Sabrina Posted June 15, 2008 Report Share Posted June 15, 2008 1)...Τελικά η γνώση του καλού και του κακού είναι αμάρτημα ναι ή όχι και γιατί ο χριστιανισμός συνεχίζει την "παράδοση"; Γιατί η γνώση του καλού και του κακού να είναι αμάρτημα; Άλλο να έχεις μια γνώση και άλλο να περνάς στην πράξη.. 2) το φίδι ήταν κακό ή όχι; Αν ήταν κακό δλδ το πονηρό από που είχε την γνώση αυτή; Μάλλον από τον γνωστό καρπό. Αν είναι έτσι πριν δοκιμάσουν τον καρπό οι πρωτόπλαστοι τον δοκίμασε το φίδι και καλά γκοτζαμ θεός δεν πήρε τπτ χαμπάρι αλλά την πληρώσανε οι πρωτόπλαστοι; Χμ.. μα το φίδι είναι σύμβολο και της γνώσης! (ξέχασα να το βάλω στο προηγούμενο ποστ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dimulator Posted June 15, 2008 Report Share Posted June 15, 2008 Να πω τώρα πως το αντιλαμβάνομαι; Ο κήπος της Εδέμ είναι ο κήπος όλων των γνώσεων. Της αδικίας και της δικαιοσύνης, της ομορφιάς και της ασχήμιας κτλ κτλ γενικά όλων των γνώσεων. Όλες όμως οι γνώσεις αποτελούν μέρη υποκειμενικά δύο γενικών γνώσεων. Του καλού και του κακού. Όποιος έχει αυτή την γενική γνώση είναι Θεός, αφού έχει όλες τις επιμέρους γνώσεις. Ο Θεός όμως της βίβλου δεν ήθελε ο άνθρωπος να αποκτήσει αυτή την γνώση, την γνώση του Θεού. Γιατί; Επειδή 3:22 και ειπεν ο θεος ιδου αδαμ γεγονεν ως εις εξ ημων του γινωσκειν καλον και πονηρον και νυν μηποτε εκτεινη την χειρα και λαβη του ξυλου της ζωης και φαγη και ζησεται εις τον αιωνα Άρα οι πρωτόπλαστοι δεν είχαν προλάβει να γίνουν αθάνατοι άρα και τέλειοι Θεοί ως ο/οι Δημιουργός/οι τους. Άρα δικαίως οι γνωστικοί ερμηνεύουν το θεό της βίβλου ως κακό θεό. Από αυτή την ιστορία έχουμε και άλλα συμπεράσματα. Αν οι πρωτόπλαστοι είναι η ψυχή που "πέφτει" αυτή η ψυχή δεν είναι αθάνατη αφού δεν πρόλαβε να φάει από το δένδρο της ζωής, επίσης ο θεός του κήπου της Εδέμ δεν έπλασε τους πρωτόπλαστους για την Θέωση αλλά για λόγο που δεν διευκρινίζεται. Γενικά το δόγμα με την γραφή του χριστιανισμού για μένα έχει αντιφάσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mendesius Posted June 17, 2008 Report Share Posted June 17, 2008 Πειρασμός μπορεί να εκτιμηθεί επίσης ως κίνητρο βαθιάς επιθυμίας... :cheerful: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted June 17, 2008 Report Share Posted June 17, 2008 Να πω τώρα πως το αντιλαμβάνομαι; Ο κήπος της Εδέμ είναι ο κήπος όλων των γνώσεων. Της αδικίας και της δικαιοσύνης, της ομορφιάς και της ασχήμιας κτλ κτλ γενικά όλων των γνώσεων. Όλες όμως οι γνώσεις αποτελούν μέρη υποκειμενικά δύο γενικών γνώσεων. Του καλού και του κακού. Όποιος έχει αυτή την γενική γνώση είναι Θεός, αφού έχει όλες τις