Νεφέλη Posted October 20, 2005 Report Share Posted October 20, 2005 ...είναι η πίστη εφεύρεση; συνεχίζοντας μπορεί να δούμε τη λέξη εφεύρεση δίπλα στην αγάπη και δίπλα στο φόβο 14914[/snapback] Αυτό το post του Φοίβου (στο thread «Ο Θεός ως Εφεύρεση»), μ? έβαλε σε μια ατέρμονη σειρά σκέψεων, που -μέχρι στιγμής- δεν έχει καταλήξει κάπου. Το σημείο έναρξης αυτών των σκέψεων, ήταν το -- ίσως ανόητο; -- ερώτημα: μήπως ο τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων είναι εφευρέσεις; Δηλαδή, τα συναισθήματα σίγουρα ( ; ) δεν είναι εφευρέσεις... το πως εκφράζονται όμως; (α ρε Φοίβο τι ζημιά μου έκανες! :headb: ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Saginie Posted October 20, 2005 Report Share Posted October 20, 2005 Δεν ξέρω για όλους, αλλά για τους ανθρώπους τους αποκαλούμενους διπρόσωπους, αυτούς που παίζουν θέατρο καλύτερα και από ηθοποιούς, αυτοί σίγουρα έχουν -αν όχι εφεύρει- βρει ένα τρόπο παρουσίασης των συναισθημάτων τους που, όμως, δεν είναι ο πραγματικός... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted October 20, 2005 Report Share Posted October 20, 2005 Δεν ξέρω για όλους, αλλά για τους ανθρώπους τους αποκαλούμενους διπρόσωπους, αυτούς που παίζουν θέατρο καλύτερα και από ηθοποιούς, αυτοί σίγουρα έχουν -αν όχι εφεύρει- βρει ένα τρόπο παρουσίασης των συναισθημάτων τους που, όμως, δεν είναι ο πραγματικός...Παρουσίαση των συναισθημάτων. Εξωτερική συμπεριφορά δηλαδή. Γι' αυτό και ηθο-ποιός. μιμητής συμπεριφοράς(ήθους). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted October 21, 2005 Author Report Share Posted October 21, 2005 Δεν ξέρω για όλους, αλλά για τους ανθρώπους τους αποκαλούμενους διπρόσωπους, αυτούς που παίζουν θέατρο καλύτερα και από ηθοποιούς, αυτοί σίγουρα έχουν -αν όχι εφεύρει- βρει ένα τρόπο παρουσίασης των συναισθημάτων τους που, όμως, δεν είναι ο πραγματικός... Συμφωνώ Saginie, αλλά μάλλον δεν εξέθεσα με σαφήνεια τον προβληματισμό μου: Μήπως η κοινωνία στην οποία γεννηθήκαμε και ζούμε, μας «επιβάλλει» έναν συγκεκριμένο τρόπο έκφρασης; Σαν παράδειγμα, σκεφτείτε γιατί αποκαλούμε τους βόρειους λαούς ?ψυχρούς? (έως κρυόκ****ς) ενώ τους μεσογειακούς λαούς ?θερμόαιμους? ; Είναι πράγματι έτσι από φύση τους ή τους «επιβλήθηκε» να συμπεριφέρονται έτσι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted October 21, 2005 Report Share Posted October 21, 2005 ...