Jump to content

Μάνα της ευτυχίας, είναι... η δυσκολία;


Recommended Posts

Κάπου πριν πολλά χρόνια είχα διαβάσει το εξής: «ποια η ηδονή που σου προσφέρει το θήραμα, όταν δεν υπάρχει η γοητεία της καταδίωξης;»...

 

Όταν θέτουμε έναν στόχο, ότι κι αν είναι αυτός, μέχρι να τον εκπληρώσουμε θα συναντήσουμε μικρά ή μεγάλα εμπόδια. Κι όσο πιο μεγάλα τα εμπόδια, τόσο πιο γλυκιά μετά η εκπλήρωση. Διότι μας δίνουν πιο δυνατή την ικανοποίηση του «τα κατάφερα!».

 

Φαντάζεστε μια ζωή χωρίς εμπόδια και δυσκολίες;

 

...Άραγε, πόσο γλυκιά θα ήταν η ζωή, χωρίς δυσκολίες;

Link to comment
Share on other sites

ποσο ζεστο θα ηταν το καλοκαιρι χωρις το κρυο του χειμωνα...

Δυσκολο να το σκεφτεις γιατι πολυ απλα δεν το εχουμε ζησει...

Οπως και συνφωνα με τον Πυθαγορα δεν ακουμε τις αρμονικες μελωδιες της λειτουργιας της φυσης επειδη προυπηρχαν της γεννησης μας...(το αντιθετο συνβαινει εδω)

Οσο βαρετη και ευκολη μας φανταζει η ζωη χωρις δυσκολιες πιστευω πως ο καθενας θα ηθελε να τη ζησει ως ενα μερος, προσωπικα εις αει>Οχι γιατι βαριεμαι η δεν μου αρεσει να δυσκολευομαι τιποτα τετοιο, απλα οι περισσοτερες δυσκολιες μου προκυπτουν απο τη συμπεριφορα των υπολοιπων(πιστευω κατι αναλογο θα συνβαινει και σε εσας χεχε).

Αν αυτο σημαινει οτι δεν θελω ανθρωπους γυρω μου το παρεξηγησατε...

Δεν θελω αυτο-αποκαλουμενους-ανθρωπους γυρω μου...

 

ενα ανεξημερωτο ζων

Link to comment
Share on other sites

Κάπου πριν πολλά χρόνια είχα διαβάσει το εξής: «ποια η ηδονή που σου προσφέρει το θήραμα, όταν δεν υπάρχει η γοητεία της καταδίωξης;»...

..Άραγε, πόσο γλυκιά θα ήταν η ζωή, χωρίς δυσκολίες;

16432[/snapback]

Καθόλου...αν και μερικές φορές όταν φτάσουμε τον "στόχο" αισθανόμαστε να τέλειωσε το "ταξίδι" και να μη μας ενδιαφέρει η Ιθάκη. Ασχημο αυτό...τυχαίνει και στα συναισθηματικά..

Link to comment
Share on other sites

Καθόλου...αν και μερικές φορές όταν φτάσουμε τον "στόχο" αισθανόμαστε να τέλειωσε το "ταξίδι" και να μη μας ενδιαφέρει η Ιθάκη. Ασχημο αυτό...τυχαίνει και στα συναισθηματικά..

16450[/snapback]

 

...όπως τά μικρά παιδιά παίζουν τόν ...πόλεμο, έτσι καί οι ενήλικοι παίζουν τίς ...Ιθάκες! Κάτι σάν προπόνηση.

 

Γιά τόν καθένα μας αντιστοιχεί μιά Ιθάκη στήν ζωή του. Ισως τό τίμημα τού νά αποβιβασθείς νά είναι ακριβό αλλά εσύ θά τό πληρώσεις γιατί δέν μπορείς νά τήν προσπεράσεις, έστω κι άν αυτή ...μπορεί!

 

:rose:

Link to comment
Share on other sites

Ας ρίξω και ολίγους μυητικούς :evilbl: στίχους:

 

Κάνε λοιπόν τον κύκλο σου Οδυσσέα

Κι όσο λείπεις θα 'μαι εδώ, θα υφαίνω ατέλειωτο πανί

ώσπου να βρεις το δρόμο σου μοιραία

στης Ιθάκης το νησί να ξαναβγείς

 

Από το συγκρότημα Νάμα. :smilewink:

Link to comment
Share on other sites

Μάνα της Ευτυχίας είναι η κυρ΄Αλέκα..

