Νεφέλη Posted September 19, 2005 Report Share Posted September 19, 2005 «Υπάρχουν 2 ειδών εγωιστές: αυτοί που το παραδέχονται και εμείς οι υπόλοιποι» - αγνώστου (...σε μένα) - Είναι άραγε δυνατόν να είναι κάποιος πραγματικός αλτρουιστής, με όλη την σημασία αυτού του χαρακτηρισμού; Είναι δυνατόν να αποδιώξει κάποιος τελείως και απόλυτα τον εγωισμό του και να πράττει μονάχα σκεπτόμενος «το καλό των άλλων»; Σε μια συζήτηση που είχα παλαιότερα με φίλους, κατέληξα στο ότι τίποτε σ? αυτήν την ζωή δεν γίνεται, χωρίς έστω τον αγαθό και καλοπροαίρετο εγωισμό του «να ευχαριστήσω για να ευχαριστηθώ»... Εσείς τι λέτε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seirios Posted September 19, 2005 Report Share Posted September 19, 2005 ... τίποτε σ? αυτήν την ζωή δεν γίνεται, χωρίς έστω τον αγαθό και καλοπροαίρετο εγωισμό του «να ευχαριστήσω για να ευχαριστηθώ»... Ή ...τίποτε σ? αυτήν την ζωή δεν γίνεται, χωρίς έστω τον αγαθό και καλοπροαίρετο εγωισμό του «να υπηρετήσω για να δοξαστώ»...! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dakkon Darkblade Posted September 19, 2005 Report Share Posted September 19, 2005 Άρα, σύμφωνα με τους προλαλήσαντες ο εγωισμός δεν είναι κάτι αναγκαστικά κακό που πρέπει να εξαλειφθεί, αλλά μπορεί να αποτελέσει κίνητρο αυτοβελτίωσης και βοήθειας προς τον περίγυρο μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Saginie Posted September 19, 2005 Report Share Posted September 19, 2005 Ο εγωισμός έχει όρια, σίγουρα. Το δύσκολο για πολλούς είναι να μάθουν να μην τα ξεπερνάνε. Ο εγωισμός στη σκληρή και ανταγωνιστική βιομηχανία και ζωή του σήμερα φέρει θετικά αποτελέσματα (ορισμένες φορές βέβαια) σε αυτόν που ονομάζεται εγωιστής.. Πάντως είναι ποοολύ δύσκολο να τον "ξεπεράσεις" ως στοιχείο του χαρακτήρα σου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αυγερινός Posted September 19, 2005 Report Share Posted September 19, 2005 Μιλώντας καθαρά για τον εγωισμό, νομίζω είναι ένα θέμα που (πρέπει να) υπόκειται στον κανόνα της ισσοροπίας. Όταν κάποιος είναι πολύ εγωιστής αυτόματα μπορεί να πάθει τις εξής αρρώστιες: Να γίνει αλλαζόνας Να μην παραδέχεται το λάθος του Να γίνει αδίστακτος Να γίνει συμφεροντολόγος (μπορεί και προικοθήρας :blblbl: ) Και άλλες οι οποίες μου διαφεύγουν. Απ'την άλλη, εάν κάποιος είναι λιγότερο εγωιστής από το κανονικό μπορεί να πάθει τα ακόλουθα: Να γίνει αγοραφοβικός Να του δημιουργηθούν τάσεις αυτοκτονίας Να γίνει εσωστρεφής Να γίνει ανασφαλής Και άλλα τα οποία επίσης μου διαφεύγουν. Αν πάλι κάποιος είναι στη σωστή «ποσότητα» εγωιστής, το μόνο που θα πάθει, σε αυτόν τον τομέα τουλάχιστον, είναι να είναι φυσιολογικός. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
XXX Posted September 19, 2005 Report Share Posted September 19, 2005 Άν το δούμε ως κατά πόσο πρέπει να υπάρχει εγωισμός, τότε μάλλον το πράγμα πάει κατά περίπτωση. Μπορούμε άνετα να σκεφτούμε πολλές περιπτώσεις που φερθήκαμε ηλίθια επειδή σκεφτήκαμε εγωιστικά και άλλες τόσες περιπτώσεις που δεν γινόταν διαφορετικά. Στη ζυγαριά τώρα του πόσος εγωισμός θα ήταν καλό να υπάρχει, το όλο θέμα μοιάζει σαν την ασπιρίνη: Ένα - δύο χάπια και φεύγει ο πονοκέφαλος. Ένα - δύο κουτιά και φεύγουμε εμείς. ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ λοιπόν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted September 20, 2005 Report Share Posted September 20, 2005 Άρα, σύμφωνα με τους προλαλήσαντες ο εγωισμός δεν είναι κάτι αναγκαστικά κακό που πρέπει να εξαλειφθεί, αλλά μπορεί να αποτελέσει κίνητρο αυτοβελτίωσης και βοήθειας προς τον περίγυρο μας. Φυσικά ο εγωϊσμός έχει να κάνει με ένα "αυτό-κάτι" αλλιώς θα ήταν "αλτρουιστικός" εγωισμός... Πάντως ο εγωισμός είναι "φυσικό" φαινόμενο ενώ ο "αλτρουισμός είναι "κοινωνικό". ΥΓ. 1 - Τι είναι όμως η "αυτοβελτίωση"; - Άλλο θέμα, βέβαια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Fan4fun Posted September 20, 2005 Report Share Posted September 20, 2005 Δεν ξέρω πιά είναι η επιστημονική έννοια του εγωισμού όπως ορίζεται από την ψυχολογία. Για εμένα εγωισμός είναι η τάση να λογαριάζουμε τα πάντα με παρονομαστή τον ευατό μας πρώτα και μετά όλους τους άλλους. Είναι η συνεχή προσπάθεια να προάγουμε και να προβάλουμε το εγώ μας αδιαφορώντας για σημαντικούς άλλους παράγοντες. Σε ένα πολύ σημαντικό βαθμό ο εγωισμός πηγάζει από τα ένστικτά μας, θα έλεγα κυρίως της αυτοσυντήρησης και της αναπαραγωγής. Ετσι προυπάρχει έντονα η ανάγκη μέσα μας να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και να του εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα πρώτα μη λαμβάνοντας υπόψη το κόστος που αυτή η προσπάθειά μας έχει στους άλλου ή στο σύνολο. Το ίδιο εγωιστές και περισσότερο μάλιστα είμαστε εκ φύσεως όταν ερωτευόμαστε και καλούμαστε να γοητεύσουμε το αντίθετο φίλο. Πέρα από τον ενστικτώση εγωισμό πιστεύω ότι υπάρχει και ο επίκτητος. Ζώντας σε κοινωνίες έντονα ποτισμένες από τα χαρακτηριστικά του εγωισμού βιώνουμε και αναπαραγάγουμε τα ίδια πράγματα. Και είναι παραδείγματα καθημερινά που τα βλέπουμε ακόμα και στο δρόμο οδηγώντας. Είναι πλέον τεράστια δύσκολο να δώσουμε προτεραιότητα σε κάποιον άλλο. Πόσοι είναι αυτοί που πατούν το γκάζι εσκεμμένα όταν πας να τους προσπεράσεις. Από μικρά παιδιά μας μαθαίνουν πως θα γίνουμε πρώτοι στο σχολείο, πρώτοι στα αθλήματα και πώς να αντιμετωπίζουμε τα πάντα σε σχέση με το δικό καλό. Δυστηχώς τείνω να καταλήξω ότι αν στερείσαι του εγωισμού ή της ανταγωνιστηκότητας στις μέρες μας εισαι ταυτόχρονα και εκτός παιχνιδιού. Γίνεσαι εύκολο θύμα και σταματάς να διεκδικείς αυτά που σου ανήκουν. Από την άλλη όμως ζεις μία πιό ήρεμη ζωή, πιό απλή, συμβιβαζόμενος με αυτά που σου συμβαίνουν και δεχόμενος τις επιλογές της ζωής. Ισως ο ελεγχόμενος εγωισμός αν υπήρχε σαν χαρακτηριστικό μας θα ήταν το ιδανικότερο. Δημιουργείται αλλά με πολύ προσπάθεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seirios Posted September 20, 2005 Report Share Posted September 20, 2005 φίλοι ΧΧΧ καί Fan4fun ... γράψατε ...αυτό πού πρέπει νά διακρίνουμε είναι ο ατομισμός - εγώ νάμαι καλά καί οι άλλοι νά πάνε νά ... :censored: - από τόν εγωϊσμό - σιγά μήν παρακαλέσω, γιά νά ...., δέν πάνε νά ... :censored: -. Ο ατομισμός δέν χωρά αλτρουϊσμό, ενώ ο εγωϊσμός δέν τόν αποκλείει καί ίσως μάλιστα ... Ο ατομισμός συνδέεται μέ τό αρχέγονο ένστικτο επιβίωσης. Ο εγωϊσμός συνδέεται μέ τόν προσωπικό μύθο. Ίσως νά εκφράζει τήν άμυνα σέ κάτι... καλή συνέχεια Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted September 20, 2005 Report Share Posted September 20, 2005 Γίνεσαι εύκολο θύμα και σταματάς να διεκδικείς αυτά που σου ανήκουν. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Δεν θέλει κανείς να είναι θύμα. Αλλά τι είναι θύμα; Σίγουρα για την επιβίωση υπάρχουν υλικές ανάγκες, αλλά λείπουν σε πραγματικά λίγους ανθρώπους. Από πνευματικής άποψης θύμα, για εμένα προσωπικά δεν υπάρχει μιας και ο καθένας μας είναι "θεός". Άρα όπως πολύ σωστά είπες: Από την άλλη όμως ζεις μία πιό ήρεμη ζωή, πιό απλή, συμβιβαζόμενος με αυτά που σου συμβαίνουν και δεχόμενος τις επιλογές της ζωής. Ισως ο ελεγχόμενος εγωισμός αν υπήρχε σαν χαρακτηριστικό μας θα ήταν το ιδανικότερο. Δημιουργείται αλλά με πολύ προσπάθεια. Τους γράφεις και "ησυχάζεις" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dakkon Darkblade Posted September 20, 2005 Report Share Posted September 20, 2005 ΥΓ. 1- Τι είναι όμως η "αυτοβελτίωση"; - Άλλο θέμα, βέβαια! 12732[/snapback] Πολύ καλή ιδέα! Ας το ανοίξουμε λοιπών!!!http://artofwise.gr/forum/index.php?showtopic=1014 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Zon 7 Posted September 21, 2005 Report Share Posted September 21, 2005 «Υπάρχουν 2 ειδών εγωιστές: αυτοί που το παραδέχονται και εμείς οι υπόλοιποι»- αγνώστου (...σε μένα) - Είναι άραγε δυνατόν να είναι κάποιος πραγματικός αλτρουιστής, με όλη την σημασία αυτού του χαρακτηρισμού; Είναι δυνατόν να αποδιώξει κάποιος τελείως και απόλυτα τον εγωισμό του και να πράττει μονάχα σκεπτόμενος «το καλό των άλλων»; Σε μια συζήτηση που είχα παλαιότερα με φίλους, κατέληξα στο ότι τίποτε σ? αυτήν την ζωή δεν γίνεται, χωρίς έστω τον αγαθό και καλοπροαίρετο εγωισμό του «να ευχαριστήσω για να ευχαριστηθώ»... Εσείς τι λέτε; Μα τι άλλο υπάρχει εκτός απο έμένα, το κάθε "εμένα"; Πήρε στον άνθρωπο αμέτρητους αιώνες για να αναπτύξει την αφηρημένη αλλά τόσο ουσιαστική αίσθηση του "εγώ είμαι". Ο αλτρουισμός όπως διδάσκεται στον Ιουδαιο-Χριστιανισμό και άλλα παρόμοια "cults", που εξιδανικεύουν την "αυτοθυσία", τη θυσία για χάρη των άλλων, είναι μια νοσηρή, αφύσικη στάση ζωής που έχει σαν απώτερο σκοπό να ισοπεδώσει και να εκμηδενίσει το "εγώ" (με τη πλατειά έννοια του όρου και όχι με τη στενή του Φροϋδικού εγώ) που θυσιάσαμε ακόμα και τον εύκολο "παράδεισο" του ενστίκτου για να το αναπτύξουμε. Γνήσιο ενδιαφέρον για τους άλλους μπορεί να υπάρξει μόνο όταν έχω περιλάβει αυτούς τους άλλους στο ευρύτερο "εγώ" μου. Δηλαδή, έχω πάψει να τοποθετώ στενά διαχωριστικά όρια μεταξύ του τι περιέχεται εντός του εαυτού μου και τι βρίσκεται έξω απ' αυτόν κι έχω επιτρέψει στην αίσθηση του "εγώ είμαι" να περιλάβει άλλους ανθρώπους, ζώα, δέντρα, βράχια, τον πλανήτη ολόκληρο, το σύμπαν. Αυτό γίνεται συνήθως με μια συνειδητοποίηση της βασικής ενότητας των πάντων. Το επίκεντρο όμως παραμένει πάντα το ίδιο, το εγώ. Όρισμένοι βιώνουν τα πάντα σαν μια προέκταση του εαυτού, ένα είδος σολιπσισμού δηλαδή όπου τίποτα δεν υφίσταται χωρίς τον εαυτό. Μέθοδοι και τεχνικές που κάνουν δυνατή την κατεύθυνση, τον έλεγχο και τη χειραγώγηση αυτού του πρώην "εξωτερικού" κόσμου που τώρα αποτελεί μέρος του ευρύτερου εαυτού είναι και η βάση της γνήσιας επιστημονικής μαγείας. Απλά σκέψεις, μπορεί να είναι έτσι, μπορεί και να μην είναι. Zon 7 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.