και τα δύο! Από τη μια είναι η ανάγκη του ανθρώπου να ψάχνει τρόπους να εκφραστεί (λόγω του γεγονότως ότι είναι κοινωνικό ον) και συνεπώς να εφευρίσκει.... τρόπους έκφρασης. Από την άλλη, παίζουν ρόλο και τα ερεθίσματα που λαμβάνουν από το περιβάλλον, ή μάλλον.... οι περιβαλλοντικές συνθήκες. Θα μπορούσαν να αναφερθούν αρκετά παραδείγματα, όπως ο "άσχημος" καιρός για μεγάλα διαστήματα που κάνουν τους Άγγλους "κρυό****ς", τους Γερμανούς σκυθρωπούς, τους Σουηδούς να έχουν μεγάλο αριθμό αυτοκτονιών, τους Σκανδιναβούς γενικώς μαζεμένους κτλ... Βέβαια, αυτά δεν είναι αποκλειστικά προιόν του καιρού αλλά και των γενικότερων πολιτικών/κοινωνικών συνθηκών. Συνεπώς, μας επιβάλλονται μεν από κοινωνικούς παράγοντες κάποιοι "κανόνες" συμπεριφοράς και έκφρασης, αλλά και μας αναγκάζουν αστάθμιτοι παράγοντες όπως ο καιρός (εδώ εννοείται ότι ανήκει το "από τη φύση τους")... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Phevos Posted October 21, 2005 Report Share Posted October 21, 2005 (α ρε Φοίβο τι ζημιά μου έκανες! ) Πάντα στη διάθεσή σας μαντάμ... Πάντως αυτό που είπα το πιστεύω. Όλα τα συναισθήματα είναι εφευρέσεις για την ομαλή κοινωνική ζωή μας καθώς και για την επιβίωση μας. Τα φτιάξαμε για να εξηπηρετούν κάποιες ανάγκες και όπως προαναφέρθηκε ανάλογα με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαμορφώθηκαν πήραν και διαφορετική μορφή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted October 21, 2005 Report Share Posted October 21, 2005 "αν ενα σκυλι δεν ακουσει ποτε αλλα σκυλια να γαβγιζουν αυτο δεν θα μαθει ποτε" οτι θελουν μας μαθαινουν, αν γουσταραν θα μας εκαναν να περπαταμε με τα χερια με το ετσι θελω...Αρκει να γινει η αρχη... εδω προδιδουμε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ την ψυχη μας και σκοτωνουμε το ΠΝΕΥΜΑ μας με καθε λεξη (και μα τη παναγια εχω βιντεο με ενα σκυλι μικρου μεγεθους να βγαζει περιεργες κραυγες που πιο πολυ σε ασχημα νιαουρισματα φερνουν παρα σε γαυγισμα... :4_1_210[1]: :4_1_210[1]: :4_1_210[1]: :4_1_210[1]: :4_1_210[1]: http://www.ebaumsworld.com/videos/nobark.html) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mandrake Posted October 21, 2005 Report Share Posted October 21, 2005 "αν ενα σκυλι δεν ακουσει ποτε αλλα σκυλια να γαβγιζουν αυτο δεν θα μαθει ποτε"οτι θελουν μας μαθαινουν, αν γουσταραν θα μας εκαναν να περπαταμε με τα χερια με το ετσι θελω...Αρκει να γινει η αρχη... εδω προδιδουμε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ την ψυχη μας και σκοτωνουμε το ΠΝΕΥΜΑ μας με καθε λεξη (και μα τη παναγια εχω βιντεο με ενα σκυλι μικρου μεγεθους να βγαζει περιεργες κραυγες που πιο πολυ σε ασχημα νιαουρισματα φερνουν παρα σε γαυγισμα... :4_1_210[1]: :4_1_210[1]: :4_1_210[1]: :4_1_210[1]: :4_1_210[1]: http://www.ebaumsworld.com/videos/nobark.html) 15132[/snapback] Αν αυτό που λες είναι αλήθεια,τότε το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πηδήξουμε από ουρανοξύστη... Να θέσω λοιπόν και εγώ τον εξής προβληματισμό...Δεν είναι πιο εύκολο το να καταστρέφεις κάτι από μέσα?Δεν είναι πιο εύκολο από το να σου αποδείξω πως είσαι λάθος,να σε κάνω να πιστέψεις πως ότι πιστεύεις είναι κατασκευασμένο από εμένα? Δίνοντας έναν τέτοιου είδους σπόρο αμφιβολίας μας κάνουν να πιστεύουμε πως η σκέψη μας είναι ανούσια,ελεγχόμενη και προβλέψιμη...