επιμέρους γνώσεις. Ο Θεός όμως της βίβλου δεν ήθελε ο άνθρωπος να αποκτήσει αυτή την γνώση, την γνώση του Θεού. Γιατί; Επειδή Άρα οι πρωτόπλαστοι δεν είχαν προλάβει να γίνουν αθάνατοι άρα και τέλειοι Θεοί ως ο/οι Δημιουργός/οι τους. Άρα δικαίως οι γνωστικοί ερμηνεύουν το θεό της βίβλου ως κακό θεό. Από αυτή την ιστορία έχουμε και άλλα συμπεράσματα. Αν οι πρωτόπλαστοι είναι η ψυχή που "πέφτει" αυτή η ψυχή δεν είναι αθάνατη αφού δεν πρόλαβε να φάει από το δένδρο της ζωής, επίσης ο θεός του κήπου της Εδέμ δεν έπλασε τους πρωτόπλαστους για την Θέωση αλλά για λόγο που δεν διευκρινίζεται. Γενικά το δόγμα με την γραφή του χριστιανισμού για μένα έχει αντιφάσεις. Όχι αναγκαστικά. Η άρνηση στην πρόσβαση του άλλου άλλου δέντρου δεν μοιάζει με κακία. Αυτό που φαίνεται είναι ότι οι άνθρωποι - με την πράξη παρακοής - "έπεσαν" και δεν ήταν πια "καλοί λίαν". Αν είναι πρόβλημα η κακία των θνητών ανθρώπων πως θα ήταν η κακία αθάνατων ανθρώπων; Με το να εμποδιστούν να φάνε από το άλλο δέντρο εμποδίστηκε το να γίνει το "πεσμένο" αθάνατο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dimulator Posted June 18, 2008 Report Share Posted June 18, 2008 (edited) Τι όχι αναγκαστικά; Αφού το δόγμα του χριστ. αποδέχεται την αθανασία της ψυχής και από την άλλη ο αδάμ και η φίλη του δεν έφαγαν από το δένδρο της ζωής για να μην γίνουν αθάνατοι (και το κακό μαζί τους) Μια στον Πλάτωνα πάμε μια στην Γιαχβική θεωρία... αυτό είναι το δόγμα του χριστ. Εκτός αν κάτι μπερδεύω (σόρυ αλλά γτάφω βιαστικά..) Edited June 18, 2008 by dimulator Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted June 19, 2008 Report Share Posted June 19, 2008 ...Αφού το δόγμα του χριστ. αποδέχεται την αθανασία της ψυχής και από την άλλη ο αδάμ και η φίλη του δεν έφαγαν από το δένδρο της ζωής για να μην γίνουν αθάνατοι (και το κακό μαζί τους) Μια στον Πλάτωνα πάμε μια στην Γιαχβική θεωρία... αυτό είναι το δόγμα του χριστ. Εκτός αν κάτι μπερδεύω (σόρυ αλλά γτάφω βιαστικά..) Όχι ακριβώς, υπάρχει μια αντίληψη ενός τέτοιου "δόγματος", αλλά όχι. Γιατί άλλο "αθανασία" ψυχής κι άλλο ανθρώπου (που είναι κι άλλα εκτός από ψυχή). Δεν βλέπω σε τι ανακατεύεται ο Πλάτωνας μ' αυτά (σχετικός είναι αλλά με διαφορετικό τρόπο).Από αυτά που μπορεί να συμπεράνει κανείς για το άλλο "δέντρο" - της ζωής, μέσα από τις βιβλικές διηγήσεις είναι ότι τους εμποδίστηκε η πρόσβαση σε αυτό. Πριν φαίνεται να είχαν (αφού δεν ήταν απαγορευμένο). Το αν το θέμα ήταν να μη φάνε ή να μη τρώνε είναι λεπτή η διαφορά και ανεπαρκή τα στοιχεία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dimulator Posted June 19, 2008 Report Share Posted June 19, 2008 Μια άλλη γνώμη από ένα βιβλίο. Ούτως ο Βασιλείδης κατά τον 1o αιώνα π.