Anor Posted August 10, 2006 Report Share Posted August 10, 2006 Είμαι της άποψης οτι ακόμα και το πιο "αιρετικό" βιβλίο ή σύγγραμα, αξίζει να του δώσεις λίγο χρόνο , ακόμα και αν το μόνο που θα αποκομίσεις , είναι την οπτική γωνία του συγγραφέα που μπορεί να είναι και εντελώς άτοπη. Οπότε μόνο μια παράκληση... το όνομα το συγκράτησα του συγγραφέα όπως και το βιβλίο που έχει γράψει. Αν έχεις και κάτι σε πιο εύκολο , σαν Link ας πουμε , μιας και το βιβλίο θα το ψάξω αλλά ακόμη και αν το βρώ απο amazon, σίγουρα θα χρειαστούν μέρες για να το έχω στα χέρια μου, αν με ενδιαφέρει το ζουμί που θα μου δώσει το description/back cover του. [edit]μόλις διάβασα το review και μάλλον να έχει κάτι μέσα σαν παράπλευρη εξήγηση εκτός των στερεότυπων. Απο όσο είδα πάντως , με την πρώτη ματιά , ακόμα και στο review, έχει κάποια "κενά" επειχηρημάτων. Ευχαριστώ για τον κόπο και την άμεση απάντηση σου , στο ερώτημα μου[/edit] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Initiate4 Posted August 10, 2006 Author Report Share Posted August 10, 2006 δεν χρειάζεται να αγοράσεις ένα ολόκληρο βιβλίο για να διαβάσεις μισή σελίδα που αφιερώνει περί του θέματος... Απλά μπορείς να κάνεις μια ανεξάρτητη έρευνα πάνω στο θέμα των Ενεργειακών Κέντρων (τσάκρα) και τον Ινδουισμό (Κουνταλίνι) για να δεις πώς συνδέονται τα δυο. ¨Επειτα μπορείς να διαβάσεις διάφορες ερμηνείες του μύθου των πρωτόπλαστων, ακόμη και ο Γιουνγκ και ο Φρόυντ ασχολήθηκαν με τα αρχέτυπα της Γένεσις. (Ο δεύτερος μάλιστα λέει περισσότερα για το φίδι στην ιστορία και την ''φαλλική'' ενέργεια). Αν βγάλεις οποιαδήποτε συμπεράσματα δεν σημαίνει ότι είναι νόμοι ή κατ' ανάγκιν ορθά. Προσωπική μου μελέτη έδειξε ότι η ''απαγορευμένη γνώση'' ή η ''γνώση του καλού και του κακού'' έγινε επειδή ''ξύπνησαν'' ή αφέθηκαν και τους τα ''ξύπνησαν'' αυτά τα εγκεφαλικά κύτταρα της επίγνωσεις αυτές οι πρακτικές (οι ταντρικές). Δεν είμαι καθόλου απόλυτος. Αν ρωτήσω τον εαυτό μου σε τι αποσκοπεί ο μύθος των πρωτόπλαστων θα πω ότι: 1) Γενική αρχική ντροπή περί θεμάτων σεξουαλισμού, 2) Η κάθοδος από την ''αγνή εφηβεία'' στην νεαρή ηλικία μέσω του έρωτα 3) Η δύναμη της επιλογής 4) Η δύναμη του έρωτα ειδικά όταν γίνεται με σκοπό να δημιουργήσουμε μάγεια 5) Η δύναμη της σάρκας και ο ρόλος της, να εξισορροπεί τις ενέργειες μέσα μας, τον εγκέφαλό μας, την ψυχή μας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anor Posted August 10, 2006 Report Share Posted August 10, 2006 Να σου πω... Βασισμένος στο οτι , αρκετά σημεία στην Βίβλο ,τόσο στην παλαιά αλλά και στην καινή διαθήκη , αναφέρονται κυρίως αλληγορικά ή με παραβολές σε σημεία , ακριβώς για αυτό τον λόγο και εγώ αποφεύγω να είμαι απόλυτος. όπως θα γνωρίζεις φαντάζομαι , τα περισσότερα "ιερά βιβλία" περάσαν πολλά στάδια μεταφράσεων και ανθρωπίνων παρεμβάσεων