Άρα μας εκμηδενίζουν.Μήπως είναι αυτό το κόλπο,το να μας λεν πως μας ελέγχουν?Γιατί με αυτόν τον τρόπο σε σταματάν από το να σκέφτεσαι και να αισθάνεσαι,πράγμα που πολλούς θα συνέφερε,μιας και οι αισθήσεις προηγούνται των σκέψεων και οι σκέψεις προηγούνται των πράξεων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted October 22, 2005 Report Share Posted October 22, 2005 Φυσικα! μου φαινεται οτι κανουμε κυκλους γυρω απο το ιδιο θεμα... και ρωταω τωρα Με ποιους τροπους ανοιγουν τα ματια μας? με ποιους τροπους αυξανεται η αντιληψη μας? πως μπορουμε να γλιτωσουμε απο τα "νοητικα βαμπιρ"(μεταφορικα) που την εχουν στησει παντου??? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Saginie Posted October 23, 2005 Report Share Posted October 23, 2005 Συμφωνώ με τον johnny. Ακόμα και οι καιρικές συνθήκες επηρεάζουν τα συναισθήματά μας...άρα φαντάζομαι και την έκφρασή τους. Τώρα, για αυτό που είπες mandrake...Εκφράζεις προβληματισμούς που ντρέπομαι να εκφράσω μήπως και είναι πολύ ακραίοι! Λοιπόν, πιστεύω πως τα συναισθήματα δεν είναι ελεγχόμενα από άλλους, δε μας έχουν δώσει το καλούπι και εμείς ακολουθούμε τις προτροπές τους, διότι, σ'αυτούς που υποτίθεται ότι το κάνουν αυτό, ποιός τους έδωσε το δικό τους καλούπι? Πως λατάφεραν να βγουν από το καλούπι των "κοινών θνητών"? Και πως ένας λαός διαφέρει τόσο από τον άλλο? Δε θα συνέφερε "αυτούς" πιο πολύ να κατευθύνουν τη συνολική μάζα?... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Vi0Le Posted October 25, 2005 Report Share Posted October 25, 2005 Με ποιους τροπους ανοιγουν τα ματια μας?με ποιους τροπους αυξανεται η αντιληψη μας? πως μπορουμε να γλιτωσουμε απο τα "νοητικα βαμπιρ"(μεταφορικα) που την εχουν στησει παντου??? 15146[/snapback] τα μάτια μας μπορουν να ανοίξουν με κολίριο.. και το κολιριο αυτό στην περίπτωση αυτή είναι.. το ψάξιμο.. ρωταω, διάβαζω, συνγκίνω έτσι αυξάνεται κ η αντίληψη τα βαμπιρ (δεν ξέρω δλδ..) δεν υποτίθετε ότι την κανουν με το φως????το φως αυτό λέγεται αντίληψη, κρίση.. κλπ.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
argentvive Posted October 25, 2005 Report Share Posted October 25, 2005 [...] Και ο μεσογειακός Ήλιος και το νέφος κάνουν τους Έλληνες, Ελληνάρες. [...] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted October 25, 2005 Report Share Posted October 25, 2005 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MIXAHL Posted October 25, 2005 Report Share Posted October 25, 2005 Όταν ένα ζώο καταλάβει πως ο ιδιοκτήτης του το απειλεί θα δημιουργήσει-εφεύρει μια συμπεριφορά ώστε ο ιδιοκτήτης του να μην το απειλεί πια... Θα εκφράσει δηλ μια συμπεριφορά που ούτε το ίδιο το ζώο θέλει να ενεργεί με αυτή μόνο και