Δανάη

Πραγματικά δεν περίμενες να αναφέρεις μια τέτοια ιστορία και να μην υπάρξει έστω κι ένα ψήγμα αμφισβήτησης για τα δεδομένα της, έτσι; Η αμφισβήτηση είναι θεμιτή. Νομίζω ότι αν πραγματικά έψαχνες έστω κι ένα χρόνο για αυτά που ρωτάς, δε νομίζω ότι θα έκανες αυτήν την ερώτηση. Οι απαντήσεις στο ερώτημά σου είναι πολυδιάστατες, αλλά όχι δυσνόητες. Το να θεωρήσεις ότι ένα βιβλίο, επειδή περιέχει κάποια λόγια μέσα, είναι "καλό" ή "κακό" για εμένα είναι αφελές. Άκουσε λοιπόν τη γνώμη των μελών και μην προσπαθήσεις να υποστηρίξεις την αλήθεια των λόγων σου. Επικεντρώσου σε αυτό που πραγματικά σε ενδιαφέρει γιατί αλλιώς θα ξεστρατίσεις από την αναζήτησή σου! Θεολόγος,23 ετών, νέα και αμαθή και αντί να αρχίζει να φωνάζει, μπήκε σε διαδικασία "μάχης" με τα "κακόβουλα πνεύματα"... Πραγματικά πρέπει να συζητήσεις με την ίδια. Αν στα 23 της έκανε όλα αυτά, δεν μπορώ να φανταστώ τι κάνει τώρα!

Αγαπητή Greek Goddess, δε θα ασχοληθώ με τα δεδομένα της ιστορίας, τα οποία (δικαίωμά μου) αμφισβητώ από τη βάση τους. Να τονίσω ότι η μαγεία δεν περιορίζεται στη Σολωμονική. Θα μείνω στο ερώτημα αν είναι σατανικό ή όχι να "εξασκούμε τη μαγεία". Άποψή μου είναι ότι οτιδήποτε γύρω μας μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για καλό και για κακό. Το καλό και το κακό εξαρτώνται από τις αξίες της εκάστοτε κοινωνίας. Σε μια περιορισμένη θεώρηση αποδεχόμαστε ότι κακό είναι να κάνουμε κάτι που δυσαρεστεί κάποιο ον και που δεν μπορούμε να αντιστρέψουμε και ότι καλό είναι κάτι που κάνουμε και βελτιώνει τη ζωή όλων (ανθρώπων/ζώων/φυτών). Νομίζω ότι υπάρχουν ήδη πάρα πολλές συζητήσεις στα θέματα του φόρουμ, όπου μπορείς να διαβάσεις τις απόψεις γύρω από το τι θεωρείται καλό και τι κακό και τη χρήση της μαγείας.

Το ForFree είναι μια σχετικά νέα ιστοσελίδα στην οποία υπάρχουν πληροφορίες για όλες τις δωρεάν πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται στην Αθήνα. Είναι πολύ χρήσιμη και απαραίτητη θα έλεγα, ειδικά αυτόν τον καιρό που όλοι, πιστεύω, αντιμετωπίζουν μια οικονομική στενότητα. Την έμαθα από μια εκπομπή της ΝΕΤ στην τηλεόραση...ποιος θα το πίστευε! Εκτός από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, αναφέρει και σεμινάρια-συνέδρια, αλλά και μαθήματα-εργαστήρια που μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει. Ρίξτε μια ματιά!

Οι πράξεις μας καθορίζουν ό,τι είμαστε! Όλα τα πράγματα έχουν δύο όψεις. Ανάλογα ποια πλευρά θα χρησιμοποιήσεις και υπό ποιες συνθήκες και τι αξίες πρεσβεύει ο κόσμος σου σε βάζουν σε κάποια μεριά. Το σημαντικό είναι να μην κάνεις πράγματα που δεν μπορείς να αντιστρέψεις!

Ο Shel Silverstein έχει γράψει κι άλλα ενδιαφέροντα έργα, τα οποία επίσης υπάρχουν στο youtube.com όπως το "Giving tree".

Είδα μια ταινία, την "the man from Earth", την οποία μου έδωσε ο αγαπητός Ιχώρ και αναφέρει έναν άνθρωπο ο οποίος ζει 14.000 χρόνια. Έχει ενδιαφέρον! Ίσως είναι λάθος να σκεφτόμαστε τις συνέπειες της αθανασίας με βάση τη δική μας αντίληψη. Ας σκεφτούμε ότι ο χρόνος δε θα έχει αξία αν κάποιος έχει κατακτήσει την αθανασία. ΠΥΡ συμφωνώ ότι "Είναι ίσως μια ευκαιρία να αλλάζουμε εστίαση συνείδησης απ? τον κόσμο της ύλης σε κάτι πιο άϋλο και πιο πνευματικό". Απλώς το υλικό κομμάτι της ζωής μας είναι αυτό που αντιλαμβανόμαστε άμεσα και συνεπώς είναι πιο δύσκολο να εστιάσουμε σε κάτι άυλο.

Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι ό,τι βρίσκουν και έχει πάνω του χαραγμένο κάτι, προσπαθούν να το συνδέσουν πάση θυσία με κάποιο γνωστό ιστορικό πρόσωπο. Θα συμφωνήσω με τον Anor.. Δε νομίζω ότι ο Ιησούς (αν υπήρξε) θα χάραζε κούπες και ποτήρια με το όνομά του, ακόμα κι αν είχαν τελετουργική χρήση. Και ούτε θα το έκαναν οι ακόλουθοί του. Ήταν πολύ πιο απλά τα πράγματα από αυτά που φανταζόμαστε ότι γίνονταν.

Επίσης, ουδεμία σχέση έχει η προσωπικότητα και το όραμα του Ομπάμα με την εσωτερική ή εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσει η Αμερική... Απλώς βρήκαν ένα πιο ωραίο περιτύλιγμα!

Η Αθήνα έχει πολύ μικρά περιθώρια βελτίωσης. Μια καλή αρχή θα ήταν να σταματήσουν να χτίζουν νέες πολυκατοικίες και οι ελεύθεροι χώροι να γίνουν πάρκα με υπόγεια πάρκινγκ (βλέπε Μιλάνο-Ιταλία). Επίσης, καλό θα ήταν να προσανατολιστούμε σε εκείνα τα ΜΜΕ που πραγματικά εξυπηρετούν τον πολίτη (π.χ. μετρό) και να αντικατασταθούν ή να καταργηθούν άλλα (π.χ. Τραμ). Και βέβαια, η συχνότητα των δρομολογίων των ΜΜΕ επηρεάζει άμεσα την απόφαση κάποιου να τα χρησιμοποιήσει ή να πάρει αυτοκίνητο. Εδώ που μένω τα λεωφορεία περνούν όποτε το θυμηθούν κι έτσι για να πάω στο μετρό παίρνω αυτοκίνητο. Το ποδήλατο δε βολεύει στην προκειμένη περίπτωση. Στο μετρό βέβαια αντιμετωπίζω το πρόβλημα του πάρκινγκ, όπου ο χώρος που έχουν φτιάξει δεν μπορεί να εξυπηρετήσει όλες τις περιοχές τριγύρω!!!

Ξέρεις πόσες φορές σκέφτηκα να κάνω το ίδιο πράγμα πέρσι; Αν και ομολογώ η διαδρομή Κόρινθος-Τρίπολη δεν είναι τόσο επικίνδυνη όσο η Κορίνθου-Πάτρας. Αλλά σίγουρα οι δρόμοι δε δικαιολογούν ούτε τα διόδια, ούτε τις αυξήσεις. Επίσης, όταν έκανα μαθήματα οδήγησης, ο δάσκαλος μου είχε πει ότι υποτίθεται ότι αν υπάρξει φθορά στο αμάξι σου λόγω του δρόμου (π. λακκούβες κ.λπ., μπορείς να ζητήσεις αποζημίωση από το δήμο ή όποιον είναι υπεύθυνος για την κατασκευή του. Δυστυχώς και δεν το έχω ψάξει και δε θυμάμαι ακριβώς τη συζήτηση.

Αυτό που βρίσκω τραγικό και ενδιαφέρον είναι ότι κανένας δε θα επέλεγε την αθανασία, αλλά όταν έρθει η ώρα οι περισσότεροι από εμάς θα φοβούνται να υποκύψουν στο θάνατο. Θα ήθελα να μου τεθεί ένα τέτοιο δίλημμα εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Θα ήμουν περίεργη να δω αν ο φόβος για το θάνατο, μπορεί να ξεπεράσει το φόβο μου για το θάνατο. Ελαφρώς

Εντάξει, αλλά εγώ δε νιώθω και τόσο "συνδεδεμένη" με την πλειοψηφία του κόσμου. Άσε που αν μας σκεφτώ σαν ένα τεράστιο οργανισμό, τότε είμαστε πολύ άρρωστοι!!!!!!!!!!!!!!!!!