χ. εβεβαίωνε επίσης σοβαρώς ότι ο θεός έπεφόρτισε τους τελευταίους αγγέλους να πλάσουν τον κόσμον και αυτοί εξ αδεξιότητας τον έκαμαν όπως είναι. Ό Σίμων μάλιστα έπρόσθετε ότι κατόπιν τούτου έρριψεν εις την κόλασιν τον προϊστάμενόν των χωρίς εννοείται να διόρθωση και το άποτυχημένον έργον του. Ως εκ περισσού όμως και δια να τελειώνωμεν με τάς αφέλειας αυτάς, όπως αναφέρει ο Βολταίρος είς το «Φιλοσοφικόν Λεξικόν» του (ιδε λήμμα Bien), οί Σύροι επίστευαν ότι οι πρωτόπλαστοι διαμένοντες είς τον «τέταρτον ουρανόν» ένω συνήθως ετρέφοντο με άμβροσίαν εσκέφθησαν να φάγουν καί. . .παξιμάδι. Ένω όμως ή αμβροσία άνεπνέετο δια των πόρων του σώματος, τότε έλειτούργησε το... πεπτικόν των σύστημα. Είς την άμηχανίαν αυτήν συνεβουλεύθησαν ένα άγγελον όστις έτυχε να αγαπά τα ανεπιθύμητα αστεία. ? Βλέπετε εκεί κάτω αυτόν τον μικρόν πλανήτην. . . τους είπε δείχνων την γήν. Λοιπόν έκεί είναι το γενικόν άποχωρητήριον της πλάσεως. . . Τρέξετε το ταχύτερον. Εκείνοι έπίστευσαν, επήγαν και τους άφησαν έκεί δια παντός. Ώστε ο κόσμος μας είναι μια αδεξιότητα των αγγέλων, ένα αδιόρθωτο αποτυχημένο έργο. Οι πρωτόπλαστοι έφαγαν και ? «παξιμάδι», ο πλανήτης γη είναι το γενικό αποχωρητήριο της πλάσης? τώρα εξηγούνται όλα !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dimulator Posted June 19, 2008 Report Share Posted June 19, 2008 Όχι ακριβώς, υπάρχει μια αντίληψη ενός τέτοιου "δόγματος", αλλά όχι. Γιατί άλλο "αθανασία" ψυχής κι άλλο ανθρώπου (που είναι κι άλλα εκτός από ψυχή). Δεν βλέπω σε τι ανακατεύεται ο Πλάτωνας μ' αυτά (σχετικός είναι αλλά με διαφορετικό τρόπο).Από αυτά που μπορεί να συμπεράνει κανείς για το άλλο "δέντρο" - της ζωής, μέσα από τις βιβλικές διηγήσεις είναι ότι τους εμποδίστηκε η πρόσβαση σε αυτό. Πριν φαίνεται να είχαν (αφού δεν ήταν απαγορευμένο). Το αν το θέμα ήταν να μη φάνε ή να μη τρώνε είναι λεπτή η διαφορά και ανεπαρκή τα στοιχεία. Να σου πω τι νομίζω χωρίς να το έχω ερευνήσει; Κατά την Γιαχβική παράδοση: Οι πρωτόπλαστοι για τους ιουδαίους συμβολίζουν την προπτωτική κατάσταση του ανθρώπου και δεν είναι αθάνατοι, αφού δεν φάγανε από το δένδρο της ζωής. Τρώγοντας τον απαγορευμένο καρπό "πέφτουν" που σημαίνει φθείρονται σωματικά και ψυχικά δλδ πεθαίνουν, προσοχή για τους ιουδαίους και η ψυχή φθείρεται και πεθαίνει. Εδώ είναι η αντίφαση. Πως πρώτα δεν "πεθαίνανε-φθειρόντουσαν" χωρίς να φάνε από το καρπό της αθανασίας; Και έπειτα λέει ότι ενδύθηκαν δερμάτινους χιτώνες δλδ σώμα και γίνανε οι άνθρωποι που είμαστε σήμερα. Κάπου νομίζω δεν τα λέει καλά στο ζήτημα φθοράς - αφθαρσίας και αθανασίας. Κατά την Πλατωνική παράδοση: Αργότερα με τον Πλάτωνα που έγινε η διευκρίνηση ψυχή-αθάνατη μέσα σε θνητό σώμα ο χριστ. το ασπάστηκε αλλά και εδώ έχει άλλη αντίφαση αφού για να είναι η ψυχή αθάνατη πρέπει να έχει φαγωθεί ο καρπός της ζωής. Άρα οι πρωτόπλαστοι φάγανε τον καρπό της ζωής, γίνανε αθάνατοι, μετά φάγανε τον απαγορευμένο, πέσανε, ενδυθηκανε δερμάτινους χιτώνες κτλ Άρα πως το κακό δεν είναι αθάνατο; Είναι και παρα-είναι αν δεχθούμε την ιστορία της αθανασίας της ψυχής σε συνδυασμό με την ιστορία των πρωτόπλαστων, δλδ την χριστ. παράδοση. Εκτός αν παίζει άλλο σενάριο που δεν ξέρω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alda Posted August 18, 2008 Report Share Posted August 18, 2008 Για μένα το προπατορικό αμάρτημα του Αδάμ είναι η αντικατάσταση του Θείου Νου με την διάνοια. Περιόρισε το Πνεύμα του με την Ψυχή του και προτίμησε την εμπειρική από την Πνευματική γνώση, το υλικό του σώμα από την Πνευματική του υπόσταση. Με τον τρόπο αυτό έπεσε, παρασέρνοντάς μαζί του την ανθρωπότητα, που μέσα του υπήρχε, κληροδοτώντας της και τα δημιουργήματα της πλάνης του. Από τότε ο Άνθρωπος του Ουρανού και του Απείρου γίνεται άνθρωπος της γης. Η Αδαμική συνείδηση και τα επακόλουθά της (ψυχή ? διάνοια ? σώμα) τον δένουν στη γη. Δεν είναι για μένα ούτε αμάρτημα ούτε λύτρωση, απλά επέλεξε να διδαχτεί με σκληρό τρόπο της πτώσης, που όμως κι αυτή θα τον οδηγήσει στην συνειδητοποίηση της Ουσίας και του Προορισμού του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
chicorS Posted September 15, 2008 Report Share Posted September 15, 2008 «Μακάριος ο μοιχός* Αδάμ, που ταυτίστηκε με την ύλη του και μπόρεσε μ?αυτόν τον τρόπο να βιώσει την εμπειρία του δικού του μηδέν?»~ Από το βιβλίο «Κατά Μαριάμ Ευαγγέλιο» του Ζαν-Ιβ Λελού, εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ ~ * Σημαντική σημείωση : η λέξη «μοιχός» εδώ, δεν σχετίζεται με την σεξουαλική μοιχεία. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί μια επεξήγηση του Κίρκεγκορντ, όπου «μοιχός» είναι «αυτός που κάνει το σχετικό απόλυτο και το απόλυτο σχετικό» ?Σχόλια; δεν πιστευω πως ηταν μακαριος ο Αδαμ...βρισκοταν αναμεσα στην ευτυχια και στην δυστυχια.. εκανε αυτο που αισθανηκε χωρις να τον νοιαξουν οι συνεπειες.. ΠΙΣΤΕΨΕ πως πιστεψε σ αυτο που ηθελε και οχι σε κεινο που του επεβαλαν ηταν ηδη ταυτισμενος με την υλη του απλως ξεγελαστικε ζωντας ετσι το δικο του μηδεν το οποιο του χαρησε το ΝΟΗΜΑ.. την καταγωγη και τον προορισμο του ωστε να παλεψει για το καλυτερο και να φτασει ψηλοτερα απο οπου ηταν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.