μόνο για να αλλάξει ο ιδιοκτήτης τη στάση του απέναντι στο ζώο. ΠΙστεύω πως οι άνθρωποι κάνουν το ίδιο για διάφορους δικούς τους λόγους. Τα συναισθήματα είναι αληθινά πολλές φορές όμως η εκφρασή τους, και πάντα εννοώ την αληθινή τους έκφραση, είναι πλαστή. Αυτό γίνεται επειδή θέλουμε να δείξουμε κάτι συγκεκριμένο κάθε φορά έστω και αν δεν συμφωνεί με το πραγματικό μας εγώ... Θα φέρω άλλο ένα παράδειγμα αστείο αλλά τέλειο, πιστεύω πως θα το κατανοήσετε: Έρχετε ένα μωρό στο σπίτι και ενώ όλοι κοιμούνται αυτό αρχίζει να κλαίει, να σκούζει σα παρθένα, να χτυπιέται από το κλάμα να έχει κοκκινίσει σαν ντομάτα για σάλτσα Ναπολιτάν με αποτέλεσμα να σας ξυπνήσει. Και δεν το κάνει μια δεν το κάνει δυο, το κάνει συνέχεια. Κι ενώ τρέχετε να το ησυχάσετε σκέφτεστε Θα το πνίξω και μετά ας πάω και στην Κόλαση, να ησυχάσουμε θα το σκοτώσω... και τους υπόλοιπους όμορφους, ενάρετους, ανθρώπινους συνειρμούς που κάνετε. Τελικά δημιουργείται μια συμπεριφορά εντελώς διαφορετική των συναισθημάτων σας και αγκαλιάζεται το μικρό καλικάντζαρο. το διαόλι και τριβόλι το νανουρίζεται αφού το ταίσετε κλπ. Δημιουργείται δηλ μια συμπεριφορά. Ελπίζω να με καταλαβαίνεται ΜΙχαήλ Για όσους τυχόν αναρωτηθούν δεν είμαι μπαμπάς ακόμα αλλά ο μεγαλύτερος από 3 αδερφάκια και μερικά ξαδερφάκια στων οποίων το σπίτι έχω φιλοξενηθεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted October 31, 2005 Author Report Share Posted October 31, 2005 Αυτό γίνεται επειδή θέλουμε να δείξουμε κάτι συγκεκριμένο κάθε φορά έστω και αν δεν συμφωνεί με το πραγματικό μας εγώ...Θα φέρω άλλο ένα παράδειγμα αστείο αλλά τέλειο, πιστεύω πως θα το κατανοήσετε: Έρχετε ένα μωρό στο σπίτι και ενώ όλοι κοιμούνται αυτό αρχίζει να κλαίει, να σκούζει σα παρθένα, να χτυπιέται από το κλάμα να έχει κοκκινίσει σαν ντομάτα για σάλτσα Ναπολιτάν με αποτέλεσμα να σας ξυπνήσει. Και δεν το κάνει μια δεν το κάνει δυο, το κάνει συνέχεια. Κι ενώ τρέχετε να το ησυχάσετε σκέφτεστε Θα το πνίξω και μετά ας πάω και στην Κόλαση, να ησυχάσουμε θα το σκοτώσω... και τους υπόλοιπους όμορφους, ενάρετους, ανθρώπινους συνειρμούς που κάνετε. Τελικά δημιουργείται μια συμπεριφορά εντελώς διαφορετική των συναισθημάτων σας και αγκαλιάζεται το μικρό καλικάντζαρο. το διαόλι και τριβόλι το νανουρίζεται αφού το ταίσετε κλπ. Δημιουργείται δηλ μια συμπεριφορά. Το ότι τελικά δεν καλιγώνεις το πιτσιρίκι, δεν έχει να κάνει με ασυμφωνία του πραγματικού σου εγώ. Έχει να κάνει με τα πραγματικά σου συναισθήματα: ναι, σ? έχει εκνευρίσει την δεδομένη στιγμή, αλλά γενικά το αγαπάς! Αντίστοιχα και το παράδειγμα με το ζώο και το ιδιοκτήτη: αγαπάει τον ιδιοκτήτη του, γι αυτό δεν τον κάνει λωρίδες. Αν όμως ήταν κάποιος άσχετος που το απειλεί, δεν θα δίσταζε να τον κάνει τας-κεμπάπ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.