Σίγουρο αυτό.

 

Συγνώμη για τις χαζομάρες που πετάω ώρες ώρες αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ.

Link to comment
Share on other sites

Σας άρεσε ποτέ πραγματικά αυτό που σας έδιναν έτοιμο? Πάντα υπήρχε μικρή ενοχή και ένας μικρός φόβος γι αυτό που θα ειπωθεί αν κάνεις λάθος σου δώθηκα και δεν με εκμεταλλεύτηκες όπως έπρεπε. Για σκεφτείτε να το είχατε δημιουργήσει εσείς? να ήταν ένα αποτέλεσμα δικών σας προσπαθειών και ταλειπωρίας? Θα του απαντήσετε χωρίς ενδιασμούς Εγώ σε δημιουργήσα μου ανήκεις και σε κάνω ό,τι θέλω όποτε το θέλω και αν το θέλω.

 

είναι ευτυχία να δημιουργείς κάτι δικό σου γίνεσαι ένας μικρός θεός νιώθεις κάτι από την απολυτότητα του Όλου τη δύναμη του Δημιουργού και βιωνείς το αίσθημα του κυνηγού που έπιασε το θήραμά του κατακτάς την δική σου προσωπική Ιθάκη μεταλλαγμένος σε μικρό ήρωα ταξιδευτή και κουρασμένο Οδυσσέα ένας Μάρκο Πόλο στην Ασία. Όλοι τους ευτυχισμένοι για προσωπικούς στόχους και δυσκολίες που ξεπέρασαν και έφτασαν το στόχο και με την ευτυχία επέρχεται και ένα αίσθημα ξεκούρασης και ηρεμίας.

 

Μιχαήλ

Link to comment
Share on other sites

Σας άρεσε ποτέ πραγματικά αυτό που σας έδιναν έτοιμο? Πάντα υπήρχε μικρή ενοχή και ένας μικρός φόβος γι αυτό που θα ειπωθεί αν κάνεις λάθος σου δώθηκα και δεν με εκμεταλλεύτηκες όπως έπρεπε. Για σκεφτείτε να το είχατε δημιουργήσει εσείς? να ήταν ένα αποτέλεσμα δικών σας προσπαθειών και ταλειπωρίας? Θα του απαντήσετε χωρίς ενδιασμούς Εγώ σε δημιουργήσα μου ανήκεις και σε κάνω ό,τι θέλω όποτε το θέλω και αν το θέλω.

Τι μεγαλόκαρδος και αυτός ο θεός... :angel:

 

-Τύψεις νιώθεις αν έχεις παραμείνει άνθρωπος.. :rolleyes:

Πάντως, ασυζητητί είναι μεγαλύτερη η ηδονή όταν πετυχαίνεις κάτι μόνος σου μετά κόπων και βασάνων...(π.χ.πανελλήνιες :angel: )

Η προσπάθεια..αυτό τα κάνει όλα! Η πλήρωση που αισθάνεσαι μετά..αυτό το τέλειο συναίσθημα!

Ανάμεσα στην Ιθάκη μας και στην αρχή της ζωής μας υπάρχουν και άλλες μικρότερες Ιθάκες που πρέπει να κατακτήσεις.

Link to comment
Share on other sites

Ανάμεσα στην Ιθάκη μας και στην αρχή της ζωής μας υπάρχουν και άλλες μικρότερες Ιθάκες που πρέπει να κατακτήσεις.

16521[/snapback]

 

Πολύ σωστά τό τοποθέτησες!

 

Πρέπει νά δόσουμε πολλές μάχες, μέχρι νά κερδίσουμε τόν ...πόλεμο! Γι΄αυτό άς μήν τό πέρνουμε κατάκαρδα όταν χάνουμε ...κάποιες από αυτές!

Link to comment
Share on other sites

Τι γινεται αν κερδισεις τον πολεμο ενω οι υπολοιποι οχι μονο χανουν αλλα δεν εχουν παρει χαμπαρι τιποτα?

Μερες τωρα νιωθω ενα απεραντο κενο...Κι ομως ειναι ολοκληρωμενο...

Μου θυμιζει ενα απο τα πολλα διδαγματα ζεν (Be bleshed Νεφελη) ομως τιποτα παραπανω..Ισως αν κοιταξω και χαμηλα λιγακι κατι να δω..