για να φτάσουν σήμερα στα χέρια μας. Ακόμα τώρα και αν εμπιστευτούμε απόλυτα τις διαθέσεις τους , όταν τα μετέφραζαν και δεν ήθελαν την "προσωπική πινελιά", έχοντας υπόψιν ας πούμε οτι στην Αραμαϊκή γλώσσα πως ο δίφθογγος με ενα τόνο γινόταν άρθρο , άρα μπορεί και να άλλαζε την ροή της φράσης και το νόημα της, είναι αναπόφευκτο να έχουμε επιφυλάξεις για το σωστό της μετάφρασης , αν το έγγραφο ήταν έστω και ελάχιστα αλλοιωμένο. Για τους προωτόπλαστους τώρα, είναι αρκετά δύσκολο να μπείς στην διαδικασία να αναγνωρίσεις που είναι η πραγματικότητα, η αλήθεια και η παραβολή. Εδέμ και παράδεισος μπορεί να είναι απο άλλη διάσταση εώς και το αρχικό στάδιο της δημιουργίας της Γης , όπου είχε το αμόλυντο απο ανθρώπινη παρουσία. Είναι τόσα πολλά , που μερικές φορές πραγματικά μπορεί να τηγανίσει το μυαλό σου προσπαθώντας να συλλάβεις όλες τις εκδοχές. Για αυτό , απλά διαβάζεις απόψεις και σχηματίζεις μια προσωπική άποψη , ακόμα και αν την θεωρείς , ως μη τέλεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αμαζων Posted August 10, 2006 Report Share Posted August 10, 2006 Οταν σε μια αληθεια προσθετουμε μια κουταλια θυμου, μας προκυπτει μια λογικη αληθεια που καπως δεν στεκει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgainne Posted August 10, 2006 Report Share Posted August 10, 2006 Συμφωνώ με τον Anor όσον αφορά την εγκυρότητα των "ιερών βιβλίων" της αρχαιότητας... Επίσης, προσωπικά πιστεύω ότι για να έχεις μια ολοκληρωμένη άποψη γύρω από έναν μύθο μιας θρησκείας και για να μπορέσεις να τον εξηγήσεις συμβολικά, πρέπει να έχεις ΕΣΤΩ μια γενική γνώση όλων των παρόμοιων μύθων των υπόλοιπων θρησκειών... Μην κολλάμε μόνο σε Ινδουισμό και τις ερμηνείες του Φρόϋντ... Εξάλλου, ο Φρόϋντ, σε όλα φαλλικά σύμβολα έβλεπε... Θα το ψάξω λίγο περισσότερο και θα επανέλθω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Phevos Posted August 10, 2006 Report Share Posted August 10, 2006 Aχ ρε παιδιά δε θέλω σας πηδ%^ξω το θέμα αλλά είναι αδύνατο να κρατηθώ Η πτώση του ανθρώπου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted August 10, 2006 Report Share Posted August 10, 2006 χαχαχαχαχαχαχαχαχα. Μου αρέσουν οι παραληλισμοί σου!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dragonove Posted August 10, 2006 Report Share Posted August 10, 2006 Πτώση των Τιτάνων? Πτώση του Φαέθοντα? Πτώση του Βελλερεφόντη? Πτώση του Ίκαρου? Πτώση των Αγγέλων? Πτώση του Εωσφόρου? Πτώση των Πρωτόπλαστων? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mandrake Posted August 17, 2006 Report Share Posted August 17, 2006 Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να ξεχάσει αυτό που είχε, ώστε όταν με πόνο και αγάπη το ξαναθυμηθεί, να το εκτιμήσει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Initiate4 Posted August 17, 2006 Author Report Share Posted August 17, 2006 Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να ξεχάσει αυτό που είχε Ναι το πιστεύω αυτό.. Είναι πολύ σημαντικό στην ψυχική μας υγεία, να ξεχνάμε, για να συνεχίζουμε! Δεν είναι τυχαίο ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Κάποτε ναι κάποτε όχι όσο κλισέ κι' αν ακούγεται... Η μνήμη του παραδείσου όμως θεωρείται ένα πολύ εσωτερικό θέμα και με πόνο και νοσταλγία μπορούμε να βρούμε νομίζω τον εσωτερικό μας παράδεισο.. Το πιστεύω ότι και η κόλαση και ο παράδεισος είναι ψυχολογικές καταστάσεις και μοτίβα που ξεκινούν από τη Γη... Απλά αν συνεχίζει η ψυχή το ταξίδι της, τα κουβαλά σαν αιώνιες παρακαταθήκες μαζί της Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted August 18, 2006 Report Share Posted August 18, 2006 Βασικα πιστευω ακραδαντα πως τα παντα ειναι μεσα μας.. Το περιβαλλον στο οποιο ζουμε δεν ειναι τιποτα αλλο απο διαφορες καταστασεις που "βιωνουν" τα νευρικα μας κυτταρα..δεν ειναι πιο αληθινο απο τα ονειρα..ή τις παραισθησεις.. Η γνωση του καλου κ του κακου,ο λογος ο οποιος ειμαστε εδω περα στη τελικη (θελαμε να το παρουμε απο την αρχη...δεν μας εφτανε στο πιατο...) ερχεται με την συνφιλιωση του εξω με του μεσα.... τα οποια ειναι Αντιθετα!!Αδαμ κ Ευα>ολοκληρωση>Ζωη!! συνφωνω με τον Initiate4 πως μεσω των Ταντρικων μεθοδων ξυπνησαν το Φιδι του πειρασμου...~Κουνταλινι κλπ.. το οποιο περιπλεκεται στη σπονδιλικη μας στηλη κ ενεργηται απο τα τσακρα (ενεργειακα σημεια..κ οι πυθαγοριοι ειχαν ακομα περισσοτερα...) μας... Καθαριστε το μυαλο σας... αποβαλλεται καθε fixed way of view.. φτιαξτε τη δικη σας θρησκεια.. θα ειναι αυτη που χρειαζεται ο εαυτος σας... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted August 19, 2006 Report Share Posted August 19, 2006 :smilewink: (ας με συγχωρέσουν οι χρήστες του skin "Mouthfull of poison" αλλά για να το διαβάσουν θα πρέπει είτε να τους βγουν τα μάτια, είτε να επιλέξουν κάποιο ανοιχτόχρωμο skin ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
martina Posted August 19, 2006 Report Share Posted August 19, 2006 [...] Χωρίς εμάς, τι θάταν τάχα η γή Ανώνυμη, ανυπόστατη, ερημωμένη. Χωρίς εμάς τι θάταν τάχα ο ουρανός. Σχήματα χωρίς φως και δίχως μιά φωνή Να τα ονομάσει, δίχως αιωνιότητα. Και ο Θεός τι πράγμα τάχα θάταν, Πράγμα χωρίς όνομα και δίχως λάμψη. Τι σάρκα θάπαιρνε για να φανεί Χωρίς σάρκα πάνω στη γή, τι πρόσωπο Χωρίς το ανθρώπινο πρόσωπο, Χωρίς το ανθρώπινο ένδυμα και σχήμα. Τι ράπισμα κ' αίμα, ποιό μαρτύριο Χωρίς το ανθρώπινο μαρτύριο: "Ιδε ο άνθρωπος, ίδε ο Θεός". Χωρίς τον ανθρώπινο θάνατο, χωρίς Ταφή και θρήνο - δίχως ανάσταση. Χωρίς εμάς τι θάταν τάχα ο θάνατος. απο " ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ" του Γιώργου Θέμελη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.