός πιστεύω είναι και εν μέρει ο λόγος που οι περισσότερες κουβέντες γυρίζουν σε κάποια στιγμή σε μια κατάσταση οπου ο καθένας λέει κυριολεκτικά τα δικά του.Πόσες φορές την ημέρα λέμε "εγώ";

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...