Επίσης, να τον ρωτήσεις και τι ταινίες έβλεπε την προηγούμενη εβδομάδα ή, αν είναι οδοντίατρος, μήπως είχε καμιά περίεργη υπόθεση με ασθενή... ή αν κάποιος φίλος του τού είπε καμιά ιστορία σχετική... Παρεπιπτόντως, θα συμφωνήσω με τον Lainus. Μόνο ο ίδιος μπορεί να εξηγήσει το όνειρο. Υπάρχουν κάποια αρχέτυπα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις εξηγήσεις ονείρων, αλλά οι εμπειρίες και τα βιώματα του καθένα είναι διαφορετικά. Και αυτά επηρεάζουν τα όνειρα άμεσα.

Πριν εργαστώ είχα άλλες απόψεις για τις εκτρώσεις, για το μεγάλωμα των παιδιών, για την οικογένεια... Τώρα που δουλεύω και συναναστρέφομαι με παιδιά... Ας μην κρατήσει μια γυναίκα ένα παιδί μόνο και μόνο επειδή φοβάται τις επιπτώσεις της έκτρωσης. Ας μην κρατήσει ένα παιδί μόνο και μόνο γιατί θα την κακολογήσουν αν το ρίξει... Και από την άλλη, μια γυναίκα ας μη ρίξει ένα παιδί μόνο και μόνο γιατί ο πατέρας δεν το θέλει... Ας μη ρίξει ένα παιδί μόνο και μόνο γιατί δεν την εξυπηρετεί το ωράριο της εργασίας της τη δεδομένη χρονική περίοδο ή γιατί μπορεί οι γονείς της να αντιδράσουν... Ότι κι αν αποφασίσει ο καθένας μας να κάνει πρέπει να αναλογιστεί την ευθύνη που έχει μετά τη δημιουργία!!! Δεν το κάναμε το παιδί και το αφήνουμε να μεγαλώσει τυχαία!!!!! Ούτε "ρίχνουμε" παιδιά έτσι για πλάκα!!!!!

Εννοείται ότι υποσυνείδητα υπάρχει απελευθέρωση...αλλά οι άνθρωποι σήμερα τείνουν να ελέγχουν περισσότερο τις ορμές τους από τους ανθρώπους των σπηλαίων. Όλοι αυτοί οι κανόνες και τα ταμπού, οδηγούν σε μια πιο συγκρατημένη συμπεριφορά. Όσον αφορά το θέμα των ομοφυλόφιλων, είναι πολλά χρόνια τώρα που η ελληνική πολιτεία και η κοινωνία κλείνουν τα μάτια. Καθυστερούν να πάρουν αποφάσεις για αυτή τη μερίδα του πληθυσμού. Εγώ το βρίσκω αρκετά ρατσιστικό. Μην περιμένεις από τον απλό κόσμο συμπαράσταση, όταν η επίσημη γραμμή του κράτους είναι αρνητική ή αδιάφορη ως προς τα προβλήματα των ομοφυλόφιλων. Πριν ένα ή δύο χρόνια είχε γίνει σάλος στην Ευρώπη γιατί εισήγαγαν στα Αγγλικά σχολεία ένα παραμύθι με ήρωες ομοφυλόφιλους. Τελικά δε θυμάμαι αν έμεινε το παραμύθι ή το απέσυραν, αλλά θα ήταν μια καλή αρχή ώστε να τεθεί το θέμα της ομοφυλοφιλίας στις σωστές της βάσεις.

Θα συμφωνήσω με Sabrina, Artzuna, martina, Outis. Δε βλέπω απαραίτητα κάτι απαισιόδοξο σε αυτήν τη ρήση. Νομίζω ότι απλώς αναφέρει την ανάγκη του ανθρώπου να διαιωνίσει το είδος του, ακόμα κι αν δεν είναι σίγουρος για το λόγο. Ίσως μια φράση για να ωθήση τη σκέψη προς "το νόημα της ύπαρξης".

Γίνεσαι, αλλά αυτό προϋποθέτει μια πίστη σε ορισμένα πράγματα. Αν η πίστη στο "θείο" απουσιάζει, τότε παραμένει ο εαυτός μας. Για μένα είναι πιο προσιτό να πιστεύω ότι εγώ είμαι η πηγή των "δαιμόνων" μου.

Θα διαφωνήσω με αυτήν την πρόταση γιατί από τη μικρή εμπειρία μου έχω δει ότι με τα παιδιά φτάνεις στην τιμωρία, όταν εξαρχής τους επιβάλλεις κανόνες χωρίς να εξηγήσεις γιατί. Μπορείς να πεις "Μην αγγίζεις τις μπρίζες σου είπα. Θα μπεις τιμωρία!" ή "Μην αγγίζεις τις μπρίζες γιατί αυτό που υπάρχει μέσα θα σε πονέσει πολύ, όπως σε είχε πονέσει το χέρι σου τότε που άγγιξες το μάτι της κουζίνας". Και οι ενήλικες που προσπαθούν να επιβληθούν σώνει και καλά, συνήθως δεν έχουν μάθει πώς να συζητούν και να συνδιαλέγονται. Αν ξέρεις πώς να συνδιαλέγεσαι, μπορείς να αντιληφθείς πότε μια συζήτηση φτάνει στο τέλος της. Και το λέω εγώ αυτό, που δεν πιστεύω ότι έχω μάθει πώς να συνδιαλέγομαι εποικοδομητικά.