Link to comment
Share on other sites

Τι γινεται αν κερδισεις τον πολεμο ενω οι υπολοιποι οχι μονο χανουν αλλα δεν εχουν παρει χαμπαρι τιποτα?

Μερες τωρα νιωθω ενα απεραντο κενο...Κι ομως ειναι ολοκληρωμενο...

Μου θυμιζει ενα απο τα πολλα διδαγματα ζεν (Be bleshed Νεφελη) ομως τιποτα παραπανω..Ισως αν κοιταξω και χαμηλα λιγακι κατι να δω..

16527[/snapback]

 

 

Άσε τους ανθρώπους ήσυχους αφεντικό.... Κάποτε θα ξυπνήσουν.... Κάποτε θα καταλάβουν πως δεν πρέπει άλλο να κοιμούνται... Κάποτε ίσως ζήσουν πραγματικά σαν τα παιδιά του Αγγελάκα που ενώ γεννιούνται κανονικά δεν μεγαλώνουν κανονικά δεν ονειρεύονται κανονικά δεν ερωτευονται κανονικά και ίσως να μην πεθαίνουν κανονικά... Ίσως αναφέρεται στα παιδιά που ξυνήσαν και αφήσαν το λίθαργο... Που το βασίλειο της καρό πιτζάμας δεν τους χωρούσε και έφυγαν... Ίσως να κόπιασαν ίσως να μην ανταμείφθηκαν όπως άρμοζε! Ίσως να νιώσαν την ευτυχία αλλιώς. Μπορεί να έρθουν πολλές φορές Μέρες Αργίας όπως αυτές του Καψάλη το 1952... Μπορεί να ανταμειφθείς για τους κόπους σου στο τέλος και τότε μόνο καταλάβεις τη χαρά. αυτοί που χάνουν και δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να δίνεις μάχη χάνουν μαζί με τη μάχη και το νόημα. Ίσως αναφωνήσουν ανεπαίσθητα την ώρα του χαμού Και αν Σε ξέχασα στη μάχη επειδή κουράστηκα Εσύ μη με ξεχάσεις. Αυτός όμως θα τους έχει χάει και ξεχάσει εσύ όμως που όντως μαχώσουν και ξύπνησες θα σε ακούσει και θα ανταμειφθείς και αν προσπάθησες να τους ξυπνήσεις θα ανταμειφθείς για τους κόπους και τις δυσκολίες διπλά. Πρέπει όμως να προσπαθήσεις να τους ξυπνήσεις πρώτα αλλά το θέμα το έχουμε ξαναθίξει.

 

Τώρα μην ξεχνάς πως το κενό πολλές φορές είναι ωραίο αν και μπορεί να είναι απολύτο μπορεί και να μην είναι. Ο κενός νους σημαίνει (τι σημαίνει???) συναρμολόγηση των σκέψεων από την αρχή Πετάμε τα λάθος και κρατάμε τα σωστά τα χτυπάμε σαν ντόμινο και να που ταιριάζουν και σε φέρνουν σε απόλυτη γαλήνη. Και τότε είσαι έτοιμος να συνεχίσεις, αν ξαναρχίσεις το ταξίδι για τις Ιθάκες να συναντήσεις τους υπόλοιπους συντρόφους σου που ξύπνησαν και έτσι με τον κόπο να σου αποδωθούν τιμές εκτός από υλικές και πνευματικές.

 

 

Μιχαηλ

Link to comment
Share on other sites

Το κενο εφυγε...

Εδωσε τη σκυταλη στον Γκρεμο...

Νομιζα πως με αγαπησαν

Νομιζα πως σημενα κατι

Νομιζα πως θα περναγε

Νομιζα πολλα, απλα ζουσα με ψευδαισθησεις

Η σκληρη τους πραγματικοτητα με επιασε, με προσγειωσε, με φυλακισε...

Θα περασει καιρος,πολυς καιρος να ξαναβρω τον εαυτο μου...αν ποτε το κανω δεν θα ειμαι ο ιδιος,μπορει να ανεβω επιπεδο/α αλλα οχι με το ιδιο χαμογελο...

μαλλον χωρις χαμογελο,μαλλον με μια εκφραση κατανοησης ποτισμενη με στεναχωρια...

Ισως παλι να τα παρατησω με τον καιρο και να γινω ενα με αυτους, ενας προδοτης, μια σκια που ζει μονο στα σκοταδια και χαιρετε με το να κοροϊδευει με ασχημο τροπο τους γυρω της...

Ισως ομως ζητησω συγχωρεση νωριτερα, και ισως μου τη δωσουν...

Ναι η ζωη δεν αξιζει χωρις προσπαθεια, αρκει να οδηγει καπου...αν αυτο το καπου ειναι η αρχη του κυκλου,αντε και αλλος οροφος στην κυκλικη σκαλα των αγγελων, τοτε προς τι η προσπαθεια αυτη?

Να το λαθος μου ΑΓΑΠΗΣΑ, καποια που λεει το ιδιο, φοβαται ομως να το δειξει...

Προτιμαει να φανει αναισθητη, παρα οτι εχει αισθηματα ... Ισως για να μη νιωσει ευαλωτη, Ισως γιατι δεν εχει μαθει να ανοιγεται ... Δε ξερω...

Ομως μαθαινω εμενα ... κι ετσι ισως την κερδισω ... μεγαλο ισως...

Link to comment
Share on other sites

Ειχα μια near-death εμπειρια σημερα!!!Οπως ακριβως τη σκεφτομουν χθες,Χωρις να τη σχεδιασω ομως!!!!!

Βλεπω τη ζωη καπως αλλιως, καλυτερα απο εχθες , χειροτερα απο αυριο ...

 

Su.Co.Re. > Not just player, maybe just a Reader...

Link to comment
Share on other sites

  • 5 weeks later...

Νομίζω πως η ζωή μας φέρνει τις δυσκολίες στο μέτρο που μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε

Ούτε πολύ εύκολες γιατί δεν θα έχουν αξία..

Ούτε πολύ δύσκολες γιατί θα είναι ανυπέρβλητες για το άτομο μας..

και κάθε φορα που κατορθώνουμε κάτι τέτοιο αλλάζει κάτι μέσα μας..

 

Οπως ειναι γνωστό τις δυσκολίες σπανίως τις επιλέγουμε και περισσότερο μας επιλέγουν..

 

Και όπως εχει πει ο Ν.Καζαντζάκης

μερικές φορές πιο πολύ αξία εχει το ταξίδι για την Ιθάκη παρα η ίδια η Ιθάκη...

 

 

 

ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΣΧΕΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ.ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ?

Link to comment
Share on other sites

Κάπου πριν πολλά χρόνια είχα διαβάσει το εξής: «ποια η ηδονή που σου προσφέρει το θήραμα, όταν δεν υπάρχει η γοητεία της καταδίωξης;»...

Εεεε... τη νοστιμιά;

Άμα συνδυαστεί και με την "απόλυτη αλήθεια" του κάρβουνου;

Όταν θέτουμε έναν στόχο, ότι κι αν είναι αυτός, μέχρι να τον εκπληρώσουμε θα συναντήσουμε μικρά ή μεγάλα εμπόδια. Κι όσο πιο μεγάλα τα εμπόδια, τόσο πιο γλυκιά μετά η εκπλήρωση. Διότι μας δίνουν πιο δυνατή την ικανοποίηση του «τα κατάφερα!».
...κι όταν πια εκπληρωθεί και έχουμε χαρεί; Εκεί υπάρχει πρόβλημα αλλά μόνο όταν δυσκολευόμαστε να βρούμε νέους στόχους (μα τι συνεχής συσχετισμός είναι αυτός με το κυνήγι, το κέντρο ο "στόχος").
Φαντάζεστε μια ζωή χωρίς εμπόδια και δυσκολίες;

...Άραγε, πόσο γλυκιά θα ήταν η ζωή, χωρίς δυσκολίες;

Μια ζωή όταν είναι δημιουργική δεν χρειάζεται δυσκολίες γιατί βρίσκει την πρόκληση στο καινούργιο που ενώ δεν είχε υπόσταση, δημιουργείται κι έχει.

Στον κόσμο μας όμως - που κυριαρχείται από τον 2ο νόμο της θερμοδυναμικής - ναι οι δυσκολίες είναι κατ' αρχήν αναπόφευκτες και έπειτα και χρήσιμες. Μόνο όμως στη δεδομένη τάξη πραγμάτων.

Σε μια άλλη τάξη πραγμάτων όπου η Εντροπία δεν αυξάνεται συνεχώς η μόνη πρόκληση που μπορώ να φανταστώ είναι η δημιουργικότητα, γι' αυτό καταλήγω σ' αυτή.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...