Το δικό μου πρόβλημα της μοναξιάς δεν αφορά τόσο την έκφραση των όποιων πιστεύω μου. Σε μένα το πρόβλημα δημιουργείται εκεί που το τοποθέτησε αρχικά ο Αρχάγγελος. Δηλαδή στο ότι δεν μπορώ πλέον να επικοινωνήσω με μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Και δε θεωρώ το πρόβλημα δικό τους, αλλά δικό μου. Προσπαθώ να περάσω χρόνο μαζί τους, να τους γνωρίσω, αλλά δυσκολεύομαι να βρω κάτι ενδιαφέρον να με κρατήσει κοντά τους. Και εκεί είναι που βρίσκομαι σε δίλημμα. Να προσπαθήσω κι άλλο; Σίγουρα έχουν ακόμα πράγματα να μου φανερώσουν. Ή να πάψω να προσπαθώ και να ψάξω γι΄αλλού;;; Προς το παρόν προχωρώ σύμφωνα με την πρώτη άποψη. Και μόνο επειδή είχα και κάποιες επιτυχίες συνεχίζω έτσι. Αν δεν είχα και κάποιες επιτυχίες θα τα είχα παρατήσει.

Το έχω νιώσει αυτό που λες, Νεφέλη, αρκετές φορές. Κρατάει όμως λίγη ώρα και σταματάει όταν κάτι άσχετο μου διασπάσει την προσοχή. Ως τώρα το δικαιολογούσα ως μια τάση φυγής από την πραγματικότητα που ζω, αν και δεν μπορώ να πω ότι είναι τόσο άσχημη. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν το είχα σκεφτεί και τόσο πολύ. Ίσως να έπρεπε να με είχε απασχολήσει περισσότερο, αλλά δε βλέπω κάτι πολύ περίεργο. Εξάλλου η πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε απέχει από την αντικειμενική πραγματικότητα (αν υφίσταται κάτι τέτοιο). Η άποψη του Τράγου με βρίσκει πιο κοντά : "στιγμή διαύγειας"

Νομίζω ότι τη στιγμή που θα σου συμβεί θα σκεφτείς το όλο θέμα από την αρχή. Ανεξάρτητα του τι έλεγες πριν, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Προσωπικά δε θα ήθελα να γεννήσω ένα παιδί (από ατύχημα) και να σκοπεύω να το δώσω για υιοθεσία. Άλλο ένα παιδί χύμα στο κύμα... Αν είναι να αποφασίσει μια γυναίκα να το γεννήσει, θα έπρεπε να το κρατήσει. Αλλά να έχουμε στο μυαλό μας ότι κάθε περίπτωση κύησης πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά!

Συμφωνώ με το "Ντροπή στα πεταμένα λεφτά, όταν παιδάκια πεθαίνουν από πείνα και δίψα". Όμως δε θεωρώ ότι τα επιστημονικά πειράματα είναι πεταμένα λεφτά. Δεν μπορώ να κρίνω τη "νέα γνώση", προτού καν δω την εφαρμογή της στο μέλλον ή τη χρησιμότητά της (γιατί μπορεί να είναι χρήσιμη, αλλά η εφαρμογή να είναι λάθος). Τα πεταμένα λεφτά βρίσκονται παντού γύρω μας... Ας αρχίσουμε να τα μαζεύουμε από τα 15 μπλουζάκια που αγόρασα στις εκπτώσεις, από τα οπλικά συστήματα που προμηθεύονται οι χώρες κάθε χρόνο, κ.ο.κ. Επίσης, δεν κατάλαβα πώς θα εξομοιωθούμε με το Θεό αν επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη του μποζονίου Higgs...

Εγώ πάλι είδα το trailer και δεν ενθουσιάστηκα... Θα τη δω όμως μιας και ειπώνονται τόσο θετικά λόγια γι' αυτήν!

Μα πού τα βρίσκεις;;;;;;;;;;;;;

Δε βλέπω κάποια σημαντική ανταπόκριση στο αίτημά σου και εγώ δεν το ξέρω το βιβλίο, ούτε το έχω φυσικά..οπότε..γιατί δεν το ψάχνεις σε άλλη γλώσσα; Ίσως μπορείς να το παραγγείλεις από το εξωτερικό.